IPPP1/443-478/09-3/IG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-478/09-3/IG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pozostawania poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług przejęcia w ramach podziału majątku, o którym mowa w art. 286 Kodeksu spółek handlowych w związku z likwidacją spółki, składników majątku spółki niestanowiących w dniu podziału majątku zorganizowanej całości zdolnej do samodzielnego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pozostawania poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług przejęcia w ramach podziału majątku, o którym mowa w art. 286 Kodeksu spółek handlowych w związku z likwidacją spółki, składników majątku spółki niestanowiących w dniu podziału majątku zorganizowanej całości zdolnej do samodzielnego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest aktualnie spółką jednoosobową której jedynym wspólnikiem jest spółka E. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: "E."). Rozważane jest rozwiązanie i likwidacja Wnioskodawcy. W trakcie likwidacji majątek pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, składający się na przedsiębiorstwo prowadzona przez Wnioskodawcę (m.in. nieruchomości), nie zostanie upłynniony, lecz zostanie w całości przejęty przez E. jako jedynego wspólnika Wnioskodawcy - w ramach podziału majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, o którym mowa w art. 286 Kodeksu spółek handlowych.

Mając jednak na uwadze kilkumiesięczny okres konieczny do przeprowadzenia procesu likwidacji oraz uwarunkowania rynkowe nie jest jednak również wykluczone, że w toku czynności likwidacyjnych nastąpi zbycie części składników majątku Wnioskodawcy w taki sposób, że w momencie podziału majątku przejęte przez E. składniki nie będą stanowiły zorganizowanej całości, zdolnej do samodzielnego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo.

W trakcie likwidacji Wnioskodawcy E. przejmie m.in. rachunki bankowe (lokaty) Wnioskodawcy wraz ze zgromadzonymi na nich środkami pieniężnymi w walucie obcej (E. wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z umów rachunków bankowych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przejęcie przez E. w związku z likwidacją Wnioskodawcy, w ramach podziału majątku o którym mowa w art. 286 Kodeksu spółek handlowych, składników majątku niestanowiących w dniu podziału majątku zorganizowanej całości zdolnej do samodzielnego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo, pozostawać będzie poza zakresem ustawy o VAT.

Zdaniem wnioskodawcy przejęcie przez E. w związku z likwidacją Wnioskodawcy, w ramach podziału majątku o którym mowa w art. 286 Kodeksu spółek handlowych, składników majątku Wnioskodawcy niestanowiących w dniu podziału majątku zorganizowanej całości zdolnej do samodzielnego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo pozostawać będzie poza zakresem ustawy o VAT. Tym samym czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Według art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Podział majątku likwidowanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uregulowany został w art. 286 Kodeksu spółek handlowych. Art. 286 ust. 1 Kodeksu spółek handlowych wskazuje, iż podział majątku między wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Tym samym przejęcie składników majątku likwidowanej spółki przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Innymi słowy likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel, lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników, gdyż nie dysponuje przedmiotowym majątkiem. Zgodnie z art. 286 ust. 3 Kodeksu spółek handlowych umowa spółki może określić inne zasady podziału majątku likwidacyjnego, wskazując tym samym jednoznacznie, iż to właśnie wspólnicy dysponują majątkiem likwidacyjnym i to już w momencie zawiązywania spółki (sporządzania umowy spółki). Co do zasady mogą bowiem przeznaczyć majątek likwidacyjny na dowolny cel, zawierając odpowiednie postanowienia w umowie spółki. Z powyższego wynika, iż opisana przez Wnioskodawcę czynność przejęcia przez wspólników składników majątku likwidacyjnego w ramach podziału majątku, o którym mowa w art. 286 Kodeksu spółek handlowych, nie mieści się w definicji odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 oraz art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z kolei z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Według Słownika języka polskiego PWN pod pojęciem "świadczyć" należy rozumieć "wykonywać coś na czyjąś rzecz". W tym kontekście nie można stwierdzić, że likwidowana spółka świadczy cokolwiek dla swoich wspólników w związku z podziałem majątku w trakcie likwidacji. Podział majątku polikwidacyjnego nie jest bowiem wyrazem woli (przejawem aktywności wobec wspólników) likwidowanej spółki, a jedynie zdarzeniem będącym konsekwencją przepisów Kodeksu spółek handlowych. Podmiot znajdujący się w stanie likwidacji nie wykonuje tym samym żadnej czynności w związku z faktem podziału majątku polikwidacyjnego, gdyż następuje on automatycznie z mocy prawa i na zasadach określonych w Kodeksie spółek handlowych lub umowie spółki. Zdaniem Wnioskodawcy podział majątku polikwidacyjnego nie jest również świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż nawet zaniechanie (zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji) wymaga zachowania aktywności ze strony podatnika (wyrażenia jego woli) natomiast w przypadku podziału majątku polikwidacyjnego podmiot likwidowany jest niejako przedmiotem a nie podmiotem danej czynności. Warto także podkreślić, iż "świadczenie" będzie oznaczać wykonanie usługi, gdy stanie się ono podstawą żądania wykonania innego świadczenia. Podział majątku likwidacyjnego natomiast w żaden sposób nie wywołuje obowiązku świadczenia zwrotnego ze strony wspólników, ani nie jest podstawą żądania przez podmiot likwidowany wykonania takiegoż świadczenia. Biorąc powyższe pod uwagę, podział majątku polikwidacyjnego pomiędzy wspólników nie może zostać uznany za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza również przyjęte w systemie prawa handlowego znaczenie pojęcia udziałów w spółce. Pod pojęciem udziałów należy rozumieć zarówno rachunkowo określoną wartość ekonomiczną będącą częścią kapitału zakładowego, jak i ogół praw i obowiązków wspólnika. Do podstawowych praw wynikających z posiadania udziałów zalicza się prawo do głosu, prawo do dywidendy oraz prawo do części majątku w przypadku likwidacji podmiotu. Na tej podstawie należy stwierdzić, że prawo wspólnika do otrzymania majątku likwidowanej spółki jest systemowo takie samo jak prawo wspólnika do dywidendy. Nie ma tutaj znaczenia fakt, iż wspólnik może otrzymywać dywidendę wielokrotnie, natomiast przekazanie majątku likwidacyjnego wiąże się ze szczególnym momentem (zakończeniem działalności) i zostanie zrealizowane tylko raz.

Skoro więc na gruncie ustawy o VAT dywidendy nie podlegają opodatkowaniu VAT, nie ma podstaw obciążania tym podatkiem czynności podziału majątku likwidowanego podmiotu. Brak opodatkowania VAT dywidend został również potwierdzony przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości na gruncie prawa wspólnotowego (orzeczenia ETS w sprawach Floridienne SA, Berginvest SA, Cibo Participations SA). Jak słusznie zauważył ETS, dywidendy ze swej natury reprezentują zwrot z zainwestowanego kapitału i są jedynie efektem własności tego kapitału. ETS zwraca uwagę, iż podział dywidendy dokonywany jest w oparciu o rodzaje poszczególnych udziałów, a nie w odniesieniu do tożsamości wspólników. Zdaniem Wnioskodawcy analogiczne zasady znajdują zastosowanie do podziału majątku likwidowanej spółki. Otrzymanie przez wspólników tegoż majątku wynika z prawa własności wyrażonego w posiadanych przez nich udziałach, natomiast sam podział następuje w stosunku do posiadanych udziałów (art. 286 ust. 2 Kodeksu spółek handlowych), o ile umowa spółki nie stanowi inaczej. Mając na uwadze powyższe argumenty Wnioskodawca stoi na stanowisko, że podział majątku likwidacyjnego pomiędzy wspólników jest realizacją praw wynikających z posiadania udziałów w likwidowanym podmiocie - analogicznie jak dywidenda - i w związku z tym nie stanowi odpłatnej dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT, a zatem pozostaje poza zakresem tej ustawy.

Wnioskodawca pragnie także zauważyć, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Z kolei działalność gospodarcza została zdefiniowana w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jako obejmująca wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zdaniem Wnioskodawcy, podział majątku likwidacyjnego pomiędzy wspólników nie wypełnia powyższej definicji, a likwidowana spółka nie wykonuje działalności gospodarczej polegającej na dokonaniu takiego podziału. W szczególności bowiem nie zostanie spełniony warunek wykonania danej czynności w celu zarobkowym oraz nie istnieją okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania tejże czynności w sposób ciągły. Jak zauważył przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 15 października 2007 r. (III SA/Wa 1202/07): "nie ulega wątpliwości, iż status bycia podatnikiem VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki, należy uznać za rodzącą obowiązki w podatku VAT". Tym samym nie można uznać za podlegającą opodatkowaniu VAT czynności, która nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, tylko z tego względu, że została wykonana przez podatnika tego podatku.

Stanowisko powyższe potwierdził również przykładowo Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w postanowieniu z 30 sierpnia 2006 (1473/WV/443/663/121/2006/RD): "w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę doszło do przesunięcia udziałów Spółki z jednej spółki zagranicznej, w związku z jej likwidacją do drugiej. W tym zakresie unormowania prawne zawarto w kodeksie spółek handlowych. Z powyższego wynika, iż opisana przez Spółkę czynność nie mieści się w pojęciu "działalność gospodarcza" a także w pozostałych pojęciach sformułowanych na potrzeby podatku od towarów i usług". Należy również w ocenie Wnioskodawcy zwrócić uwagę na treść art. 14 ustawy o VAT, który wskazuje że opodatkowaniu VAT podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej oraz w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Ustawodawca nie objął wspomnianymi uregulowaniami likwidacji spółek handlowych mających osobowość prawną - w tym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Tak więc, a contrario, należy stwierdzić że nie było celem ustawodawcy opodatkowanie majątku pozostałego po likwidacji spółek handlowych mających osobowość prawną. Poza tym Wnioskodawca zauważa, iż skoro ustawodawca przewidział odrębne niż przepis art. 5 ustawy o VAT szczegółowe uregulowania poddające opodatkowaniu proces likwidacji oraz zaprzestania działalności przez spółkę cywilną lub handlową nie mającą osobowości prawnej oraz osobę fizyczną oznacza to, że w przypadku braku przedmiotowego przepisu, przejęcie składników majątku w związku z powyższymi zdarzeniami nie podlegałoby opodatkowaniu, gdyż nie wypełnia definicji czynności opodatkowanych (odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług) i działalności gospodarczej.

Jeżeli więc z przepisów szczegółowych dotyczących likwidacji i zaprzestania działalności wyłączona została spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie ma podstaw opodatkowania VAT podziału majątku likwidacyjnego pomiędzy wspólników przez taką spółkę.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 30 grudnia 2008 r. (IPPP1/443-1956/08-2/BS). W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, również w przypadku przejęcie przez E. w związku z likwidacją Wnioskodawcy, w ramach podziału majątku o którym mowa w art. 286 Kodeksu spółek handlowych, składników majątku Wnioskodawcy niestanowiących w dniu podziału majątku zorganizowanej całości zdolnej do samodzielnego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo, czynność ta pozostawać będzie poza zakresem ustawy o VAT, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 do 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

* przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

* wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. (art. 7 ust. 2 ustawy).

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Zasadą jest, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów, a zatem kiedy jest ona realizowana pod tytułem nieodpłatnym - nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W ustawie przewidziano od tej zasady wyjątek. Jeżeli podatnikowi przysługiwało - w całości lub w części - prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów, należących do jego przedsiębiorstwa, które następnie zostały przez niego przekazane na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem oraz w przypadku wszelkich innych przekazań, tego rodzaju czynności przekazania towarów, uznaje się za podlegające opodatkowaniu jako odpłatne dostawy towaru.

Innymi słowy art. 7 ust. 2 ustawy, zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie i z zastrzeżeniem płynącym z ust. 3 tego artykułu. W związku z powyższym nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów (rozumianych w myśl art. 2 pkt 6 ustawy jako rzeczy ruchome oraz wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty), innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem "odpłatnej dostawy towarów", o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że mając na uwadze kilkumiesięczny okres konieczny do przeprowadzenia procesu likwidacji oraz uwarunkowania rynkowe nie jest jednak również wykluczone, że w toku czynności likwidacyjnych nastąpi zbycie części składników majątku Wnioskodawcy w taki sposób, że w momencie podziału majątku przejęte przez E. składniki nie będą stanowiły zorganizowanej całości, zdolnej do samodzielnego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo.

Przekazanie udziałowcowi składników majątku w postaci środków trwałych (w tym nieruchomości) mieści się w kategorii określonej w art. 7 ust. 2 pkt 2 tj. " (...) wszelkie inne przekazania towarów bez wynagrodzenia (...)".

W związku z powyższym podział pozostałego majątku w postaci środków trwałych, a w tym nieruchomości, między wspólników jeżeli Wnioskodawcy przysługiwało prawo przy jego nabyciu do odliczenia (w całości lub części) jest odpłatną dostawą towarów.

W sytuacji zaś, gdy Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przekazanie udziałowcowi ww. składników majątku nie będzie podlegać opodatkowaniu, gdyż czynność ta nie będzie stanowić dostawy towarów.

Natomiast w przypadku gdy majątek likwidacyjny przekazywany udziałowcowi będzie składał się z wartości niematerialnych i prawnych to:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W myśl ust. 2 art. 8 ustawy nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Przekazanie udziałowcowi składników majątku w postaci środków niematerialnych i prawnych mieści się w kategorii określonej w art. 8 ust. 2 tj. " (...)wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług (...) ".

Zatem w świetle powyższego przekazanie udziałowcowi w wyniku likwidacji składników majątku w postaci wartości niematerialnych i prawnych stanowi nieodpłatne świadczenie usług, o którym mowa w wyżej wymienionym art. 8 ust. 2, które podlegają opodatkowaniu, jeżeli Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu.

Biorąc pod uwagę treść złożonego wniosku oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przekazanie udziałowcowi w wyniku likwidacji składników majątkowych w postaci środków trwałych (w tym nieruchomości) stanowić będzie dostawę towarów, a przekazanie udziałowcowi w wyniku likwidacji składników majątkowych w postaci wartości niematerialnych i prawnych stanowić będzie świadczenie usług, które to czynności podlegać będą opodatkowaniu, jeżeli Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części, a zatem stanowisko Podatnika w zakresie opodatkowania przedmiotowych transakcji uznać należy za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Stronę interpretacji znak IPPP1/443-1956/08-2/BS z dnia 30 grudnia 2008 r., zgodnie z art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 80, poz. 60 z późn. zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl