IPPP1-443-349/07-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2007 r. (data wpływu 17 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz stawki podatku VAT od sprzedaży działek wydzielonych z nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT od sprzedaży działek wydzielonych z nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W latach 1992-1996 Wnioskodawca zakupił działki rolne od rolników.

Po utracie ważności planu zagospodarowania przestrzennego w 2006 r. wystąpił do Urzędu Miasta G z wnioskiem o zmianę przeznaczenia gruntów z rolnych na budowlane.

Obecnie, po uzyskaniu zmiany przeznaczenia gruntów z rolnych na budowlane, Wnioskodawca postanowił podzielić część posiadanego terenu na działki. Na jednej z nich buduje dom, a pozostałe trzy zamierza sprzedać.

Ponadto Wnioskodawca oświadcza, że prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług istnieje konieczność odprowadzenia podatku VAT od sprzedaży działek, oraz jaka jest wysokość tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działek powinna być zwolniona z opłaty VAT jako sprzedaż majątku osobistego, którego w momencie nabycia nie zamierzał sprzedawać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Według art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa gruntu nie rodzi więc obowiązku w podatku od towarów i usług wówczas, gdy dokonywana jest w ramach sprzedaży składników majątku własnego, a okoliczności nie wskazują, że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania i nie zmierzają do nadania im stałego charakteru, a grunty nie zostały nabyte w celu ich dalszej sprzedaży. Czynności takie nie mieszczą się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jeżeli jednak sprzedaż dotyczy gruntu nabytego w celu dalszej jego odsprzedaży, czynności te należy zakwalifikować jako działalność gospodarczą, a taką osobę uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży trzech działek wydzielonych z nieruchomości zakupionej w latach 1992-1996, o charakterze rolnym. Obecnie uzyskały one przeznaczenie budowlane.

W zdarzeniu przyszłym opisanym w przedmiotowym wniosku brak jest argumentacji, iż zakup nieruchomości powstał dla innych celów aniżeli ich późniejsze zbycie. Nie można bowiem stwierdzić, że nie kwalifikuje się do działalności gospodarczej sprzedaż tylko dlatego, że następuje z "majątku osobistego" podmiotu. Oznaczałoby to zatem, że w każdym przypadku majątek prywatny wyprzedawany nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przyjęcie takiego założenia uniemożliwiłoby opodatkowanie osoby, która np. nabyła nieruchomości, nie rejestruje działalności, a następnie majątek ten wyprzedaje. W takim przypadku należy rozważyć czy okoliczności te nie wskazują na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy, a tym samym na wykonywanie działalności handlowej.

Sprzedaż nieruchomości Wnioskodawcy dokonywana będzie w warunkach wskazujących na nadanie tej sprzedaży zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem uznać, że zbycie działek podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako czynność świadcząca o częstotliwości jej wykonania, której dokonanie spowoduje uzyskanie statusu podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania. Jednak dostawa niezabudowanego gruntu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej w wysokości 22% (na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Kwalifikacji i przeznaczenia terenów na określone cele oraz zasady ich zagospodarowania i zabudowy dokonuje gmina w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż sprzedaż działek o przeznaczeniu budowlanym wydzielonych z nieruchomości Wnioskodawcy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.