IPPP1/443-436/12-2/ISz - Prawo banku do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów w celu ich nieodpłatnego przekazania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2012 r. (data wpływu 24 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów w celu ich nieodpłatnego przekazania, w sytuacji gdy nieodpłatne przekazanie towaru stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 24 maja 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów w celu ich nieodpłatnego przekazania, w sytuacji gdy nieodpłatne przekazanie towaru stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Bank SA (dalej: "Bank") prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług finansowych oferowanych klientom indywidualnym i instytucjonalnym, zarówno rezydentom jak i nierezydentom w rozumieniu przepisów podatkowych. Usługi te w przeważającej większości stanowią usługi zwolnione z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz 37-41 oraz ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: "ustawa o VAT"). Bank wykonuje przy tym także czynności opodatkowane VAT. W związku z otrzymywanymi przez Bank fakturami dokumentującymi nabycie przez niego towarów lub usług w przypadku, gdy:

* istnieje możliwość bezpośredniego powiązania danego zakupu z konkretną czynnością opodatkowaną - Bank odlicza podatek naliczony w całości,

* istnieje możliwość bezpośredniego powiązania danego zakupu z konkretną czynnością zwolnioną lub też gdy na podstawie przepisów ustawy o VAT Bank nie ma prawa do odliczenia podatku VAT, niezależnie od rodzaju działalności z jaką jest związany dany wydatek - Bank nie odlicza podatku naliczonego w ogóle.

Z kolei, jeśli Bank nie ma możliwości bezpośredniego powiązania danego zakupu z konkretną czynnością opodatkowaną albo zwolnioną, Bank dokonuje odliczenia podatku naliczonego według tzw. współczynnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Bank dokonuje szeregu nieodpłatnych przekazań towarów, o których mowa w przepisie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W szczególności, nieodpłatne przekazanie towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT może wystąpić w Banku w ramach:

W związku z obowiązkiem uznania nieodpłatnych przekazań, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, Bank w związku z nieodpłatnym wydaniem towarów nalicza podatek należny VAT, który ujmuje w deklaracji VAT. Podatek nie jest natomiast naliczany w sytuacji, gdy przedmiotem nieodpłatnego przekazania są drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź prezenty o małej wartości, spełniające definicję wskazaną w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, a tego rodzaju przekazania pozostają poza zakresem niniejszego wniosku.

Już na etapie dokonywania zakupu towarów na potrzeby różnego rodzaju działań (przykłady wskazane wyżej), Bank działa z intencją ich późniejszego nieodpłatnego przekazania /wydania na wyżej wymienione cele. Skoro więc z takim właśnie zamiarem i w takim celu Bank dokonuje zakupu przedmiotowych towarów, ma on zatem możliwość bezpośredniego powiązania zakupu takiego towaru z czynnością opodatkowaną jaką jest nieodpłatne przekazanie towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Bank ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego ujętego na fakturach zakupu towarów nabytych w celu ich nieodpłatnego przekazania, jeśli nieodpłatne przekazanie towaru stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 7 ust. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Bank ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego ujętego na fakturach zakupu towarów nabytych w celu ich nieodpłatnego przekazania, jeśli nieodpłatne przekazanie towarów stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 7 ust. 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości (zgodnie z rozumieniem art. 7 ust. 4 ustawy o VAT) oraz próbek, których nieodpłatne przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy wskazać, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje wówczas, gdy podatnik nabywa towary bądź usługi, które wykorzysta do wykonywania czynności opodatkowanych. Zasadniczym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku jest zatem bezpośredni i bezsporny związek pomiędzy nabyciem towaru a wykonaną czynnością opodatkowaną.

Dokonując zakupu towarów w celu ich nieodpłatnego przekazania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, Bank jest w stanie określić, czy dany towar będzie wykorzystany do wykonania czynności opodatkowanej, czy też nie. Przykładowo, nabywając upominki z zamiarem nieodpłatnego wydania pracownikom, klientom lub innym osobom w ramach organizowanej akcji marketingowej, już na etapie dokonania zakupu Bank ma możliwość powiązania tego zakupu z czynnością opodatkowaną. Jeśli upominek nie będzie bowiem spełniał definicji prezentu o małej wartości - w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT - jego nieodpłatne wydanie zostanie potraktowane przez Bank jako czynność opodatkowana VAT. W konsekwencji, przy wydaniu takiego upominku Bank naliczy podatek należny VAT, wystawi fakturę wewnętrzną i ujmie VAT należny w deklaracji VAT.

W opinii Banku, powyższe przesądza o bezpośrednim i bezspornym związku pomiędzy nabyciem towarów z zamiarem ich nieodpłatnego przekazania a wykonaną czynnością opodatkowaną. Tym samym, stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy nieodpłatne przekazanie towaru spełnia warunki dla uznania go za czynność podlegającą opodatkowaniu, zostaje spełniona dyspozycja art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedstawionym stanie faktycznym towary są wykorzystywane do wykonania tylko i wyłącznie czynności opodatkowanej jaką jest nieodpłatne przekazanie. Bank nabywa te towary z zamiarem nieodpłatnego przekazania, nie używa ich do żadnej innej działalności, a następnie zgodnie z zamiarem nieodpłatnie wydaje, przez co traci możliwość wykorzystania ich do jakiejkolwiek innej działalności.

Wobec powyższego, uzasadnione jest stanowisko Banku, zgodnie z którym, w sytuacji gdy towary lub usługi nabywane są z intencją ich wykorzystania do czynności podlegających opodatkowaniu, jakimi są nieodpłatne przekazania towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT i takie wykorzystanie następuje. Bankowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycia przedmiotowych towarów.

Prawidłowość stanowiska Banku znajduje potwierdzenie również w praktyce organów podatkowych. Tytułem przykładu Bank pragnie wskazać interpretację indywidualną wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. IPPP3/443-I390/11-2/LK, a także interpretacje Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu (i) z dnia 28 listopada 2006 r., sygn. 1473/WV/443/711/148/2006/HZ oraz (ii) z dnia 2 września 2005 r., sygn. 1473/WV/443/213/144/2005/GW.

Mając na uwadze powyższe, Bank wnosi o potwierdzenie prawidłowości prezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT).

Powyższe regulacje wskazują, iż odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług, i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Z powyższego wynika, iż w przypadku, gdy istnieje związek zakupionych towarów, ze sprzedażą opodatkowaną, to nabywcy tych towarów przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Bank dokonuje szeregu nieodpłatnych przekazań towarów, o których mowa w przepisie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W szczególności, nieodpłatne przekazanie towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT może wystąpić w Banku w ramach:

W związku z obowiązkiem uznania nieodpłatnych przekazań, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, Bank nalicza podatek należny VAT, który ujmuje w deklaracji VAT. Podatek nie jest natomiast naliczany w sytuacji, gdy przedmiotem nieodpłatnego przekazania są drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź prezenty o małej wartości, spełniające definicję wskazaną w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, a tego rodzaju przekazania pozostają poza zakresem niniejszego wniosku.

Wnioskodawca wskazuje, że już na etapie dokonywania zakupu towarów na potrzeby różnego rodzaju działań (przykłady wskazane wyżej), Bank działa z intencją ich późniejszego nieodpłatnego przekazania / wydania na wyżej wymienione cele. Ma on zatem możliwość bezpośredniego powiązania zakupu takiego towaru z czynnością opodatkowaną jaką jest nieodpłatne przekazanie towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, wątpliwości po stronie Banku powstały w kwestii prawa do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie towarów w celu ich nieodpłatnego przekazania, w sytuacji, gdy nieodpłatne przekazanie towaru stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Bank przekazując nieodpłatnie zakupione towary, które nie są drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi bądź prezentami o małej wartości, spełniającymi definicję wskazaną w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, nalicza podatek należny, uznając ww. niedopłatne przekazanie towarów, stosownie do art. 7 ust. 2 w powiązaniu z art. 5 ust. 1 ustawy, za odpłatną dostawę towarów, a w konsekwencji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z powyższego wynika, że nabyte w tym celu (tj. w celu przekazania pracownikom upominków lub nagród za osiągane dobre wyniki w pracy, przekazania klientom lub potencjalnym klientom upominków w związku z organizowaną akcją promocyjną w trakcie spotkań biznesowych, prezentacji usług świadczonych przez Bank lub w trakcie targów, na których Bank prezentuje swoją ofertę produktową, przekazania klientom lub potencjalnym klientom nagród w ramach loterii lub konkursów organizowanych przez Bank, które stanowią element kampanii marketingowej skierowanej na pozyskanie nowych klientów, bądź wzrost sprzedaży nowych produktów, przekazania upominków w trakcie targów pracy, spotkań z inwestorami, analitykami lub dziennikarzami) towary służą czynnościom opodatkowanym.

Tym samym, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Bank ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego ujętego na fakturach zakupu towarów nabytych w celu ich nieodpłatnego przekazania, w sytuacji, gdy nieodpłatne przekazanie towaru stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.