IPPP1/443-430/09-2/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-430/09-2/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 30 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwrotu kwoty podatku naliczonego w formie zaliczki na etapie inwestycyjnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwrotu kwoty podatku naliczonego w formie zaliczki na etapie inwestycyjnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Województwo realizuje projekt budowy sieci szerokopasmowej. W projekcie, w jego pierwszej fazie zakłada się nabycie składników majątkowych składających się na infrastrukturę teleinformatyczną częściowo przygotowaną do świadczenia usług telekomunikacyjnych. W drugiej fazie projektu ów zespół składników majątkowych zostanie w drodze umowy cywilnoprawnej oddany operatorowi infrastruktury (podmiot komercyjny) do używania i pobierania pożytków. Oddanie do używania i pobierania pożytków nastąpi odpłatnie - operator infrastruktury obowiązany będzie płacić Województwu umówiony czynsz, którego zasady kształtowania określa umowa. Zatem składniki majątkowe wytworzone w fazie inwestycyjnej projektu będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych polegających na ich dzierżawie operatorowi infrastruktury.

Uwzględniając jednak w tym zakresie przyjętą konstrukcję projektu (dzierżawa operatorowi infrastruktury) oraz treść Krajowych wytycznych dotyczących kwalifikowania wydatków w ramach funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności w okresie programowania 2007-2013, zgodnie z którymi podatek VAT może być uznany za wydatek kwalifikowany tylko wtedy, gdy został faktycznie poniesiony przez beneficjenta oraz beneficjent nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT, należałoby uznać, iż podatek VAT nie będzie wydatkiem kwalifikowanym w tymże projekcie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy beneficjent spełnia warunki do zwrotu kwoty podatku naliczonego w formie zaliczki na etapie inwestycyjnym, mając na uwadze, że budowana infrastruktura jest nabyciem przed dokonaniem sprzedaży opodatkowanej, a w przypadku istnienia takich przesłanek jaki jest możliwy najkrótszy termin zwrotu przez Urząd Skarbowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym przez beneficjenta wynikający z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług... W szczególności czy zachodzą przesłanki określone w art. 87 ust. 6 lub art. 93 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004, Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy

Kwalifikowalność wydatków oznacza, że dany wydatek jest niezbędny do wykonania projektu i bezpośrednio z nim związany. Kategorie wydatków kwalifikowanych muszą być ściśle powiązane z projektami, które kwalifikują się do objęcia wsparciem w ramach danego działania stanowiącego element programu operacyjnego.

Obecnie, to znaczy podczas okresu programowania 2007-2013, reguły kwalifikowalności wydatków nie są już określane na poziomie wspólnotowym, tylko krajowym.

Rozporządzenie Komisji Europejskiej 448/2004/WE z dnia 10 marca 2004 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady 1260/1999/WE w odniesieniu do warunków, jakie muszą spełniać wydatki na działanie współfinansowane z funduszy strukturalnych - ma zastosowanie już tylko do projektów, które są realizowane w ramach programów operacyjnych przewidzianych na lata 2004-2006.

Do projektów, które będą realizowane z nowych programów operacyjnych w zakresie kwalifikowalności wydatków znajdą zastosowanie "Krajowe wytyczne dotyczące kwalifikowania wydatków w ramach funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności w okresie programowania 2007-2013". Niniejsze wytyczne zostały wydane na podstawie art. 35 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. Nr 227, poz. 1658) oraz art. 56 ust. 4 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 ustanawiającego ogólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31 lipca 2006 r.).

Zgodnie z rozdziałem 5 podrozdziałem 15 p.t.: Podatek od towarów i usług i inne podatki "Krajowych wytycznych dotyczących kwalifikowania wydatków w ramach funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności w okresie programowania 2007-2013", ":

1.

"Podatek od towarów i usług (VAT) może być uznany za wydatek kwalifikowany tylko wtedy gdy:

a.

został faktycznie poniesiony przez beneficjenta, oraz

b.

beneficjent nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT.

2.

Możliwość odzyskania podatku VAT rozpatruje się w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

3.

Beneficjent zobowiązany jest załączyć do wniosku o płatność oświadczenie, w którym zadeklaruje, czy w ramach realizowanego projektu będzie miał możliwość odzyskania podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektu."

Zasada określona powyżej oznacza, że zapłacony podatek VAT może być uznany za wydatek kwalifikowalny tylko i wyłącznie wówczas, gdy beneficjentowi, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem krajowym, nie przysługuje prawo (czyli beneficjent nie ma prawnych możliwości lub potencjalnej prawnej możliwości) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie wówczas, gdy zakupione przez beneficjenta towary i usługi będą służyły czynnościom opodatkowanym. Prawo do odliczenia nie przysługuje w zakresie, w jakim zakupy związane są z czynnościami zwolnionymi z podatku VAT lub z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

Tym samym, beneficjent realizujący projekt budowy sieci szerokopasmowej będzie mógł odliczyć VAT wówczas, gdy zakupy towarów i usług w ramach realizowanego projektu związane są bezpośrednio z wykonywanymi przez beneficjenta czynnościami opodatkowanymi, jakimi niewątpliwie będzie dzierżawa operatorowi infrastruktury. Beneficjent poprzez określenie sposobu wykorzystania infrastruktury wskazuje równocześnie, czy podatek VAT będzie mógł zostać uznany za wydatek kwalifikowalny.

Terminy, w jakich podatnik może obniżać kwotę podatku należnego określono w art. 86 ust. 10 ustawy o VAT. Co do zasady, prawo to przysługuje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny lub w rozliczeniu za okres następny. Podatnik ma prawo również ubiegać się o bezpośredni zwrot VAT w terminie 60 dni, jest to jednak możliwe między innymi wówczas, gdy podatnik wykonał czynności opodatkowane, jeśli bowiem w danym okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonał czynności podlegających opodatkowaniu i w związku z tym w deklaracji nie wystąpi podatek należny, to w myśl art. 86 ust. 19 ustawy o VAT podatnik może przenieść kwotę podatku naliczonego za ten okres do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Podatnik, który jeszcze przed rozpoczęciem działalności opodatkowanej dokonywał zakupów inwestycyjnych, mógł ubiegać się o zwrot podatku naliczonego od tych zakupów w formie zaliczki. Przepis art. 93 ustawy o VAT, obowiązujący do dnia 1 grudnia 2008 r., dotyczył problematyki tzw. zwrotu zaliczkowego podatku naliczonego, następującego od zakupów inwestycyjnych dokonywanych przed rozpoczęciem wykonywania czynności opodatkowanych. W przepisach ust. 2-4 zawarte były regulacje dotyczące szczegółowych warunków i wymogów formalnych, od spełnienia których uzależniony był zaliczkowy zwrot podatku.

Przepis art. 93 ust. 1 ustawy o VAT potwierdzał ujęte w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT prawo podatników VAT do otrzymania zwrotu podatku, lecz z dniem 1 grudnia 2008 r. został uchylony przez ustawę z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw publ.: Dz. U. Nr 209, poz. 1320.

W obecnym stanie prawnym, obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. ustawodawca pozostawił zasadę ogólną, z której wynika prawo podatnika VAT w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do bezpośredniego zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zgodnie z nowym przepisem art. 87 ust. 5a ustawy o VAT, w sytuacji gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym jakichkolwiek czynności opodatkowanych (w Polsce lub za granicą), przysługuje mu zwrot VAT naliczonego związanego z jego działalnością gospodarczą w ciągu 180 dni od złożenia deklaracji.

Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Termin ten można skrócić do 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe kwoty zwrotu w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku. Jeżeli wniosek wraz z zabezpieczeniem został złożony na 13 dni przed upływem terminu 60 dni lub później, zwrotu dokonuje się w terminie 14 dni od dnia złożenia tego zabezpieczenia.

Zabezpieczenie majątkowe może być złożone w formie:

* gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;

* poręczenia banku;

* weksla z poręczeniem wekslowym banku;

* czeku potwierdzonego przez krajowy bank wystawcy czeku;

* określonych rodzajów papierów wartościowych: papierów wartościowych na okaziciela o określonym terminie wykupu wyemitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, bankowych papierów wartościowych i listów zastawnych o określonym terminie wykupu, wyemitowanych we własnym imieniu i na własny rachunek przez podmiot mogący być gwarantem lub poręczycielem zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

To od podatnika zależy wybór rodzaju zabezpieczenia.

Jedynie w przypadku zwrotu podatku do równowartości w złotych 1.000 euro zabezpieczenie majątkowe może być złożone w formie weksla. Przeliczenia kwoty wyrażonej w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy okresu rozliczeniowego, którego dotyczy zwrot podatku, w zaokrągleniu do pełnych złotych.

Naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zabezpieczenia, jeżeli stwierdzi, że złożone zabezpieczenie:

1.

nie zapewni pokrycia w całości wypłacanej kwoty zwrotu lub

2.

nie zapewni w sposób pełny pokrycia w terminie wypłacanej kwoty zwrotu - w przypadku zabezpieczenia z określonym terminem ważności.

Zabezpieczenie majątkowe zostaje zwolnione w dniu następującym po dniu:

1.

zakończenia przez organ podatkowy weryfikacji, w przypadku złożenia zabezpieczenia w trakcie weryfikacji rozliczenia,

2.

w którym upłynęło 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej, w której była wykazana kwota zwrotu podatku.

Zwolnienia zabezpieczenia nie dokonuje się:

1.

w przypadku wszczęcia, zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej:

a.

postępowania podatkowego w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do czasu zakończenia tego postępowania, lub

b.

kontroli podatkowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do upływu terminu 3 miesięcy od dnia zakończenia kontroli, jeżeli w tym terminie nie wszczęto postępowania podatkowego;

2.

w przypadku wszczęcia postępowania kontrolnego zgodnie z przepisami o kontroli skarbowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do czasu zakończenia tego postępowania;

3.

w przypadku stwierdzenia, że podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał kwotę zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego nienależną lub wyższą od kwoty należnej i ją otrzymał - do czasu uregulowania powstałej zaległości podatkowej.

Podsumowując, ze względu na wprowadzenie powyższej zmiany i zniesienie tzw. zaliczkowego trybu zwrotu, o którym mówił art. 93 ustawy o VAT, obecnie na gruncie art. 87 ust. 5a ustawy o VAT istnieje po stronie beneficjenta możliwość bezpośredniego zwrotu w terminie 180 dni na jego rachunek podatku VAT naliczonego, nawet gdy nie wykonuje w rozliczanym okresie czynności opodatkowanych. Powyższa zmiana usuwa niezgodność z prawem wspólnotowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 cyt. artykułu kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

* z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku wykorzystywania ich do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (zadeklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeżeli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym, Podatnik ponosi nakłady inwestycyjne na realizację projektu budowy sieci szerokopasmowej. W pierwszej fazie projektu zakładane jest nabycie składników majątkowych, składających się na infrastrukturę teleinformatyczną, natomiast w drugiej fazie projektu ww. zespół składników majątkowych zostanie w drodze umowy cywilnoprawnej oddany do używania i pobierania pożytków operatorowi infrastruktury. W wyniku zawartej umowy operator obowiązany będzie płacić Województwu umówiony czynsz. Składniki majątkowe wytworzone w fazie inwestycyjnej projektu wykorzystywane będą do wykonywania czynności opodatkowanych polegających na ich dzierżawie operatorowi infrastruktury.

Mając na względzie przedstawioną sytuację, stwierdzić należy (w oparciu o treść powołanego powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT), iż Wnioskodawca spełnia warunki do odliczenia podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami, bowiem zakupy towarów i usług w ramach realizowanego projektu związane będą z wykonywanymi przez Podatnika czynnościami opodatkowanymi, jakimi będzie dzierżawa operatorowi infrastruktury.

Podatnik podatku VAT z prawa do odliczenia skorzystać może tylko w ściśle określonych warunkach i w ściśle określonym terminie.

Co do zasady, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Ustęp 11 cyt. artykułu stanowi, iż jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy o VAT).

Stosownie zaś do art. 86 ust. 19 ww. ustawy, jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustęp 2 cyt. artykułu stanowi, iż zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

W przypadku wydłużenia terminu na podstawie ust. 2 zdanie drugie, urząd skarbowy na wniosek podatnika dokonuje zwrotu różnicy podatku w terminie wymienionym w ust. 2 zdanie pierwsze, jeżeli podatnik wraz z wnioskiem złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku. Jeżeli wniosek wraz z zabezpieczeniem został złożony na 13 dni przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, lub później, zwrotu dokonuje się w terminie 14 dni od dnia złożenia tego zabezpieczenia (art. 87 ust. 2a ustawy o VAT).

W przedmiotowej sytuacji należy mieć na względzie także treść art. 87 ust. 5a, zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 87 ust. 4a ustawy o VAT zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w ust. 2a, może być złożone w formie:

1.

gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;

2.

poręczenia banku;

3.

weksla z poręczeniem wekslowym banku;

4.

czeku potwierdzonego przez krajowy bank wystawcy czeku;

5.

papierów wartościowych na okaziciela o określonym terminie wykupu wyemitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, bankowych papierów wartościowych i listów zastawnych o określonym terminie wykupu, wyemitowanych we własnym imieniu i na własny rachunek przez podmiot mogący być gwarantem lub poręczycielem zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w ust. 2a, dotyczące zwrotu podatku w wysokości nie większej niż wyrażonej w złotych kwocie odpowiadającej równowartości 1.000 euro, może być złożone w formie weksla. Przeliczenia kwoty wyrażonej w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy okresu rozliczeniowego, którego dotyczy zwrot podatku, w zaokrągleniu do pełnych złotych (art. 87 ust. 4b cyt. ustawy).

Zgodnie jednak z ust. 4d ww. artykułu naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zabezpieczenia, jeżeli stwierdzi, że złożone zabezpieczenie:

1.

nie zapewni pokrycia w całości wypłacanej kwoty zwrotu, o której mowa w ust. 2a, lub

2.

nie zapewni w sposób pełny pokrycia w terminie wypłacanej kwoty zwrotu - w przypadku zabezpieczenia z określonym terminem ważności.

Stosownie do art. 87 ust. 4e ustawy zabezpieczenie majątkowe zostaje zwolnione w dniu następującym po dniu:

1.

zakończenia przez organ podatkowy weryfikacji, o której mowa w ust. 2 - w przypadku zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 2a;

2.

w którym upłynęło 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej, w której była wykazana kwota zwrotu podatku - w przypadku, o którym mowa w ust. 5a.

Zwolnienia zabezpieczenia - w myśl ust. 4f cyt. artykułu - nie dokonuje się:

1.

w przypadku wszczęcia, zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej:

a.

postępowania podatkowego w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do czasu zakończenia tego postępowania, lub

b.

kontroli podatkowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do upływu terminu 3 miesięcy od dnia zakończenia kontroli, jeżeli w tym terminie nie wszczęto postępowania podatkowego;

2.

w przypadku wszczęcia postępowania kontrolnego zgodnie z przepisami o kontroli skarbowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do czasu zakończenia tego postępowania;

3.

w przypadku stwierdzenia, że podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał kwotę zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego nienależną lub wyższą od kwoty należnej i ją otrzymał - do czasu uregulowania powstałej zaległości podatkowej.

Reasumując, analiza przytoczonych powyżej przepisów ustawy o VAT w konfrontacji z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym prowadzi do wniosku, iż w sytuacji, gdy zaistnieje związek realizowanej inwestycji wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, to w zakresie, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w powołanych przepisach art. 86 ust. 10 lub ust. 11 ustawy. Ponadto, jeżeli w okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego jest wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawcy przysługuje prawo do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zgodnie z uregulowaniami art. 87 ust. 5a, tj. w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, bądź w terminie 60 dni (jeżeli w urzędzie skarbowym zostanie złożone zabezpieczenie majątkowe), przy zastosowaniu przepisów art. 87 ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f ustawy o VAT.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Nadmienić należy, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga o uznaniu prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami oraz o terminie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. W pozostałym zakresie wniosku zostaną wydane odrębne interpretacje.

Zauważyć ponadto należy, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Mogą one jedynie dokonać oceny, czy podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, w okolicznościach wskazanych przez samego podatnika, może zostać przez niego odliczony lub zwrócony w trybie przewidzianym przepisami w zakresie podatku od towarów i usług, co też w przedmiotowej sprawie tut. organ uczynił. Pojecie kosztu kwalifikowanego należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji może być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl