IPPP1-443-371/09-2/JB - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego i zwrotu bezpośredniego w związku z realizacją projektu inwestycyjnego.
Pismo z dnia 5 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-371/09-2/JB Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego i zwrotu bezpośredniego w związku z realizacją projektu inwestycyjnego.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2009 r. (data wpływu 14 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Parafia złożyła wniosek na realizację projektu inwestycyjnego pod nazwą: "Odnowa zabytkowego zespołu kościelnego wraz z zagospodarowaniem otaczającej go przestrzeni". Odnawiany zespół kościelny znajduje się w centrum P w sąsiedztwie budynku Urzędu Gminy oraz Centrum Handlowego. Projekt zakłada remont elewacji dachu kościoła i ogrodzenia cmentarza kościoła. Realizacja projektu przyczyni się do:
poprawy estetyki otoczenia,
zabezpieczenia budynku kościoła przed dalszym niszczeniem,
ukazana zostanie pełna architektura,
wzrost liczby turystów odwiedzających miejscowość,
poprawi się promocja miejscowości,
przyczyni się do lepszego rozwoju tożsamości społeczności wiejskiej,
zachowane zostanie jej dziedzictwo kulturowe.
W kosztach inwestycji Parafia ujmie podatek od towarów i usług w całości jako koszt kwalifikowany i wykaże go do objęcia refundacją.
Inwestycja po zrealizowaniu służyć będzie społeczności lokalnej. Za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty. Inwestycja zostanie zrealizowana w ramach działalności Parafii. Inwestycja wykonana będzie w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność i nie będzie stanowić przedmiotu działalności gospodarczej. W związku z tym, że Parafia nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, istnieje wątpliwość co do prawa odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zapłaty za odnowę zespołu kościelnego. Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż wydatki te nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną z tytułu VAT.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy będzie istniała w świetle przedstawionego stanu możliwość odliczenia podatku od towarów i usług, naliczonego w zakupach dotyczących realizowanej inwestycji lub ubiegania się o zwrot tego podatku.
Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) obniżenie kwoty podatku lub zwrot różnicy podatku należnego uzależnione są od zakresu w jakim nabywane towary i usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną. W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku związek ze sprzedażą opodatkowaną nie istnieje, tym samym nie jest spełniony warunek dający Parafii prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przy nabyciu towarów i usług związanych z wymienioną we wniosku inwestycją. Analizując przedmiotowy stan faktyczny i prawny Parafia stoi na stanowisku, że przedmiotowe inwestycje po zrealizowaniu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi i Parafia nie będzie miała możliwości odliczenia podatku VAT. Zatem podatek ten przy ubieganiu się o dofinansowanie nie będzie kosztem kwalifikowanym.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a) ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten jednak nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).
Stosownie natomiast do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będzie realizował projekt inwestycyjny pn. "Odnowa zabytkowego zespołu kościelnego wraz z zagospodarowaniem otaczającej go przestrzeni". Inwestycja po zrealizowaniu służyć będzie społeczności lokalnej, a za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty. Inwestycja zostanie zrealizowana w ramach działalności Parafii, wydatki inwestycyjne nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną z tytułu VAT. Parafia nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Parafii nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uwagi na fakt, iż związane z realizacją opisanego projektu inwestycyjnego wydatki nie będą służyły czynnościom opodatkowanym. W konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku VAT z tego tytułu, w trybie art. 87 ustawy o VAT.
Zauważyć ponadto należy, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem odrębne przepisy regulujące zasady korzystania z refundacji. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.