IPPP1-443-362/11-4/JL

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-362/11-4/JL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) - uzupełnionym w dniu 26 kwietnia 2011 r. na wezwanie Organu z dnia 13 kwietnia 2011 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia z opodatkowania usług wyżywienia wychowanków szkół Miasta - jest nieprawidłowe,

* zwolnienia z opodatkowania usług wyżywienia grup zorganizowanych - jest prawidłowe,

* zwolnienia z opodatkowania usług zakwaterowania grup zorganizowanych - jest prawidłowe,

* prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczonych usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 19 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26 kwietnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 13 kwietnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bursa Międzyszkolna zgodnie z zapisami w Statucie świadczy usługi zakwaterowania i wyżywienia dla młodzieży szkół gimnazjalnych i ponad gimnazjalnych miasta. W okresie ferii wakacyjnych świadczy usługi dla grup zorganizowanych młodzieży.

Według ustawy o VAT stan prawny na 1 stycznia 2011 r. art. 43 poz. 30 litera a, usługi zakwaterowania w bursach świadczone na rzecz własnych wychowanków są zwolnione z podatku VAT. W powyższym brak jednoznacznego zapisu dotyczącego zwolnienia z podatku wyżywienia zakwaterowanych własnych wychowanków.

W piśmie będącym odpowiedzią na wezwanie Organu Wnioskodawca wskazał, iż jest jednostką samodzielną, której organem prowadzącym jest Miasto. Bursa świadczy usługi zakwaterowania i wyżywienia na rzecz uczniów i wychowanków szkół ponad gimnazjalnych, których organem założycielskim jest Miasto. Uczestnicy grup zorganizowanych przebywający w bursie nie są wychowankami szkół ponad gimnazjalnych Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy wyżywienie własnych wychowanków podlega zwolnieniu z podatku.

2.

Czy usługi zakwaterowania i wyżywienia grup zorganizowanych przebywających w Bursie podlegają zwolnieniu z podatku, czy należy naliczać i odprowadzać podatek VAT.

3.

Czy jeżeli wystąpi podatek VAT - można go odliczyć od podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy zarówno usługi zakwaterowania jak i wyżywienia własnych wychowanków są zwolnione z podatku od towarów i usług, ponieważ wyżywienie stanowi integralną część zakwaterowania. Natomiast od grup zorganizowanych przebywających w Bursie zarówno od wyżywienia jak i zakwaterowania należy naliczać podatek VAT. Jeżeli wystąpi podatek VAT (należny) przy wyżywieniu wychowanków, wówczas Wnioskodawca nabędzie prawo do odliczania podatku VAT naliczonego (zakupy) związanego ze sprzedażą opodatkowaną (art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* zwolnienia z opodatkowania usług wyżywienia wychowanków szkół Miasta - jest nieprawidłowe,

* zwolnienia z opodatkowania usług wyżywienia grup zorganizowanych - jest prawidłowe,

* zwolnienia z opodatkowania usług zakwaterowania grup zorganizowanych - jest prawidłowe,

* prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi zakwaterowania w bursach i internatach świadczone na rzecz uczniów i wychowanków szkół prowadzących te bursy i internaty.

Z powyższego przepisu wynika, że usługi zakwaterowania w bursie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT, jeżeli spełnione są następujące warunki:

* bursa jest prowadzona przez szkołę (szkoły),

* usługi te świadczone są na rzecz uczniów i wychowanków tej szkoły (szkół).

Jak wynika z powyższego Ustawodawca zawęża zwolnienie dla usług zakwaterowania w bursach do podmiotów prowadzonych przez szkoły, świadczących te usługi tylko i wyłącznie dla uczniów i wychowanków tych szkół. Oznacza to, że ze zwolnienia nie mogą korzystać usługi zakwaterowania w bursach innych niż prowadzonych przez szkoły oraz usługi zakwaterowania w bursach, które co prawda są prowadzone przez szkoły, lecz nie są świadczone na rzecz uczniów i wychowanków tych szkół.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca - Bursa Międzyszkolna, zgodnie z zapisami w Statucie świadczy usługi zakwaterowania i wyżywienia dla młodzieży szkół gimnazjalnych i ponad gimnazjalnych miasta. W okresie ferii wakacyjnych świadczy usługi dla grup zorganizowanych młodzieży.

W piśmie będącym odpowiedzią na wezwanie Organu, na pytanie, czy Wnioskodawca świadczy usługi zakwaterowania na rzecz uczniów i wychowanków szkół prowadzących tę bursę Wnioskodawca wskazał, iż jest jednostką samodzielną, której organem prowadzącym jest Miasto. Bursa świadczy usługi zakwaterowania i wyżywienia na rzecz uczniów i wychowanków szkół ponad gimnazjalnych, których organem założycielskim jest Miasto. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że uczestnicy grup zorganizowanych przebywający w bursie nie są wychowankami szkół ponad gimnazjalnych Miasta.

Z powyższych okoliczności wynika zatem, że wnioskująca o wydanie interpretacji indywidualnej bursa nie jest prowadzona przez żadną szkołę, jest natomiast jednostką samodzielną, której organem prowadzącym jest Miasto.

Zestawiając powołane powyżej przepisy oraz okoliczności faktyczne sprawy należy stwierdzić, że usługi zakwaterowania świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz uczestników grup zorganizowanych, nie podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o VAT. Wnioskodawca nie spełnia bowiem warunków określonych w tym przepisie. Jak wynika z treści wskazanego przepisu, Ustawodawca przewidział zwolnienie dla usług zakwaterowania w bursach prowadzonych przez szkoły, świadczących te usługi tylko i wyłącznie dla uczniów i wychowanków tych szkół. Omawianemu zwolnieniu nie mogą więc podlegać usługi zakwaterowania w bursach będących jednostkami samodzielnymi tak jak w przypadku Wnioskodawcy oraz usługi zakwaterowania w bursach prowadzonych co prawda przez szkoły, świadczone jednak na rzecz wychowanków innych szkół (np. na rzecz grup zorganizowanych młodzieży przybywających z innych miejscowości w czasie wakacji, uczniów innych szkół).

Tutejszy Organ podkreśla, na co w swoim orzecznictwie wielokrotnie wskazywał również TSUE, że pojęcia użyte do opisania zwolnień, powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem od wartości dodanej objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

W związku z powyższym usługi zakwaterowania uczestników grup zorganizowanych, świadczone przez Wnioskodawcę nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z czym Wnioskodawca powinien naliczać i odprowadzać podatek VAT z tytułu świadczonych usług zakwaterowania.

Tut. Organ nadmienia jednak, iż w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W pozycji 163 załącznika nr 3 do ustawy, który stanowi wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8%, wymienione zostały usługi w grupowaniu PKWiU 55 "Usługi związane z zakwaterowaniem".

Podkreślić należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT, jeśli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne - zgodnie z cyt. art. 5a ustawy. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zatem, na podstawie powołanych wyżej przepisów tut. Organ informuje jedynie, że usługi zakwaterowania w bursach, nie korzystające ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o VAT, sklasyfikowane według PKWiU z 2008 r. w grupowaniu 55 "Usługi związane z zakwaterowaniem" podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki obniżonej do wysokości 8%. Określenie stawki podatku dla świadczonych usług zakwaterowania nie było bowiem przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług zakwaterowania grup zorganizowanych - jest prawidłowe.

Odnośnie poruszonej we wniosku kwestii zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi wyżywienia osób zakwaterowanych, tut. Organ pragnie wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług takiego zwolnienia nie przewiduje. Organ pragnie jedynie informacyjnie wskazać, że ze zwolnienia od podatku mogą korzystać jedynie usługi wyżywienia uczniów świadczone przez szkoły w stołówkach szkolnych, które na podstawie art. 67a ust. 1 ustawy o systemie oświaty, są organizowane w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez szkoły.

Przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie funkcje socjalno - bytowe, polegające na zapewnieniu żywienia uczniom szkoły. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki powinny być kalkulowane na poziomie zapewniającym wyłącznie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków, a ściślej tzw. wsadu do kotła. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Uwzględniając powyższe, możliwość prowadzenia i korzystania ze stołówki szkolnej przez uczniów szkoły jest przykładem realizacji przez jednostki objęte systemem oświaty zadań, do jakich zostały powołane, w szczególności zadań wychowawczych i opiekuńczych. Świadczenie opieki polegać może niewątpliwie na zapewnieniu wyżywienia i dożywiania dzieciom i młodzieży, korzystającym z prawa do kształcenia i wychowania w ramach systemu oświaty, w sytuacji gdy jest to niezbędne dla prawidłowego kształcenia i wychowania w jednostkach organizacyjnych systemu oświaty. Sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej przez podmiot będący szkołą publiczną korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o VAT.

Wnioskodawca, nie jest szkołą lecz bursą międzyszkolną, ponadto jest jednostką samodzielną nie prowadzoną przez żadną szkołę. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi wyżywienia zakwaterowanych osób nie podlegają zwolnieniu od podatku VAT, na podstawie wskazanego przepisu.

Organ nadmienia jednak, iż w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011 r., w § 7 ust. 1 pkt 1 wskazano, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1.

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,

2.

napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

3.

kawy i herbaty (wraz z dodatkami),

4.

napojów bezalkoholowych gazowanych,

5.

wód mineralnych,

6.

innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, Organ informuje, że sprzedaż posiłków uczniom szkół, jest opodatkowana 8% stawką podatku - zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia w związku z poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia, pod warunkiem, że sprzedaż ta sklasyfikowana jest w grupowaniu PKWiU ex 56, według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Należy jednak zaznaczyć, że kwestia określenia stawki podatku VAT dla świadczonych usług wyżywienia również nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi wyżywienia uczniów i wychowanków szkół Miasta oraz uczestników grup zorganizowanych nie podlegają zwolnieniu od podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług wyżywienia wychowanków szkół Miasta należało zatem uznać za nieprawidłowe. Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług wyżywienia grup zorganizowanych jest prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego należy wskazać, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak stwierdzono powyżej usługi zakwaterowania i wyżywienia uczestników grup zorganizowanych oraz usługi wyżywienia uczniów i wychowanków szkół Miasta Zamość świadczone przez Wnioskodawcę, nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, zatem w przedmiotowej sprawie została spełniona podstawowa przesłanka dająca prawo do odliczenia podatku naliczonego - związek dokonywanych wydatków z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Wnioskodawcy przysługuje zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku ze świadczeniem opisanych usług.

Stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii należało uznać za prawidłowe.

W zakresie możliwości traktowania całościowo usług zakwaterowania i wyżywienia, co podnosi Strona, tut. Organ stwierdza, iż świadczenie złożone (kompleksowe) będzie mieć miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy będzie miała charakter świadczenia podstawowego i świadczenia pomocniczego (lub świadczeń pomocniczych), a zatem takich, które umożliwiają skorzystanie (względnie lepsze skorzystanie) ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można, bez popadania w sztuczność, rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia.

W konsekwencji, należy przyjąć, iż nie będzie mieć charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Zatem fakt, iż w przedmiotowej sprawie świadczone są usługi zakwaterowania oraz wyżywienia pozostaje bez wpływu na właściwe zastosowanie stawki podatku od towarów i usług dla każdej z tych czynności traktowanych jako świadczenia odrębne z uwzględnieniem natury tego świadczenia oraz innych okoliczności sprawy mających miejsce w stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl