IPPP1-443-482/07-4/MP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 grudnia 2007 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-482/07-4/MP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana................, przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2007 r. (uzupełnionym w dniu 10 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2007 r. został złożony wniosek (uzupełniony w dniu 10 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, przedmiotem której jest:

* działalność usługowa w zakresie naprawy, konserwacji oraz remontów statków powietrznych i silników (PKWiU 35.30.B),

* obsługa naziemna statków powietrznych (PKWiU 63.23C),

* działalność wspomagająca transport lotniczy pozostała, gdzie indziej niesklasyfikowana (PKWiU 63.23D),

* badania i analizy techniczne (PKWiU 74.30Z).

Firma posiada siedzibę w Polsce. Wnioskodawca podpisał umowę na obsługę techniczną samolotów z kontrahentem, który swoją siedzibę ma na........ i fizycznie wykonuje prace na zlecenie ww. firmy na terenie Niemiec, Danii, Szwajcarii i innych krajów UE. Obsługuje samoloty należące do firmy niemieckiej, ale w przyszłości również należące do innych firm lotniczych UE. Do wykonywania usługi nie używa własnych narzędzi i maszyn, usługą jest wyłącznie praca manualna i fizyczna wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

* jaką stawkę VAT powinien stosować wnioskodawca wystawiając faktury dla firmy, z którą ma podpisaną umowę na wykonywanie ww. usług.

Zdaniem wnioskodawcy do usług świadczonych przez niego na rzecz kontrahenta mającego siedzibę poza terytorium kraju ma zastosowanie art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług. Na fakturze nie powinien wykazywać stawki podatku VAT, powinien natomiast stosować adnotację, że podatek VAT rozliczy nabywca usługi. Nie powinien też wykazywać przychodu w deklaracji VAT-7 traktując, że jest to usługa niematerialna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.

Od powyższej zasady ustawa o podatku od towarów i usług w art. 27 ust. 2-6 i w art. 28 ustanawia szereg wyjątków.

Stosownie do art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b) i d ustawy, w przypadku świadczenia usług: pomocniczych do usług transportowych oraz usług na ruchomym majątku rzeczowym, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Ponieważ świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, w tej sytuacji należy odnieść się do definicji wynikających z przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Kodeks cywilny w sposób precyzyjny określa w art. 46 kategorię nieruchomości, nie wprowadza natomiast pozytywnej definicji rzeczy. Zgodnie z art. 45 rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wobec powyższego przyjąć należy zasadę, iż to co jest rzeczą w rozumieniu art. 45, a nie jest nieruchomością, uznane będzie za rzecz ruchomą.

Przyjmuje się, że usługi na ruchomym majątku rzeczowym są to usługi mające na celu wytworzenie towarów z materiałów powierzonych, a także usługi naprawy rzeczy ruchomych (np. maszyn, urządzeń), uszlachetniania towarów, przerobu, przetwarzania, usługi ulepszeniowe, usługi montażowe, instalacyjne (o ile nie dotyczą nieruchomości).

Z przedstawionych przez wnioskodawcę okoliczności wynika, iż świadczy on usługi w zakresie naprawy, konserwacji, remontów statków powietrznych i silników (PKWiU 35.30B), które mieszczą się w katalogu usług na ruchomym majątku rzeczowym oraz usługi pomocnicze na rzecz transportu lotniczego (obsługa naziemna statków powietrznych PKWiU 63.23C, działalność wspomagająca transport lotniczy pozostała gdzie indziej niesklasyfikowana PKWiU 63.23D). Usługi świadczone są na terenie Niemiec, Szwajcarii, Danii i innych krajów UE z wykorzystaniem narzędzi i urządzeń zleceniodawcy. Stosownie do powołanych wyżej przepisów, usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 w związku z art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.30Z) świadczonych na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Oznacza to, że do rozliczenia podatku z tytułu wykonywanych usług w tym zakresie, zobowiązany będzie usługobiorca w swoim kraju, według zasad i stawki podatkowej tam obowiązującej.

Zasady fakturowania usług świadczonych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, określa art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 106 ust. 2 ww. ustawy, obowiązek wystawiania faktur istnieje również w przypadku świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Wystawiona w przypadkach, o których mowa w art. 106 ust. 2 ustawy faktura, powinna zatem zawierać dane określone w § 9 ww. rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Ponadto faktury takie mogą nie zawierać numeru identyfikacyjnego nabywcy, z wyjątkiem przypadków świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 i w art. 28 ust. 3,4,6 i 7 ustawy, gdzie faktura dokumentująca wykonaną usługę powinna zawierać oprócz nazwy nabywcy usługi także numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innego niż terytorium Polski, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca usługi.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 99 ust. 14 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 19 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 185, poz. 1545) określające wzory deklaracji oraz objaśnienia co do sposobu prawidłowego ich wypełniania, terminu i miejsca składania. W związku z powyższym, podatnik ma obowiązek składania deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług oraz wykazywania w poz. 21 obrotów związanych z wykonywanymi usługami, które nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju, jeżeli przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, że obowiązek zaklasyfikowania określonej usługi do właściwego grupowania PKWiU ciąży na podmiocie świadczącym usługi. Organy podatkowe nie są uprawnione do wydawania opinii klasyfikacyjnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl