IPPP1-443-347/10-4/PR - Opodatkowanie czynności wynajmu pomieszczeń i usług świadczonych przez szkołę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2010 r. (data wpływu 26 marca 2010 r.), uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2010 r. (data wpływu 14 maja 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 28 kwietnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wynajmu hali gimnastycznej na cele rekreacyjno-sportowe pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego oraz usług świadczonych przez szkolną stołówkę na rzecz osób trzecich oraz dla uczniów szkoły - jest prawidłowe.

W dniu 26 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wynajmu hali gimnastycznej na cele rekreacyjno-sportowe oraz usług świadczonych przez szkolną stołówkę na rzecz osób trzecich oraz dla uczniów szkoły.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania Nr 1, naliczanie 22% podatku VAT z tytułu czynszu dzierżawnego wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Umowa dzierżawy zawarta między gminą a starostwem, traktuje jako organy niebędące jednostkami budżetowymi.

W nadesłanym uzupełnieniu Zainteresowany zajął również stanowisko do pozostałych pytań. W opinii Szkoły, za obiady dla uczniów opłacane przez klub sportowy należy naliczać 7% stawkę podatku VAT jako obiady sprzedawane osobie trzeciej, zgodnie z poz. 21 załącznika Nr 1 do rozporządzenia MF z dnia 24 grudnia 2009 r. Natomiast zdaniem Wnioskodawcy, dla obiadów sprzedawanych uczniom szkoły, zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (załącznik Nr 4 do ustawy poz. 7).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...). Jednocześnie w ust. 3 tego artykułu ustawodawca wskazuje, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, ustawodawca przewidział opodatkowanie ściśle określonych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie ich od podatku. I tak, zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 13, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika Nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminów: "jednostka budżetowa", "zakład budżetowy" oraz "gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej", w związku z tym, należy posiłkować się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104). Na podstawie art. 4 ust. 1 ww. ustawy sektor finansów publicznych tworzą m.in.:

Jednostkami budżetowymi - w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy - są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 1-3. Według przepisu art. 26 ust. 1 cyt. ustawy, gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej, jest wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalność uboczna. Natomiast zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 powołanej ustawy, zakładami budżetowymi są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które:

Wskazuje się, iż od dnia 1 stycznia 2010 r. definicję jednostki budżetowej zawarto w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), zgodnie z którym jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Zatem ze zwolnienia określonego w § 12 ust. 1 pkt 13 powołanego rozporządzenia, korzystają usługi świadczone pomiędzy zdefiniowanymi wyżej grupami podmiotów. Z ww. przepisu rozporządzenia wynika, iż:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż dochodzi do odpłatnego udostępniania w drodze dzierżawy (najmu) sali gimnastycznej oraz boiska pomiędzy dwiema jednostkami samorządu terytorialnego, przy czym wszystkie obiekty wykorzystywane są do celów dydaktycznych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego, należy uznać, iż wynajem przedmiotowej sali gimnastycznej i boisk, który ma miejsce pomiędzy dwiema jednostkami samorządu terytorialnego, nie będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie przepisu § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, iż niniejsza usługa będzie podlegała opodatkowaniu, na mocy art. 41 ust. 1 ustawy według stawki podstawowej 22%. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. W załączniku tym, w pozycji 7 wymieniono usługi z grupowania PKWiU ex 80 "usługi w zakresie edukacji". Użycie przez ustawodawcę "ex" przy grupowaniu PKWiU oznacza, że obniżona stawka dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa usługi.

Ponadto w myśl § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy, obniża się do wysokości 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 1 do rozporządzenia. W pozycji 21 tego załącznika wymieniono usługi związane z podawaniem napojów (PKWiU ex 55.4) oraz usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych (PKWiU ex 55.5), z wyłączeniem:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, na stołówce szkolnej sprzedaje obiady uczniom i pracownikom szkoły. Ponadto wskazuje, iż usługi te klasyfikuje w PKWiU 80 jako usług w zakresie edukacji. Wątpliwości Zainteresowanego sprowadzają się do zastosowania właściwej stawki podatku VAT w sytuacji, gdy przedmiotowe obiady sprzedawane są na rzecz osób trzecich (klub sportowy, nie zaś bezpośrednio na rzecz uczniów tej szkoły) oraz na rzecz uczniów tej szkoły.

Odnosząc powyższe do przedstawionych uwarunkowań prawnych należy stwierdzić, iż wysokość stawki podatku od towarów i usług, bądź zastosowanie zwolnienia od tego podatku dla opisanych we wniosku usług polegających na wydawaniu przez stołówkę szkolną posiłków na rzecz osób trzecich oraz uczniów szkoły, uzależnione jest od klasyfikacji statystycznej tych usług.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że o ile usługi polegające na wydawaniu przez stołówkę szkolną posiłków na rzecz uczniów szkoły, zostały prawidłowo zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 80 jako "usługi w zakresie edukacji", to na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w zw. z poz. 7 załącznika Nr 4 do ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Natomiast w odniesieniu do ww. usług jednakże w sytuacji, gdy ich odbiorcami są osoby trzecie, spoza szkoły - członkowie klubu sportowego, za których odpłatność ponoszą kluby sportowe, podlegają opodatkowaniu obniżoną 7% stawką podatku na podstawie § 6 ust. 1 cyt. rozporządzenia w związku z poz. 21 załącznika Nr 1 do tegoż rozporządzenia.

Nadmienia się, iż tut. Organ nie jest uprawniony do klasyfikowania usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, w tym także dla usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.