IPPP1-443-543/07-10/AK - Określenie podstawy opodatkowania dla usług dotyczących pochodnych instrumentów finansowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ... Bank S.A., przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2007 r. (data wpływu 21 listopada 2007 r.), uzupełnionego pismami z dnia 21 grudnia 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.) oraz z dnia 31 stycznia 2008 r. (data wpływu 4 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie operacji dotyczących pochodnych instrumentów finansowych -jest nieprawidłowe.

W dniu 16 listopada 2007 r. (data nadania) został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 21 grudnia 2007 r. (data nadania) oraz z dnia 1 lutego 2008 r. (data nadania), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie operacji dotyczących pochodnych instrumentów finansowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Bank (dalej jako "Bank" lub "B"), działając na podstawie stosownego zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego oraz zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r., Nr 72, poz. 665, z późn. zm.), świadczy za wynagrodzeniem szereg usług finansowych na rzecz klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych.

W szczególności Bank świadczy następujące usługi (tzw. czynności bankowe - art. 5 ust. 1 i 2 Prawa bankowego) polegające na:

Działając zgodnie z Prawem Bankowym, Bank wykonuje również następujące operacje (tzw. czynności bankowe art. 6 ust. 1 Prawa Bankowego), tj.:

Powyżej wymienione czynności objęte są, co do zasady, zakresem przedmiotowym ustawy o podatku VAT. Wykonywanie większości z przedstawionych czynności objęte jest zwolnieniem przedmiotowym od podatku VAT. Stąd, wykonując przedmiotowe czynności, w zdecydowanej większości przypadków, "B" świadczy usługi zwolnione z VAT. Jednocześnie Bank wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT (przykładowo: usługi faktoringu, najmu, doradztwa finansowego itp.).

W związku z wykonywaniem powyżej wymienionych czynności, Bank otrzymuje określone wynagrodzenie, którego wartość jest kalkulowana (i) w oparciu o wybraną kategorię przychodową w szczególności: odsetki, dyskonto, prowizje i opłaty bankowe bądź (ii) w oparciu o zrealizowany wynik.

Wynagrodzenie oparte o wynik

W przypadku niektórych transakcji, z uwagi na specyfikę konstrukcji budowę instrumentów finansowych czy produktów bankowych, a także z uwagi na specyfikę zasad obrotu oraz sposobu rozliczeń pomiędzy stronami transakcji (np. przy transakcjach dotyczących papierów wartościowych, pochodnych instrumentów finansowych czy też operacji wymiany walut itp.), efektywne wynagrodzenia Banku nie jest ustalane w oparciu o jedną kategorię przychodową taką jak kwota odsetek, opłata czy prowizja W przypadku transakcji wskazanego typu efektywne wynagrodzenie Banku jest ustalane w oparciu o wynik (tj. zysk lub stratę) zrealizowany w przyjętym miesięcznym okresie rozliczeniowym. Ustalenie efektywnego wynagrodzenia "B" jest dokonywane przy uwzględnieniu, co najmniej kilku kategorii przychodowych i kosztowych dotyczących danego rodzaju instrumentu finansowego, na które składają się m.in. takie elementy jak cena nabycia i cena sprzedaży instrumentu finansowego, wartość rynkowa i wartość umowna instrumentu bazowego oraz otrzymane i zapłacone w danym okresie rozliczeniowym premie, odsetki itp. dotyczące danego instrumentu finansowego. "B" przeprowadza m.in. następujące operacje finansowe wskazanego typu, które dla celów niniejszego wniosku, z uwagi na ich naturę oraz sposób kalkulowania efektywnego wynagrodzenia Banku można pogrupować w różny sposób.

Operacje dotyczące pochodnych instrumentów finansowych

W ramach prowadzonej działalności Bank dokonuje m.in. szeregu operacji dotyczących pochodnych instrumentów finansowych. Podobnie jak w przypadku obrotu walutami czy tez papierami wartościowymi, w przypadku operacji dotyczących pochodnych instrumentów finansowych efektywnym wynagrodzeniem Banku z tytułu ich realizacji jest wynik (zysk lub strata) zrealizowany przez "B" (i) w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym bądź (ii) w momencie ostatecznego wygaśnięcia kontraktu - w przypadku niektórych pochodnych instrumentów finansowych.

Wynagrodzenie "B" w niniejszym zakresie rozumiane jako zrealizowany wynik jest ustalane zgodnie z przyjętymi przez Bank zasadami rachunkowości. Zrealizowany wynik jest rozumiany zasadniczo jako osiągnięta w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym różnica pomiędzy zaewidencjonowanymi przez "B" dodatnimi i ujemnymi strumieniami przepływów finansowych w odniesieniu do poszczególnych typów instrumentów pochodnych.

Przykładowo w odniesieniu do pozagiełdowej opcji walutowej na dodatnie przepływy finansowe po stronie Banku składać się będą zaewidencjonowane w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym (i) premia dotycząca opcji sprzedanych (wystawianych) przez Bank oraz (ii) tzw. zysk z rozliczenia w przypadku zrealizowanych przez "B" opcji uprzednio nabytych przez Bank. Natomiast, na ujemne przepływy finansowe po stronie Banku składać się będą zaewidencjonowane w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym (i) zapłacone przez "B" premie oraz (ii) tzw. straty z rozliczenia opcji wystawionych uprzednio przez "B".

Natomiast, w przypadku pochodnych instrumentów finansowych takich jak np. swap zrealizowany na danym kontrakcie wynik, w momencie ostatecznego wygaśnięcia kontraktu, będzie ustalany analogicznie jako osiągnięta różnica pomiędzy zaewidencjonowanymi przez "B" dodatnimi i ujemnymi strumieniami przepływów finansowych w odniesieniu do poszczególnych instrumentów.

Przykładowo, w przypadku instrumentu pochodnego takiego jak swap walutowo-procentowy (C C I R S, CIRS) na dodatnie przepływy finansowe po stronie Banku składać się będzie zaewidencjonowana należna "B" kwota netto dodatnich przepływów odsetkowych dla danej waluty. Natomiast na ujemne przepływy finansowe po stronie Banku składać się będzie zaewidencjonowana należna "B" kwota netto ujemnych przepływów odsetkowych dla danej waluty ustalona na moment wygaśnięcie danego kontraktu.

Podobnie jak w przypadku swapu walutowo-procentowego, tak w przypadku instrumentu pochodnego takiego jak swap procentowy (Interest Rate Swap, IRS), zrealizowany na danym kontrakcie wynik będzie kalkulowany analogicznie jako osiągnięta różnica pomiędzy zaewidencjonowanymi przez "B" dodatnimi i ujemnymi strumieniami przepływów finansowych ustalonymi na moment ostatecznego wygaśnięcia danego kontraktu.

W przypadku dokonywanych przez "B" transakcji dotyczących pozostałych typów pochodnych instrumentów finansowych wynagrodzenie Banku, rozumiane jako zrealizowany w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym wynik ustalony w oparciu o przyjęte przez Bank zasady rachunkowości, ustalane będzie w analogiczny w przedstawionych powyżej sposobów.

Ustalony we wskazany powyżej sposób wynik (zysk lub strata) z tytułu realizacji przez "B" transakcji dotyczących pochodnych instrumentów finansowych jest uwzględniany przez Bank w wartości podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w odniesieniu do przedstawionych powyżej transakcji, w przypadku których efektywne wynagrodzenie Banku jest ustalane w oparciu o zrealizowany wynik, tj. transakcje w zakresie operacji pochodnymi instrumentami finansowymi, obrót a tym samym podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowią kwoty zrealizowanego przez Bank w przyjętych okresach rozliczeniowych wyniku, ustalonego zgodnie z przedstawionymi we wniosku zasadami.

Zdaniem wnioskodawcy w wartości obrotu ustalanego dla celów rozliczeń w zakresie podatku VAT należy uwzględnić, ustalone we wskazany powyżej sposób, poszczególne wyniki zrealizowane przez Bank w przyjętych miesięcznych okresach rozliczeniowych z tytułu działalności w zakresie wymiany walut, kupna i sprzedaży akcji oraz innych papierów wartościowych, obrotu pochodnymi instrumentami finansowymi.

Szczególnym przypadkiem będą instrumenty finansowe takie jak swapy (w przypadku Banku: CIRS, IRS), gdzie z uwagi na specyfikę instrumentu finansowego, przyjęty okres rozliczeniowy jest uznawany za zakończony w momencie ostatecznego wygaśnięcia danego kontraktu. Tym samym podstawą opodatkowania VAT jest zrealizowany na danym kontrakcie wskazanego typu wynik ustalany na moment ostatecznego wygaśnięcia kontraktu.

Przepisy o podatku VAT nie wskazują jednoznacznie sposobu traktowania dla celów podatku VAT działalności we wskazanym zakresie. W szczególności przepisy nie wskazują sposobu określenia podstawy opodatkowania dla celów VAT w przypadku sprzedaży przedmiotowych instrumentów finansowych. Brak jest również wykształconej praktyki organów skarbowych oraz sądów administracyjnych, która mogłaby być wskazówką, w jaki sposób określić wartość powyższych transakcji dla celów rozliczenia podatku VAT.

Powyższe kwestie nie zostały również jednoznacznie rozstrzygnięte przez prawodawstwo europejskie, w szczególności Dyrektywę VAT Rady UE (VI Dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, (77/388/EWG - zastąpiona z dniem 1 stycznia 2007 r. przez Dyrektywę 2006/112/Rady z dnia 28 listopada 2006 r.). Niemniej jednak na podstawie tez przedstawianych w Orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości można wnioskować, iż w sytuacji gdy wynik realizowany w zakresie transakcji finansowych jest traktowany jako bezpośrednia, stała i konieczna konsekwencja działalności podatnika (poz. Orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości C-306/94 R D), nosi wówczas znamiona prowadzenia działalności gospodarczej i dlatego należy transakcje te uwzględnić w wartości obrotu, a tym samym wartości podstawy opodatkowania VAT.

W konsekwencji, zdaniem Banku wskazane transakcje dotyczące usług finansowych realizowane przez "B" w ramach prowadzenia działalności gospodarczej powinny zostać uwzględnione w rozliczeniach podatku VAT.

Niemniej jednak, kwestią wątpliwą pozostaje sposób określenia podstawy w odniesieniu do tego rodzaju transakcji. Zarówno przepisy polskiej Ustawy o VAT, jak również regulacje europejskie nie odnoszą się bezpośrednio do powyższej kwestii.

Brak jednoznaczności przepisów krajów członkowskich UE, w szczególności w odniesieniu do określenia wartości obrotu z tytułu powyższych transakcji dla celów VAT, został zauważony już podczas trzynastego spotkania Komitetu VAT (Komitet ten stanowi ciało doradcze Komisji Europejskiej i zgodnie z art. 29 Szóstej Dyrektywy ma prawo wydawać interpretacje jej postanowień), które miało miejsce w dniach 15 i 16 grudnia 1981 r. W toku prowadzonych rozmów uczestnicy, praktycznie jednogłośnie opowiedzieli się za uznaniem za podstawę opodatkowania, w odniesieniu do transakcji finansowych, wartości łącznego wyniku zrealizowanego przez podmiot w danym okresie rozliczeniowym (za "The impact of value added tax on financial services and insurances - the law of unintended consequences..."; Arthur Kerrigan - Principal Administrator At the Directorate General for Talion and Customs Union of the European Commission; Belgium)

Spostrzeżenia Komitetu VAT znalazły odzwierciedlenie w Pierwszym Raporcie Komisji Wspólnot Europejskich do Rady w sprawie wprowadzenia wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej, z 14 września 1983 r. (COM (83) 426 final), a następnie projekcie Dyrektywy VAT z 1984 r. (COM 84/648 final Proposal for a nineteenth Council directive on the harmonisation of the laws of the Member States relating to turnover taxes amending Directive 77/388/EC Common System of Value Addend Tax. O.J. C347 of 29 grudnia 1984. Withdrawn 14/12/1993). Według treści projektu, za podstawę opodatkowania, w stosunku do transakcji zwolnionych (jak np. omawiane transakcje finansowe), należałoby uznać zrealizowany wynik, po uwzględnieniu zarówno ceny nabycia, jak i wydatków poniesionych przez nabywcę, czyli w efekcie wartość łącznego wyniku zrealizowanego przez podmiot w danym okresie.

Propozycja odpowiedniego przepisu nie została ostatecznie zaimplementowana, niemniej jednak powyższa teza została ugruntowana w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który w sprawie C-172/96 "F N B of C" w odniesieniu do zwolnionych transakcji finansowych (obrotu walutami) potwierdził, iż podstawą opodatkowania jest wynik zrealizowany w danym okresie. Zgodnie z powyższym orzeczeniem "Artykuł 11 (A) (1) (a) należy interpretować taki sposób, aby w transakcjach wymiany dewiz, za które nie zostały naliczone żadne opłaty ani prowizje w odniesieniu do określonych transakcji, podstawę opodatkowania stanowił ogólny wynik transakcji usługodawcy w danym okresie."

Uwzględnianie w wartości obrotu, a tym samym w wartości podstawy opodatkowania VAT wartości podstawy opodatkowania VAT wartości łącznego wyniku zrealizowanego na transakcjach finansowych, w szczególności na obrocie instrumentami finansowymi potwierdza również praktyka wielu innych krajów Unii Europejskiej, np. Danii, Irlandii lub Słowacji (por. "VAT and F S" R, Dublin 1990; "T of F I K V, N Banka S).

Należy również zauważyć, iż biorąc pod uwagę zasady systemowe, na każdym etapie obrotu podatek VAT powinien obejmować wyłącznie generowaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą wartość dodaną. W przypadku transakcji finansowych, w szczególności obrotu instrumentami finansowymi, wartością dodaną kreowana przez Bank jest niewątpliwie tylko wartość wyniku realizowanego na powyższej działalności (abstrahując od wartości samego papieru wartościowego lub instrumentu finansowego będącego przedmiotem tej działalności). Podobnie jak w przypadku obrotu walutą, którego dotyczyło cytowane powyżej orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, wartością dodana (wartością wynagrodzenia) stanowiącą podstawę opodatkowania zdaniem sądu powinna być wartość wyniku zrealizowanego na tego typu transakcjach w danym okresie rozliczeniowym, a nie wartość waluty będącej przedmiotem obrotu.

Innym przykładem obrazującym istotę stanowiska Banku w kwestii ustalenia wartości podstawy opodatkowania z tytułu wskazanych transakcji finansowych może być porównanie tej działalności do świadczenia usługi polegającej na udzieleniu kredytu. Podstawą opodatkowania dla celów podatku VAT w przypadku udzielenia kredytu będzie kwota odsetek należnych kredytodawcy, a nie całkowita wartość środków pieniężnych będących przedmiotem transakcji. Zdaniem "B", analogicznie realizowany prze Bank obrót na transakcjach finansowych, jako stały element prowadzonej działalności, powinien być rozpatrywany w kategorii generowanej przez "B" w danym okresie rozliczeniowym wartości dodanej, tj. zrealizowanego łącznego wyniku na tego rodzaju transakcjach. Podobne stanowisko zaprezentował również Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w warszawie w piśmie z dnia 26 września 2007 r. (por. sygn. akt 1471/VUR2/443-53/3/MK).

Mając powyższe na uwadze, zdaniem "B" za uzasadnione należy uznać uwzględnienie w wartości obrotu, a tym samym w wartości podstawy opodatkowania VAT łącznego wyniku realizowanego przez Bank, w przyjętych dla poszczególnych instrumentów stosownych okresach rozliczeniowych, na wskazanych powyżej transakcjach finansowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Treść art. 8 ust. 1 cyt. ustawy wskazuje, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/3888/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2005 r. Nr 288 str. 1) sprzedaż opcji, o ile jest objęta zakresem art. 13 część B lit. d) pkt 5 dyrektywy 77/388/EWG, jest uważana za świadczenie usług w rozumieniu art. 6 ust. 1 tej dyrektywy. Takie świadczenie usług różni się od transakcji podstawowych, do których się odnosi.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast art. 30 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy wskazuje, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Bank w ramach prowadzonej działalności dokonuje m.in. operacji dotyczących pochodnych instrumentów finansowych. W przypadku przedmiotowych transakcji wynagrodzeniem Banku z tytułu ich realizacji jest wynik (zysk lub strata) zrealizowany przez Bank w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym bądź w momencie ostatecznego wygaśnięcia kontraktu. Wynagrodzenie Spółki rozumiane wówczas jako zrealizowany wynik, czyli osiągnięta w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym różnica pomiędzy zaewidencjonowanymi dodatnimi i ujemnymi strumieniami przepływów finansowych w odniesieniu do poszczególnych typów instrumentów pochodnych, jest ustalane zgodnie z przyjętymi przez Bank zasadami rachunkowości.

Wnioskodawca wskazał, iż w odniesieniu do pozagiełdowej opcji walutowej na dodatnie przepływy finansowe po stronie Banku składają się zaewidencjonowane w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym: premia dotycząca opcji sprzedanych (wystawianych) przez Bank oraz tzw. zysk z rozliczenia w przypadku zrealizowanych przez Spółkę opcji uprzednio nabytych. Natomiast, na ujemne przepływy finansowe po stronie Banku składają się zaewidencjonowane w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym: zapłacone przez Bank premie oraz tzw. straty z rozliczenia opcji wystawionych uprzednio przez Spółkę.

Natomiast w odniesieniu do pochodnych instrumentów finansowych takich jak np. swap zrealizowany na danym kontrakcie wynik, w momencie ostatecznego wygaśnięcia kontraktu, będzie ustalany analogicznie jako osiągnięta różnica pomiędzy zaewidencjonowanymi przez Bank dodatnimi i ujemnymi strumieniami przepływów finansowych. Przykładowo, Wnioskodawca dokonuje obrotu pochodnymi instrumentami finansowymi, takimi jak: swap walutowo - procentowy (C C I R S, C) czy swap procentowy (Interest Rate Swap, IRS). W przypadku np. swapu walutowo - procentowego na dodatnie przepływy finansowe po stronie Banku składać się będzie zaewidencjonowana należna Spółce kwota netto dodatnich przepływów odsetkowych dla danej waluty. Natomiast na ujemne przepływy finansowe po stronie Banku składać się będzie zaewidencjonowana, należna Spółce kwota netto ujemnych przepływów odsetkowych dla danej waluty ustalona na moment wygaśnięcie danego kontraktu. Dla przedmiotowych transakcji wynik będzie kalkulowany jako osiągnięta różnica pomiędzy zaewidencjonowanymi przez Bank dodatnimi i ujemnymi strumieniami przepływów finansowych ustalonymi na moment ostatecznego wygaśnięcia danego kontraktu.

Z przywołanych powyżej regulacji, tj. art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz art. 3 ust. 1 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/3888/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2005 r. Nr 288 str. 1) wynika jednoznacznie, że sprzedaż opcji walutowych jest czynnością podlegającą opodatkowaniu; jest świadczeniem usług. W przypadku sprzedaży opcji walutowych nie występuje dostawa towarów lecz świadczenie usług o charakterze pośrednictwa finansowego, a usługa ta jest świadczeniem niezależnym od realizowanej w ustalonym terminie transakcji walutowej. Podatnikiem z tytułu świadczonych usług jest podmiot dokonujący sprzedaży opcji.

Jednakże ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) nie posługuje się pojęciami wynagrodzenia, czy zrealizowanego wyniku (zysku lub straty), który jest ustalany, jak wskazał Wnioskodawca, w oparciu o przyjęte przez niego zasady rachunkowości i stanowi różnicę pomiędzy zaewidencjonowanymi przez Bank dodatnimi i ujemnymi strumieniami przepływów finansowych. Przedmiotowa ustawa nie reguluje również w sposób szczególny podstawy opodatkowania czynności wynikających z umów pośrednictwa finansowego. Oznacza to, że dla tego typu usług, podstawę opodatkowania określa się według zasad ogólnych wynikających z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, tj. kwoty należnej z tytułu czynności pośrednictwa finansowego. Należność ta winna wynikać z umów zawieranych z kontrahentami, z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.