IPPP1/443-344/13-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 249 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2013 r. (data wpływu 17 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy przedwstępnej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury, dokumentującej ww. transakcję - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy przedwstępnej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury, dokumentującej ww. transakcję.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 26 kwietnia 2012 r. została zawarta, w formie aktu notarialnego, przedwstępna umowa sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu pomiędzy Sprzedającym, tj. firmą E. Sp. z o.o. a Kupującym, tj. Panem G. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą G. wpisaną do Ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta. W umowie przedwstępnej Strony zobowiązały się do zawarcia najpóźniej w dniu 20 czerwca 2012 r. umowy sprzedaży przenoszącej własność ze Sprzedającego na Kupującego. W umowie przedwstępnej określono również cenę brutto w kwocie 3.107.375,00 zł oraz sposób zapłaty.

Zgodnie z oświadczeniem złożonym przez Kupującego w umowie przedwstępnej, zobowiązał się on do zapłaty na rzecz Sprzedającego, za pośrednictwem rachunku bankowego:

Zgodnie z zapisami umieszczonymi w umowie przedwstępnej, kwocie zadatku nadano cechy zadatku w rozumieniu art. 394 Kodeksu cywilnego, a po zapłacie zadatku na rzecz Sprzedającego stosować do niego art. 394 w całości.

W dniu 20 czerwca 2012 r. zostało zawarte, w formie aktu notarialnego, porozumienie w sprawie rozwiązania przedwstępnej umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu pomiędzy Sprzedającym, tj. firmą E. Sp. z o.o. a Kupującym, tj. Panem G. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą G. Porozumienie to zostało zawarte ponieważ Kupujący otrzymał od Spółdzielni, propozycję nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu za kwotę netto 3.300.000,00 zł O otrzymanej propozycji ze strony Spółdzielni Kupujący poinformował Sprzedającego. W związku z tym faktem Sprzedający i Kupujący poczynili uzgodnienia, które zostały zapisane w porozumieniu w sprawie rozwiązania przedwstępnej umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, mające na celu rozwiązanie przedwstępnej umowy sprzedaży z dnia 26 kwietnia 2012 r. gdyż Kupujący wyraził zgodę aby Sprzedający sprzedał bezpośrednio do Spółdzielni spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu ponieważ Sprzedający uzyskałby lepsze, od wynikającej z umowy przedwstępnej, warunki sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Kupujący za wyrażenie zgody na rozwiązanie przedwstępnej umowy na sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu uzyskał od Sprzedającego odszkodowanie za odstąpienie od umowy przedwstępnej sprzedaży w wysokości 700.000,00 zł, które w całości zaspokajało jego potencjalną stratę, wynikającą z możliwości sprzedaży przez Kupującego na rzecz Spółdzielni spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Rozwiązanie umowy przedwstępnej, zawartej w dniu 26 kwietnia 2012 r. nastąpiło, jak już powyżej wspomniano, w formie aktu notarialnego w dniu 20 czerwca 2012 r., ale pod warunkiem zawieszającym. W przypadku gdyby Sprzedający nie sprzedał spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu porozumienie z dnia 20 czerwca 2012 r. o rozwiązaniu umowy przedwstępnej sprzedaży automatycznie wygasało bez konieczności składania przez Sprzedającego i Kupującego jakichkolwiek dodatkowych oświadczeń.

W związku z tym, że transakcja pomiędzy Sprzedającym, tj. firmą E. Sp. z o.o. a Spółdzielnią dotycząca sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu została sfinalizowana, Sprzedający zwrócił Kupującemu otrzymany zadatek w kwocie 307.500,00 zł w pojedynczej wysokości - przelewem na rachunek bankowy Kupującego. Sprzedający tytułem odszkodowania za odstąpienie od umowy przedwstępnej sprzedaży zapłacił zgodnie z postanowieniami porozumienia, sporządzonego w formie aktu notarialnego z dnia 20 czerwca 2012 r., kwotę 700.000,00 zł przelewem na rachunek bankowy Kupującego. Celem udokumentowania transakcji otrzymania zadatku Sprzedający wystawił w dniu 30 kwietnia 2012 r. Kupującemu fakturę VAT, gdyż zadatek zgodnie z postanowieniami umowy przedwstępnej z dnia 26 kwietnia 2012 r. podlegał zaliczeniu na poczet ceny zakupu. W związku z rozwiązaniem umowy przedwstępnej z dnia 26 kwietnia 2012 r. na podstawie porozumienia z dnia 20 czerwca 2012 r. oraz dokonanym zwrotem zadatku w pojedynczej wysokości, Sprzedający wystawił w dniu 22 czerwca 2012 r. fakturę korygującą VAT. Kupujący zaś w dniu 20 czerwca 2012 r. wystawił, na kwotę otrzymanego odszkodowania za odstąpienie od umowy przedwstępnej sprzedaży notę obciążeniową, gdyż otrzymane odszkodowanie w świetle obowiązujących przepisów nie podlega przepisom o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W dniu 3 grudnia 2012 r. Kupujący anulował wystawioną notę obciążeniową z dnia 20 czerwca 2012 r., i wystawił Sprzedającemu fakturę VAT z datą 3 grudnia 2012 r. doliczając do kwoty odszkodowania w kwocie 700.000,00 zł podatek VAT w wysokości 23%, tj. 161.000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymane przez Kupującego odszkodowanie za odstąpienie od umowy przedwstępnej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Czy Sprzedający ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze VAT wystawionej przez Kupującego dla Sprzedającego w związku z otrzymanym odszkodowaniem za odstąpienie od umowy.

W odniesieniu do pytania pierwszego:

Zdaniem Wnioskodawcy przekazane Kupującemu odszkodowanie za odstąpienie od umowy przedwstępnej sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż czynność otrzymania odszkodowania nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Odszkodowanie otrzymane w formie pieniężnej nie jest odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług na terytorium kraju w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto wypłata odszkodowania w postaci pieniądza nie jest towarem, nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT, jest czynnością która nie wywołuje u podatnika, który otrzymał odszkodowanie żadnych skutków w podatku VAT, w konsekwencji jest neutralna dla rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do pytania drugiego:

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze wystawionej w dniu 3 grudnia 2012 r. gdyż odszkodowanie za odstąpienie od umowy przedwstępnej sprzedaży dokumentuje transakcję niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Obowiązek zastosowania prawidłowej stawki VAT dla dokonywanej sprzedaży towaru lub usługi ciąży na sprzedawcy. Transakcja, która nie podlega opodatkowaniu VAT albo jest z niego zwolniona a została opodatkowana wywołuje negatywne konsekwencje u nabywcy, gdyż zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony faktury dokumentujące transakcje niepodlegające opodatkowaniu lub zwolnione z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W związku z powyższym, pod pojęciem świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy rozumieć każde zachowanie się na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do kategorii usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Przy czym, w rozumieniu ustawy, na mocy art. 8 ust. 1 pkt 2 przez świadczenie usług należy rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym, jeżeli zaniechanie pewnych czynności za odszkodowaniem przynosiłoby wymierną korzyść konkretnemu podmiotowi, to wówczas powinno być ono na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług uznane za usługę.

Tak więc, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Kwestia ta ma szczególnie istotne znaczenie przy takich świadczeniach, których istotą jest zaniechanie, powstrzymywanie się od określonych czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odnosząc się do pojęcia odszkodowania, należy zauważyć, iż jest to termin niezdefiniowany w ustawie o podatku od towarów i usług. Regulacje dotyczące odszkodowania zostały zawarte w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Z postanowień art. 361 § 1 k.c. wynika, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Zgodnie z § 2 tego artykułu, w powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zgodnie z art. 471 Kodeksu cywilnego, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Istotą odszkodowań nie jest zatem płatność za świadczenie lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczenie w zamian za wynagrodzenie, co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika. Zapłata ta nie jest też związana ze zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Ustalanie statusu wypłacanej rekompensaty, jako podlegającej, bądź nie opodatkowaniu podatkiem VAT, należy oceniać w kontekście związku z konkretnym świadczeniem. Zatem, jeżeli płatność o charakterze odszkodowawczym nie będzie miała bezpośredniego związku z żadną czynnością mającą charakter świadczenia ze strony kontrahenta, wówczas kwota otrzymanych odszkodowań nie będzie mieściła się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. Wobec powyższego, tylko wówczas gdy płatności o charakterze odszkodowawczym nie będą miały bezpośredniego związku z żadną czynnością mającą charakter świadczenia ze strony podmiotu zobowiązanego, wtedy kwota otrzymanych odszkodowań nie będzie mieściła się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 26 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca zawarł z kupującym przedwstępną umowę sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. W związku z pojawieniem się korzystniejszej oferty sprzedaży, w dniu 20 czerwca 2012 r. zostało zawarte porozumienie w sprawie rozwiązania przedwstępnej umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu pomiędzy Spółką a kupującym. Na mocy porozumienia kupujący wyraził zgodę na odstąpienie od umowy przedwstępnej w zamian za co uzyskał od Sprzedającego odszkodowanie, które w całości zaspokajało jego potencjalną stratę wynikającą z braku możliwości kupna prawa do lokalu i utratą przyszłych korzyści związanych ze sprzedażą przedmiotowego prawa.

Na tle powyższego Spółka powzięła wątpliwości, czy kwota ww. odszkodowania, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, w konsekwencji czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturze w związku z otrzymanym odszkodowaniem.

Aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności, dokonanej w zamian za odszkodowanie (rekompensatę) niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy te czynności skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

Z analizy sprawy wynika, że na podstawie zawartego porozumienia w sprawie rozwiązania przedwstępnej umowy sprzedaży Wnioskodawca wypłaca określoną kwotę pieniężną - odszkodowanie w zamian za uzyskanie zgody na rozwiązanie przedwstępnej umowy sprzedaży.

Co istotne, w przedmiotowej sprawie rozwiązanie umowy poprzez zawarcie przez strony porozumienia prowadzi do wygaśnięcia wiążącego strony stosunku prawnego (tekst jedn.: zgodnego zakończenia istniejącego pomiędzy stronami stosunku w inny sposób niż pierwotnie było to przewidziane), nie jest natomiast rezultatem jednostronnego niewywiązywania się lub nienależytego wywiązywania się przez stronę z ciążących na niej obowiązków.

Podkreślając, że decydujące znaczenie dla oceny skutków prawnych umów w stosunkach pomiędzy stronami ma ich treść, a nie nazwa, stwierdzić należy, iż w ocenie tut. Organu, w przedmiotowej sprawie rekompensata finansowa (odszkodowanie) nie będzie posiadała cech odszkodowania za poniesioną szkodę, gdyż nie zaistnieją okoliczności, które w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego powodowałyby szkodę i determinowały wypłatę odszkodowania.

Z okoliczności sprawy wynika, iż w rozpatrywanym przypadku mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczenie w zamian za wynagrodzenie określone w umowie. Jak stwierdzono wyżej, świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy. Tak rozumiane świadczenie wykonywane jest w uzgodnieniu i w interesie drugiej strony.

Wypłacone przez Spółkę świadczenie stanowi płatność wynikającą wprost z łączącego Wnioskodawcę i kupującego stosunku zobowiązaniowego - porozumienia. Tym samym wypłacone kupującemu odszkodowanie nie nastąpiło na skutek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania. Przedmiotowe świadczenie pieniężne nie jest więc zadośćuczynieniem, lecz stanowi formę wynagrodzenia za działania kupującego (wyrażenie zgody na odstąpienie od umowy). Zatem zgodę na zaniechanie określonej czynności (odstąpienie od umowy sprzedaży) za którą wypłacone zostało odszkodowanie należy traktować jako określone świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spełniona została przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności, a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że wypłata tej kwoty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym na podstawie art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

W treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, nie została przewidziana dla ww. usługi stawka obniżona bądź zwolnienie od podatku.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że przedmiotowa czynność - wyrażenie przez kupującego zgody na rozwiązanie przedwstępnej umowy sprzedaży lokalu w zamian za świadczenie pieniężne, stanowi odpłatne świadczenie usługi, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast, w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wskazano, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne m.in. w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wykazano w odpowiedzi na pytanie 1, przedmiotowa transakcja - wyrażenie przez kupującego zgody na rozwiązanie przedwstępnej umowy sprzedaży lokalu w zamian za świadczenie pieniężne, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie korzystającą ze zwolnienia.

W świetle powyższego, Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wskazanego na fakturze wystawionej przez kupującego w związku z wypłaconym świadczeniem pieniężnym w zamian za zgodę na rozwiązanie przedwstępnej umowy sprzedaży pod warunkiem wykorzystywania przedmiotowej usługi do wykonywania czynności opodatkowanych, na podstawie do art. 86 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.