IPPP1/443-524/13-4/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2013 r. (data wpływu 31 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 czerwca 2013 r. (data wpływu 26 czerwca 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 12 czerwca 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi pocztowe tzw. niepowszechne - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi pocztowe tzw. niepowszechne. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 21 czerwca 2013 r., złożonym w dniu 24 czerwca 2013 r. (data wpływu 26 czerwca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 12 czerwca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X jako operator wyznaczony na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1529, dalej również ustawa PP) świadczy zarówno usługi pocztowe, zarówno powszechne, jak i niebędące usługami powszechnymi (niepowszechne).

Stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy usługę pocztową stanowi, wykonywane w obrocie krajowym lub zagranicznym, zarobkowe:

Z kolei zgodnie z art. 45 ust. 1 tej ustawy do usług powszechnych zalicza się świadczone w obrocie krajowym i zagranicznym w ramach obowiązku, usługi pocztowe obejmujące:

Jednocześnie usług pocztowych, o których mowa powyżej, świadczonych dla nadawców masowych nie zalicza się do usług powszechnych.

Nadawca masowy to zgodnie z art. 3 pkt 11 ustawy - Prawo pocztowe - nadawca nadający przesyłki pocztowe na podstawie umowy o świadczenie usługi pocztowej zawartej w formie pisemnej, od chwili przekroczenia liczby 100.000 sztuk przesyłek danego rodzaju w danym roku kalendarzowym, z wyłączeniem podmiotów zaliczonych do sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.), przedsiębiorstw użyteczności publicznej, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 981 z późn. zm.) oraz państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej - "Zakładu Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych".

Ustawa Prawo pocztowe określa jakie usługi zalicza się do usług powszechnych, natomiast nie odnosi się do poszczególnych rodzajów przesyłek w ramach tych usług. Rodzaje przesyłek w ramach poszczególnych usług w Poczcie Polskiej identyfikowane są poprzez: masę (przedziały wagowe), format (gabaryt A albo gabaryt 8), kategorię doręczania (ekonomiczne albo priorytetowe) oraz obszar/strefę doręczania (dotyczy wyłącznie obrotu zagranicznego). Tak zdefiniowane rodzaje przesyłek, w ramach poszczególnych usług powszechnych w obrocie krajowym i zagranicznym, określone są w cenniku usług powszechnych i dla każdego z tych rodzajów określona jest inna cena.

Jako przykład może posłużyć usługa "przesyłka polecona w obrocie krajowymi", dla której to cennik przewiduje następujące pozycje cenowe w zależności od masy, objętości oraz terminu przewozu (czyli w zależności od rodzaju tych przesyłek):

Dodatkowo, potwierdzeniem dla stosowania powyższej klasyfikacji są analogiczne rozwiązania przyjęte dla przesyłek towarowych w art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowo (tekst jedn.: z 2012 poz. 1173, 1529), zgodnie z którymi rodzaje przesyłek w zależności od masy lub objętości oraz ze względu na termin przewozu, określa taryfa lub cennik.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca podaje, że w złożonym wniosku o interpretację opisane zostały usługi, które pod względem technologicznym mieszczą się w kategorii usług powszechnych. Jednak zgodnie z postanowieniami ustawy - Prawo pocztowe, po przekroczeniu limitu 100 000 nadań przesyłek danego rodzaju, nadawca staje się "nadawcą masowym". Konsekwencją tego jest, że świadczone na jego rzecz usługi dotyczące tych rodzajów przesyłek tracą swój powszechny charakter, w związku z czym zaliczone zostają do kategorii usług niepowszechnych.

Tym samym usługi których dotyczy pytanie zawarte w wniosku nie mieszczą się w kategorii usług powszechnych, jednak w przedmiotowej sprawie istotne jest również uwzględnienie opisanego w stanie faktycznym sposobu definiowania rodzaju przesyłki. Jest on bowiem jednym z elementów determinujących zmianę charakteru usługi z powszechnej na niepowszechną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. jeżeli dany Nadawca w ciągu roku przekroczy limit 100 000 nadań przesyłek danego rodzaju, rozumianego zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Poczta będzie miała obowiązek w stosunku do tego rodzaju przesyłek stosować podstawową stawkę podatku VAT tj. 23%.

Zdaniem wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 17 cyt. wyżej ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) zwalnia się z podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Z powyższej regulacji wynika, że od dnia 1 kwietnia 2013 r. ze zwolnienia z opodatkowania VAT będą mogły korzystać wyłącznie usługi powszechne. Usługi pocztowe tzw. niepowszechne będą natomiast podlegały opodatkowaniu VAT wg stawki podstawowej tj. 23%. Do usług niepowszechnych z kolei zalicza się m.in. usługi świadczone na rzecz nadawców masowych.

Reasumując, usługi, które utraciły przymiot powszechności z uwagi na fakt, że dany Nadawca przekroczył w trakcie roku określony wolumen nadań przesyłek danego rodzaju, identyfikowanym na podstawie obowiązujących cenników (z wyłączeniem podmiotów wyłączonych enumeratywnie z zawartej w Prawie pocztowym definicji masowego nadawcy) w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. będą podlegały opodatkowaniu VAT stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 8 ust. 1 ww. ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Co do zasady, stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, zwalnia się od podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Jak wynika z brzmienia tego przepisu, zwolnieniem od podatku są objęte wyłącznie usługi pocztowe zdefiniowane w ustawie - Prawo pocztowe jako powszechne.

Stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1529), do usług powszechnych zalicza się świadczone w obrocie krajowym i zagranicznym w ramach obowiązku, o którym mowa w art. 46, usługi pocztowe obejmujące:

Natomiast w myśl art. 45 ust. 2 tej ustawy, usług pocztowych, o których mowa w ust. 1, świadczonych dla nadawców masowych nie zalicza się do usług powszechnych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 11 cyt. ustawy - Prawo pocztowe, przez nadawcę masowego rozumie się nadawcę nadającego przesyłki pocztowe na podstawie umowy o świadczenie usługi pocztowej zawartej w formie pisemnej, od chwili przekroczenia liczby 100 000 sztuk przesyłek danego rodzaju w danym roku kalendarzowym, z wyłączeniem podmiotów zaliczonych do sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.), przedsiębiorstw użyteczności publicznej, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 981 z późn. zm.), oraz państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej - "Zakładu Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych".

Jak stanowi art. 46 ust. 1 ww. ustawy - Prawo pocztowe, do świadczenia usług powszechnych na terytorium całego kraju jest obowiązany operator wyznaczony.

Natomiast zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje świadczenie usług powszechnych:

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca jako operator wyznaczony na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe świadczy zarówno usługi pocztowe, zarówno powszechne, jak i niebędące usługami powszechnymi (niepowszechne).

Wnioskodawca podaje, że w złożonym wniosku o interpretację opisane zostały usługi, które pod względem technologicznym mieszczą się w kategorii usług powszechnych. Jednak zgodnie z postanowieniami ustawy - Prawo pocztowe, po przekroczeniu limitu 100 000 nadań przesyłek danego rodzaju, nadawca staje się "nadawcą masowym". Konsekwencją tego jest, że świadczone na jego rzecz usługi dotyczące tych rodzajów przesyłek tracą swój powszechny charakter, w związku z czym zaliczone zostają do kategorii usług niepowszechnych.

Tym samym usługi których dotyczy pytanie zawarte w wniosku nie mieszczą się w kategorii usług powszechnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do określenia czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. jeżeli dany Nadawca w ciągu roku przekroczy limit 100 000 nadań przesyłek danego rodzaju, rozumianego zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Poczta będzie miała obowiązek w stosunku do tego rodzaju przesyłek stosować podstawową stawkę podatku VAT tj. 23%.

Analizując treść art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, należy zauważyć, iż kreuje on zwolnienie o charakterze przedmiotowo-podmiotowym. Zwolnienie to obejmuje nie wszystkie podmioty świadczące usługi pocztowe, ale tylko te które posiadają status operatora obowiązanego do świadczenia takich usług. Na gruncie regulacji prawa pocztowego status podmiotu działającego w takim charakterze przypisuje się, operatorowi wyznaczonemu do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Natomiast ustanawianie operatora wyznaczonego regulują przepisy art. 71-80 ustawy - Prawo pocztowe.

Zaznaczyć jednakże należy, iż samo posiadanie owego statusu jest jedynie przesłanką podmiotową objęcia określonych czynności zwolnieniem. Ponadto występują także uwarunkowania przedmiotowe, czyli innymi słowy tylko niektóre spośród usług świadczonych przez wyznaczonego operatora będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT. Ustawodawca w przepisie kładzie nacisk na "powszechność" świadczonych usług pocztowych, także można z tego wnioskować, że te usługi świadczone przez operatora wyznaczonego, którym nie można przypisać przymiotu "powszechności", będą wyłączone ze zwolnienia i w konsekwencji będą podlegały opodatkowaniu tymże podatkiem. Ponadto jedna z kluczowych zasad wykładni prawa nakazuje zwolnienia (i wyłączenia) interpretować możliwie wąsko, ściśle, aby nie doprowadzić do nieuprawnionego rozszerzenia zakresu zwolnień.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż wyżej opisane usługi będące przedmiotem zapytania co do zasady nie będą, w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo pocztowe, powszechnymi usługami pocztowymi.

Reasumując, usługi pocztowe, zdefiniowane przez Wnioskodawcę jako niepowszechne usługi pocztowe, świadczone przez niego jako operatora wyznaczonego, nie będą zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT, bowiem, jak wskazał Wnioskodawca, nie będą one realizowane w celu zapewnienia przez operatora wyznaczonego powszechnych usług pocztowych, zatem nie wypełnią hipotezy ww. artykułu. W związku z powyższym, z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego nie wymieniają przedmiotowych usług jako objętych preferencyjną stawką, takie usługi będą podlegały opodatkowaniu podstawową stawką podatku, w wysokości 23%.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, iż postępowanie w przedmiocie interpretacji opiera się wyłącznie na stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym precyzyjnie przedstawionym przez Wnioskodawcę, tym bardziej, że w stosunku do tak opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wyrażane jest jego stanowisko. Organ nie może stanu faktycznego przedstawionego we wniosku lub w pismach uzupełniających wniosek, własnymi ocenami podważać, ustalać, uzupełniać ani też zmieniać w jakimkolwiek zakresie. Instytucja interpretacji podatkowej nie daje bowiem organowi w tym względzie stosownych uprawnień dowodowych, co ma swoje uzasadnienie w zupełnie innej roli, jaką ma do spełnienia ten organ w tym postępowaniu. W postępowaniu w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji nie może być prowadzone postępowanie dowodowe zmierzające do zbierania materiałów dowodowych, tak jak ma to miejsce w postępowaniu podatkowym.

Jednocześnie wskazuje się, że zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy - Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że nie mają one umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest organem kompetentnym do dokonania oceny w zakresie stwierdzenia, czy usługi, które Spółka świadczy stanowią powszechne usługi pocztowe w rozumieniu przepisów ww. ustawy - Prawo pocztowe. Ustawa ta, choć powołana w ustawie o podatku od towarów i usług, nie jest elementem prawa podatkowego, wobec czego przepisy tej ustawy nie mogą być przedmiotem interpretacji udzielanej przez tut. organ. Interpretacja taka wykraczałaby poza zakres interpretacji prawa podatkowego, do której uprawniony jest Dyrektor Izby Skarbowej w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. Zatem niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o przedstawione w zdarzeniu przyszłym stwierdzenie, że usługa będąca przedmiotem zapytania nie stanowi powszechnej usługi pocztowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.