IPPP1-443-313/09-4/JB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-313/09-4/JB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy niezabudowanej działki gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy niezabudowanej działki gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Rada Powiatu uchwałą z dnia 19 lutego 2009 r. wyraziła zgodę na sprzedaż Gminie po obniżonej cenie - z bonifikatą, niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w G., oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 3662/11 o pow. 0,4000 ha. Ww. działka położona jest w terenie strefy gdzie plan ogólny zagospodarowania przestrzennego Miasta utracił moc obowiązującą z dniem 1 stycznia 2003 r. na podstawie art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. Nr 15, poz. 139 z późn. zm.). Natomiast zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej w dniu 24 listopada 2000 r. Nr ww. działka zlokalizowana jest w obszarze usług z zielenią towarzyszącą oraz w jednostce F3, gdzie zagospodarowanie terenów wkoło szpitala wymaga modernizacji z zachowaniem warunków określonych dla wartościowych obiektów środowiska kulturowego. Z ewidencji gruntów i budynków wynika, że działka nr 3662/11 stanowi użytki rolne klasy R IIIb - 0,4000 ha.

Rada Gminy w dniu 29 grudnia 2008 r. podjęła uchwałę o odpłatnym nabyciu niezabudowanej działki gruntu nr 3662/11 z przeznaczeniem pod budowę przedszkola.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż niezabudowanej działki gruntu nr 3662/11 podlega opodatkowaniu 22% podatkiem VAT, a jeśli tak to czy opodatkowaniu podlega kwota po udzieleniu bonifikaty.

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż podlega opodatkowaniu 22% podatkiem VAT. Opodatkowaniu podlega wartość po udzieleniu bonifikaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 wskazanej ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zaznaczyć należy, że stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że wykonywanie czynności o charakterze cywilnoprawnym przez jednostki samorządu terytorialnego skutkuje brakiem możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT w tym zakresie, a tym samym realizowane odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług o charakterze cywilnoprawnym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. A zatem z uwagi na fakt, iż sprzedaż gruntów będzie miała charakter cywilnoprawny, nie jest możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów, a zatem wykonane czynności będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 omawianej ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 ustawy.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy. Jak wynika z pkt 9 wskazanego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższego wynika, iż na mocy powyższego przepisu zwolniona od podatku jest jedynie dostawa gruntów niezabudowanych, które nie są gruntami budowlanymi lub gruntami przeznaczonymi pod zabudowę. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane oraz nieruchomości gruntowe niezabudowane będące terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1.

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,

2.

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych, a rada gminy uchwala plan po stwierdzeniu jego zgodności z ustaleniami studium (art. 20 ust. 1 ww. ustawy).

Zaznaczyć należy, iż o ile przeznaczenie terenu określa plan zagospodarowania przestrzennego, decyzja o ustaleniu warunków zabudowy oraz studium zagospodarowania, o tyle ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały one założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznych w niej zawartych i nie określają przeznaczenia gruntu.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, decyduje przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są bowiem wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Natomiast w myśl ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W myśl powołanych przepisów kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, a w przypadku udzielenia bonifikaty, rabatu podstawę opodatkowania (tj. obrót) zmniejsza się o kwotę tej bonifikaty (rabatu).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż grunty, które mają być przedmiotem sprzedaży przez Wnioskdoawcę, nie są objęte obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy. Plan ten utracił moc obowiązującą z dniem 1 stycznia 2003 r. Natomiast zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej, przedmiotowa działka zlokalizowana jest w obszarze usług z zielenią towarzyszącą oraz w jednostce F3, gdzie zagospodarowanie terenów wkoło szpitala wymaga modernizacji z zachowaniem warunków określonych dla wartościowych obiektów środowiska kulturowego.

Rada Gminy w dniu 29 grudnia 2008 r. podjęła uchwałę o odpłatnym nabyciu niezabudowanej działki gruntu z przeznaczeniem pod budowę przedszkola.

A zatem, w analizowanej sytuacji decydujące znaczenie, będą miały ustalenia zawarte w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, z którego wynika, iż przedmiotowa działka znajduje się w obszarze usług z zielenią towarzyszącą oraz w jednostce F3. Powyższe wskazuje, że przedmiotowa działka znajduje się w obszarze terenów przeznaczonych pod zabudowę. Fakt, iż z ewidencji gruntów i budynków wynika, iż przedmiotowa działka należy do grupy użytków rolnych, nie ma znaczenia dla określenia przeznaczenia danego gruntu.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w świetle powołanych przepisów Wnioskodawca dokonując sprzedaży nieruchomości gruntowej oznaczonej nr 3662/11 nie może zastosować zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem przedmiotowa dostawa podlegać będzie opodatkowaniu według stawki określonej w art. 41 ust. 1 ustawy tj. według stawki 22%.

Podstawę opodatkowania, w analizowanej sytuacji, stanowić będzie obrót pomniejszony o kwotę udzielonej bonifikaty, zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, co oznacza, że podatek VAT powinien być wyliczony po uwzględnieniu zastosowanej bonifikaty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl