IPPP1-443-309/11-4/EK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-309/11-4/EK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 1 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej "odstępne" za najem lokalu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej "odstępne" za najem lokalu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 1 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i dystrybucji napojów bezalkoholowych w całości opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT).

Na potrzeby tej działalności wynajmuje od podmiotu trzeciego lokal biurowy. Umowa najmu zawarta została na czas oznaczony. Umowa ta przewiduje jednak możliwość jednostronnego skrócenia przez Spółkę umówionego okresu najmu o dwadzieścia cztery miesiące pod warunkiem, że Spółka zapłaci kompensację (koszty odstępnego) w wysokości czynszu za okres 18 miesięcy. Kwota ta zostanie powiększona o podatek VAT.

W związku z planowanymi zmianami organizacyjnymi Spółki mającymi na celu znalezienie oszczędności, Spółka planuje wyremontowanie i zaadoptowanie innego budynku stanowiącego własność Spółki i przeniesienie tam pracowników z najmowanego lokalu biurowego z jednoczesnym odstąpieniem od umowy najmu przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta. Spółka zamierza skorzystać ze wspomnianej możliwości skrócenia okresu umowy za zapłatą odstępnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo obniżyć kwotę VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej odstępne.

Zdaniem Spółki ma ona prawo obniżyć kwotę VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej odstępne.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT) zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jednocześnie, w art. 88 ustawy VAT ustawodawca wymienił przypadki, w których prawo do odliczenia VAT naliczonego nie przysługuje. Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższych uregulowań wynika, że aby podatnik mógł odliczyć VAT naliczony z faktury musi ona dotyczyć nabycia towaru bądź usługi, które są opodatkowane VAT (a więc podlegają opodatkowaniu VAT i nie są z opodatkowania zwolnione) i które są przez podatnika wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Działalność gospodarcza Spółki jest w całości opodatkowana VAT. Wszystkie towary i usługi, w tym koszty najmu lokalu biurowego oraz koszty odstępnego, są przez Spółkę nabywane z przeznaczeniem do wykorzystania ich działalności opodatkowanej. Z tego punktu widzenia Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT. Warunek wykorzystania do czynności opodatkowanych jest więc w przypadku odstępnego spełniony. Należy jeszcze rozważyć, czy transakcja ta stanowi czynność opodatkowaną VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy VAT).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, rozumie się w myśl art. 8 ust. 1 ustawy VAT każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Uregulowania te wskazują na szeroką definicję świadczenia usług, która obejmuje każde mające odpłatny charakter świadczenie, wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie stanowi dostawy towarów. Należy zwrócić uwagę w szczególności na przepis art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Oznacza to, iż pojęcie świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy rozumieć jako każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania aktywne i pasywne. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący konkretną korzyść. Kwestia ta ma szczególnie istotne znaczenie przy takich świadczeniach, których istotą jest zaniechanie, powstrzymywanie się od określonych czynności.

Sama wymierna korzyść po stronie otrzymującego świadczenie nie przesądza jeszcze, że ma miejsce świadczenie usługi. Konieczne jest bowiem, aby powstrzymywanie się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji odbywało się w ramach stosunków obligacyjnych, w wykonaniu zobowiązania do tego. W konsekwencji czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest za odpłatnością w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Musi ono przyczyniać się bezpośrednio do uzyskania korzyści przez wypłacającego.

W ocenie Spółki, tolerowanie przez wynajmującego skrócenia okresu umowy za zapłatą odstępnego wynika z zobowiązania umownego i skutkuje uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez Spółkę. Nie ma też wątpliwości, że zapłata odstępnego następuje w zamian za takie zachowanie wynajmującego. Na podstawie bowiem szczególnych postanowień umownych strony przewidziały możliwość wcześniejszego odstąpienia od umowy najmu lokalu w zamian za wypłacenie przez Spółkę odstępnego. Kwota odstępnego jest znacznie niższa od kwoty, którą Spółka jako najemca musiałaby płacić w wykonaniu podstawowego zobowiązania z umowy najmu. Dzięki rezygnacji wynajmującego z dochodzenia swoich praw płynących z umowy najmu w zamian za odstępne, ograniczone zostają niekorzystne dla Spółki skutki decyzji o zmianie organizacji, które mają wygenerować oszczędności. Spółka otrzymuje więc konkretną wymierną korzyść, wynikającą z zobowiązania umownego, za którą - zgodnie z umową - płaci wynagrodzenie.

W związku z powyższym, zachowanie wynajmującego spełnia definicję odpłatnego świadczenia usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT, które podlega opodatkowaniu VAT. Ustawa VAT nie przewiduje też zwolnienia dla tego typu usług. Art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy VAT nie ma więc w tym przypadku zastosowania.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wpłatę odstępnego.

Spółka pragnie zauważyć, że analogiczne stanowisko w odniesieniu do odstępnego prezentowane jest przez organy podatkowe, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 maja 2008 r. (nr IBPP1/443-322/08/JP) Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 kwietnia 2009 r. (nr ITPP2/443-56/09/AF), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 listopada 2008 r. (IPPP1/443-1688/08-2/Mpe) czy z dnia 17 kwietnia 2008 r. (nr IP-PP2-443-47/08-2/PS).

Spółka wnosi więc o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl