IPPP1/443-305/13-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zainteresowanego, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 8 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika podatku VAT w związku ze świadczeniem usług zarządzania, stawki podatku VAT oraz momentu powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika podatku VAT w związku ze świadczeniem usług zarządzania, stawki podatku VAT oraz momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z dniem 2 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, której przedmiotem są:

70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania - działalność podstawowa, oraz

62.02.Z Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,

62.09.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych,

82.11.Z Działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura,

82.99.Z Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Wnioskodawca złożył także zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy o VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi na rzecz klientów, zarówno osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i innych podmiotów gospodarczych. Jego działalność podlegać będzie jednak ograniczeniom wynikającym z umowy o zakazie konkurencji; jaką zawarł ze swoim obecnym kluczowym klientem (dalej: Zleceniodawca lub Spółka).

Wnioskodawca pełni funkcję Członka Zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Zleceniodawcy). Wnioskodawca został powołany do składu zarządu Zleceniodawcy w roku 2012. W dniu 14 czerwca 2012 w Rejestrze Przedsiębiorców dokonano wpisu Wnioskodawcy, jako Członka Zarządu Spółki, przy czym od dnia 1 sierpnia 2012 r. do dnia 31 marca 2013 r. był on zatrudniony przez Spółkę na podstawie umowy o pracę, jednak w dniu 2 kwietnia 2013 r. zawarł Umowę o Świadczenie Usług Zarządzania (dalej: Umowa), zgodnie z którą od dnia 2 kwietnia 2013 r. będzie świadczył usługi zarządzania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedmiot Umowy stanowić będzie świadczenie usługi polegającej na:

Usługi stanowiące przedmiot Umowy będą wykonywane w siedzibie Zleceniodawcy, siedzibie Wnioskodawcy oraz we wszystkich innych lokalizacjach, w których Spółka prowadzi swoje Interesy. Wnioskodawca zobowiązuje się wykonywać obowiązki wynikające z Umowy osobiście i nie może zlecić ich wykonywania osobie trzeciej.

Do obowiązków Wnioskodawcy należeć będzie w szczególności:

Z tytułu wykonywania obowiązków wynikających z Umowy Wnioskodawca będzie otrzymywał stałe miesięczne wynagrodzenie. Wnioskodawca będzie uprawniony do corocznej premii zadaniowej za realizację celów postawionych Spółce. Wnioskodawcy może być ponadto wypłacona nagroda uznaniowa, przyznawana przez właściwy dla ustalania zasad wynagradzania organ, po zakończeniu kluczowych dla Spółki projektów. Strony Umowy zakładają, że stałe wynagrodzenie miesięczne, premia zadaniowa oraz nagroda uznaniowa zostaną powiększone o podatek od towarów i usług.

Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkodę wyrządzoną przez niego w związku z wykonywaniem Umowy, będącą następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania swoich obowiązków wynikających z Umowy. Należy podkreślić, że zgodnie z postanowieniami Umowy, odpowiedzialność o której mowa powyżej jest niezależna od odpowiedzialności Wnioskodawcy, jaką ponosi on z tytułu pełnienia funkcji Członka Zarządu Spółki, określonej przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami.

Dodatkowo, dla potrzeb tej Umowy, Wnioskodawca wykupił ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, powstałej w związku z zarządzaniem.

Umowa między Spółką, a Wnioskodawcą została zawarta na czas określony pełnienia przez Wnioskodawcę funkcji członka Zarządu Spółki. Umowa nie wygasa mimo wygaśnięcia mandatu Zarządzającego w Zarządzie Spółki, jeżeli w dniu wygaśnięcia mandatu lub w dniu następnym Zarządzający zostanie powołany do Zarządu Spółki na kolejną kadencję.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca świadczący usługi na podstawie Umowy o Świadczenie Usług Zarządzania, zawartej w ramach prowadzonej w tym zakresie jednoosobowej działalności gospodarczej, jest z tytułu świadczenia tych usług podatnikiem podatku VAT.

Usługi zarządzania, świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy, wynagradzane w formie miesięcznego ryczałtu, stanowią sprzedaż o charakterze ciągłym i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Usługi wynagradzane w formie premii lub nagród podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%. Obowiązek podatkowy w przypadku tych świadczeń powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wykonania usługi. Za datę wykonania tych usług należy przyjąć datę przedstawienia przez Zleceniodawcę informacji o stopniu realizacji postawionych celów i wysokości przysługującego wynagrodzenia.

Wnioskodawca wywodzi swoje stanowisko z następujących przepisów:

Artykuł 15 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 3, art. 19 ust. 4, art. 41 ust. 1, art. 96 ust. 1, art. 106 ust. 1, art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej: ustawa o VAT,

Artykuł 13 pkt 7 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - dalej: ustawa o PIT,

§ 5 ust. 1 pkt 6 i § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.) - dalej: rozporządzenie w sprawie wystawiania faktur.

UZASADNIENIE stanowiska Podatnika

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów (usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. obowiązuje nowe brzmienie art. 15 ust. 2 (Dz. U. Z 2013 r. poz. 35), w myśl którego, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednakże, na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, a której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, nie uznaje się m.in. czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W art. 13 pkt 9 ustawy o PIT wymienione zostały przychody uzyskiwane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów a podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika poza rolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 tj. przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Przychody, uzyskiwane przez Wnioskodawcę od Zleceniodawcy (niezależnie od łączącego strony stosunku prawnego) nie stanowią wynagrodzenia z tytułu pełnionej funkcji, są, bądź to zapłatą za wykonywaną pracę (w warunkach określonych umową o pracę), lub należnością za świadczone usługi związane z zarządzaniem przedsiębiorstwem Zleceniodawcy na podstawie Umowy.

Aby ostatecznie przesądzić o tym, czy usługi świadczone na podstawie Umowy stanowią samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, należy ocenić, czy spełnione zostały warunki wskazane w art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, tj., czy z tytułu wykonania tych czynności Wnioskodawca jest związany ze zlecającym wykonanie tych czynności (Zleceniodawcą) prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny, co do:

Stosunek prawny między Zleceniodawcą a Wnioskodawcą został ukształtowany w Umowie o Świadczenie Usług Zarządzania. Umowa w sposób ogólny reguluje warunki wykonywania zleconych czynności, wskazując, że usługi stanowiące jej przedmiot, będą wykonywane w siedzibie Zleceniodawcy, siedzibie Wnioskodawcy oraz we wszystkich innych lokalizacjach, w których Spółka prowadzi swoje interesy. Zleceniodawca nie narzuca Wnioskodawcy dobowego, czy miesięcznego wymiaru czasu, w którym świadczone będą usługi, jedynie określa dopuszczalną przerwę w wykonywaniu przedmiotu umowy, w wymiarze 28 dni roboczych. Można jednak uznać, że pierwszy z warunków stawianych przez art. 15 ust. 3 ustawy o VAT. jest spełniony.

Umowa reguluje zasady wynagradzania Wnioskodawcy, wskazując, iż będzie on otrzymywał stałe miesięczne wynagrodzenie. Wnioskodawca będzie także uprawniony do corocznej premii zadaniowej za realizację celów postawionych Spółce może także otrzymać nagrodę uznaniową. Oznacza ta, że zapisy Umowy spełniają także drugi z postawionych warunków. Umowa reguluje również zasady odpowiedzialności, jednak dotyczą one wyłącznie odpowiedzialności Wnioskodawcy (świadczącego usługi), a nie zlecającego wykonanie tych czynności (Zleceniodawcy). W § 3 Umowy (Odpowiedzialność Zarządzającego) wskazano, iż Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkodę wyrządzoną przez niego w związku z wykonywaniem Umowy, będącą następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania swoich obowiązków wynikających z Umowy.

Odpowiedzialność o której mowa w poprzednim zdaniu, jest niezależna od odpowiedzialności Wnioskodawcy, jaką ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka Zarządu Spółki, określonej przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami. Zatem, nie jest spełniony ostatni z warunków, co przesądza o tym, że czynności wykonywane w ramach Umowy stanowią samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, z tytułu której Wnioskodawca jest podatnikiem VAT. Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, np. w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach interpretacji z dnia 18 lutego 2013 r. sygn. IBPP4/443-489/12/BP, lub w interpretacjach wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 stycznia 2013 r. sygn. IPPP3/443-18/13-2/SM i z dnia 27 kwietnia 2012 r. sygn. IPPP3/443-236/12-2/JF.

Konsekwentnie należy stwierdzić, że zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży (lub miesiąc i rok dokonania sprzedaży), cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z dalszymi zastrzeżeniami. Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Istotną dla Wnioskodawcy regulację zawiera przepis § 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wystawiania faktur. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym, jeżeli podatnik określa w fakturze wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. Ustawa o VAT nie definiuje "sprzedaży o charakterze ciągłym", jednak wykładni tego pojęcia dokonał np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 kwietnia 2012 r. (sygn. I FSK 935/11), w którym wskazał, iż: "sprzedaż o charakterze ciągłym" (...) polega na świadczeniach ciągłych podatnika, obejmujących pewne stałe zachowania w czasie trwania stosunku obligacyjnego, zaspokajające interes odbiorcy tych świadczeń, poprzez ich trwały - pod względem czasowym i funkcjonalnym - charakter oraz cechujące się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności podatnika, co jest charakterystyczne dla świadczeń ciągłych (okresowych)".

W ocenie Wnioskodawcy, usługi świadczone na podstawie Umowy są usługami o charakterze ciągłym, które będą rozliczane w okresach miesięcznych, a zatem ma on prawo do wystawiania faktur w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał sprzedaży tych usług. Wystawiane przez Wnioskodawcę faktury powinny w swej treści zawierać wyłącznie miesiąc i rok dokonanej sprzedaży.

Dodatkowe wynagrodzenie, w formie premii zadaniowej lub nagrody uznaniowej, powinno zostać udokumentowane odrębnymi fakturami, sporządzonymi przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadami ogólnymi, tzn. w terminie 7. dni po wykonaniu usług dodatkowych. Przy czym, za datę wykonania tych usług należy przyjąć dzień, w którym Zleceniodawca, działając przez organ właściwy dla ustalania zasad wynagradzania, poinformuje Wnioskodawcę o spełnieniu przez niego warunków uzasadniających wypłatę premii lub nagrody oraz o przyznanej kwocie premii lub nagrody.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

* wykonywania tych czynności,

* wynagrodzenia

* oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności, z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla a Recaudadores de Tributos de las Zonas primera v Segunda, C-235/85 pomiędzy Komisją Europejską a Królestwem Holandii). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczął z dniem 02.04.213 r. prowadzenie działalności gospodarczej, której przedmiotem jest:

70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania - działalność podstawowa, oraz

62.02.Z Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,

62.09.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych,

82.11.Z Działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura,

82.99.Z Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Ponadto Zainteresowany złożył zgłoszenie rejestracyjne o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy. W dniu 2 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę i świadczenie usług zarządzania. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług polegających na:

Wnioskodawca będzie wykonywał ww. czynności w siedzibie Zleceniodawcy, własnej siedzibie oraz we wszystkich innych lokalizacjach, w których Zleceniodawca prowadzi swoje interesy. Ponadto Zainteresowany będzie wykonywał powierzone obowiązki samodzielnie, nie może ich zlecić osobom trzecim. Działalność Wnioskodawcy podlega ograniczeniom wynikającym z umowy o zakazie konkurencji zawartej ze Zleceniodawcą. W związku z wykonywaniem postanowień umowy Zainteresowany będzie otrzymywał stałe miesięczne wynagrodzenie, oraz będzie uprawniony do corocznej premii zadaniowej przyznawanej za realizację postawionych celów. Wnioskodawca może również otrzymać nagrodę uznaniową. Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność wobec Zleceniodawcy lub osób trzecich za szkodę wyrządzoną przez niego w związku z wykonywaniem umowy, będącą następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania swoich obowiązków wynikających z umowy. Zgodnie z postanowieniami umowy, odpowiedzialność o której mowa powyżej jest niezależna od odpowiedzialności Wnioskodawcy, jaką ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu, określonej przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami. Dodatkowo, dla potrzeb tej umowy zarządzania, Wnioskodawca wykupił ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, powstałej w związku ze świadczeniem usług. Umowa pomiędzy Wnioskodawcą z zleceniodawcą została zawarta na czas określony.

Analiza powołanych przepisów prawa w kontekście wskazanego opisu sprawy pozwala na uznanie, iż z racji, że Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich za szkodę wyrządzoną w związku z wykonywaniem postanowień umowy, nie można uznać, że relacja łącząca Zainteresowanego ze zleceniodawcą stanowi stosunek zobowiązaniowy podobny do tego jaki łączy pracodawcę i pracownika. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi zarządzania w ramach zawartej umowy należy uznać za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wnioskodawca będąc podatnikiem podatku VAT z tytułu świadczenia usług zarządzania wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, winien uzyskane z tego tytułu wynagrodzenie opodatkować podatkiem VAT według stawki 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Dla opisanych we wniosku czynności Ustawodawca nie przewidział preferencyjnych stawek podatku od towarów i usług w przepisach ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych.

Zdaniem Zainteresowanego świadczone usługi w zakresie zarządzania stanowią usługi o charakterze ciągłym. Pojęcie sprzedaży ciągłej w przepisach z zakresu podatku od towarów i usług pojawia się w § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360ze zm. dalej rozporządzenie). Przedmiotowe rozporządzenie zawiera m.in. szczegółowe regulacje dotyczące danych jakie powinny zawierać faktury VAT.

Stosownie do § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, faktura powinna zwierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży.

Zgodnie z § 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2. W przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym, jeżeli podatnik określa w fakturze wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Pomimo, iż przywołane przepisy odwołują się do pojęcia sprzedaży ciągłej, to jednak termin ten nie został wyjaśniony w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług. Dlatego też w celu zrozumienia tego terminu należy odnieść się do wykładni językowej oraz przepisów prawa cywilnego.

Sprzedaż o charakterze ciągłym należy rozpatrywać w znaczeniu nadanym pojęciu "sprzedaż" w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, a mianowicie jako odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem wykładnia językowa pojęcia "sprzedaż o charakterze ciągłym" sprowadza się do ustalenia znaczenia przymiotnika "ciągły". W Słowniku Języka Polskiego pod red. J. Szymczaka (PWN, Warszawa 1989) słowo to zdefiniowane zostało jako "dziejący się, odbywający nieustannie, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały" oraz "ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni, nie mający luk, odstępów".

Wynika z powyższego, że za sprzedaż o charakterze ciągłym należy uznać sprzedaż odbywającą się bezustannie, stale, bez przerwy, itd.

Należy podkreślić, że czynnik czasu w świadczeniach ciągłych wynika z ich istoty, wyrażającej się w niemożności wyróżnienia powtarzających się odrębnych czynności, którym można przypisać określony moment czasu. Świadczenie ciągłe jest realizowane stale - stan realizacji świadczenia trwa - przez określony okres, jak to dzieje się np. przy najmie, czy też usługach telekomunikacyjnych. Niemożność jednorazowego wykonania świadczenia o charakterze ciągłym wynikać powinna z rodzaju czynności (istoty świadczenia), a nie z okoliczności, że na mocy jednej umowy zawartej na określony czas dokonanych zostanie szereg świadczeń, które co do zasady mogą być wykonane jednorazowo.

Natomiast pojęcie ciągłości rozumiane zgodnie z zasadami prawa cywilnego, należy odnieść do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie ciągłe trwa przez cały okres obowiązywania umowy i nie może zostać wypełnione inaczej niż przez upływ czasu, na jaki umowa została zawarta. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się odrębnych czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne w określonym momencie czasu. Innymi słowy, w przypadku świadczenia ciągłego nie sposób stwierdzić, że zostało ono zrealizowane w konkretnej dacie, bowiem jest ono realizowane stale - stan realizacji świadczenia trwa przez określony okres (np. w przypadku najmu, czy też usług telekomunikacyjnych).

Pod pojęciem sprzedaży "ciągłej" należy więc rozumieć wynikające ze zobowiązania o charakterze ciągłym, świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia. Sformułować można wniosek, iż jako sprzedaż ciągłą można uznać każdą dostawę lub usługę, która jest stale w fazie wykonywania, co oznacza, że wykonywana jest nieprzerwanie przez czas trwania umowy i w której jednoznacznie można określić jedynie moment rozpoczęcia jej świadczenia, natomiast moment jej zakończenia rozumianego jako definitywne wykonanie, nie jest z góry określony. Jest on wyznaczony przez datę obowiązywania umowy między kontrahentami.

W świetle powołanych powyżej przepisów, zdaniem tut. Organu, jako sprzedaż ciągłą można uznać każdą dostawę lub usługę, która jest stale w fazie wykonywania, co oznacza, że wykonywana jest nieprzerwanie przez czas trwania umowy i w której jednoznacznie można określić jedynie moment rozpoczęcia jej świadczenia, natomiast moment jej zakończenia rozumianego jako definitywne wykonanie, nie jest z góry określony. Jest on wyznaczony przez datę obowiązywania umowy między kontrahentami.

W praktyce za sprzedaż o charakterze ciągłym przyjęło się uważać przede wszystkim systematyczne, wykonywane z dużą częstotliwością, usługi o charakterze powszechnym np.: dostawy energii cieplnej, wody, dostawy energii elektrycznej czy też najem, dzierżawę, przechowanie, dostawę Internetu, prowadzenie rachunku bankowego. Dostawy o charakterze ciągłym cechują się niemożnością jednoznacznego wskazania momentu powstania obowiązku podatkowego.

Mając zatem na względzie fakt, iż opisane usługi wykonywane przez Wnioskodawcę będą miały charakter świadczeń wykonywanych stale i w sposób powtarzalny oraz wykonywanych na bieżąco w okresie rozliczeniowym, zaś precyzyjne określenie momentu wykonania konkretnej usługi w danym okresie rozliczeniowym nie jest możliwe (przy czym przedmiotowy charakter sprzedaży oraz to, iż będzie rozliczana w cyklach miesięcznych wynika z zawartej umowy) należy stwierdzić, iż usługi zarządzania świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej umowy noszą znamiona sprzedaży o charakterze ciągłym.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny uznać należy, że skoro świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz zleceniodawcy czynności należy uznać za sprzedaż o charakterze ciągłym, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, zatem w sprawie znajdzie zastosowanie § 9 ust. 2 ww. rozporządzenia, na podstawie którego Wnioskodawca będzie zobowiązany wystawić fakturę VAT dokumentującą przedmiotową sprzedaż nie później niż siódmego dnia od dnia zakończenia miesiąca, w którym dokonano tej sprzedaży.

Powyższe nie będzie odnosić się do otrzymywanego przez Zainteresowanego wynagrodzenia z tytułu spełnienia dodatkowych warunków tj. odnoście premii zadaniowej oraz nagrody uznaniowej. Przewidziane w umowie dodatkowe należności dla Wnioskodawcy będą ustalane i przyznawane po zakończeniu przez Wnioskodawcę kluczowych dla Zlecającego projektów, będą stanowić odrębne od należnego z tytułu umowy zarządzania wynagrodzenie, należności za dodatkowe czynności zrealizowane przez Wnioskodawcę.

W kwestii ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług zarządzania zastosowanie znajdzie art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Stosownie do ust. 4 ww. przepisu, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W związku z powyższym, ponieważ wykonanie przez Wnioskodawcę usług zarządzania powinno być potwierdzone fakturą VAT, zatem na podstawie art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy u Zainteresowanego z tytułu świadczenia usług zarządzania powstanie z chwilą wystawienia faktury VAT, nie później jednak niż siódmego dnia, licząc od dnia zakończenia miesiąca rozliczeniowego, w którym dokonano sprzedaży o charakterze ciągłym.

W odniesieniu do otrzymywanego przez Zainteresowanego wynagrodzenia z tytułu spełnienia dodatkowych warunków tj. odnoście premii zadaniowej oraz nagrody uznaniowej, obowiązek podatkowy z tego tytułu powstanie zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu licząc od dnia wykonania usług.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz zaprezentowane powyżej wyjaśnienie należy uznać, iż Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.