IPPP1-443-385/10-6/JL

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-385/10-6/JL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) - uzupełnionym w dniu 31 maja 2010 r. na wezwanie Organu z dnia 24 maja 2010 r. oraz w dniu 1 lipca 2010 r. na wezwanie organu z dnia 22 czerwca 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania aportu praw do znaków towarowych za odpłatne świadczenie usług, prawa spółki osobowej do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę oraz ustalenia podstawy opodatkowania dla aportu praw do znaków towarowych do spółki osobowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania aportu praw do znaków towarowych za odpłatne świadczenie usług, prawa spółki osobowej do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę oraz ustalenia podstawy opodatkowania dla aportu praw do znaków towarowych do spółki osobowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką należącą do Grupy Kapitałowej A. Grupa Kapitałowa rozważa przeprowadzenie restrukturyzacji zakładającej utworzenie podmiotów (spółek celowych), których zadaniem będzie zarządzanie prawami własności intelektualnej należącymi do spółek wchodzących w skład Grupy Kapitałowej, w tym znakami towarowymi należącymi do Wnioskodawcy. W związku z planowaną restrukturyzacją Wnioskodawca rozważa przeniesienia wszelkich praw związanych z posiadanymi przez Wnioskodawcę znakami towarowymi do spółki osobowej (Spółka Osobowa).

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki Osobowej będzie wykorzystywanie znaków towarowych w działalności gospodarczej poprzez oddawanie znaków towarowych do odpłatnego korzystania na rzecz spółek z Grupy Kapitałowej w tym na rzecz Wnioskodawcy. Powyższa dyspozycja praw majątkowych zostanie najprawdopodobniej przeprowadzona poprzez wniesienie praw do znaków towarowych do Spółki Osobowej w formie wkładu niepieniężnego. Znaki towarowe, z których prawa byłyby przedmiotem wkładu są zarejestrowane a Wnioskodawcy przysługują wynikające z rejestracji prawa ochronne, o których mowa w ustawie - Prawo własności przemysłowej. Wnioskodawca jest właścicielem znaków towarowych. Znaki towarowe nabyte przez Wnioskodawcę wprowadzone są do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy. Znaki towarowe wytworzone przez Wnioskodawcę nie są ujęte w księgach rachunkowych, gdyż nie przewidują tego standardy MSR i MSSF, zgodnie z którymi prowadzone są księgi Wnioskodawcy. Po przeniesieniu praw do znaków towarowych do Spółki Osobowej zostaną one - w miesiącu wniesienia ich jako wkładu - wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki Osobowej w wartości wynikającej z umowy ich przeniesienia na Spółkę Osobową, a wartość ta nie będzie przekraczała wartości rynkowej wniesionych praw. Po przeniesieniu przez Wnioskodawcę praw do znaków towarowych planowane jest zawarcie prawdopodobnie na okres dłuższy niż 1 rok, między Wnioskodawcą a Spółką Osobową, umowy licencyjnej na korzystanie przez Wnioskodawcę ze znaków towarowych za wynagrodzeniem. W odniesieniu do Spółki Osobowej należy zaznaczyć, że najprawdopodobniej będzie to spółka komandytowa. Wnioskodawca zamierza być komandytariuszem tej spółki tak więc opisane wyżej prawa do znaków towarowych stanowić będą wkład Wnioskodawcy do spółki komandytowej jako komandytariusza.

Ponadto w piśmie będącym uzupełnieniem do wniosku, Spółka wskazała, że zapłata doliczonego podatku VAT nastąpi w sposób przyjęty dla rozliczeń przedsiębiorców, a więc z wykorzystaniem instytucji przelewu bankowego. Tak więc po otrzymaniu faktury VAT wystawionej przez Wnioskodawcę Spółka Osobowa przeleje kwotę na równowartość podatku wykazanego na tej fakturze na wskazany w niej rachunek Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy Wnioskodawca postąpi prawidłowo rozpoznając wniesienie wkładu do Spółki osobowej w postaci praw do znaków towarowych jako odpłatne świadczenie usług co skutkować będzie opodatkowaniem wniesienia wkładu podatkiem VAT przez co Wnioskodawca zobowiązany będzie do udokumentowania tej transakcji fakturą VAT wystawioną na rzecz Spółki Osobowej.

2.

Czy Wnioskodawca postąpi prawidłowo przyjmując jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT na potrzeby transakcji (obrót) wartości wkładu.

3.

Czy prawidłowy jest pogląd Wnioskodawcy, iż Spółka Osobowa, do której Wnioskodawca wniesie wkład ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT Wnioskodawcy wystawionej w związku z wniesieniem wkładu.

Zdaniem Wnioskodawcy czynność wniesienia aportu do Spółki Osobowej w postaci praw do znaków towarowych będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług (w rozumieniu art. 8 ust. 1 w powiązaniu z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT), a więc będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, przez co w rezultacie podatnik wnoszący wkład zobowiązany będzie do udokumentowania omawianej transakcji w rozumieniu przepisów ustawy fakturą VAT, wystawioną na rzecz spółki osobowej (tak też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów np. w interpretacji IPPP1-443-573/09-2/MP z dnia 7 lipca 2009 r.). Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...). Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Czynność wniesienia w formie wkładu do spółki osobowej praw do znaku towarowego (znaku towarowego), będzie spełniała definicję świadczenia usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, a stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, przedmiotowa czynność opodatkowana będzie stawką podstawową w wysokości 22%. Tak więc wnoszący wkład czynny podatnik podatku VAT będzie zobowiązany wystawić fakturę VAT dokumentującą przedmiotowy wkład na zasadach określonych w § 5 Rozporządzenia MF z 28.11.08.

Jeżeli w umowie spółki komandytowej strony ustalą, że wartość wkładu stanowi wartość netto znaków towarowych, podatek VAT będzie naliczony od tej wartości. W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Zgodnie z ustawą o cenach z dnia 5 lipca 2001 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towarów (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Przywołany przepis wskazuje, iż podatek od towarów i usług pełni rolę cenotwórczą, co oznacza, iż wpływa on na wysokość ceny w sytuacji, gdy towar lub usługa podlega opodatkowaniu. Niemniej jednak nie oznacza to, iż w każdym przypadku cena zawiera podatek VAT.

Sąd Najwyższy w wyroku z 23 stycznia 1998 r. (sygn. ICKN 429/97), dokonując wykładni omawianego przepisu stwierdził: "podatek VAT jest elementem cenotwórczym, co oznacza, że sprzedawca towaru lub usługi, kalkulując cenę, jest uprawniony do wliczenia do niej podatku VAT. O wysokości ceny, jaką zobowiązany jest zapłacić nabywca towaru lub usługi decyduje wszakże treść umowy ze sprzedawcą. Cena nie obejmuje podatku VAT, jeżeli umowa nie przewiduje jako elementu tego podatku". Na podstawie przywołanego orzeczenia można sformułować następujące wnioski. Po pierwsze, podatek VAT jest elementem cenotwórczym i sprzedawca jest uprawniony do wliczenia do ceny podatku VAT. Po drugie, o wysokości ceny decyduje treść umowy, cena nie obejmuje podatku VAT, jeśli umowa nie przewiduje jako elementu ceny tego podatku. Po trzecie, zgodnie z art. 353 ust. 1 ustawy - Kodeks cywilny strony mogą swobodnie kształtować treść zawieranych umów, w tym także cenę towaru lub usługi.

Oznacza to, iż strony mogą także swobodnie umówić się, co do tego, czy podatek VAT będzie, czy też nie będzie stanowić elementu ceny. Tym samym rozstrzygnięcie, czy cena zawiera podatek VAT (cena brutto), czy też nie został on uwzględniony w kalkulacji ceny (cena netto) zależy od treści umowy zawartej przez strony. Pomimo, że powołane orzeczenie zapadło na gruncie poprzedniej ustawy o cenach z dnia 26 lutego 1982 r. oraz poprzedniej ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z 8 stycznia 1993 r. wnioski te są nadal aktualne na gruncie obowiązujących przepisów. Stanowisko takie potwierdził jednoznacznie Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 21 lipca 2006 r. (sygn. III CZP 54/2006).

Biorąc powyższe orzecznictwo pod uwagę, podstawą opodatkowania z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej będzie wartość wkładu (praw do znaków towarowych) określona przez strony (wnoszącego wkład i spółkę) w umowie odnoszącej się do wkładu jako wartość netto. Od tej wartości naliczony zostanie podatek VAT według odpowiedniej stawki. Wartość wkładu stanowi bowiem jego wartość zbywczą, wyrażoną w jednostkach pieniężnych, a więc jego cenę.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że udział wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu, ponieważ to wartość netto (bez podatku VAT) określona przez strony jest wartością rzeczywistą wkładu. Uznanie wartości wkładu jako zawierającej już podatek VAT (wartość brutto) w sposób wyraźny zaburzyłoby stosunki majątkowe wspólników w spółce poprzez zmniejszenie udziału wspólnika wnoszącego wkład w stosunku do wartości rynkowej przedmiotu wkładu. Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy i orzecznictwo dotyczące kształtowania elementów ceny, strony transakcji wniesienia wkładu mają pełne prawo swobodnego decydowania o wysokości wkładów oraz o tym, czy zawiera on podatek VAT. Jeżeli więc w umowie wkładu strony ustalają, iż wartość wkładu stanowi wartość netto praw do znaków towarowych, podatek VAT będzie naliczany od tej wartości. Jeżeli więc wnoszący i odbiorca wkładu są czynnymi podatnikami podatku VAT, wnoszący wkład wystawi na rzecz odbiorcy wkładu fakturę VAT obejmującą wartość wkładu (jako wartość netto) oraz wartość podatku VAT obliczoną od wartości netto wg odpowiedniej stawki, a podatek VAT wykazany w fakturze VAT będzie dla wnoszącego podatkiem należnym, odbiorca wkładu odliczy podatek VAT naliczony wykazany na fakturze wystawionej przez wnoszącego w zakresie w jakim wykorzysta wkład do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Prawo do znaków towarowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a zatem transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci prawa do znaków towarowych nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. Rozważenia wymaga natomiast kwalifikacja wskazywanej transakcji jako odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wskazywaną definicję usługi zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, należy przyjąć, iż wniesienie prawa do znaku towarowego do spółki osobowej jest opodatkowane podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług. Zachodzi bowiem czynność przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych na rzecz otrzymującego aport, w zamian za odpłatność w postaci świadczenia zwrotnego od drugiej strony tj. udziału w prawach i obowiązkach Spółki Osobowej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT podstawowa stawka podatku VAT dla transakcji dostawy towarów i świadczenia usług wynosi 22%.

Stosownie do art. 106 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z kolei zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozważa przeniesienie wszelkich praw związanych z posiadanymi przez Wnioskodawcę znakami towarowymi do spółki osobowej (Spółka Osobowa). Podstawowym przedmiotem działalności Spółki Osobowej będzie wykorzystywanie znaków towarowych w działalności gospodarczej poprzez oddawanie znaków towarowych do odpłatnego korzystania na rzecz spółek z Grupy Kapitałowej w tym na rzecz Wnioskodawcy. Powyższa dyspozycja praw majątkowych zostanie najprawdopodobniej przeprowadzona poprzez wniesienie praw do znaków towarowych do Spółki Osobowej w formie wkładu niepieniężnego.

Uwzględniając przywołane regulacje prawne, jak również opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż wniesienie aportu w postaci znaku towarowego stanowi czynność o charakterze odpłatnym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść) i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych (według stawek podatku przewidzianych dla przedmiotu aportu), jako odpłatne świadczenie usług (w rozumieniu art. 8 ust. 1 w powiązaniu z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Jednocześnie w związku z zaistniałą sytuacją, na mocy art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonaną na rzecz Spółki Osobowej czynność, zawierającej elementy wymienione w § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii należało zatem uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot VAT określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jednocześnie, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do odliczenia VAT faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wynika z powyższych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wskazano powyżej, wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w formie praw do znaków towarowych do Spółki Osobowej stanowi odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT i niepodlegające zwolnieniu z podatku VAT. Ponadto w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że podstawowym przedmiotem działalności Spółki Osobowej będzie wykorzystywanie znaków towarowych w działalności gospodarczej poprzez oddawanie znaków towarowych do odpłatnego korzystania na rzecz spółek z Grupy Kapitałowej w tym na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, za prawidłowe uznać również należy stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jeżeli Wnioskodawca i Spółka Osobowa są czynnymi podatnikami podatku VAT, Spółka Osobowa może odliczyć podatek VAT naliczony wykazany na fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę, w zakresie w jakim wykorzysta wkład do wykonywania czynności opodatkowanych.

W kwestii ustalenia podstawy opodatkowania dla przedmiotowej transakcji, wskazać należy, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zasadą generalną jest, iż podstawę opodatkowania stanowi obrót, gdzie obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 9 cyt. ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Powyższy przepis reguluje kwestie ustalania podstawy opodatkowania dla przypadków wykonywania czynności, o których mowa w art. 5, dla których cena nie została określona.

Ze złożonego wniosku wynika, że w umowie spółki komandytowej strony ustalą wartość wkładu jako wartość netto znaków towarowych, do której doliczony zostanie podatek VAT. Po otrzymaniu faktury VAT wystawionej przez Wnioskodawcę Spółka Osobowa przeleje kwotę na równowartość podatku wykazanego na tej fakturze na wskazany w niej rachunek Wnioskodawcy. Należy zatem przyjąć, iż w zamian za wniesienie wkładu w postaci znaków towarowych Wnioskodawca otrzyma od Spółki Osobowej udziały w tej spółce oraz kwotę podatku VAT należnego.

Z przytoczonych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu dokonanej sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego, tj. wartość netto (bez podatku).

Skoro, jak wynika z wniosku wartość wkładu niepieniężnego (wyrażona w pieniądzu) określona będzie w umowie zaś strony zakładają, że rozliczenie omawianej czynności wniesienia aportu w postaci znaków towarowych nastąpi w części poprzez otrzymanie przez Wnioskodawcę udziału, a w części ze środków pieniężnych odpowiadających wartości podatku VAT należnego w związku z wniesieniem aportu (zatem podatek od towarów i usług zostanie dopłacony wnoszącemu aport w formie pieniężnej), przyjąć należy, że dla tego aportu została określona cena i w takim przypadku podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie kwota należna z tytułu wniesienia aportu przez Wnioskodawcę pomniejszona o kwotę należnego podatku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej nr IPPP1-443-573/09-2/MP należy stwierdzić, iż potwierdza ona stanowisko tut. Organu przedstawione w niniejszym rozstrzygnięciu w kwestii uznania aportu dokonanego przez Spółkę za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W odniesieniu natomiast do powołanej przez Wnioskodawcę uchwały Sądu Najwyższego, sygn. III CZP 54/2006 podkreślić należy, że wymieniona uchwała SN dotyczy odmiennego od przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, w którym strony sporu łączyła umowa o wykonanie robót budowlanych, a Sąd rozstrzygał, czy dokonane z dniem 1 maja 2004 r. podwyższenie stawek podatku od towarów i usług za roboty budowlane pociąga za sobą obowiązek zamawiającego zapłaty ceny netto wskazanej w umowie zawartej przed 1 maja 2004 r. na podstawie ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych, powiększonej o stawkę obowiązującego w chwili wystawiania faktury wyższego podatku od towarów i usług, bez potrzeby zmiany umowy.

Podobnie, powołany wyrok SN, sygn. I CKN 429/97 zapadł w odmiennym od przedstawionego przez Spółkę stanie faktycznym, w którym strony łączyła umowa o roboty budowlane zawarta w dniu 28 lipca 1992 r., według której inwestor zobowiązał się zapłacić wykonawcy za wykonane przez niego roboty wynagrodzenie ustalone na podstawie zestawienia planowanych prac i przewidywanych kosztów. W 1993 r. i 1994 r., aneksami do umowy, zmieniono zakres robót, termin ich zakończenia, częściowo zmieniono sposób ustalenia wynagrodzenia ale nie zmieniono zasad ustalania tego wynagrodzenia. Przedmiotem analizy Sądu była wysokość wynagrodzenia (z uwzględnieniem podatku VAT) w kontekście łączących strony indywidualnych umów.

Wobec powyższego należy podkreślić, że powołane we wniosku - uchwała oraz wyrok Sądu Najwyższego - stanowią rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach o charakterze indywidualnym, odmiennym od analizowanego w niniejszej sprawie, a nadto oba orzeczenia zapadły w innych stanach prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl