IPPP1-443-339/07-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani O, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2007 r. (data wpływu 15 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od ponad 6 lat mieszka w USA, nadal ma jednak obywatelstwo polskie.

W Polsce posiada ponad 5 ha gruntu, który został nabyty w formie zakupu w celu ulokowania kapitału. Grunt ten w chwili obecnej nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jest natomiast przeznaczony w studium zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową. Wnioskodawca rozważa podział gruntu na kilkanaście mniejszych działek, (każda o powierzchni ponad 3000 m²) i sprzedaż tak powstałych działek (niezabudowanych). Wnioskodawca nie prowadzi ani w USA ani w Polsce działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

* czy w przypadku sprzedaży przez osobę fizyczną działek o powierzchni ponad 3000 m² każda, z wydzielonych z zakupionego w celu ulokowania kapitału gruntu, przeznaczonych w studium zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową oraz niezabudowanych należy naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, iż w przypadku sprzedaży podzielonych działek, o których mowa wyżej nie będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT. Swoje stanowisko opiera na analizie art. 15 ustawy o VAT oraz art. 9 i 12 VI Dyrektywy, które stanowią, iż podatnikiem VAT jest każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą. Powyższe znalazło potwierdzenie w Wyroku NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r. (sygn. IFSK 603/06), z którego wynika, iż podstawową zasadą podatku VAT jest jego neutralność. Oznacza to, że podmiot musi mieć zagwarantowaną możliwość odzyskania podatku naliczonego, co w przypadku Wnioskodawcy, jako osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Kolejne Wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 października 2006 r. (sygn. akt I SA/Wr/830/06) oraz z dnia 16 maja 2007 r. (sygn. akt I SA/Wr 153/07) uznają, iż fakt wykonywania przez podmiot czynności określonych w art. 5 ustawy o VAT nie jest wystarczająca przesłanką do ich opodatkowania. Podmiot musi działać w charakterze podatnika, a zatem podmiotu samodzielnie wykonującego działalność gospodarczą. Czynności podlegające opodatkowaniu wykonywane przez podmiot, który nie występuje w charakterze podatnika, pozostają poza zakresem opodatkowania.

Ponadto art. 43 ust. 9 ustawy o VAT zwalnia z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Studium zagospodarowania przestrzennego nie jest prawem miejscowym, zatem wydzielonych w trybie rolnym działek nie można uznać za działki budowlane, tym samym ich sprzedaż może korzystać z ww. zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przez dostawę towarów natomiast, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu cyt. wyżej art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania tym podatkiem wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest by czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 powołanej ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 cytowanej ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności wynika, iż zamierza podzielić zakupiony w celu ulokowania kapitału grunt na kilkanaście działek, każda o powierzchni ponad 3000m2,a następnie sprzedać tak powstałe działki. Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywanie przedmiotowych dostaw w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot tych dostaw - grunt, jest towarem w pojęciu ustawy. Okoliczności sprawy wskazują ponadto, iż podział gruntu na kilkanaście działek w celu ich sprzedaży świadczy o zamiarze częstotliwego, powtarzalnego wykonywania czynności.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika również, iż przedmiotowy grunt jest przeznaczony w studium zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową. Studium zagospodarowania przestrzennego jest dokumentem poprzedzającym wykonanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie jest ono prawem, jest jednak zobowiązaniem władzy lokalnej do działań zgodnie z wyznaczonymi kierunkami. Jako uchwała rady gminy stanowi podstawę do opracowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

Zatem, dostawa chociażby jednej działki przeznaczonej pod zabudowę, w okolicznościach wskazujących na zamiar dokonywania jej w sposób częstotliwy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, gdyż zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Należy również zauważyć, że wyroki sądowe na które powołuje się Wnioskodawca zapadły w indywidualnych sprawach podatnika i nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.