IPPP1-443-471/10-4/EK - Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy działek zabudowanych oraz gruntu niezabudowanego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2005 r.) uzupełniony pismem z dnia 26 lipca 2010 r. (data wpływu 28 lipca 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 9 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek zabudowanych oraz gruntu niezabudowanego - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek zabudowanych oraz gruntu niezabudowanego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 6 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca nabył od syndyka masy upadłościowej 3 nieruchomości gruntowe. Pierwszą z nich stanowi niezabudowana działka gruntu nr ew. 38 z obrębu 0024, położona przy ul. U. w Ł., zgodnie z wypisem z rejestru gruntów oznaczona symbolem Bp-zurbanizowane tereny niezabudowane. Działka ta nie jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Druga nieruchomość gruntowa położona jest przy ul. Z. w Ł. stanowi działkę nr 70/3 z obrębu 0024, zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym oraz budynkiem transportu i łączności (garażem).

Trzecia nieruchomość gruntowa położona jest przy ul. Z., stanowi działkę nr 70/4 z obrębu 0024, zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym oraz budynkiem transportu i łączności (garażem).

Na przedmiotowe dwie nieruchomości gruntowe zabudowane nie dokonałem żadnych nakładów i ulepszeń, nie prowadzę tam również działalności gospodarczej. Nieruchomości te nie były także wynajmowane lub wydzierżawiane.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność jednoosobową był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług do dnia 31 marca 2008 r. (data zakończenia wykonywania działalności gospodarczej).

Wnioskodawca pismem z dnia 26 lipca 2010 r. uzupełnił wniosek o następujące dane. Wnioskodawca zakupił 3 nieruchomości gruntowe w celach inwestycyjnych, tj. jako lokatę kapitału. Zgodnie ze Studium Uwarunkowań Zagospodarowania Przestrzennego niezabudowana działka nr ew. 38 położona jest w jednostce 5.4 D - o dominującej funkcji mieszkaniowej wolnostojącej.

Budynek posadowiony na działce nr 70/3 został wybudowany przez Upadłego (poprzedniego właściciela) i zgłoszony do użytkowania w dniu 11 lutego 1996 r. Budynek posadowiony na działce nr 70/4 wybudowany został przez Upadłego na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 7 grudnia 1994 r., zmienionej w zakresie inwestora decyzją z dnia 28 grudnia 2006 r. Dnia 29 marca 2007 r. została wydana na rzecz Upadłego decyzja o zatwierdzeniu projektu budowlanego zamiennego, obejmującego budynki położone na działkach nr 70/3 oraz nr 70/4. Przebudowa została dokonana przez obecnego właściciela, jednakże do dnia przeniesienia własności nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy nie zostało złożone zawiadomienie o zakończeniu budowy. Obecnie przygotowywane i kompletowane są dokumenty wymagane przy ww. zawiadomieniu. Dnia 6 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca zawarł z Syndykiem Umowę sprzedaży nieruchomości i innych rzeczy na podstawie przepisów prawa upadłościowego i naprawczego, zgodnie z treścią której: " L. działający jako Syndyk masy upadłości A. oświadcza, że niniejsza sprzedaż nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług." Od dnia nabycia nieruchomości (dz. nr 70/3 i nr 70/4) Wnioskodawca nie dokonał na nich żadnych ulepszeń, ani prac budowlanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług oraz w związku z przedstawionymi wyżej informacjami dotyczącymi stanu faktycznego - w wyniku planowanej sprzedaży tej nieruchomości w 2010 r. stanę się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i czy czynność dostawy tej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Nabycie prawa własności zabudowanych działek nr 70/3 i nr 70/4 z obrębu 0024 położonych przy ul. Z. nastąpiło w wyniku czynności niepodlegającej opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, zatem w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało mi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponosiłem wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałbym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dlatego też mimo, iż w przypadku planowanej sprzedaży będę działał jako podatnik od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy, a dostawa nieruchomości będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - przy sprzedaży ww. nieruchomości gruntowej zabudowanej będę korzystał ze zwolnienia z mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów usług.

Nabycie prawa własności działki niezabudowanej, przeznaczonej pod zabudowę będzie opodatkowane stawką 22% w myśl art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na mocy ust. 2 art. 15 cyt. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

A zatem, podatnikiem VAT jest ten, kto dokonuje czynności handlu, produkcji, świadczenia usług także wtedy, gdy czynność taka dokonywana jest przez niego jednorazowo, lecz w taki sposób, że wyraźnie wynika z niej zamiar handlu, produkcji, świadczenia usługi tj. obiektywny zamiar prowadzenia takiej działalności. Zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony musi być już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Dla przypisania danemu podmiotowi statusu podatnika VAT, a zatem działania w charakterze handlowca, nie jest wystarczające ustalenie i ocena okoliczności związanych z samą sprzedażą, lecz konieczne jest również ustalenie i ocena okoliczności towarzyszących nabyciu tych towarów, a zwłaszcza, czy zostały one nabyte w celu ich odsprzedaży, a nie na potrzeby osobiste.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż zakupu nieruchomości dokonano celem inwestycji prywatnych środków pieniężnych, tj. jako lokatę kapitału. W związku z powyższym, Wnioskodawca dokonując zbycia przedmiotowych nieruchomości będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, a dostawa nieruchomości będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnień od podatku nie stosuje się do podatników dokonujących dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Wynika z tego, iż każda dostawa gruntu zabudowanego oraz przeznaczonego pod zabudowę dokonana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę np. grunty rolne czy leśne.

Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Wobec braku definicji ustawowej, celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Ponadto zaznaczyć należy, iż ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, decyduje przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są bowiem wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, wynika iż Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość gruntową niezabudowaną o nr ew. 38. Zgodnie z istniejącym Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego przedmiotowa nieruchomość położona jest w jednostce 5.4 PD- o dominującej funkcji mieszkaniowej wolnostojącej.

Zatem przedmiotowa działka jest przeznaczona pod zabudowę, co przesądza o tym, że planowana transakcja nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 22%.

Odnosząc się natomiast do sprzedaży działek nr 70/3 i 70/4, na których posadowione są budynki mieszkalne jednorodzinne oraz garaże, przywołać należy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, który stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, który zawiera ustawową definicję "pierwszego zasiedlenia", wynika, że należy przez to rozumieć:

* oddanie do użytkowania,

* w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu,

* pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, wynoszącym co najmniej 30% wartości początkowej.

Przez czynności opodatkowane należy rozumieć nie tylko dostawę ale również najem, dzierżawę, leasing lub podobne, które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług.

Podkreślić należy, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub w stanie ulepszonym) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika, które następuje w wykonywaniu czynności opodatkowanej.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki lub budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Podstawą opodatkowania jest zatem kwota należna z tytułu sprzedaży budynków (budowli) trwale związanych z gruntem wraz z ceną gruntu.

Powyższe oznacza, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli zatem dostawa dotyczy budynków i budowli, która objęta jest stawką 22%, dostawa gruntu związanego z tym obiektem jako niewyłączona z podstawy opodatkowania tegoż obiektu, również podlega opodatkowaniu według stawki 22%. Jeżeli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w dniu 6 kwietnia 2010 r. nabył od Syndyka masy upadłości działki o nr 70/3 i 70/4 wraz z posadowionymi na nich budynkami mieszkalnymi oraz garażami. Przedmiotowa sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a zatem Wnioskodawcy nie przysługiwało w związku z tą czynnością prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na powyższych nieruchomościach Wnioskodawca nie dokonywał żadnych nakładów i ulepszeń, nieruchomości te nie były również przedmiotem najmu czy dzierżawy. Od 31 marca 2008 r. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonując zbycia nieruchomości zabudowanej o nr 70/3 i nr 70/4 będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. W przedmiotowej sprawie, sprzedaż przez syndyka masy upadłościowej budynków mieszkalnych i garaży, wybudowanych przez upadłego, na rzecz Wnioskodawcy, dokonana została w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, bowiem w tym momencie nastąpiło wydanie przedmiotowych nieruchomości pierwszemu nabywcy w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Z uwagi na fakt, iż dostawa przez Wnioskodawcę dokonywana będzie przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia, nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT, z cyt. art. 43 ust. 1 pkt 10, lecz pod rozwagę należy wziąć treść art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że obie przesłanki tego przepisu zostały wypełnione. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do tych obiektów, a także nie ponosił wydatków na ich ulepszenie.

Reasumując, Wnioskodawca w momencie sprzedaży 3 nieruchomości gruntowych będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej o nr ew. 38 podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 22%, natomiast sprzedaż nieruchomości gruntowych zabudowanych o nr 70/3 i 70/4 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy wydaje interpretację indywidualną w oparciu o przedstawione elementy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska w sprawie. Dlatego też przedmiotem analizy w niniejszej sprawie była kwestia opodatkowania sprzedaży Nieruchomości przez Wnioskodawcę, a nie prawidłowość rozliczenia transakcji sprzedaży nieruchomości przez Syndyka masy upadłości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.