IPPP1/443-5/14-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2013 r. (data wpływu 2 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego z tytułu nabycia od samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem - jest prawidłowe.

* momentu powstania prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia tego samochodu w odniesieniu do kwoty przekraczającej 6000 zł - jest nieprawidłowe

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy po upływie 6 m-cy samochód będzie przeznaczony nadal na wynajem i wykorzystywany do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia od samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem, momentu powstania prawa do odliczenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca poszerzył zakres prowadzonej działalności gospodarczej o świadczenie usług wynajmu pojazdów. W związku z powyższym dokonał stosownej zmiany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej poszerzając swoją dotychczasową działalność zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (dalej: "PKD") o kod PKD 77.11.2 tj. "wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek". Wskazany kod obejmuje m.in. "wynajem i dzierżawę samochodów osobowych furgonetek (<= 3, 5t,), bez kierowcy".

W związku z powyższym, Wnioskodawca nabył pojazd osobowy, spełniający w jego ocenie, oczekiwania przyszłych najemców. Pojazd został nabyty przez Wnioskodawcę w 2013 r. od innego podatnika podatku od towarów i usług (dalej: "podatku VAT") zarejestrowanego w Polsce, po czym został zarejestrowany na nazwisko Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą.

Z tytułu sprzedaży pojazdu na rzecz Wnioskodawcy, sprzedawca wystawił fakturę VAT ujmując w niej kwotę podatku VAT, która przekracza 6 tys. zł.

Wnioskodawca zamierza wynająć przedmiotowy pojazd na podstawie umowy (oraz / lub kolejnych umów) najmu podmiotom trzecim w odpłatne użytkowanie. Na podstawie umowy (oraz / lub kolejnych umów), Wnioskodawca planuje oddawać samochód w odpłatne użytkowanie przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Po tym czasie samochód zostanie oddany w dalsze odpłatne użytkowanie bądź będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w inny sposób, w zależności od przyszłej sytuacji gospodarczej i okoliczności rynkowych - przy czym każdorazowo będzie to wykorzystanie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, a pojazd jest oraz będzie w przyszłości wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. będzie przedmiotem odpłatnego najmu i nie będzie wykorzystywany w tym okresie na cele osobiste Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Wnioskodawca zwraca się do Dyrektora Izby Skarbowej (działającego w imieniu Ministra Finansów) o potwierdzenie następujących kwestii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od nabycia samochodu osobowego przeznaczonego na cele najmu na okres nie krótszy niż sześć miesięcy, na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

2. W którym momencie powstaje prawo do odliczenia podatku VAT od nabycia samochodu osobowego przeznaczonego na cele najmu na okres nie krótszy niż sześć miesięcy - w odniesieniu do kwoty przekraczającej 6 000 zł.

3. Czy po opływie okresu sześciu miesięcy, podczas którego pojazd będzie przeznaczony wyłącznie do celu oddawania go do odpłatnego używania, Wnioskodawca może przeznaczyć pojazd na inne, cele związane z prowadzeniem jego działalności gospodarczej, zachowując przy tym pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem pojazdu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od nabycia samochodu osobowego przeznaczonego na cele najmu na okres nie krótszy niż sześć miesięcy, na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

2. Prawo do odliczenia podatku VAT:

* w kwocie równej 60% podatku naliczonego, nie wyższej niż 6 000 zł powstało z momentem otrzymania faktury VAT potwierdzającej nabycie przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania pojazdem jak właściciel, a

* w odniesieniu do kwoty przekraczającej 6 000 zł powstanie z momentem upływu okresu sześciu miesięcy oddania pojazdu wyłącznie do celu odpłatnego używania przez podmioty trzecie.

3. Po upływie okresu sześciu miesięcy, podczas którego pojazd będzie przeznaczony wyłącznie do celu oddawania go do odpłatnego używania, Wnioskodawca może przeznaczyć pojazd na inne cele związane z prowadzeniem jego działalności gospodarczej, zachowując przy tym pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem pojazdu.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

4.1. Prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego - uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 1

W ocenie Wnioskodawcy będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.; dalej: "ustawa nowelizująca").

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: "ustawa o VAT"), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, nit, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Do 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o VAT. Na mocy art. 1 pkt 1it. b ustawy nowelizującej, od 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o VAT.

Jednocześnie art. 1 pkt 12 i pkt 14 ustawy nowelizującej dodano m.in.:

* art. 86a ust. 1-10 ustawy o VAT, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,

* art. 88a ustawy o VAT, określający zasady odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia wejścia w życie ww. przepisów, kwestie dotyczące odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

Jednakże od dnia 1 stycznia 2013 r., mocą art. 10 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. poz. 1456) w ww. ustawie nowelizującej wprowadzono następujące zmiany:

* użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz w art. 7 wyrazy "31 grudnia 2012 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 2013 r.";

* w art. 9 w pkt 2 wyrazy "1 stycznia 2013 r." zastępuje się wyrazami "1 stycznia 2014 r.".

Zatem w wyniku wprowadzonych zmian zasady dotyczące odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem samochodów, określone w art. 3 ustawy nowelizującej stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r.

Natomiast przepisy art. 86a ust. 1-10 ustawy o VAT wchodzą w życie dopiero z dniem 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy o VAT), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Zasadą jest zatem, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraezającej 3,5 tony wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Stosownie do brzmienia przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ustawy nowelizującej od nabycia samochodu osobowego przysługuje 100% odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej jego nabycie, pod warunkiem przeznaczenia przez podatnika tego samochodu wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy lub przeznaczenie go do odsprzedaży.

Wnioskodawca posiada zatem prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego VAT wynikającej z faktury dokumentującej nabycie samochodu osobowego pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, tj.:

* gdy przedmiotem jego działalności jest oddanie w odpłatne używanie pojazdu (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, oraz

* samochody (pojazdy) są przez Wnioskodawcę przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Ustawa nowelizująca nie zastrzega przy tym, aby okres 6 miesięcy odpłatnego użytkowania wynikał z jednej umowy najmu, dzierżawy bądź umowy o podobnym charakterze.

Zatem zakładając w najbliższym czasie spełnienie przez Wnioskodawcę powyższych przesłanek, będzie on mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w wysokości 100% związanego zakupem samochodu osobowego.

Ad. 2.

Moment powstania prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego

Zgodnie z art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje co do zasady w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę potwierdzającą nabycie danego towaru.

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwota podatku naliczonego została jednak ograniczona do wysokości 60% kwoty podatku określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł (art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej).

Jednocześnie warunkiem zastosowania przepisu wyłączającego ograniczenie odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia samochodu osobowego do kwoty 60% nie wyższej niż 6 000 zł jest oddanie w odpłatne używanie tego samochodu na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i przeznaczone przez podatnika tego pojazdu wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej).

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe regulacje należy odczytywać łącznie.

Oznacza to, że:

* w momencie otrzymania faktury dokumentującej nabycie samochodu Wnioskodawca nabył prawo do odliczenia 60% kwoty podatku określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

* następnie, w momencie upływu okresu sześciu miesięcy odpłatnego używania (i przy założeniu spełnienia pozostałych warunków wynikających z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej), Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia pozostałej kwoty podatku wskazanego na fakturze, tak by łączne odliczenie odpowiadało 100% kwoty podatku określonej w fakturze.

Ad. 3.

Prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego po upływie 6 miesięcy

Jak wskazano powyżej, warunkiem pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego VAT jest spełnienie łącznie przesłanek o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, tj.:

* przedmiotem działalności podatnika ma być oddanie w odpłatne używanie pojazdu (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, oraz

* samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Powyższe oznacza, że po okresie 6 miesięcy Wnioskodawca może przeznaczyć pojazd oprócz najmu również na pozostałe cele prowadzonej działalności zachowując pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z jego nabyciem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem,

* nieprawidłowe w zakresie momentu powstania prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia tego samochodu w odniesieniu do kwoty przekraczającej 6000 zł,

* prawidłowe w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy po upływie 6 m-cy samochód będzie przeznaczony nadal na wynajem i wykorzystywany do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Należy również wskazać, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy:

Stosownie do art. 3 ust. 3 ww. ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z wyżej powołanego przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy wynika, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, wykorzystywanych w celach prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Jednak, w myśl art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 tego artykułu nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Sformułowanie zawarte w powyżej zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, dotyczące przedmiotu działalności podatnika nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w sensie zadysponowania konkretnym samochodem w pewien określony sposób.

W kontekście ww. przepisu przedmiot działalności gospodarczej w tym wypadku jest związany jednocześnie z wynajmem/dzierżawą konkretnych samochodów ze względu na użycie w nim wyrazu "tych", przy czym najem/dzierżawa samochodów jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

W związku z tym zaistnienie przesłanki w postaci prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu/dzierżawy samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze nie jest wystarczające do nabycia prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Bowiem do nabycia tego uprawnienia niezbędne jest zaistnienie drugiej przesłanki w postaci przeznaczenia danego samochodu do wynajmu/dzierżawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca poszerzył zakres prowadzonej działalności gospodarczej o świadczenie usług wynajmu pojazdów, PKD 77.11.2 tj. "wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek". Wskazany kod obejmuje m.in. "wynajem i dzierżawę samochodów osobowych furgonetek (<= 3, 5t,), bez kierowcy". Wnioskodawca w roku 2013 nabył pojazd osobowy z zamiarem wynajęcia go na podstawie umowy (oraz / lub kolejnych umów) najmu podmiotom trzecim w odpłatne użytkowanie. Wnioskodawca planuje oddawać samochód w odpłatne użytkowanie przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Po tym czasie samochód zostanie oddany w dalsze odpłatne użytkowanie bądź będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w inny sposób, w zależności od przyszłej sytuacji gospodarczej i okoliczności rynkowych - przy czym każdorazowo będzie to wykorzystanie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej opodatkowanej. Z tytułu sprzedaży pojazdu na rzecz Wnioskodawcy, sprzedawca wystawił fakturę VAT ujmując w niej kwotę podatku VAT, która przekracza 6 tys. zł. Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT, a pojazd jest oraz będzie w przyszłości wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. będzie przedmiotem odpłatnego najmu i nie będzie wykorzystywany w tym okresie na cele osobiste Wnioskodawcy.

Z uwagi na przedstawiony stan prawny oraz opis zdarzenia stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca zakupił samochód osobowy, który przeznaczył wyłącznie na wynajem/dzierżawę na okres co najmniej sześciu miesięcy, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT dokumentującej nabycie tego samochodu na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy nowelizującej, w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą dokonany zakup, albo w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, moment otrzymania faktury VAT dokumentującej nabycie samochodu, będzie uprawniał Wnioskodawcę do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wyszczególnionego na tej fakturze. Jak już wcześniej wskazano w niniejszej sprawie zastosowania nie znajdzie art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej.

W sytuacji gdy po zakończeniu okresu pełnych 6-ciu miesięcy wykorzystywania wyłącznie dla celów wynajmu/dzierżawy Wnioskodawca przeznaczy pojazd oprócz najmu również na pozostałe cele prowadzonej działalności gospodarczej, to wówczas Wnioskodawcy dalej przysługuje prawo odliczenia 100% wartości VAT-u naliczonego przy zakupie, przy założeniu, że samochód ten nadal będzie służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

Jednocześnie należy podkreślić, że jeżeli po zakończeniu najmu samochód będzie wykorzystywany jedynie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało takie prawo, w zakresie w jakim przedmiotowy samochód, po zakończeniu najmu przez okres co najmniej 6 miesięcy, będzie służyć jedynie do tej działalności (nie będzie przeznaczony na wynajem). W konsekwencji, Wnioskodawca będzie obowiązany skorygować odliczony uprzednio w pełnej wysokości podatek naliczony do wysokości wynikającej z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.