IPPP1/443-304/13-4/EK - Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności utrzymania drogi dojazdowej wykonywanych przez spółdzielnię na rzecz użytkowników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2013 r. (data wpływu 5 kwietnia 2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 17 maja 2013 r. (data wpływu 23 maja 2013 r.) na wezwanie Organu z dnia 7 maja 2013 r. (skutecznie doręczone 14 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości opodatkowania-rozliczanych na podstawie zawartej umowy - kosztów stawką VAT 23% - jest prawidłowe.

W dniu 5 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości opodatkowania-rozliczanych na podstawie zawartej umowy - kosztów stawką VAT 23%. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 maja 2013 r. (data wpływu 23 maja 2013 r.) na wezwanie Organu z dnia 7 maja 2013 r. (skutecznie doręczone 23 maja 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

S. posiadają prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, stanowiącej drogę dojazdową o nazwie ul. K. Z drogi korzystają jeszcze trzy inne podmioty. S. (zarządzająca drogą) i SK. mają podpisane umowy na współfinansowanie kosztów utrzymania drogi dojazdowej z powyższymi trzema podmiotami.

Koszty utrzymania drogi są dzielone więc na 5 części i tak opłacane przez wszystkich użytkowników.

W skład kosztów utrzymania wchodzą: zarządzanie, konserwacja, naprawa, sprzątanie i odśnieżanie (zlecane i realizowane przez S.), podatek od nieruchomości i opłata za prawo wieczystego użytkowania.

Podmiotom nie posiadającym prawa wieczystego użytkowania S. wystawia faktury VAT ze stawką 23% na 1/5 kosztów utrzymania drogi zgodnie z umową.

Jeden z podmiotów podważa zasadność naliczania przez zarządcę S.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy naliczany VAT do wszystkich składników kosztów utrzymania drogi jest zgodny z prawem.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż musi naliczać za użytkowanie przedmiotowej drogi VAT do kwoty, którą użytkujący zobowiązany jest zapłacić na podstawie umowy o korzystanie z drogi i ponoszenie za nią kosztów.

S.B. nie płaci S. za korzystanie z drogi wymawiając się powodem, że bezpodstawnie Wnioskodawca nalicza podatek VAT.

Pozostałe podmioty korzystające z drogi płacą od lat faktury za koszty utrzymania drogi wraz z należnym podatkiem VAT.

Dlatego Wnioskodawca wnosi o odpowiedź, czy stanowisko Wnioskodawcy - naliczanie 23% podatku do kosztów jakie poniosła S.-jest zgodne z prawem, czy też Zainteresowany może świadczyć usługę korzystania z drogi i nie pobierać podatku od użytkowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów". Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Tak więc, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W świetle art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z powyższego wynika, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku - art. 29 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie zaś z art. 146a ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wraz z innym podmiotem posiadają prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, stanowiącej drogę dojazdową. Z drogi korzystają jeszcze trzy inne podmioty. Wnioskodawca jako zarządzający drogą ma podpisaną umowę na współfinansowanie kosztów utrzymania drogi dojazdowej z powyższymi trzema podmiotami. Koszty utrzymania drogi są dzielone więc na 5 części i tak opłacane przez wszystkich użytkowników. W skład kosztów utrzymania wchodzą: zarządzanie, konserwacja, naprawa, sprzątanie i odśnieżanie (zlecane i realizowane przez Wnioskodawcę), podatek od nieruchomości i opłata za prawo wieczystego użytkowania. Podmiotom nie posiadającym prawa wieczystego użytkowania S. wystawia faktury VAT ze stawką 23% na 1/5 kosztów utrzymania drogi zgodnie z umową.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że wszelkie opłaty wnoszone na pokrycie kosztów utrzymania (opłaty eksploatacyjne) drogi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują w sposób szczegółowy jakie elementy należy uwzględnić przy ustalaniu podstawy opodatkowania, posłużenie się jednak sformułowaniem "całość świadczenia należnego od nabywcy" oznacza, że w podstawie opodatkowania należy uwzględnić wszelkie koszty bezpośrednio związane z dostawą towarów lub ze świadczeniem usługi zasadniczej, którymi w efekcie obciążany jest nabywca świadczenia. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego. Zatem, w myśl ogólnych zasad ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia konkretnej usługi, nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które na tę usługę się składają i opodatkowywać ich osobno. Usługodawca sprzedaje określoną usługę a nie elementy (koszty), które się na nią składają. Znajduje to potwierdzenie w brzmieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Zatem świadczoną przez Wnioskodawcę usługę utrzymania drogi należy traktować jako usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a ust. 1 ustawy, przy czym podstawa opodatkowania powinna obejmować wszystkie elementy składające się na opłatę eksploatacyjną, w przedmiotowej sprawie są to: koszty zarządzania, konserwacja, naprawa, sprzątanie i odśnieżanie, podatek od nieruchomości, opłata za prawo wieczystego użytkowania. Wszystkie ww. składniki opłaty z tytułu użytkowania drogi, stanowią elementy cenotwórcze usługi, jaką Spółdzielnia, jako zarządzający drogą, wykonuje na rzecz użytkowników drogi i w konsekwencji należy zastosować jednolitą stawkę podatku w odniesieniu do całości kwoty należnej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.