IPPP1-443-538/08-2/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2008 r. (data wpływu 21 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania importu usług doradztwa - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania importu usług doradztwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Instytut działający jako jednostka badawczo-rozwojowa (prowadzący działalność naukową oraz leczniczą) zawarł umowę z firmą mającą siedzibę w N na realizację usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego, oprogramowania, uruchomienia, prowadzenia działalności i zarządzania X, polegającą na wykonaniu opisu systemu usług X dla projektu X.

W ramach podpisanej umowy odbywają się spotkania i konsultacje z lekarzami i dostawcami w Polsce oraz N.

Projekt "Utworzenie Centrum X" ma na celu stworzenie Centrum X medycznych przy Instytucie. Źródłem ich finansowania są środki z Mechanizmu Finansowego Y oraz środki własne Beneficjenta, które pokrywa Ministerstwo Zdrowia.

Jednym z wymogów umowy finansowej o dofinansowanie projektu jest stosowanie się do postanowień porozumienia o współpracy zawartego z firmą z N.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Instytut powinien wystawić fakturę wewnętrzną i odprowadzić podatek.

Zdaniem Wnioskodawcy usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, czyli również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Przepisu tego nie stosuje się jednak w przypadku usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę na terytorium kraju, z wyłączeniem usług określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca (art. 17 ust. 2).

Przez import usług rozumie się zatem usługi spełniające łącznie następujące warunki:

W przedmiotowej sprawie należy zatem w pierwszej kolejności ustalić miejsce świadczenia nabywanej przez Podatnika usługi, stosownie do regulacji art. 27 i art. 28 ustawy o VAT.

Miejsce świadczenia usług uregulowane zostało w art. 27 ust. 1 ustawy, jako miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Od tej ogólnej zasady ustawodawca przewidział kilka wyjątków, które w zależności od charakteru usługi określają miejsce jej opodatkowania w odmienny sposób. Dotyczy to m.in. usług niematerialnych ujętych w art. 27 ust. 4 ustawy. W myśl art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy w przypadku, gdy usługi, o których mowa w ust. 4 są świadczone na rzecz podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejsce świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

W art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy, jako objęte szczególną regulacją w zakresie ustalania miejsca świadczenia wymieniono grupę usług, która obejmuje:

* usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); usługi w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); usługi prawnicze, rachunkowo-księgowe, badania rynków i opinii publicznej, usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); usługi architektoniczne i inżynierskie (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; usługi w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; usługi tłumaczeń.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne.

Z treści wniosku wynika, że Instytut zawarł umowę z firmą mającą siedzibę w N na realizację usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego, oprogramowania, uruchomiania, prowadzenia działalności i zarządzania Centrum X.

Jeżeli zatem świadczone na rzecz Instytutu usługi można zakwalifikować jako usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego mieszczące się w grupowaniu PKWiU 74.1 oraz usługi w zakresie oprogramowania mieszczące się w grupowaniu PKWiU 72.2 a także usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania mieszczące się w grupowaniu PKWiU 74.1 usługi te można zaliczyć do niematerialnych, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy. W związku z tym, że usługi te świadczone są na rzecz firmy polskiej, to w świetle wyżej cytowanych przepisów, zaliczyć je należy do usług, dla których miejscem świadczenia jest terytorium państwa, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, czyli terytorium Polski.

Zatem, nabywane przez Instytut usługi stanowią dla Instytutu import usług. Podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tego tytułu jest usługobiorca, czyli Wnioskodawca. Na mocy art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, Wnioskodawca z tytułu importu usług obowiązany jest czynność tą udokumentować fakturą wewnętrzną, w której wykaże podatek VAT obliczony według stawek obowiązujących w kraju dla danego towaru lub usługi.

Nadmienić należy, iż organ podatkowy nie jest właściwy do samodzielnego dokonywania klasyfikacji statystycznej danego towaru lub usługi. Klasyfikacji towaru lub usługi w PKWiU dokonuje i odpowiada za jej prawidłowość producent lub importer danego towaru bądź usługi, Wątpliwości i spory powstałe na tym tle rozstrzygane są przez właściwe organy statystyczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.