IPPP1/443-489/08-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2008 r. (data wpływu 13 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zapłacony w cenie zakupionych towarów i usług nabytych w celu wykonania części filmu stanowiącego wkład podatnika we współprodukcję - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zapłacony w cenie zakupionych towarów i usług nabytych w celu wykonania części filmu stanowiącego wkład podatnika we współprodukcję.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik zawarł umowę z X z siedzibą w Niemczech, której przedmiotem jest wspólne wyprodukowanie fabularnego filmu kinowego, a następnie jego wykorzystywanie i dystrybuowanie na całym świecie. Wykorzystanie filmu może odbywać się między innymi w drodze udzielania licencji do wyświetlania filmu. W umowie strony podzieliły wzajemne prawa i obowiązki oraz określiły budżet filmu i sposób jego pokrycia. Pytający pokryje przypadający na niego wkład finansowy we wspólne przedsięwzięcie w dwojaki sposób.

W pierwszej części wykonał na własny koszt część prac związanych z wytworzeniem filmu, a w szczególności nakręcił wybrane sceny filmu, których realizacja odbywała się w Polsce. W tym celu pytający poniósł między innymi następujące koszty: zatrudnił personel, nabył prawa, uzyskał niezbędne decyzje i zgody administracyjne, dokonał zakupu towarów i usług.

W dalszej kolejności wkład we wspólne przedsięwzięcie - produkcję filmową - zostanie pokryty wpłatą na rachunek bankowy współproducenta z siedzibą w Niemczech. Z środków tych będzie współfinansowana produkcja filmowa wykonywana w Niemczech.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy pokrycie wkładu w współprodukcję filmu w formie wykonania części filmu na własny koszt oraz w formie wkładu pieniężnego przekazanego na rachunek współproducenta w celu finansowania produkcji realizowanej na terenie Niemiec stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Czy pytającemu przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zapłacony w cenie zakupionych towarów i usług nabytych w celu wykonania części filmu stanowiącego wkład podatnika we współprodukcję.

Zdaniem podatnika wniesienie wkładu w współprodukcję filmu bez względu na sposób pokrycia wkładu nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu. Zgodnie z art. 5 ustawy o VAT przedmiotem opodatkowania są odpłatna dostaw towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju. Omawiana czynność nie stanowi zarówno dostawy towarów jak i nie stanowi świadczenia usług. Zgodnie z art. 7 przez dostawę towarów rozumie się przekazanie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Towary to rzeczy ruchome, którymi zgodnie z art. 45 kodeksu cywilnego są wyłącznie przedmioty materialne, natomiast wspólne przedsięwzięcie - współprodukcja filmu - to suma nakładów partnerów gospodarczych, które są ponoszone w postaci rzeczowej i finansowej na własną rzecz współproducentów, stosownie do oczekiwanych udziałów w przyszłych zyskach, ale wyłącznie do wysokości swojego udziału w kosztach wytworzenia i odpowiadającym udziałom w przyszłych zyskach. Wniesienie wkładu do wspólnego przedsięwzięcia nie stanowi również świadczenia usług. Jak zauważył WSA w Łodzi S.A/Łd 1239/06 z 27 lutego 2007 r. definicja usług jest bardzo pojemna bowiem obejmuje w zasadzie każdą sytuację faktyczną w której dochodzi do zawarcia transakcji pomiędzy dwoma podmiotami, w wyniku której jeden z podmiotów świadczy na rzecz drugiego to, do czego się zobowiązał, pod warunkiem, że to nie jest dostawą towarów". Świadczeniem usługi jest zatem każde świadczenie na rzecz osoby trzeciej. Nie można za świadczenie usług uznać wniesienie wkładu rzeczowego lub finansowego do wspólnej produkcji. Takie działanie jest działaniem na swoją rzecz w celu wytworzenia współwłasnego składnika majątku - filmu fabularnego - na własne potrzeby i dla płynących z tego tytułu praw. Podobny pogląd wyrazili XY str. 1335 wydawnictwo Z "występuje tutaj współfinansowanie nabycia praw do dystrybucji filmu. Samo przekazanie tej kwoty (w zamian za prawo do późniejszego udziału w zyskach) nie wydaje się być świadczeniem, które można by uznać za usługę. Tutaj dwa podmioty - działając w ramach niesformalizowanego organizacyjnie wspólnego przedsięwzięcia - dzielą między siebie koszty oraz przyszłe zyski, (...) Sam taki podział kosztów i zysków trudno uznać za świadczenie będące usługą".

Zdaniem pytającego wyprodukowany film będzie przedmiotem czynności opodatkowanych tj. sprzedaży licencji do emisji na terenie kraju i poza terytorium kraju. Wobec powyższego zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 8 podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z wytworzeniem części filmu przez podatnika w ramach jego udziału w współprodukcję filmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) "opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zgodnie z zawartą umową wnioskodawca jest współproducentem filmu fabularnego. Wkład wnioskodawcy w realizację przedsięwzięcia polega na wykonaniu części filmu na własny koszt oraz na przekazaniu wkładu pieniężnego na rachunek współproducenta z Niemiec, w celu umożliwienia jemu dalszej realizacji wspólnego przedsięwzięcia.

Przekazanie współproducentowi środków na dalszą realizację współprodukcji nie jest dostawą towarów ani świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Przekazywane środki pieniężne nie wiążą się z jakąkolwiek czynnością podlegającą opodatkowaniu. Ich przekazanie wynika z zawartej umowy dotyczącej realizacji wspólnego przedsięwzięcia i wiąże się z pokryciem kosztów tej realizacji.

Artykuł 86 ust. 1 i 2 ustawy stanowią, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7

* suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

* w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;

* zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust.

* kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów".

Wyłączenia stosowania obniżenia podatku są zawarte w art. 88 ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wyprodukowany film będzie przedmiotem czynności opodatkowanych tj. sprzedaży licencji do emisji na terytorium kraju i poza terytorium kraju. Wobec tego odliczenie podatku naliczonego związanego z wytworzeniem produktu jakim jest film fabularny, odbędzie się na ogólnych zasadach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock