IPPP1-443-46/11-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2011 r. (data wpływu 13 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania produktów - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania produktów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na dystrybucji sprzętu fotograficznego oraz świadczeniu usług serwisowych na terytorium Rzeczypospolitej. W zakresie swojej działalności Spółka dokonuje dostawy na rzecz szerokiego kręgu odbiorców, w tym zarówno dużych odbiorców hurtowych i detalicznych, jak również odbiorców prowadzących działalność gospodarczą w mniejszym zakresie, a także dokonuje dostaw dla klientów indywidualnych. Dodatkowo jako działalność wspierającą sprzedaż produktów Spółka organizuje odpłatnie warsztaty i kursy fotograficzne dla osób fizycznych. W związku z prowadzoną działalnością w ramach akcji promocyjnych, Spółka przekazuje nieodpłatnie różnego rodzaju towary i materiały, głównie z logo firmy mające charakter reklamowy (koszulki, torby, breloki, nośniki USB, gabloty służące wyeksponowaniu towarów Spółki w sklepach odbiorców, inne gadżety) jak i towary handlowe. Towary handlowe i materiały reklamowe są wydawane przez pracowników Spółki oraz pracowników firm wynajętych do przeprowadzania akcji marketingowych. Wydania mają miejsce podczas przeprowadzanych różnego rodzaju akcji promocyjnych na rzecz Spółki, w punktach sprzedaży dystrybutorów, w czasie szkoleń dla dystrybutorów, podczas prowadzonych kursów i warsztatów fotograficznych. W związku ze skalą i częstotliwością akcji promocyjnych Spółka nie prowadzi ewidencji osób w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 1 Ustawy o podatku od towarów usług, jednocześnie nie różnicuje wydawanych towarów wg ich wartości (poniżej lub powyżej 10 złotych), przekazywane nieodpłatnie towary i materiały nie są również próbkami w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym po 1 czerwca 2005 r. nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów i materiałów reklamowych (rozdawanie gadżetów, materiałów reklamowych) w czasie prowadzonych akcji marketingowych i różnego rodzaju szkoleń, a więc na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, nie podlega opodatkowaniu, przy jednoczesnym zachowaniu prawa do odliczenia VAT naliczonego przy ich nabyciu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT są to:

Jednocześnie w myśl art. 7 ust. 2 Ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 Ustawy o podatku od towarów usług wynika wprost, że przepis odnosi się do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten nie uwzględnia takich nieodpłatnych przekazań towarów i materiałów, które zostały dokonane na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (opisane w zaistniałym stanie faktycznym). Z kolei przepis zawarty w art. 7 ust. 3 Ustawy o podatku od towarów i usług jest przepisem wskazującym na wyjątki w stosunku do art. 7 ust. 2 przedmiotowej Ustawy, czyli określa jedynie rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w art. 7 ust. 2 - tj. na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów usług.

Reasumując powyższe regulacje, zdaniem Spółki należy uznać, że przekazywane przez Spółkę towary, materiały reklamowe, w ramach działań reklamowych i promocyjnych, na cele ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 Ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka zwraca uwagę, że kwestia opodatkowania nieodpłatnie przekazanych towarów i materiałów reklamowych na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem była przedmiotem rozstrzygnięcia polskich sądów administracyjnych oraz wydanych interpretacji podatkowych, ze szczególnym uwzględnieniem:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelki postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Ust. 4 tego przepisu definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z kolei przez próbki, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na dystrybucji sprzętu fotograficznego oraz świadczeniu usług serwisowych na terytorium Rzeczypospolitej. W zakresie swojej działalności Spółka dokonuje dostawy na rzecz szerokiego kręgu odbiorców, w tym zarówno dużych odbiorców hurtowych i detalicznych, jak również odbiorców prowadzących działalność gospodarczą w mniejszym zakresie, a także dokonuje dostaw dla klientów indywidualnych. Dodatkowo jako działalność wspierającą sprzedaż produktów Spółka organizuje odpłatnie warsztaty i kursy fotograficzne dla osób fizycznych. W związku z prowadzoną działalnością w ramach akcji promocyjnych, Spółka przekazuje nieodpłatnie różnego rodzaju towary i materiały, głównie z logo firmy mające charakter reklamowy (koszulki, torby, breloki, nośniki USB, gabloty służące wyeksponowaniu towarów Spółki w sklepach odbiorców, inne gadżety) jak i towary handlowe. Towary handlowe i materiały reklamowe są wydawane przez pracowników Spółki oraz pracowników firm wynajętych do przeprowadzania akcji marketingowych. Wydania mają miejsce podczas przeprowadzanych różnego rodzaju akcji promocyjnych na rzecz Spółki, w punktach sprzedaży dystrybutorów, w czasie szkoleń dla dystrybutorów, podczas prowadzonych kursów i warsztatów fotograficznych. W związku ze skalą i częstotliwością akcji promocyjnych Spółka nie prowadzi ewidencji osób w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 1 Ustawy o podatku od towarów usług, jednocześnie nie różnicuje wydawanych towarów wg ich wartości (poniżej lub powyżej 10 złotych), przekazywane nieodpłatnie towary i materiały nie są również próbkami w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które generalnie ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem - drukowane materiały reklamowe i informacyjne, próbki towarów, prezenty. Skoro art. 7 ust. 3 zawiera wyłączenia związane z prowadzoną działalnością z ust. 2, prowadzi to do wniosku, że art. 7 ust. 2 stanowi podstawę nieodpłatnego przekazania towarów bez wynagrodzenia na cele zarówno związane jak i niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Nie byłoby bowiem racjonalne wyłączanie z opodatkowania czynności, które takiemu opodatkowaniu nie podlegają.

Zatem, dla wyjaśnienia opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy i kompleksowo analizować powyższe przepisy, tj. przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z przepisem art. 7 ust. 3 ustawy. Za kompleksową wykładnią przepisów przemawia również fakt, iż wykładnia językowa powyższych przepisów budzi pewne wątpliwości interpretacyjne, zatem nie można opierać się tylko na niej. Z kompleksowej analizy cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonywać ich opodatkowania).

Nieodpłatne przekazanie towarów handlowych, które nie wypełniają definicji prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 lub próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, traktowane jest jak dostawa towarów i rodzi konieczność opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem należy stwierdzić, iż opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów, w sytuacji gdy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, uzależnione jest od tego, czy towary te wyczerpują ustawowe przesłanki, pozwalające uznać je za próbki lub prezenty o małej wartości. Jedynie w sytuacji, gdy Wnioskodawca przekazuje jednej osobie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, i prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób, a także przekazuje towary których nie ujęto w ewidencji, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł, takie przekazanie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy i nie rodzi obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji osób w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, jednocześnie nie różnicuje wydawanych towarów wg ich wartości. Przekazywane nieodpłatnie towary i materiały nie są również próbkami w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, iż działania opisane we wniosku wypełniają przesłanki określone w art. 7 ust. 2 ustawy, tzn. że nieodpłatne przekazanie ww. towarów w ramach prowadzonych akcji promocyjnych należy traktować jako dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowo stwierdzić należy, iż unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nawiązuje do treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, będącego odpowiednikiem art. 5 (6) VI Dyrektywy Rady. Zgodnie z art. 16 obecnie obowiązującej Dyrektywy wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Należy zauważyć, że Polska ma obowiązek stosowania wykładni prowspólnotowej od momentu wejścia do Unii Europejskiej, czyli od dnia 1 maja 2004 r. W związku z powyższym, aby zachować prowspólnotową wykładnię przepisów krajowych, w sytuacji gdy, jak wskazano wcześniej, literalna wykładnia przepisów art. 7 ust. 2 ustawy o VAT budzi wątpliwości, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami Dyrektyw (VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.).

Analiza przepisów, o których mowa wyżej (art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

Reasumując, w stanie prawnym obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów handlowych i materiałów reklamowych w ramach działań marketingowych, o których mowa we wniosku, w przypadku, gdy przy ich nabyciu lub wytworzeniu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do wyroku NSA z dnia 20 stycznia 2010 r., sygn. akt. I FSK 1660/09 wyjaśnić należy, iż orzeczenia w sprawach podatkowych zapadają w odniesieniu do indywidualnych i właściwych tylko im stanów faktycznych i dlatego nie mogą one być podstawą przy rozpatrywaniu kolejnych spraw. Wskazany wyrok rozstrzyga kwestię, w której spółka w stanie faktycznym przekazuje nagrody i prezenty dla swoich partnerów w ramach programu lojalnościowego oraz nagrody i prezenty przekazane klientom w ramach promocji i reklamy. Należy stwierdzić, iż co prawda rozpoznanie sądu w powyższym wyroku dotyczyło kwestii opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania rzeczy na cele związane z prowadzoną działalnością - kwestii kluczowej w badanej sprawie, lecz z uwagi na powyższe okoliczności, wyrok ten nie mógł mieć znaczącego wpływu na ocenę prawną przedmiotowego stanu faktycznego. Dotyczył bowiem sytuacji odmiennej od tej, którą przedstawił Wnioskodawca.

Wskazana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna znak ILPP2/443-862/08/10-S/AK, wydana została w związku z ww. orzeczeniem NSA. Zatem uwzględnia indywidualne okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę oraz rozstrzygniecie sądu, jakie zapadło w tej sprawie, na tle indywidualnie przedstawionego stanu faktycznego, zatem nie może stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.