IPPP1-443-382/11-4/IGo - Możliwość zwolnienia z VAT usług w postaci teoretycznego oraz praktycznego szkolenia do uzyskania licencji pilota samolotowego turystycznego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2011 r. (data wpływu 2 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 25 marca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 16 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi szkolenia do uzyskania licencji pilota samolotu turystycznego - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi szkolenia do uzyskania licencji pilota samolotu turystycznego. Wniosek uzupełniony został pismem, które wpłynęło do Organu dnia 25 marca 2011 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 16 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. z siedzibą w W. przy ul. R., w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej prowadzi ośrodek szkolenia lotniczego pod nazwą "S.". Ośrodek świadczy między innymi usługę teoretycznego oraz praktycznego szkolenia lotniczego do uzyskania licencji turystycznego pilota samolotowego, tzw. PPL (A). Ośrodek posiada certyfikat zatwierdzenia wydany przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, a ww. szkolenie prowadzone jest na podstawie zatwierdzonego przez Prezesa ULC programu szkolenia. Szkolenie prowadzone jest w formie i na zasadach przewidzianych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 3 września 2003 r. w sprawie licencjonowania personelu lotniczego (Dz. U. Nr 165, poz. 1603 z późn. zm.) i Załączniku do tego rozporządzenia oraz w przepisach europejskich JAR-FCL 1 wprowadzonych do stosowania na mocy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 października 2004 r. w sprawie wprowadzenia do stosowania europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego JAR oraz europejskich wymagań w zakresie ułatwień w lotnictwie cywilnym (Dz. U. Nr 224, poz. 2283 z późn. zm.).

Szkolenie do uzyskania licencji pilota turystycznego PPL (A) składa się z części teoretycznej (101 godzin zegarowych zajęć dydaktycznych) oraz praktycznej (minimum 45 godzin lotów szkoleniowych pod nadzorem pilota instruktora). Szkolenia są płatne i prowadzone są na podstawie stosownych umów szkoleniowych. Po ukończeniu szkolenia PPL (A), uczeń-pilot składa egzamin teoretyczny i praktyczny w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego. Po pozytywnym zaliczeniu obydwu części egzaminu wydana mu zostaje licencja pilota turystycznego PPL (A), która uprawnia do użytkowania samolotu w celu innym niż zarobkowy przewóz lotniczy.

Aby uzyskać kwalifikacje pilota zawodowego, zgodnie z przepisami prawa lotniczego (przepisy europejskie JAR-FCL, część D), kandydat musi ukończyć szkolenie do uzyskania licencji pilota zawodowego, tzw. CPL (A) i złożyć z wynikiem pozytywnym stosowny egzamin w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego.

Zgodnie z treścią pkt 2 lit (a) Załącznika 1 do JAR-FCL 1.160 i 1.165 (a) (4) wymogiem koniecznym dla ubiegania się o przyjęcie na szkolenie zawodowe do uzyskania licencji pilota zawodowego CPL (A) jest wcześniejsze uzyskanie licencji turystycznej PPL (A). Natomiast przepis punktu JAR-FCL 1.125 lit. (a) stanowi, iż kandydat ubiegający się o wydanie licencji pilota turystycznego (samoloty) PPL (A) musi ukończyć stosowne szkolenie w zatwierdzonej organizacji szkoleniowej FTO lub w zarejestrowanym ośrodku szkolenia. W praktyce oznacza to zatem, że aby uzyskać uprawnienia pilota zawodowego, kandydat musi odbyć szkolenie PPL (A), które traktowane jest jako pierwszy etap w modułowym szkoleniu do uzyskania licencji zawodowej.

Co prawda przepisy Załącznika 1 do JAR-FCL 1.160 i 1.165 (a) (3) zakładają możliwość alternatywnej drogi kształcenia do uzyskania uprawnień pilota zawodowego poprzez uczestniczenie w zintegrowanym, niepodzielonym na moduły szkoleniu CPL (A), udział w którym powoduje, że kursant może (ale nie musi) ominąć etap szkolenia do uzyskania licencji turystycznej PPL (A), ale w związku z faktem, iż przepisy tego samego Załącznika zakładają, że kolejne etapy szkolenia zintegrowanego muszą być realizowane "w nieprzerwanym ciągu" w okresie od 9 do 24 miesięcy, udział w szkoleniu zintegrowanym oznacza dla kandydata na pilota zawodowego konieczność wykazania się bardzo dużą dyspozycyjnością w czasie szkolenia oraz opłacenia skumulowanych, bardzo wysokich (powyżej 100 tysięcy złotych) kosztów szkolenia CPL (A). Praktyka pokazuje wyraźnie, iż przepis taki wprowadza wyłącznie możliwości teoretyczne. Kandydaci na pilotów nie korzystają ze szkoleń zintegrowanych głównie z powodów finansowych; zdecydowana większość decyduje się na udział w szkoleniu modułowym, pozwalającym na rozłożenie samego szkolenia do uzyskania licencji zawodowej oraz kosztów z nim związanych na dłuższy okres czasu. Według danych Urzędu Lotnictwa Cywilnego pośród 155-ciu działających obecnie w Polsce certyfikowanych ośrodków szkolenia lotniczego jedynie jeden (Ośrodek) posiada zatwierdzony program do szkolenia zintegrowanego.

Podsumowując, kandydaci na pilotów niebędący studentami Politechniki mogą zdobyć uprawnienia pilota zawodowego wyłącznie poprzez odbycie szkolenia modułowego, którego etapem jest szkolenie PPL (A).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa świadczona w ramach działalności ośrodka przez spółkę Sp. z o.o. w postaci teoretycznego oraz praktycznego szkolenia do uzyskania licencji pilota samolotowego turystycznego (PPL (A)) podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów usług, zwolnione od podatku są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Dla oceny, czy określone usługi są zwolnione na podstawie powołanego wyżej przepisu od podatku od towarów i usług konieczne jest zatem stwierdzenie:

Zdaniem wnioskodawcy usługę szkolenia osób ubiegających się o wydanie licencji PPL (A) należy uznać za usługę kształcenia zawodowego, bowiem w świetle przepisów załącznika 1 do JAR-FCL 1.160 i 1.165 (a) (4), licencja pilota turystycznego (PPL (A)), do zdobycia której przygotowuje ww. szkolenie, jest wymagana od kandydatów na szkolenie do uzyskania licencji pilota zawodowego (CPL (A)). Nie jest zatem w praktyce możliwe, aby osoba pragnąca wykonywać zawód pilota mogła go wykonywać bez wcześniejszego odbycia szkolenia PPL (A), które traktowane jest jak pierwszy etap szkolenia do uzyskania licencji zawodowej CPL (A).

Szkolenie może oczywiście dotyczyć również osób nieplanujących kontynuowania kształcenia do uzyskania uprawnień zawodowych - Sp. z o.o. nie jest w stanie określić jaka liczba kursantów uczestniczy w szkoleniu PPL (A) w celu późniejszego szkolenia do uzyskania licencji CPL (A), a jaka wyłącznie w celu uzyskania uprawnień pilota turystycznego; danymi takimi nie dysponuje również Urząd Lotnictwa Cywilnego. Sytuacji tej nie mogą też zmieniać jakiekolwiek "oświadczenia" uczestników szkolenia, a zresztą spółka nie mogłaby żądać jakichkolwiek wiążących wypowiedzi uczestników szkolenia o ich planach zawodowych.

Dlatego Wnioskodawca zauważa, że np. w odpowiedzi na interpelację poselską nr 19325 Minister Finansów uznał usługi szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii B, za usługi kształcenia zawodowego, argumentując, iż posiadanie prawa jazdy jest obecnie jednym z podstawowych wymogów, jakie stawia się kandydatom do pracy na różne stanowiska, niezależnie od faktu, iż pewna liczba takich osób uczestniczy w kursach prawa jazdy z przyczyn pozazawodowych. Zdaniem Wnioskodawcy pomiędzy oboma przywołanymi powyżej szkoleniami zachodzi wyraźna analogia, która pozwala stwierdzić, że zarówno w przypadku kursów prawa jazdy, jak i w przypadku szkoleń PPL (A) kształcenie ma charakter zawodowy - w rozumieniu wymagań rynkowych - dla pewnej części biorących w nich udział słuchaczy i z tego powodu powinno ono zostać co do zasady uznane za kształcenie zawodowe.

Odnosząc się do drugiej części interpretowanego przepisu, należy stwierdzić, że szkolenie osób ubiegających się o wydanie licencji PPL (A) jest ściśle uregulowane w przepisach Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 września 2003 r. w sprawie licencjonowania personelu lotniczego z późn. zm., Załącznika do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 września 2003 r. w sprawie licencjonowania personelu lotniczego oraz w przepisach europejskich JAR-FCL 1 wprowadzonych do stosowania na mocy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 października 2004 r. w sprawie wprowadzenia do stosowania europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego JAR oraz europejskich wymagań w zakresie ułatwień w lotnictwie cywilnym, co oznacza, że spełniona zostaje przesłanka, iż usługi te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Od 1 stycznia 2011 r. podstawowa stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 23%, z wyłączeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy szkolenia lotnicze świadczone przez Spółkę są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

* czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;

* czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z treści wniosku wynika, że Spółka w ramach działalności gospodarczej prowadzi ośrodek szkolenia lotniczego, który świadczy między innymi usługę teoretycznego oraz praktycznego szkolenia lotniczego do uzyskania licencji turystycznego pilota samolotowego, tzw. PPL (A). Ośrodek posiada certyfikat zatwierdzenia wydany przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, a ww. szkolenie prowadzone jest na podstawie zatwierdzonego przez Prezesa ULC programu szkolenia. Szkolenie prowadzone jest w formie i na zasadach przewidzianych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 3 września 2003 r. w sprawie licencjonowania personelu lotniczego (Dz. U. Nr 165, poz. 1603 z późn. zm.) i Załączniku do tego rozporządzenia oraz w przepisach europejskich JAR-FCL 1 wprowadzonych do stosowania na mocy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 października 2004 r. w sprawie wprowadzenia do stosowania europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego JAR oraz europejskich wymagań w zakresie ułatwień w lotnictwie cywilnym (Dz. U. Nr 224, poz. 2283 z późn. zm.).

Po ukończeniu szkolenia PPL (A), uczeń-pilot składa egzamin teoretyczny i praktyczny w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego. Po pozytywnym zaliczeniu obydwu części egzaminu wydana mu zostaje licencja pilota turystycznego PPL (A), która uprawnia do użytkowania samolotu w celu innym niż zarobkowy przewóz lotniczy.

Aby uzyskać kwalifikacje pilota zawodowego, zgodnie z przepisami prawa lotniczego (przepisy europejskie JAR-FCL, część D), kandydat musi ukończyć szkolenie do uzyskania licencji pilota zawodowego, tzw. CPL (A) i złożyć z wynikiem pozytywnym stosowny egzamin w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego. Zgodnie z treścią pkt 2 lit (a) Załącznika 1 do JAR-FCL 1.160 i 1.165 (a) (4) wymogiem koniecznym dla ubiegania się o przyjęcie na szkolenie zawodowe do uzyskania licencji pilota zawodowego CPL (A) jest wcześniejsze uzyskanie licencji turystycznej PPL (A). Natomiast przepis punktu JAR-FCL 1.125 lit. (a) stanowi, iż kandydat ubiegający się o wydanie licencji pilota turystycznego (samoloty) PPL (A) musi ukończyć stosowne szkolenie w zatwierdzonej organizacji szkoleniowej FTO lub w zarejestrowanym ośrodku szkolenia. W praktyce oznacza to zatem, że aby uzyskać uprawnienia pilota zawodowego, kandydat musi odbyć szkolenie PPL (A), które traktowane jest jako pierwszy etap w modułowym szkoleniu do uzyskania licencji zawodowej.

Z treści art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696 z późn. zm.) wynika, że do wykonywania lotów i innych czynności lotniczych są uprawnieni wyłącznie członkowie personelu lotniczego oraz osoby uczestniczące w szkoleniu lotniczym prowadzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 104 ust. 1 pkt 4 lit. e) oraz osoby uczestniczące w zajęciach rekreacyjnych na lotniach i paralotniach, prowadzonych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 33 ust. 2.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, członkiem personelu lotniczego jest osoba, która posiada ważną licencję lub świadectwo kwalifikacji i jest wpisana do państwowego rejestru personelu lotniczego lub innego odpowiedniego rejestru prowadzonego zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z ust. 3 tego artykułu, licencja jest świadectwem stwierdzającym posiadanie określonych kwalifikacji oraz dowodem upoważnienia do wykonywania określonych czynności lotniczych. Przepisy niniejszej ustawy w odniesieniu do licencji stosuje się odpowiednio do świadectw kwalifikacji, z zastrzeżeniem art. 95.

Licencje wydaje się odrębnie dla każdego rodzaju specjalności członków personelu lotniczego (art. 94 ust. 4 ustawy).

Z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 września 2003 r. w sprawie licencjonowania personelu lotniczego (Dz. U. Nr 165, poz. 1603 z późn. zm.) wynika, że szkolenie lotnicze kandydatów do uzyskania licencji i uprawnień lotniczych wpisywanych do licencji oraz świadectw kwalifikacji prowadzone jest w ośrodkach szkolenia lotniczego, z zastrzeżeniem ust. 5.

W myśl ust. 4 powołanego paragrafu, szkolenie lotnicze prowadzi się w ośrodku szkolenia lotniczego będącym samodzielną organizacją lotniczą albo stanowiącym część składową innego podmiotu. W tym drugim przypadku osoba kierująca ośrodkiem szkolenia lotniczego musi być bezpośrednio podporządkowana służbowo osobie kierującej tym podmiotem, chyba że kierownictwo tego podmiotu i jego ośrodka szkolenia sprawuje ta sama osoba.

Szkolenie lotnicze niezarobkowe prowadzi się w organizacjach lotniczych, niebędących ośrodkami szkolenia lotniczego, prowadzących w tym zakresie statutową działalność niezarobkową, wyłącznie dla swych członków (§ 9 ust. 5 rozporządzenia).

Stosownie do dyspozycji § 10 rozporządzenia, ośrodki szkolenia lotniczego i organizacje wymienione w § 9 ust. 5 mogą prowadzić szkolenie lotnicze tylko w zakresie objętym posiadanym certyfikatem i tylko w okresie jego ważności oraz przy spełnieniu warunków wymienionych w § 11.

Analiza załącznika nr 1 do rozporządzenia, w tym zwłaszcza jego rozdziału drugiego - "Szczegółowe wymagania dla poszczególnych licencji pilotów oraz skoczka spadochronowego zawodowego, dotyczące szkolenia lotniczego, kwalifikacji lotniczych w zakresie wiedzy, umiejętności i praktyki oraz uprawnienia z nich wynikające i uprawnienia lotnicze do nich wpisywane" - prowadzi do wniosku, iż posiadacz licencji pilota samolotowego turystycznego jest uprawniony do wykonywania bez wynagrodzenia czynności dowódcy i drugiego pilota każdego samolotu nieużywanego odpłatnie.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż świadczone przez Spółkę usługi szkolenia w zakresie uzyskania licencji pilota samolotowego turystycznego nie można uznać za szkolenia zawodowe, bowiem posiadacze tych licencji nie są uprawnieni do wykonywania lotów za wynagrodzeniem, co wyklucza zarobkowe wykorzystanie posiadanej licencji. Z kolei świadczenie usługi polegającej na możliwości dolatywania godzin do licencji zawodowej nie ma w ogóle charakteru usługi szkoleniowej. Świadczenie wskazanych usług, jako niespełniających definicji usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, nie może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania. Również inne przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych nie przewidują zastosowania zwolnienia od opodatkowania lub stawki preferencyjnej dla ww. usług.

Ich świadczenie zatem - zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy - od dnia 1 stycznia 2011 r. podlega opodatkowaniu podstawową, 23% stawką podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.