IPPP1-443-505/11-4/PR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-505/11-4/PR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 czerwca 2011 r. (data wpływu 10 czerwca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 31 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług wymienionych we wniosku, wpisujących się w misyjny charakter działalności telewizji publicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług wymienionych we wniosku, wpisujących się w misyjny charakter działalności telewizji publicznej. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 7 czerwca 2011 r. (data wpływu 10 czerwca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 31 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jest jednoosobową spółką akcyjną Skarbu Państwa działającą na podstawie ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2531 z późn. zm., dalej ustawa o radiofonii i telewizji) oraz ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka realizuje zadania ogólnokrajowego nadawcy publicznego.

Spółka wykonuje czynności, które w rozumieniu przepisów ww. ustawy o podatku od towarów i usług należą do różnych kategorii pod względem opodatkowania podatkiem VAT (opodatkowane i zwolnione). Główną działalnością Wnioskodawcy jest tworzenie i rozpowszechnianie ogólnokrajowych i regionalnych programów - sklasyfikowane wg PKD 2004 pod symbolem PKWiU 9220Z działalność radiowa i telewizyjna, natomiast wg PKD 2008 pod symbolem PKWiU 6020Z nadawanie programów telewizyjnych ogólnodostępnych i abonamentowych. Ustawa o VAT od dnia 1 stycznia 2011 r. wprowadza zwolnienie dla usług telewizji publicznej w przepisie określonym w art. 43.

Podstawowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach działalności, do których Spółka stosowała zwolnienie z VAT do końca 2010 r. oraz stosuje zwolnienie z VAT od 1 stycznia 2011 r. to:

1. Usługi w zakresie produkcji programów telewizyjnych różnego typu (rozrywkowe, kulturalne, edukacyjne, informacyjne, sportowe, prognoza pogody, wywiady) realizowane w studiach telewizyjnych (do końca 2010 PKWiU 92.20.12)

2. Usługi pomocnicze związane z produkcją programu telewizyjnego polegające na zorganizowaniu zaplecza technicznego, realizacja światła, wizji, dźwięku, obsługa wozu technicznego, obsługa kamer, itp. usługi związane z produkcją programu telewizyjnego (do końca 2010 PKWiU 92.20.12),

3. Usługi polegające na rejestracji programów telewizyjnych wykonywane na zlecenie producentów zewnętrznych w studiach telewizyjnych, na sprzęcie telewizyjnym i przez pracowników. (do końca 2010 PKWiU 92.20.12).

Programy telewizyjne są emitowane na żywo, sprzedawane, wypożyczane, a także przekazywane do późniejszej emisji w postaci nagranych taśm lub innych nośników. Usługi są wykonywane również dla innych podmiotów, np. dla Urzędów Miasta, Ministerstw, Stowarzyszeń, Fundacji, itp. Są wykonywane także w koprodukcji. Zwolnienia z podatku VAT Spółka nie stosuje do usług związanych z produkcją programów telewizyjnych tj. film reklamowy, film promocyjny, usługi reklamowe, usługi promocyjne oraz do działalności agencji informacyjnych. Aby prawidłowo sklasyfikować usługi do celów podatku VAT, do których Spółka stosowała zwolnienie z podatku VAT do końca 2010 r. Spółka posługiwała się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług i umiejscowieniem konkretnej usługi w grupowaniu 92.20.

Ww. usługi telewizji publicznej do 31 grudnia 2010 r. korzystały ze zwolnienia z podatku VAT, zgodnie z poz. 12 załącznika nr 4 do ustawy VAT. Od 1 stycznia 2011 r. zwolnienia od podatku zostały przeniesione do treści ustawy, tj. do art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT. Ww. usługi są związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji i świadczone są przez jednostkę publiczną i dlatego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT Spółka stosuje nadal zwolnienie z podatku VAT. Od 2011 r. aby prawidłowo zastosować zwolnienie od podatku VAT z tytułu świadczonych usług związanych z realizacją zadań Spółka, jako podmiot będący telewizją publiczną, opiera się przede wszystkim na przepisach ustawy o radiofonii i telewizji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Co jest kryterium prawidłowej oceny przysługującego zwolnienia z VAT w świetle przepisu określonego w art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT. Czy prawidłowym kryterium, w tym przypadku jest ustawa o radiofonii i telewizji, w której zostały wymienione zadania nadawcy publicznego. Czy wymienione usługi w przedmiotowym wniosku są zwolnione z podatku VAT.

W odniesieniu do usług od 1 stycznia 2011 r., założenia metodologiczne klasyfikacji PKWiU 2008 nie pozwoliły na takie "przełożenie" przepisów wykorzystujących te klasyfikacje, aby zakres zwolnień, określony w załączniku nr 4 do ustawy był zgodny z przepisami dyrektywy 2006/112/WE. Dlatego też załącznik nr 4 do ustawy o VAT, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku został uchylony. Jednocześnie uregulowania dotyczące tej tematyki zostały przeniesione do treści ustawy.

Przy określaniu nowego zakresu zwolnień, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, ustalając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego.

Od 1 stycznia 2011 r. w świetle ustawy VAT zwalnia się od podatku usługi związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczone przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji, na podstawie przepisu określonego w art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT, z wyłączeniem:

a.

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach,

b.

usług w zakresie produkcji filmów reklamowych i promocyjnych,

c.

usług reklamowych i promocyjnych,

d.

działalności agencji informacyjnych.

Zadania dla jednostek publicznej radiofonii i telewizji określa ustawa o radiofonii i telewizji. Zgodnie z regulacjami określonymi w art. 1 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji zadaniem Spółki jest:

* Dostarczanie informacji,

* Udostępnianie dóbr kultury i sztuki,

* Ułatwianie korzystania z oświaty i dorobku nauki,

* Upowszechnianie edukacji obywatelskiej,

* Dostarczanie rozrywki,

* Popieranie krajowej twórczości.

Spółka jako podmiot telewizji publicznej zobowiązana jest do realizacji misji publicznej oferując na zasadach określonych w ustawie o radiofonii i telewizji, całemu społeczeństwu i poszczególnym jego częściom zróżnicowane programy i inne usługi w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujące się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu (art. 21 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji). Przepis art. 21 ust. 1a określa otwarty katalog zadań, wynikających z realizacji misji, tj.:

1.

tworzenie i rozpowszechnianie programów ogólnokrajowych, programów regionalnych, programów dla odbiorców za granicą w języku polskim i innych językach oraz innych programów realizujących demokratyczne, społeczne i kulturalne potrzeby społeczności lokalnych,

2.

tworzenie i rozpowszechnianie programów wyspecjalizowanych, na których rozpowszechnianie uzyskano koncesję,

3.

budowa i eksploatacja nadawczych i przekaźnikowych stacji radiowych i telewizyjnych,

4.

rozpowszechnianie przekazów tekstowych,

5.

prowadzenie prac nad nowymi technikami tworzenia i rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych,

6.

prowadzenie działalności produkcyjnej, usługowej i handlowej związanej z twórczością audiowizualną w tym eksportu i importu,

7.

popieranie twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności oświatowej,

8.

upowszechnianie wiedzy o języku polskim,

9.

uwzględnianie potrzeb mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności posługującej się językiem regionalnym, w tym emitowanie programów informacyjnych w językach mniejszości narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym,

10.

tworzenie i udostępnianie programów edukacyjnych na użytek środowisk polonijnych oraz Polaków zamieszkałych za granicą.

Przepis określony w art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT zwalnia z podatku VAT usługi świadczone przez telewizję publiczną związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji. Przepisy podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. nie odwołują się w zakresie zastosowania tegoż zwolnienia z VAT do klasyfikacji PKWiU lecz do związku świadczonych usług z realizacją zadań radiofonii i telewizji. Spółka uważa, że od 1 stycznia 2011 r., w celu zastosowania zwolnienia z VAT z tytułu świadczonych usług przez Wnioskodawcę, należy określać zakres usług związanych z realizacją zadań, tzw. misją publiczną, na podstawie regulacji zawartych w ustawie o radiofonii i telewizji.

Spółka S.A. zachowując tzw. misyjny charakter, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wykonując usługi, tj.:

1. Usługi w zakresie produkcji programów telewizyjnych różnego typu (rozrywkowe, kulturalne, edukacyjne, informacyjne, sportowe, prognoza pogody, wywiady) realizowanych w studiach telewizyjnych

2. Usługi związane z produkcją programu telewizyjnego polegające na zorganizowaniu zaplecza technicznego, realizacja światła, wizji, dźwięku, obsługa wozu technicznego, obsługa kamer, itp. usługi związane z produkcją programu telewizyjnego,

3. Usługi polegające na rejestracji programów telewizyjnych wykonywane na zlecenie producentów zewnętrznych w studiach telewizyjnych, na sprzęcie telewizyjnym i przez pracowników.

Jako podatnik podatku od towarów i usług stosuje zwolnienie od podatku VAT na podstawie przepisu ustawy VAT - art. 43 ust. 1 pkt 34.

Zdaniem Wnioskodawcy czynności wykonywane w ramach przedmiotowych usług mają związek z realizacją zadań, jakie określa dla jednostek publicznych radiofonii i telewizji ustawa o radiofonii i telewizji. Zatem świadczenia tych usług przez telewizję publiczną, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT, podlega zwolnieniu z VAT. Przy wykonywaniu zadań w obecnym stanie prawnym Spółka nie ma obowiązku korzystania z klasyfikacji PKWiU przy ustalaniu zwolnienia z VAT, ważny jest cel, tj. zadania określone w ustawie o radiofonii i telewizji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe,

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 12 wymieniał jako zwolnione usługi publicznych radia i telewizji (PKWiU ex 92.2), z wyłączeniem usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi oraz działalności agencji informacyjnych i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktu 34, regulującego zwolnienie w tym zakresie. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy, zwalnia się od podatku, usługi związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczone przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji, z wyłączeniem:

a.

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach,

b.

usług w zakresie produkcji filmów reklamowych i promocyjnych,

c.

usług reklamowych i promocyjnych,

d.

działalności agencji informacyjnych;

Zgodnie z art. 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (tekst jedn.: Dz. U. Nr 43, poz. 226 z późn. zm.) jednostki publicznej radiofonii i telewizji działają wyłącznie w formie jednoosobowej spółki akcyjnej Skarbu Państwa, zwanej dalej "spółką". Telewizję publiczną tworzy Spółka Akcyjna, zawiązana w celu tworzenia i rozpowszechniania ogólnokrajowych programów oraz regionalnych programów telewizyjnych.

W art. 1 przytoczonej ustawy o radiofonii i telewizji ustawodawca formułuje ogólne zadania stanowiące swego rodzaju postulaty publicznych mediów, wymieniając wśród nich m.in. dostarczanie informacji, udostępnianie dóbr kultury i sztuki, ułatwianie korzystania z oświaty, sportu i dorobku nauki, upowszechnianie edukacji obywatelskiej, dostarczanie rozrywki oraz popieranie krajowej twórczości audiowizualnej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 ww. ustawy, publiczna radiofonia i telewizja realizuje misję publiczną, oferując, na zasadach określonych w ustawie, całemu społeczeństwu i poszczególnym jego częściom, zróżnicowane programy i inne usługi w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujące się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu.

W ust. 1a ustawodawca precyzuje ogólne zadania wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy, wskazując na przykładowy katalog zadań leżących w kompetencjach publicznego radia i telewizji, wynikających z realizacji misji, wymieniając w szczególności:

1)

tworzenie i rozpowszechnianie programów ogólnokrajowych, programów regionalnych, programów dla odbiorców za granicą w języku polskim i innych językach oraz innych programów realizujących demokratyczne, społeczne i kulturalne potrzeby społeczności lokalnych;

2)

tworzenie i rozpowszechnianie programów wyspecjalizowanych, na których rozpowszechnianie uzyskano koncesję;

3)

budowa i eksploatacja nadawczych i przekaźnikowych stacji radiowych i telewizyjnych;

4)

rozpowszechnianie przekazów tekstowych;

5)

prowadzenie prac nad nowymi technikami tworzenia i rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych;

6)

prowadzenie działalności produkcyjnej, usługowej i handlowej związanej z twórczością audiowizualną, w tym eksportu i importu;

7)

popieranie twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności oświatowej i działalności w zakresie sportu;

8)

upowszechnianie wiedzy o języku polskim;

8a) uwzględnianie potrzeb mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności posługującej się językiem regionalnym, w tym emitowanie programów informacyjnych w językach mniejszości narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym;

9) tworzenie i udostępnianie programów edukacyjnych na użytek środowisk polonijnych oraz Polaków zamieszkałych za granicą.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 w rozumieniu ww. ustawy rozpowszechnianiem jest emisja programu drogą bezprzewodową lub przewodową do odbioru przez odbiorców.

Z treści stanu faktycznego nakreślonego przez Zainteresowanego we wniosku wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej działa jako podatnik podatku od towarów i usług, realizując zadania ogólnokrajowego nadawcy publicznego. Wnioskodawca zaznacza, iż główną działalnością Spółki jest tworzenie i rozpowszechnianie ogólnokrajowych i regionalnych programów, a jego wątpliwości sprowadzają się w istocie do kwestii zastosowania zwolnienia w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. dla usług w zakresie produkcji programów telewizyjnych różnego typu (rozrywkowe, kulturalne, edukacyjne, informacyjne, sportowe, prognoza pogody, wywiady) realizowanych w studiach telewizyjnych, usług pomocniczych związanych z produkcją programu telewizyjnego polegających na zorganizowaniu zaplecza technicznego, realizacji światła, wizji, dźwięku, obsługi wozu technicznego, obsługi kamer, itp., a także usług polegających na rejestracji programów telewizyjnych wykonywanych na zlecenie producentów zewnętrznych w studiach telewizyjnych, na sprzęcie telewizyjnym i przez pracowników Spółki. Jednocześnie Spółka podkreśliła, iż ww. programy telewizyjne są emitowane na żywo, sprzedawane, wypożyczane, a także przekazywane do późniejszej emisji w postaci nagranych taśm lub innych nośników. Usługi są wykonywane dla podmiotów t.j. np. Urzędów Miasta, Ministerstw, Stowarzyszeń, Fundacji, itp. Są także wykonywane w koprodukcji. Zainteresowany wyraźnie zaznaczył w stanie faktycznym, iż nie budzi jego wątpliwości kwestia związana z opodatkowaniem filmów reklamowych, promocyjnych, usług reklamowych i promocyjnych oraz działalności agencji informacyjnych, gdzie w opinii Spółki nie znajduje zastosowania zwolnienie od VAT.

W pierwszej kolejności należy poddać analizie konstrukcję normy prawnej art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy, która ma charakter podmiotowo - przedmiotowy. Z jednej strony ustawodawca podatkowy zawęził zastosowanie zwolnienia od VAT wyłącznie do jednostek publicznych radiofonii i telewizji, a z drugiej wyłącznie do usług, które są związane z realizacją zadań przypisywanych radiofonii i telewizji. Jednocześnie omawiana regulacja przewiduje wyłączenia ze zwolnienia, dla usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach, usług w zakresie produkcji filmów reklamowych i promocyjnych, usług reklamowych i promocyjnych, a także działalności agencji informacyjnych. Pomimo, iż przepisy ustawy o VAT w celu zidentyfikowania jednostki publicznej telewizji oraz określenia zadań na niej ciążących nie odsyłają wprost do jakiejkolwiek z ustaw, to właściwym i naturalnym wydaje się odwołanie się do ustawy o radiofonii i telewizji. Przytoczony powyżej art. 26 ust. 1 tejże ustawy, jasno wskazuje na Spółkę Akcyjną, jako jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa, tworzącą jednostkę publiczną telewizji. Także w przedmiotowej sprawie bez wątpienia została spełniona podmiotowa przesłanka, warunkująca zwolnienie.

Określając przesłanki przedmiotowe ww. zwolnienia, w celu określenia zadań stawianych Telewizji publicznej należy odnieść się do brzmienia art. 21 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji, zgodnie z którym telewizja publiczna realizuje misję publiczną, poprzez oferowanie całemu społeczeństwu zróżnicowanych programów i innych usług w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujących się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu. Ponadto do konkretnych zadań telewizji publicznej, należy m.in. tworzenie i rozpowszechnianie programów telewizyjnych. Także określając zakres zwolnień zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o VAT, należy kierować się zadaniami wynikającymi z realizacji misji publicznej nałożonymi przez powyższą ustawę o radiofonii i telewizji. Niespełnienie któregokolwiek z ww. warunków, wyklucza zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w przytoczonym przepisie ustawy o VAT.

Przenosząc powyższe na grunt zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca działając jako jednoosobowa spółka akcyjna Skarbu Państwa, zawiązana w celu tworzenia i rozpowszechniania programów telewizyjnych, bez wątpienia wypełnia pierwszą z przesłanek o charakterze podmiotowym, jednakże jest ona niewystarczająca do objęcia zwolnieniem świadczonych przez niego usług. Z treści wniosku wynika, iż wymienione przez Wnioskodawcę usługi świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, co wyraźnie podkreśla Spółka, zachowują misyjny charakter. Tym samym, należy uznać, iż ich realizacja wypełnia przesłanki przedmiotowe zwolnienia tj. opisywane usługi są związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji określonych w art. 21 ust. 1 tejże ustawy.

Reasumując, opierając się brzmieniu art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o VAT oraz regulacjach ustawy o radiofonii i telewizji, w szczególności dotyczących zadań stawianych telewizji publicznej, w świetle nakreślonego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wymienione we wniosku usługi, świadczone w ramach realizacji misji określonej w ustawie o radiofonii i telewizji, będą korzystały ze zwolnienia od VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl