IPPP1/443-54/08-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu Opieki Zdrowotnej przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2008 r. (data wpływu 14 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług sterylizacji narzędzi - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług sterylizacji narzędzi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zakład Opieki Zdrowotnej wystawia faktury VAT na świadczone usługi sterylizacji narzędzi (medycznych, kosmetycznych, fryzjerskich, stomatologicznych). Za wykonane usług wystawia faktury VAT przy zastosowaniu 22% stawki podatku od towarów i usług i klasyfikuje usługi w grupowaniu PKWiU 74.70.14-00.00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla jednostek prywatnych (tj. salony fryzjerskie, kosmetyczne, gabinety stomatologiczne, laryngologiczne) należy stosować stawkę podatku VAT w wysokości 22% (PKWiU 74.70.14-00.00) na świadczone usługi sterylizacji narzędzi, a w przypadku wystawiania faktur na te same usługi dla jednostek służby zdrowia usługi te podlegają zwolnieniu od podatku VAT (PKWiU 85.14.18-00).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Usługi sterylizacji narzędzi świadczone na rzecz jednostek służby zdrowia powinny być opodatkowane 7% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Przy czym przez dostawę towarów zasadniczo rozumie się zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś przez świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy. Przy czym zarówno towary jak i usługi (za wyjątkiem usług elektronicznych) są identyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej zgodnie z art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy. Należy jednak zauważyć, iż dla uznania danego świadczenia za usługę nie jest konieczne wymienienie go w klasyfikacjach statystycznych. Ustawa bowiem nie uzależnia uznania danego świadczenia za usługę od wymienienia go w klasyfikacji statystycznej. Jednakże te usługi, które zostały wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z wyjątkiem usług elektronicznych, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji.

Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zaklasyfikowania określonych czynności do właściwych grupowań statystycznych obowiązany jest podatnik. Zgodnie z przepisem § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) o której mowa w § 3, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2008 r.

Dla prawidłowego określenia stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności, które są usługami w rozumieniu przepisów art. 8 ust. 1 ustawy, niezbędne jest zatem posiadanie symbolu PKWiU, gdyż ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Klasyfikacje te służą identyfikacji towarów i usług opodatkowanych stawkami niższymi niż 22% oraz zwolnionych od tego podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie sterylizacji narzędzi, które odmiennie klasyfikuje, przypisując daną usługę do dwóch różnych grup statystycznych PKWiU, a podział uzależnia od rodzaju jednostki na rzecz, których usługi te są świadczone. Zgodnie z podaną przez Wnioskodawcę klasyfikacją, usługi sterylizacji narzędzi świadczone na rzecz jednostek prywatnych zawierają się w grupowaniu PKWiU 74.70.14-00.00, natomiast świadczone na rzecz jednostek służby zdrowia w grupowaniu PKWiU 85.14.18-00. Zgodnie z jedną z podstawowych zasad tworzenia grupowań PKWiU zawartą w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.) w poz. 5.1.4-5 zakresy poszczególnych grupowań pochodnych określonego grupowania macierzystego w żadnym przypadku nie mogą zachodzić na siebie, tzn. nie może powstać sytuacja, w której określony produkt (wyrób i usługa) może być zaliczany do więcej niż jednego grupowania PKWiU (zasada jednoznaczności grupowań). Podstawowym założeniem budowy PKWiU jest powiązanie klasyfikacji produktów (wyrobów i usług) z klasyfikacją działalności gospodarczych (PKD) tak, aby każdy produkt klasyfikowany był przede wszystkim w zależności od rodzaju działalności, w wyniku której powstaje. W związku z powyższym Wnioskodawca winien zaklasyfikować świadczone usługi do jednego grupowania, gdyż bez znaczenia będzie fakt na rzecz jakich jednostek są świadczone. Do wydawania opinii klasyfikacyjnych oraz udzielania pomocy w zakwalifikowaniu usług do poszczególnych grupowań PKWiU upoważniony jest wyłącznie odpowiedni organ statystyczny - Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tutejszy organ nie jest upoważniony do wydawania opinii w tym zakresie i do zaklasyfikowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług sterylizacji narzędzi do właściwego grupowania. Udzielając niniejszej interpretacji organ podatkowy przyjął klasyfikacje podane przez Wnioskodawcę. Tak więc:

PKWiU 74.70.14-00.00 - usługi sprzątania specjalistycznego;

PKWiU 85.14.18-00 - usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. Pod poz. 9 tego załącznika wymienione zostały PKWiU ex 85 - Usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2).

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy wskazać, iż usługi sterylizacji narzędzi w zależności od wskazanej przez właściwy organ klasyfikacji będą podlegać opodatkowaniu jn.

* w przypadku przyjęcia klasyfikacji PKWiU 74.70.14-00.00 - usługi będą podlegać opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 22%;

* w przypadku przyjęcia klasyfikacji PKWiU 85.14.18-00 - usługi będą korzystać z przedmiotowego zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy jako wymienione w poz. 9 załącznika Nr 4 do ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.