IPPP1/443-35/08-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2008 r. (data wpływu 10 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru (elementów urządzenia) ma być dokonana przez podmiot zarejestrowany dla potrzeb VAT-UE na terytorium Szwecji podmiotowi zarejestrowanemu dla potrzeb VAT-UE na terytorium Polski. Podmiot firma zarejestrowana na terenie Szwecji zamówi towar (elementy urządzenia) u kilku poddostawców na terenie UE, w tym też u poddostawcy, który jest również zarejestrowany dla potrzeb VAT-UE na terytorium Polski. Tak wiec dostawa towaru (elementów urządzenia), która wykazuje cechy wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru faktycznie nie opuści terytorium Polski. Poddostawcami wszystkich elementów urządzenia będą firmy z różnych krajów UE, w tym firma z Polski. Poddostawcy (z różnych krajów UE) będą dokonywali wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru (elementów urządzenia) dla dostawcy (firmy ze Szwecji), a nabywca/dostawca (firma ze Szwecji) dokona wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru (elementów urządzenia) do ostatecznego odbiorcy (firmy z Polski).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poddostawca (firma Polska) może zastosować stawkę VAT 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru (elementów urządzenia), który nie opuści terytorium Polski, ponieważ transport nastąpi od polskiego poddostawcy do finalnego odbiorcy w Polsce, gdzie zostanie wraz z pozostałymi elementami urządzenia, zakupionymi w innych państwach UE, zmontowany w całość.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionej sprawie mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów zgodnie z art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług pomimo, iż zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 nie zostały wprost zrealizowane normy, to jednak zgodnie z art. 7 ust. 8, można uznać za słuszne przyjęcie zastosowania się wprost do przepisu art. 22 ust. 2, przyjmując że dostawa wewnątrzwspólnotowa nastąpiła pomimo nie zrealizowania wprost łącznie wszystkich norm określonych w art. 42, który to nie zawiera warunku łącznego zrealizowania norm, co można przyjąć jako uzasadnienie spełnienia warunków wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do przepisu art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Zatem koniecznym warunkiem do tego, aby zachodziła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca dokona dostawy towarów (elementów urządzenia) do odbiorcy - firmy z Polski. Towar ten szwedzka firma zamówi u poddostawców z krajów Unii Europejskiej, w tym także u poddostawcy z Polski. W ten sposób dostawa towaru od poddostawcy z Polski do polskiego odbiorcy finalnego nie opuści terytorium kraju. W tej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. W związku z tym miejscem świadczenia dostawy na rzecz Wnioskodawcy będzie terytorium Polski.

Reasumując, z uwagi na to, iż towar będący przedmiotem dostawy nie opuści terytorium Polski, nie zostanie spełniony warunek konieczny do uznania przedmiotowej dostawy jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, która po spełnieniu określonych warunków, o których mowa w art. 42 ustawy podlega opodatkowaniu stawką podatku 0%. W związku z powyższym dostawę tę należy opodatkować na zasadach ogólnych.

Interpretacja zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.