IPPP1/443-298/14-2/MP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-298/14-2/MP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczajacej 3.5 tony, przeznaczonych do bezpośredniej ich odsprzedaży bądź wykorzystywanych przejściowo jako samochody testowe/demonstracyjne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczajacej 3.5 tony, przeznaczonych do bezpośredniej ich odsprzedaży bądź wykorzystywanych przejściowo jako samochody testowe/demonstracyjne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o, (dalej: Spółka) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka podpisała umowy z firmą T. Sp. z o.o. - w oparciu o którą została ustanowiona autoryzowanym dealerem. Zgodnie z zapisami przywołanej wyżej umowy, Spółka zajmuje się m.in. sprzedażą fabrycznie nowych samochodów marki L. Spółka jest również upoważniona w ramach prowadzonej przez siebie działalności do obrotu samochodami używanymi. Stosowny zapis dotyczący przedmiotu działalności Spółki w zakresie obrotu samochodami (PKD 45.11.Z.- Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek) znajduje się w umowie Spółki. W ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa do nowych jak i do używanych samochodów będących przedmiotem bezpośredniej ich odprzedaży oraz do pojazdów przejściowo wykorzystywanych przez Spółkę, uprzednio rejestrowanych zgodnie z przepisami ustawy - Prawo o ruchu drogowym jako tzw. pojazdy demonstracyjne/testowe, paliwa silnikowe, olej napędowy oraz gaz. W większości przypadków paliwa silnikowe, olej napędowy oraz gaz są wykorzystywane w tych samochodach, które spełniają kryteria samochodów osobowych bądź innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekracząjącej 3,5 tony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - dalej "ustawa o VAT", w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w przypadku nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego bądź gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych bądź innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony przeznaczonych do bezpośredniej ich odprzedaży bądź wykorzystywanych przejściowo przez Spółkę w prowadzonej działalności jako pojazdy testowe/demonstracyjne, będzie Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykaznego na fakturze od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu tych pojazdów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzemieniem art. 88a ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT. Z kolei w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT wskazane jest, że przepis art. 88a ustawy o VAT dotyczy samochodów osobowych oraz innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Z zakresu tego przepisu wyłączone są jednak pojazdy samochodowe wskazane w art. 86a ust. 2 oraz 86a ust. 3 ustawy o VAT.

Powyższe oznacza, że przepis art. 88a ustawy o VAT nie dotyczy pojazdów samochodowych wymienionych w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT tj.:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów specjalnych - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym drogowym wynika, że jest to pojazd specjalny;

6.

pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1-5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg;

7.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Wyłączone z zakresu stosowania przepisu art. 88a ustawy o VAT są również samochody (pojazdy) wskazane w art. 86a ust. 3 ustawy o VAT. Z art. 86a ust. 3 ustawy o VAT wynika, że przepis art. 86a ust. 1 ustawy o VAT nie dotyczy przypadków (tzn. nie stosuje się go), gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika. Do tej kategorii samochodów będą zaliczały się zatem samochody osobowe bądź inne niż samochody osobowe pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony przeznaczone do bezpośredniej ich odprzedaży - zarówno pojazdy fabrycznie nowe jak i używane. Na podstawie interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 21 czerwca 2013 r. w tej kategorii pojazdów mieszczą się się również pojazdy przejściowo wykorzystywane przez podatników jako tzw. pojazdy demonstracyjne/testowe, uprzednio rejestrowane zgodnie z przepisami ustawy - Prawo o ruchu drogowym i wykorzystywane do jazd demonstracyjnych/testowych z Klientami na drogach publicznych, o ile przedmiotem działalności takiego podatnika jest odsprzedaż tych pojazdów. Brzmieniem art. 86a ust. 3 ustawy o VAT są również objęte samochody przeznaczone do oddania ich w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, jeśli ten rodzaj działalności stanowi przedmiot działalności podatnika.

Z uwagi na powyższe, art. 88a ustawy o VAT nie stosuje się do pojazdów wskazanych w art. 86a ust. 2 oraz 86a ust. 3 ustawy o VAT. Tym samym Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego od nabywanych przez Spółkę paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych wskazanych w art. 86a ust. 2 oraz 86a ust. 3 ustawy o VAT, w tym do napędu samochodów osobowych bądź innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do bezpośredniej ich odprzedaży bądź wykorzystywanych przejściowo przez Spółkę w prowadzonej działalności jako pojazdy testowe/demonstracyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl