IPPP1-443-417/10-2/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2010 r. (data wpływu 19 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania kopii faktur w informatycznym systemie księgowym - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania kopii faktur w informatycznym systemie księgowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności A, zwanej dalej "Spółką", jest dystrybucja sprzętu elektronicznego oraz komputerowego. Dystrybuowane przez Spółkę produkty są nabywane przez firmy zajmujące się detaliczną lub hurtową sprzedażą towarów (w tym sprzętu elektronicznego oraz komputerowego).

Sprzedaż towarów jest dokumentowana wystawianymi przez Spółkę fakturami VAT. W przypadkach określonych w § 13 i § 14 Rozporządzenia Spółka wystawia także faktury korygujące.

Spółka posiada około 6,5 tysięcy czynnych klientów. (Przez czynnego klienta rozumie się firmę, która dokonała minimum 1 transakcji zakupu produktów od Spółki w ciągu ostatnich 4 miesięcy). Liczba wystawianych miesięcznie faktur z tytułu sprzedaży towarów i usług oraz faktur korygujących wynosi około 110 tysięcy.

Spółka wystawia faktury oraz faktury korygujące przy pomocy systemu informatycznego klasy ERP, którego integralnym składnikiem jest informatyczny system księgowy.

Po wystawieniu faktury w informatycznym systemie księgowym nie jest możliwe wprowadzenie jakiejkolwiek zmiany w treści faktury / faktury korygującej. Wystawiane przez Spółkę faktury sprzedaży oraz faktury korygujące są ewidencjonowane w informatycznym systemie księgowym Spółki oraz w rejestrze sprzedaży VAT (wystawione przez Spółkę faktury korygujące in minus są ujmowane w rejestrze sprzedaży VAT zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., zwanej dalej "ustawą o podatku VAT").

Po ujęciu faktury / faktury korygującej w informatycznym systemie księgowym, system ten stale przechowuje dane dokumentu w bazie danych. System przechowuje również postać graficzną kopii faktury / faktury korygującej w postaci pliku PDF, która odpowiada wydrukowi na papierze, co do treści i formy. Format PDF jest formatem plików służącym do prezentacji, przenoszenia i drukowania treści tekstowo-graficznych.

Stosowany przez Spółkę informatyczny system księgowy gwarantuje zachowanie niezmienności przechowywanych postaci graficznych kopii wystawionych faktur / faktur korygujących oraz ich niezależności od ewentualnych zmian teleadresowych, zmian nazw klientów, zmian nazw sprzedawanych produktów oraz innych zmiennych elementów pojawiających się na wydrukach faktur / faktur korygujących.

Graficzne kopie faktur oraz faktur korygujących, są składowane i magazynowane w postaci wspomnianych plików PDF w przestrzeni dyskowej serwerów, w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie, przedstawienie i wydrukowanie.

Zarówno graficzna postać kopii faktury / faktury korygującej w formie pliku PDF, jak i wydrukowana kopia faktury / faktury korygującej zawiera wyraz "KOPIA".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka prosi o odpowiedź na pytanie, czy możliwe jest przechowywanie kopii wystawionych faktur i faktur korygujących w informatycznym systemie księgowym, za pomocą którego dokumenty te zostały wystawione.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podatnicy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Szczegółowe zasady dotyczące wystawiania faktur zostały uregulowane w Rozporządzeniu.

W myśl § 19 ust. 1 Rozporządzenia faktury są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Zgodnie z § 19 ust. 2 Rozporządzenia oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz "ORYGINAŁ", a kopia faktury i faktury korygującej - wyraz "KOPIA".

Na podstawie § 21 ust. 1 Rozporządzenia podatnicy są obowiązani przechowywać oryginały i kopie faktur oraz faktur korygujących, a także duplikaty tych dokumentów do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ust. 2 § 21 ustanawia wymóg, aby dokumenty te były przechowywane w oryginalnej postaci, w podziale na okresy rozliczeniowe i w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie.

Jednocześnie, żaden przepis Rozporządzenia nie zawiera wymogu drukowania kopii faktury / faktury korygującej zachowywanej przez sprzedawcę. Żaden przepis Rozporządzenia nie określa również, w jakiej formie ma być przechowywana kopia faktury / faktury korygującej zachowana przez sprzedawcę. Rozporządzenie wymaga jedynie, aby kopie faktur i faktur korygujących były przechowywane w oryginalnej postaci. Rozporządzenie nie zawiera definicji tego pojęcia. W związku z tym należy zastosować potoczne rozumienie tego określenia. Zgodnie z internetowym "Słownikiem języka polskiego" Wydawnictwa Naukowego PWN S.A. http://sjp.pwn.pl/ "oryginalny" oznacza "niebędący kopią, przeróbką ani falsyfikatem", zaś określenie "postać" oznacza "zewnętrzną, postrzegalną zmysłowo formę czegoś". W konsekwencji, jeśli faktura / faktura korygująca została wystawiona przy pomocy systemu informatycznego, została zaewidencjonowana w tym systemie, a jej graficzna postać w formie pliku PDF jest przechowywana w tym systemie, bez możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian w treści dokumentu, kopia faktury / faktury korygującej przechowywana w systemie informatycznym jest, zdaniem Spółki, oryginalną postacią faktury.

Spółka wystawia faktury oraz faktury korygujące przy pomocy systemu informatycznego klasy ERP, którego integralnym składnikiem jest informatyczny system księgowy. Po wystawieniu faktury w informatycznym systemie księgowym nie jest możliwe wprowadzenie jakiejkolwiek zmiany w treści faktury / faktury korygującej. Wystawiane przez Spółkę faktury sprzedaży oraz faktury korygujące są ewidencjonowane w informatycznym systemie księgowym Spółki oraz w rejestrze sprzedaży VAT.

Po ujęciu faktury / faktury korygującej w informatycznym systemie księgowym, system ten stale przechowuje jej kopię (tj. zarówno dane dokumentu w bazie danych, jak i postać graficzną faktury / faktury korygującej w formie pliku PDF). Informatyczny system księgowy stosowany przez Spółkę gwarantuje zachowanie niezmienności przechowywanych postaci graficznych kopii wystawionych faktur / faktur korygujących oraz ich niezależności od ewentualnych zmian teleadresowych, zmian nazw klientów, zmian nazw sprzedawanych produktów oraz innych zmiennych elementów pojawiających się na wydrukach faktur / faktur korygujących. Graficzne kopie faktur oraz faktur korygujących, są składowane i magazynowane w postaci plików PDF w przestrzeni dyskowej serwerów, w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie. Informatyczny system księgowy umożliwia wydrukowanie kopii faktury / faktury korygującej w dowolnym czasie. Wydruk taki będzie wydrukiem oryginalnej postaci faktury / faktury korygującej. Zdaniem Spółki, moment dokonania wydruku faktury / faktury korygującej nie ma żadnego znaczenia. Istotne jest to, że wystawiona faktura została ujęta w ewidencji księgowej, w rejestrze podatku VAT oraz że jest przechowywana w informatycznym systemie księgowym Spółki, bez możliwości dokonywania jakichkolwiek modyfikacji w treści faktury. W przekonaniu Spółki, przechowywanie kopii faktury / faktury korygującej w informatycznym systemie księgowym, bez możliwości zmiany treści faktury / faktury korygującej oraz zapewnienie możliwości wydruku kopii faktury / faktury korygującej z informatycznego systemu księgowego Spółki w dowolnym momencie będzie spełniało wymogi określone w Rozporządzeniu.

Również analiza przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zwanej dalej "Dyrektywą", prowadzi do wniosku, że wydrukowanie kopii faktury nie jest koniecznym warunkiem wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 218 Dyrektywy państwa członkowskie uznają za faktury dokumenty lub noty w formie papierowej lub w formie elektronicznej, które spełniają warunki określone w rozdziale Dyrektywy dotyczącym fakturowania.

Na podstawie art. 219 Dyrektywy każdy dokument lub notę, która zmienia fakturę pierwotną i odnosi się do niej w sposób wyraźny i jednoznaczny, uznaje się za fakturę.

Ponadto, Dyrektywa określa szczególne obowiązki dotyczące przechowywania faktur. W szczególności, art. 246 Dyrektywy wymaga, aby przez cały okres przechowywania faktur zapewniona była autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur, a także ich czytelność.

Zgodnie z art. 247 ust. 2 Dyrektywy, aby zapewnić spełnienie powyższych warunków, każde państwo członkowskie, może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej.

Z powyższego przepisu wynika, że szczególne wymogi dotyczące przechowywania faktur muszą mieć podstawę w odpowiednim przepisie prawa krajowego.

Porównanie brzmienia art. 247 ust. 2 Dyrektywy oraz § 21 ust. 2 Rozporządzenia prowadzi do wniosku, że polski ustawodawca pominął zwrot zawarty w przepisie Dyrektywy "w jakiej zostały przesłane lub udostępnione". Wskazany przepis Rozporządzenia wymaga jedynie, aby faktury i faktury korygujące były przechowywane w oryginalnej postaci. To oznacza, że polskie przepisy nie wymagają, aby kopie faktur / faktur korygujących były przechowywane przez sprzedawcę w takiej samej formie, jakiej zostały przesłane nabywcy.

Możliwość przechowywania kopii wystawionych faktur i faktur korygujących w informatycznym systemie księgowym sprzedawcy jest zgodna z zasadą proporcjonalności. Zasada ta została wyrażona w art. 5 ust. 3 i 4 Traktatu o Unii Europejskiej. Zasada ta została także potwierdzona w licznych orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (por. m.in. połączone sprawy C-177/99 oraz C-181/99). Zasada proporcjonalności zakłada, że państwa członkowskie mogą nakładać na podatników tylko takie obowiązki, które są niezbędne oraz współmierne dla osiągnięcia celów zakładanych przez dyrektywy. Wprowadzanie obowiązku drukowania kopii wystawionych faktur i faktur korygujących oraz przechowywania tych dokumentów w formie papierowej, w sytuacji, gdy przechowywanie faktur i faktur korygujących w systemie informatycznym podatnika zapewnia autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur oraz ich czytelność, jest obowiązkiem nadmiernie formalistycznym i uciążliwym dla podatników, co narusza zasadę proporcjonalności.

Stanowisko Spółki zostało potwierdzone także przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt I FSK 1169/08. Zgodnie z przedmiotowym wyrokiem:

" (...) nie ma normatywnych przeciwwskazań do istnienia "mieszanego" systemu wysyłania i przechowywania faktur, polegającego na wysyłaniu faktury w formie papierowej oraz przechowywaniu jej kopii w formie elektronicznej, z gotowością wydrukowania jej na każde żądanie uprawnionego organu. Za taką wykładnią przemawiają także względy celowościowe, jak ekologiczne czy ekonomiczne.

Jednocześnie z całym naciskiem trzeba podkreślić, że podatnik mając obowiązek przechowywania kopii faktur czy to w formie drukowanej czy to w formie elektronicznej ponosi wszelkie ryzyko ich utraty. Z punktu widzenia obowiązków podatnika jest zupełnie obojętne czy zostaną ukradzione bądź zniszczone kopie papierowe faktur czy nośniki pamięci, na których zarejestrowane zostały kopie faktur.

Istota przechowywania kopii faktur sprowadza się bowiem do przechowywania nośników informacji.

Jeśli więc normodawca nie wyklucza jakiejś formy przechowywania informacji, to do podatnika powinien należeć wybór tych nośników, przy jednoczesnym obowiązku zaprezentowania uprawnionym organom tych informacji w żądanej przez nie formie."

Dodatkowo, Spółka zauważa, że przechowywanie kopii faktur i faktur korygujących w informatycznym systemie księgowym, bez możliwości zmiany treści faktury / faktury korygującej oraz zapewnienie możliwości wydruku kopii faktury / faktury korygującej z systemu informatycznego Spółki na każde żądanie uprawnionego organu zapewni tym organom łatwiejszy dostęp do przedmiotowych dokumentów. Obecnie, kopie wystawionych przez Spółkę faktur oraz faktur korygujących są przechowywane w formie papierowej w archiwum prowadzonym przez zewnętrzną firmę świadczącą profesjonalne usługi w tym zakresie, która zapewnia stały i nieograniczony dostęp do dokumentów. Jednak, przechowywanie kopii faktur i faktur korygujących w informatycznym systemie księgowym znacznie ułatwiłoby i przyśpieszyłoby przekazywanie dokumentów uprawionym organom, co usprawniłoby kontrolę dokumentów.

Podsumowując, zdaniem Spółki, zgodnie z polskim prawem Spółka może:

* wystawiać faktury / faktury korygujące oraz drukować oryginał dokumentu w celu przesłania nabywcy i jednocześnie;

* przechowywać kopie faktur / faktur korygujących w informatycznym systemie księgowym Spółki, w sytuacji gdy nie jest możliwe dokonywanie jakichkolwiek zmian w treści dokumentu oraz zapewniona jest możliwość wydruku kopii faktury / faktury korygującej z systemu informatycznego Spółki w dowolnym momencie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 6.

Ponadto w art. 106 ust. 8 ustawodawca zawarł delegację dla Ministra Finansów do określenia zasad wystawiania i przechowywania faktur.

Minister Finansów wykonując wskazaną delegację, dnia 28 listopada 2008 r. wydał rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.). Zgodnie z dyspozycją zawartą w § 19 rozporządzenia, faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz "ORYGINAŁ", a kopia faktury i faktury korygującej - wyraz "KOPIA".

Z powyższego przepisu wynika, iż faktury powinny być wystawiane w formie materialnej w liczbie, co najmniej dwóch egzemplarzy - dwie sztuki tego samego dokumentu, gdzie oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz "ORYGINAŁ", a kopia faktury i faktury korygującej - wyraz "KOPIA". Tak wystawione dokumenty w formie materialnej (oryginały i kopie faktur oraz faktur korygujących, a także duplikaty tych dokumentów) w myśl § 21 ust. 1 rozporządzenia podatnicy są obowiązani przechowywać do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Na szczególną uwagę zasługuje ust. 2 ww. przepisu, w którym wskazano, że dokumenty o których mowa w ust. 1 przechowuje się w oryginalnej postaci w podziale na okresy rozliczeniowe i w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka to podmiot, który na polskim rynku zajmuje się dystrybucją sprzętu elektronicznego oraz komputerowego. Dystrybuowane przez Spółkę produkty są nabywane przez firmy zajmujące się detaliczną lub hurtową sprzedażą towarów (w tym sprzętu elektronicznego oraz komputerowego).

Sprzedaż towarów jest dokumentowana wystawianymi przez Spółkę fakturami VAT. W przypadkach określonych w § 13 i § 14 Rozporządzenia Spółka wystawia także faktury korygujące.

Spółka posiada około 6,5 tysięcy czynnych klientów. (Przez czynnego klienta rozumie się firmę, która dokonała minimum 1 transakcji zakupu produktów od Spółki w ciągu ostatnich 4 miesięcy). Liczba wystawianych miesięcznie faktur z tytułu sprzedaży towarów i usług oraz faktur korygujących wynosi około 110 tysięcy.

Spółka wystawia faktury oraz faktury korygujące przy pomocy systemu informatycznego klasy ERP, którego integralnym składnikiem jest informatyczny system księgowy.

Po wystawieniu faktury w informatycznym systemie księgowym nie jest możliwe wprowadzenie jakiejkolwiek zmiany w treści faktury / faktury korygującej. Wystawiane przez Spółkę faktury sprzedaży oraz faktury korygujące są ewidencjonowane w informatycznym systemie księgowym Spółki oraz w rejestrze sprzedaży VAT (wystawione przez Spółkę faktury korygujące in minus są ujmowane w rejestrze sprzedaży VAT zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., zwanej dalej "ustawą o podatku VAT").

Po ujęciu faktury / faktury korygującej w informatycznym systemie księgowym, system ten stale przechowuje dane dokumentu w bazie danych. System przechowuje również postać graficzną kopii faktury / faktury korygującej w postaci pliku PDF, która odpowiada wydrukowi na papierze, co do treści i formy. Format PDF jest formatem plików służącym do prezentacji, przenoszenia i drukowania treści tekstowo-graficznych.

Stosowany przez Spółkę informatyczny system księgowy gwarantuje zachowanie niezmienności przechowywanych postaci graficznych kopii wystawionych faktur / faktur korygujących oraz ich niezależności od ewentualnych zmian teleadresowych, zmian nazw klientów, zmian nazw sprzedawanych produktów oraz innych zmiennych elementów pojawiających się na wydrukach faktur / faktur korygujących.

Graficzne kopie faktur oraz faktur korygujących, są składowane i magazynowane w postaci wspomnianych plików PDF w przestrzeni dyskowej serwerów, w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie, przedstawienie i wydrukowanie.

Zarówno graficzna postać kopii faktury / faktury korygującej w formie pliku PDF, jak i wydrukowana kopia faktury / faktury korygującej zawiera wyraz "KOPIA".

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż nie jest dopuszczalne przechowywanie kopii wystawianych faktur VAT wyłącznie w formie elektronicznej (bez ich drukowania), nawet jeśli istnieje możliwość ich odtworzenia w postaci wydruku, jeżeli oryginały tych dokumentów miały postać drukowaną (papierową). Wnioskodawca zobowiązany jest do sporządzania kopii wystawianych faktur w formie papierowej oraz przechowywania ich w tej postaci.

Zatem nie ma możliwości przechowywania w formie elektronicznej faktury, którą wystawiono i przekazano kontrahentowi w formie papierowej. Powyższe przepisy nie przewidują, aby podatnicy mogli przechowywać dokumenty, kopie faktur sprzedaży wystawianych w formie papierowej, w postaci elektronicznej, z możliwością ich wydruku dopiero w przypadku zaistniałej potrzeby. Przeciwnie, nakładają na podatnika obowiązek przechowywania kopii faktur sprzedaży i faktur korygujących w oryginalnej postaci powstałej w momencie wystawienia oryginałów tych dokumentów. Ponadto wskazać należy, iż nie istnieje podstawa prawna do zastosowania takiego trybu mieszanego, w którym z jednej strony faktury byłyby wystawione w formie papierowej, natomiast kopie faktur byłyby przechowywane w formie elektronicznej.

Ponadto tut. organ informuje, że możliwość przechowywania kopii faktur VAT w formie elektronicznej dają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119). Przepisy te dotyczą jednak tylko tych sytuacji, w których faktury od chwili ich wystawienia, poprzez przesłanie, aż do przechowywania zachowują formę elektroniczną (nie zmieniając postaci) - nie mają zatem zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Warto także wskazać, iż stosownie do przepisu art. 218 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 z późn. zm.), określanej dalej jako Dyrektywa 112, dla celów dyrektywy państwa członkowskie uznają za faktury dokumenty lub noty w formie papierowej lub w formie elektronicznej, które spełniają warunki określone w niniejszym rozdziale (Rozdział 3 Sekcja 2 - definicje). Na gruncie przepisów unijnych na każdym podatniku ciążą szczególne obowiązki dotyczące przechowywania wszystkich faktur. W myśl art. 244 Dyrektywy 112 każdy podatnik zapewnia przechowywanie kopii faktur wystawionych osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub też w jego imieniu i na jego rzecz przez osobę trzecią, a także wszystkich faktur, które otrzymał. Państwa członkowskie mogą również wymagać, by podatnicy mający siedzibę na ich terytorium przechowywali na tym terytorium faktury wystawione osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub faktury wystawione w imieniu i na rzecz tych podatników przez osoby trzecie, a także wszystkie faktury, które otrzymali, w przypadku gdy faktury nie są przechowywane za pomocą środków elektronicznych gwarantujących pełny dostęp on-line do tych danych. (art. 245 in fine Dyrektywy 112). Na uwagę zasługuje także norma wyrażona w art. 247 ust. 2 Dyrektywy 112 zgodnie, z którą aby zapewnić spełnienie warunków, o których mowa w art. 246 ww. Dyrektywy (zapewnienie autentyczności pochodzenia, integralności treści faktur, a także ich czytelności) państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. W przypadku przechowywania faktur za pomocą środków elektronicznych, może ono także wymagać, by przechowywane były również dane gwarantujące autentyczność pochodzenia i integralność treści każdej faktury, zgodnie z art. 246 akapit pierwszy. Powyższe przepisy wskazują wprost na możliwość wprowadzenia w przepisach krajowych przez państwa członkowskie własnych warunków dotyczących m.in. sposobu przechowywania faktur, które miałyby na celu zapewnienie autentyczności pochodzenia, integralności treści faktur, a także ich czytelności.

Reasumując stwierdza się, iż nie ma możliwości wystawienia oryginału faktury w formie papierowej i przechowywania kopii tej faktury w formie elektronicznej, gdyż dla formy papierowej oraz elektronicznej przewidziano odrębne uregulowania prawne. Normy regulujące wystawianie, przesłanie oraz przechowywanie faktur w formie elektronicznej jak i papierowej określono z uwzględnieniem specyfiki medium za pośrednictwem, którego faktury są w obrocie. Wskazać należy, iż w obu unormowaniach nie przewidziano możliwości stosowania formy mieszanej, a zaproponowany we wniosku sposób wystawiania, przesyłania i przechowywania kopii faktur w formie PDF nie wypełni warunków obiegu dokumentów dla jednego bądź drugiego sposobu fakturowania.

Wnioskodawca w uzasadnieniu odniósł się do orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (por. m.in. połączone sprawy C-177/99 oraz C-181/99), jednakże wyrok ten został rozstrzygnięty w oparciu o inny stan faktyczny i dotyczył kwestii prawa do odliczenia podatku, i nieuwzględnienie tego faktu skutkowałoby brakiem rzetelności dokonanej przez organ podatkowy oceny prawnej. Dlatego też nie może mieć zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane w treści złożonego wniosku orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Wskazuje się, że Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych, gdyż w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych. W związku z powyższym, nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Zatem wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Zatem trudno jest określić w jakim stopniu sprawa będąca przedmiotem autonomicznego rozstrzygnięcia sądu, którą powołała Spółka, może odzwierciedlać sytuację przedstawioną przez nią we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji. Wobec powyższego należy podkreślić, że powołane we wniosku, orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt I FSK 1169/08 stanowi rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie o charakterze indywidualnym i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.