IPPP1-443-380/09-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2009 r. (data wpływu 16 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie leasingu budynku i prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie leasingu budynku i prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (zwana dalej korzystającym) zawarła umowę leasingu budynku oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu na którym budynek ten jest posadowiony z F. Sp. z o.o. (zwaną dalej finansującym). W umowie leasingu korzystający zobowiązuje się do przyjęcia przedmiotu leasingu do używania i pobierania pożytków oraz zapłaty opłaty manipulacyjnej, rat leasingowych i innych płatności wynikających z umowy leasingu na rzecz finansującego.

Korzystający będzie wykorzystywał przedmiot leasingu do wykonywania czynności opodatkowanych (organizacja konferencji i targów). Umowa leasingu zawarta została na okres 15 lat. Prawo własności budynku i prawo użytkowania wieczystego gruntu należy do finansującego, natomiast odpisów amortyzacyjnych od wartości budynku dokonuje korzystający.

Suma ustalonych w umowie leasingu opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej gruntu będącego przedmiotem użytkowania wieczystego finansującego i wartości początkowej budynku stanowiącego własność finansującego. Opłata za korzystanie z budynku zostanie zafakturowana na Spółkę w ciągu 7 dni od wydania przedmiotu leasingu (za cały okres leasingu z góry). Opłata za korzystanie z gruntu (prawa wieczystego użytkowania) będzie naliczana i fakturowana co miesiąc.

Umowa leasingu przewiduje, że każda ze stron, na co najmniej 90 dni przed upływem czasu, na jaki umowa leasingu została zawarta, ma prawo wezwać drugą stronę do zawarcia umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu i związanego z nim prawa własności budynku (zapis taki stanowi niejako przedwstępną umowę sprzedaży w umowie leasingu).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1) Spółka stoi na stanowisku, że oddanie w leasing budynku posadowionego na gruncie stanowiącym przedmiot użytkowania wieczystego stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony, lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Zgodnie z art. 7 ust. 9 ustawy VAT przez umowę dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze rozumie się umowy, w wyniku których zgodnie z przepisami ustaw o podatku dochodowym odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, jak również umowy leasingu, których przedmiotem są grunty.

Zdaniem Spółki, aby uznać, że opisana transakcja ma charakter dostawy towarów zawarta umowa musiałaby przewidywać, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności przedmiotu leasingu zostanie przeniesione. Jak wskazuje się w doktrynie, zapis art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT jest nieprecyzyjny i wadliwie skonstruowany. W następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych umową najmu, dzierżawy czy leasingu prawo własności przedmiotu umowy nie zostaje przeniesione na najemcę, dzierżawcę czy leasingobiorcę (tak m.in. T. Michalik, VAT Komentarz, Rok 2007, C.H.Beck, Warszawa 2007, s.100-101, A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz VAT, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2007, s.118-119). W związku z tym dostawą towarów nie mogłaby być żadna z wymienionych w tym przepisie umów. Dlatego też, zdaniem autorów komentarzy należy uznać, że w przypadku umowy leasingu finansowego, gdy korzystający może skorzystać z opcji kupna zastrzeżonej w umowie leasingu, to taka umowa będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów przy spełnieniu warunków z art. 7 ust. 9 ustawy VAT. Tak więc prawidłowe będzie dokumentowanie transakcji leasingu, w części dotyczącej budynku jedną fakturą VAT wystawioną z góry za cały okres leasingu na kwotę odpowiadającą sumie rat leasingowych z tytułu korzystania z budynku za cały okres trwania umowy.

Ad.2) Zdaniem Spółki w części dotyczącej leasingu prawa wieczystego użytkowania gruntu transakcja taka stanowić będzie świadczenie usług. Przepisy art. 7 ust. 9 ustawy VAT określają, iż przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty. W przypadku opisanej na wstępie transakcji przedmiotem umowy nie jest grunt, ale prawo użytkowania wieczystego gruntu. Tym samym w zakresie opłat za korzystanie z prawa wieczystego użytkowania gruntu transakcja nie będzie dostawą towarów i w świetle art. 8 ust. 1 ustawy VAT stanowić będzie świadczenie usług.

W tym przypadku zasadne będzie wystawianie faktur za poszczególne okresy, w jakich dochodzi do świadczenia usług, czyli zgodnie z umową leasingu, za okresy miesięczne.

Ad.3) Zdaniem Spółki, w obydwu przypadkach Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach VAT wystawionych przez finansującego. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zatem, Spółka organizując konferencje i targi w leasingowanym budynku, które to czynności opodatkowane są podatkiem VAT, będzie miała prawo do odliczenia podatku wynikającego z faktury VAT wystawionej przez finansującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarówi usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się w myśl art. 7 ust. 9 umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

Dostawą towarów jest więc wydanie towaru w ramach tylko takiej umowy leasingu (najmu, dzierżawy), w której przewidziano, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności rzeczy zostanie przeniesione na korzystającego, w wyniku takiej umowy zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (tzw. leasing finansowy).

Ponieważ jak stwierdzono powyżej, leasing finansowy traktowany jest jak dostawa towarów - obowiązek podatkowy w przypadku tego rodzaju leasingu powstaje jak przy innych dostawach tzn. z chwilą wydania towaru, a ponieważ dostawa ta powinna być udokumentowana fakturą - z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru (art. 19 ust. 1 i 4 ustawy). Podstawa opodatkowania jest ustalana w oparciu o ogólną zasadę wyrażoną w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tą zasadą podstawą opodatkowania jest obrót, z tym, że obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Tym samym podstawą opodatkowania w leasingu finansowym jest suma wszystkich opłat leasingowych, pomniejszona o kwotę podatku. Specyfika tego typu dostawy polega na tym, iż kwota należna, o której mowa wyżej, jest pobierana przez finansującego w uzgodnionych terminach w ustalonych okresach rozliczeniowych, natomiast sam podatek jest płacony od całej kwoty należnej z chwilą powstania obowiązku podatkowego, tj. z dniem wystawienia faktury przez finansującego.

W chwili zatem powstania obowiązku podatkowego z tytułu leasingu, opodatkowana zostaje cała wartość umowy leasingowej. Wystawiona faktura powinna wykazywać podatek należny od całości świadczenia leasingodawcy, jak przy każdej innej dostawie towaru.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę leasingu budynku oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynek jest posadowiony na okres 15 lat. W umowie odrębnie określono wartość budynku i gruntu. Umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych od wartości budynku w okresie umowy leasingu dokonuje korzystający (Wnioskodawca). Wnioskodawca oświadczył, iż przedmiot leasingu będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż oddanie w leasing budynku oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu na którym budynek jest posadowiony stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 2 i ust. 9 ustawy. Przedmiotowa transakcja winna być udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez finansującego z góry, za cały okres leasingu. Podstawą opodatkowania będzie cała kwota należna (suma wszystkich rat leasingowych dotyczących budynku oraz opłat z tytułu wieczystego użytkowania gruntu) pomniejszona o kwotę należnego podatku - która będzie pobierana przez finansującego w uzgodnionych ratach. Podatek będzie jednak płacony od całej należnej kwoty, z chwilą powstania obowiązku podatkowego określonego w art. 19 ust. 1 i 4 ustawy.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 - 7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymywanych przez podatnika (art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy).

W świetle powyższego Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez leasingodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Organ podatkowy informuje ponadto, iż nie dokonuje merytorycznej analizy załączonych do wniosku dokumentów. Wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Ponadto zauważyć należy, iż przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii podatku dochodowego od osób prawnych. W powyższym zakresie będzie wydane oddzielne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.