IPPP1-443-394/10-2/IGo

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-394/10-2/IGo

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2010 r. (data wpływu 9 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2010 r. (data wpływu 6 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 2002 r. Wnioskodawczyni jest mężatką (nie posiada rozdzielności majątkowej). Jest osobą fizyczną, nie prowadzącą działalności gospodarczej, mąż od 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą - usługi ślusarsko-spawalnicze.

Wnioskodawczyni wskazuje we wniosku, iż 23 grudnia 2005 r. wspólnie z mężem zostali obdarowani przez rodziców 1/4 działki rolnej położonej w O. Następnie 1 lutego 2006 r. umową zniesienia współwłasności stali się właścicielami całej działki rolnej o powierzchni 1,3304 ha. Wkrótce Wnioskodawczyni postanowiła przekształcić tę działkę z rolnej na usługowo-budowlaną, gdyż takie było zagospodarowanie przestrzenne Urzędu Miasta w O w tym miejscu.

W 2007 r. zostały poczęte kroki dotyczące podziału tej działki rolnej na mniejsze, co miało doprowadzić do przekształcenia tej działki. Zmiana ta spowodowana była chęcią budowy domu przy jednoczesnym pozyskaniu funduszy na tę budowę poprzez zbycie części działki. W związku z tym, że Wnioskodawczyni nie posiada własnego mieszkania ani domu, jedynym rozwiązaniem dla niej, aby to zmienić jest sprzedaż części darowanej działki. Zaznacza, że nie chce sprzedawać całej działki (1,3304 ha), lecz taką część, która da środki na zakup mieszkania czy pobudowania domu. Dlatego też, podział tej działki na 7 mniejszych miał to ułatwić.

Wnioskodawczyni nadmienia, że podział tej działki okazał się dla niej bardzo kosztowny, gdyż wiązał się z wieloma opłatami m.in. nieobowiązującą już opłatą adiacencką. Wiedząc o tak dużej opłacie zawarła z Urzędem Miasta w O ugodę polegającą na zrzeczeniu się części działki na stworzenie drogi wewnętrznej oraz poszerzenie ulicy, przy której znajduje się działka. Potwierdził to zawarty 18 grudnia 2008 r. akt notarialny. Tuż po tej ugodzie został zniesiony przepis, który nakazywał dokonywać opłaty za tak zwane "odrolnienie" działek.

Wnioskodawczyni dowiedziała się w Urzędzie Skarbowym w O, że chcąc sprzedać jakąś część działki, kilka mniejszych po podziale, będzie musiała zapłacić podatek VAT od sprzedaży oraz, że ten problem powstał z chwilą podziału działki. Gdyby działka nie została podzielona na mniejsze, podatek od sprzedaży by nie obowiązywał.

Ponadto usłyszała, że taka sprzedaż traktowana jest jako działalność gospodarcza, dlatego trzeba płacić podatek VAT od sprzedaży, co dla Wnioskodawczyni jest absurdem. Dodaje, że faktem jest, że mąż prowadzi działalność, ale w zupełnie innym zakresie i działka nie ma z tym nic wspólnego.

Dlaczego zatem jej własność (nabyta jako darowizna od rodziców) zbyta w celu nabycia mieszkania (co można udowodnić) ma być traktowana jako działalność gospodarcza od której płaci się podatek VAT. Niektórzy rodzice obdarowują swoje dzieci mieszkaniem, w opisanym zaś przypadku, Wnioskodawczyni dostała działkę aby sama mogła zakupić sobie mieszkanie czy też pobudować dom. Wnioskodawczyni zadaje pytanie, dlaczego więc miałaby płacić podatek VAT od sprzedaży, która zupełnie nie niesie za sobą dochodu czysto gospodarczego a będzie jedynie sposobem na cele mieszkaniowe.

Wnioskodawczyni bardzo zależy na zakupie mieszkania czy budowie domu w tym roku, dlatego sprzedaż części działki jest niezbędna. Pragnie wiedzieć zatem przed sprzedażą czy w takim przypadku musi zapłacić podatek VAT. Są to dla niej bardzo duże kwoty dlatego chciałaby być w pełni świadoma czekających ja opłat.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawczyni podaje, iż przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Bezpośrednio po otrzymaniu ww. nieruchomości od rodziców, działka była wykorzystywana rolniczo przez rok (2006), gdyż jej stan (znacznie porośnięta przez wysokie trawy, chwasty oraz krzaki) wymagał uporządkowania. W związku z tym dokonano zaorania całości, po czym zasiano na niej łubin, a następnie ponownie zaorano, w celu likwidacji niepożądanych chwastów.

Ponadto Zainteresowana wyjaśnia, że posiadała status rolnika ryczałtowego w okresie wykorzystywania nieruchomości rolniczo tj. w roku 2006. Jednak nigdy nie dokonywała i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych, uprawy były przeznaczone na polepszenie jakości gleby. Przedmiotowy grunt nigdy nie był udostępniany zarówno odpłatnie jak i nieodpłatnie innym osobom, a Wnioskodawczyni, jak wyjaśnia, wcześniej nie dokonywała sprzedaży działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży części podzielonej działki (kilku mniejszych), opisanej wyżej, z której dochód zostanie przeznaczony na cele mieszkaniowe należy zapłacić podatek VAT od sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż kilku działek, będących wynikiem podziału podarowanej działki rolnej, z których dochód zostanie przeznaczony na cele mieszkaniowe, nie powinna być objęta podatkiem VAT od sprzedaży. Omawiany problem dotyczy przedmiotu darowizny, działki nie były kupione w celu "zarobienia" na nich. Ponadto dochód ze sprzedaży działek ma być wykorzystany na cele mieszkaniowe (co można udowodnić). Uważa, że nie jest to działalność gospodarcza i dlatego nie powinna płacić podatku VAT od sprzedaży.

Wnioskodawczyni prosi zatem o przychylne dla niej stanowisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

W przedmiotowej sprawie, na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o VAT, jednoznacznie przesądza, że działalność wykonywana przez rolników zawiera się w pojęciu działalności gospodarczej.

Artykuł 2 pkt 19 ustawy stanowi, iż przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przez działalność rolniczą w myśl art. 2 ust. 15 ustawy rozumie się, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Wskazać w tym miejscu należy, iż zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Stanowi zatem zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej.

Natomiast w myśl art. 553 ustawy - Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Celem przedsiębiorstwa, którym jest gospodarstwo rolne, zawsze jest produkcja rolnicza, bez względu na to w jaki sposób zostaną wykorzystane pożytki z tej działalności.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawczyni wspólnie z mężem zostali obdarowani przez rodziców 1/4 działki rolnej. Następnie, umową zniesienia współwłasności stali się właścicielami całej działki rolnej o powierzchni 1,3304 ha. Wkrótce Wnioskodawczyni postanowiła przekształcić tę działkę z rolnej na usługowo-budowlaną, gdyż takie było zagospodarowanie przestrzenne w tym miejscu.

W 2007 r. zostały poczęte kroki dotyczące podziału tej działki rolnej na mniejsze, co miało doprowadzić do przekształcenia tej działki. Zmiana ta spowodowana była chęcią budowy domu przy jednoczesnym pozyskaniu funduszy na tę budowę poprzez zbycie części działki.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawczyni podaje, iż przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Bezpośrednio po otrzymaniu ww. nieruchomości od rodziców, działka była wykorzystywana rolniczo przez rok (2006), gdyż jej stan (znacznie porośnięta przez wysokie trawy, chwasty oraz krzaki) wymagał uporządkowania. W związku z tym dokonano zaorania całości, po czym zasiano na niej łubin, a następnie ponownie zaorano, w celu likwidacji niepożądanych chwastów.

Ponadto Zainteresowana wyjaśnia, że posiadała status rolnika ryczałtowego w okresie wykorzystywania nieruchomości rolniczo tj. w roku 2006. Jednak nigdy nie dokonywała i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych, uprawy były przeznaczone na polepszenie jakości gleby. Przedmiotowy grunt nigdy nie był udostępniany zarówno odpłatnie jak i nieodpłatnie innym osobom, a Wnioskodawczyni, jak wyjaśnia, wcześniej nie dokonywała sprzedaży działek.

Mając na uwadze powołaną definicję działalności gospodarczej, należy uznać, iż planowane przez Zainteresowaną transakcje mają związek z działalnością gospodarczą, bowiem osoba wykorzystująca grunty do celów rolniczych, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Podejmowane na przedmiotowej działce uprawy - zasianie łubinu - mające na celu polepszenie jakości gleby, wskazuje na fakt, że działka była wykorzystywana rolniczo (potwierdza to również sama zainteresowana w stanie faktycznym). Nie bez znaczenia jest również fakt, że Wnioskodawczyni posiadała status rolnika ryczałtowego, bowiem tylko rolnik prowadzący działalność rolniczą może taki status posiadać. Jednakże, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, rolnik ryczałtowy korzysta ze zwolnienia od podatku tylko w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Zatem rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego, osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Sprzedaż opisanych gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, tj. 22%.

Reasumując, sprzedaż działek usługowo-budowlanych, wykorzystywanych wcześniej w działalności rolniczej przez wnioskodawcę posiadającego status rolnika ryczałtowego, podlega opodatkowaniu wg stawki podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl