IPPP1-443-539/07-4/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2007 r. (data wpływu 19 listopada 2007 r.), uzupełnionego pismem z dnia 27 grudnia 2007 r. (data wpływu 31 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie remanentu likwidacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2007 r. (data stempla pocztowego) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie remanentu likwidacyjnego, uzupełniony pismem z dnia 27 grudnia 2007 r. (data wpływu 31 grudnia 2007 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Ze spółki jawnej (prowadzącej księgi rachunkowe w oparciu o ustawę o rachunkowości), w skład której wchodzą dwaj synowie oraz ich rodzice - małżonkowie - nie posiadający dotychczas rozdzielności majątkowej (współwłasność łączna), odchodzi i zaprzestaje prowadzenia działalności gospodarczej jeden z małżonków, który na podstawie art. 10 k.s.h. przekazuje drugiemu małżonkowi ogół praw i obowiązków, zaś spółka kontynuuje dotychczasową działalność. Przekazanie to następuje w wyniku podziału majątku współmałżonków, na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego, o rozdzielności majątkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powstaje obowiązek podatkowy w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług remanentu likwidacyjnego sporządzonego w oparciu o art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku między innymi rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemajacej osobowości prawnej. W przypadku, gdy ze spółki odchodzi jeden ze wspólników a spółka nie ulega rozwiązaniu, czyli zachowuje swoją podmiotowość podatkową w podatku VAT, nie powstaje obowiązek podatkowy w zakresie opodatkowania tym podatkiem remanentu likwidacyjnego sporządzonego w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż z osobowej spółki handlowej, jaką jest spółka jawna odchodzi jeden ze wspólników, natomiast spółka nie ulega rozwiązaniu. Zatem, w tym przypadku nie będzie miał zastosowania art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ww. ustawy o VAT.

Uwzględniając powyższe, postanowiono jak na wstępie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock