IPPP1/443-373/13-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania potencjalnym klientom katalogów produktów - jest prawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania potencjalnym klientom katalogów produktów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X Sp. z o.o. (zwana dalej "Spółką") zamierza rozpocząć nową działalność w zakresie sprzedaży wysyłkowej produktów określanych jako "małe AGD" (czajniki, miksery, tostery itp.).

Sprzedaż ta polegałaby na tym, że Spółka przekazywałaby potencjalnym klientom katalogi (dalej "Materiały"), z których wybieraliby oni produkty, które chcieliby zamówić, a następnie, po złożeniu zamówienia Spółka przesyłałaby produkty klientom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przepisy ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. należy interpretować w ten sposób, że nieodpłatne przekazanie przez Spółkę Materiałów w żadnym przypadku nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przepisy ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. należy interpretować w ten sposób, że nieodpłatne przekazanie przez Spółkę Materiałów w żadnym przypadku nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przekazywanie Materiałów

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jednym z rodzajów czynności opodatkowanych podatkiem VAT jest "odpłatna dostawa towarów".

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa (o ile przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu, a od 1 kwietnia 2013 r. także przy wytworzeniu przekazywanego towaru).

Zgodnie z art. 7 ust. 3, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r., przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych:

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. przepis art. 7 ust. 3 zostaje zmieniony poprzez wykreślenie z niego wyrażenia "drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych".

Zdaniem Spółki ww. zmiana nie spowoduje, że przekazywanie przez podatników drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących towarów i usług oferowanych przez przekazującego podatnika będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Według Spółki takie przekazania nie stanowią bowiem i nie stanowiły w przeszłości w ogóle "dostawy towarów" w rozumieniu ustawy o podatku VAT, a w konsekwencji też nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wspomniana zmiana ma zatem wyłącznie charakter porządkujący i techniczny. Jej celem jest bowiem sanacja błędnej dotychczasowej redakcji zapisu art. 7 ust. 3 ustawy o podatku VAT.

Za takim podejściem przemawiają zdaniem Spółki następujące argumenty:

1. Po stronie podmiotów, które otrzymają drukowane materiały reklamowe i informacyjne nie można mówić o konsumpcji. Dla podmiotów tych bowiem otrzymane materiały nie mają żadnej wartości konsumpcyjnej - ich przekazanie służy wyłącznie interesom podatnika, którego towary lub usługi materiały te dotyczą.

Istnienie natomiast konsumpcji jest warunkiem niezbędnym dla opodatkowania danej czynności podatkiem VAT. Opodatkowanie konsumpcji jest jedną z fundamentalnych zasad wspólnotowego systemu podatku VAT. Potwierdza to m.in. treść oficjalnego streszczenia Dyrektywy Rady 2006/112/WE, zgodnie z którym "Podatek od wartości dodanej (VAT) jest ogólnym podatkiem konsumpcyjnym (...)".

1. Przepisy ustawy o VAT w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r., podobnie jak to będzie miało miejsce od 1 kwietnia 2013 r., nie zawierały wyrażenia "drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych".

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 lipca 2011 r. (sygn. akt I FSK 1201/10) orzekł, że w ww. okresie przekazywanie przez podatników drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie podlegało w żadnym wypadku opodatkowaniu VAT, ponieważ czynności te nie stanowiły "dostawy towarów" z uwagi na brak konsumpcji. W uzasadnieniu tego wyroku NSA stwierdził m.in., że:

" (...) gdy skarżąca Spółka nieodpłatnie przekazywała w celach informacyjno-reklamowych ulotki (katalogi) reklamowe związane z programem P., w celu zachęcenia nauczycieli i szkół do korzystania z publikacji edukacyjnych Spółki, należy przyjąć, że nie miała miejsca opodatkowana dostawa towarów. Jak słusznie bowiem przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny przekazane materiały informacyjne, foldery nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym, pomimo że wymienione są w tych klasyfikacjach statystycznych. Ulotki takie są bowiem specyficznym produktem, zawierającym informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Jak słusznie bowiem argumentuje Spółka ulotki reklamowe i foldery nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro u otrzymującego je odbiorcy nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie. Z powyższego zaś wynika, że ulotki i foldery nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej".

"Wydanie drukowanych materiałów reklamowych z założenia nie jest dostawą towarów, wyjątek zawarty w ustawie o VAT był więc po prostu zbędny. Dyrektywa VAT zresztą też nie zawiera takiego wyjątku. Słusznie więc w projekcie ustawy o VAT wyjątek dotyczący drukowanych materiałów reklamowych jest wykreślany z ustawy o VAT".

b) A. Pabiańska, P. Barnik, "Wydanie drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych bez VAT", 7 stycznia 2013 r.

" (...) bezpośrednim celem wydania towarów należących do przedsiębiorstwa osobie trzeciej jest zaspokojenie potrzeb konsumpcyjnych (prywatnych) nabywcy. Natomiast w przypadku przekazania katalogów, ulotek, cenników czy innych tego typu materiałów cel ten nie zostaje osiągnięty. Nabywca w istocie nie uzyskuje żadnej korzyści od sprzedawcy".

Wobec powyższego, nieodpłatne przekazywanie przez Spółkę Materiałów w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym po 1 kwietnia 2013 r. nie będzie podlegać w żadnym wypadku opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego stanowisko Spółki należy uznać za w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu powyższego nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (ust. 3 ww. artykułu).

Na podstawie art. 7 ust. 4 cyt. ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Zgodnie z treścią ust. 7 ww. artykułu. przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć nową działalność w zakresie sprzedaży wysyłkowej produktów określanych jako małe AGD (czajniki, miksery, tostery itp.). Sprzedaż ta polegałaby na tym, że Spółka przekazywałaby potencjalnym klientom katalogi, z których wybieraliby oni produkty, które chcieliby zamówić, a następnie, po złożeniu zamówienia Spółka przesyłałaby produkty klientom. Wnioskodawca wskazał, że po stronie podmiotów otrzymujących drukowane materiały reklamowe i informacyjne nie można mówić o konsumpcji, dla podmiotów tych bowiem otrzymane materiały nie mają żadnej wartości konsumpcyjnej - ich przekazanie służy wyłącznie interesom podatnika, którego towarów lub usług materiały te dotyczą.

W odniesieniu do powyższego, wątpliwości Spółki sprowadzają się do kwestii uznania za dostawę towarów przekazywanych potencjalnym klientom materiałów promocyjnych - katalogów produktów, a także objęcia tychże wydań podatkiem VAT.

Na wstępie należy podkreślić, iż co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, przy czym odnosząc się do niniejszej sprawy - w myśl art. 7 ust. 2 ustawy - podatkiem objęta jest również dostawa towarów dokonywana bez odpłatności. Sama definicja dostawy została zawarta w przytoczonym powyżej art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z nią, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pod tym sformułowaniem kryje się czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności".

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta. Zatem w pierwszej kolejności należy ustalić czy przekazywane towary mają wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta.

W omawianej sytuacji, Spółka wskazała, że przekazanie katalogów służy wyłącznie interesom podatnika - z otrzymanych katalogów potencjalni klienci wybieraliby produkty, które chcieliby zamówić, zaś po złożeniu zamówienia Spółka przesyłałaby te produkty klientom. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż przekazywane towary nie będą miały charakteru handlowego, bowiem ich celem nie będzie zaspokojenie lub wyeliminowanie potencjalnych potrzeb zakupowych na dany towar a jedynie promocja i dostarczenie informacji na temat danego produktu. Cel promocyjny związany z przekazaniem materiałów reklamowych i informacyjnych, zostaje zrealizowany w sytuacji gdy odbiorca, konsument (potencjalny klient) ma okazję zapoznać się z właściwościami danego produktu, co w dalszej kolejności ma sprzyjać zachęceniu go do nabycia pełnowartościowego egzemplarza tego towaru. Z racji, iż drukowane w formie katalogów materiały nie spełniają głównego celu, jakim jest konsumpcja dla klienta, lecz dostarczają informacji o produktach Spółki, nie mogą być uznane za towary w znaczeniu konsumpcyjnym. Katalogi te są specyficznym towarem mającym zachęcić klientów do zakupu właściwych produktów Spółki.

Tym samym należy jednoznacznie wskazać, iż przekazywane przez Wnioskodawcę materiały (katalogi) nie mogą być uznane za towar w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Podatek VAT jest podatkiem od konsumpcji, zaś w opisanym stanie sprawy materiały te nie mają żadnej wartości konsumpcyjnej. Zatem ich przekazanie nieodpłatne nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT w świetle treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych przez Spółkę stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonując nieodpłatnego przekazania na rzecz potencjalnych klientów drukowanych materiałów, tj. katalogów produktów, nie będzie dokonywał dostawy towarów, zatem czynność taka nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu ich nieodpłatnego przekazania. Skoro bowiem celem przekazania jest poinformowanie klienta o sprzedawanych produktach, to takie przekazanie nie będzie rodzić obowiązku naliczenia podatku VAT przez Wnioskodawcę.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.