IPPP1-443-298/09-4/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2009 r. (data wpływu 23 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za udział w konferencjach zawodowych i działalności wydawniczej oraz uwzględnienia ich w kalkulacji współczynnika proporcji, według którego Podatnika dokonuje częściowego odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2009 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za udział w konferencjach zawodowych i działalności wydawniczej oraz uwzględnienia ich w kalkulacji współczynnika proporcji, według którego strona dokonuje częściowego odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządem zawodowym, zrzeszającym biegłych rewidentów, powołanym na mocy ustawy z dnia 19 października 1991 r. o badaniu i ogłaszaniu sprawozdań finansowych oraz biegłych rewidentach i ich samorządzie (Dz. U. Nr 111, poz. 480). 13 października 1994 r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił odrębną ustawę o biegłych rewidentach i ich samorządzie, poświęconą wyłącznie sprawom samorządu zawodowego. Zgodnie z art. 18 powyższej ustawy, Strona jest niezależna w wykonywaniu swoich zadań i działa na podstawie przepisów ustawy oraz postanowień statutu. Przynależność do Izby jest obowiązkowa i powstaje po wpisaniu do rejestru biegłych rewidentów.

Zgodnie z ustawą o biegłych rewidentach i ich samorządzie, do zadań Wnioskodawcy, należy:

* reprezentowanie członków oraz ochrona ich interesów zawodowych,

* ustanawianie norm wykonywania zawodu biegłego rewidenta, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw finansów publicznych i Komisji Nadzoru Finansowego,

* ustalanie zasad etyki zawodowej biegłych rewidentów,

* określanie teoretycznych i praktycznych kwalifikacji kandydatów na biegłych rewidentów i nadawaniim tytułu biegłego rewidenta,

* sprawowanie nadzoru nad należytym wykonywaniem zawodu i przestrzeganiem zasad etyki zawodowej przez członków oraz przestrzeganiem przez podmioty uprawnione do badania sprawozdań finansowych przepisów niniejszej ustawy oraz innych przepisów dotyczących samorządu biegłych rewidentów i przepisów dotyczących przedmiotu działalności podmiotów - uprawnionych do badania sprawozdań finansowych,

* doskonalenie zawodowe członków,

* nakładanie na członków kar dyscyplinarnych za naruszanie prawa i norm wykonywania zawodu oraz etyki zawodowej.

Strona opracowuje materiały szkoleniowe dla kandydatów na biegłych rewidentów oraz może prowadzić działalność wydawniczą i szkoleniową.

Zgodnie z art. 19 ww. ustawy Strona posiada osobowość prawną.

Zgodnie ze Statutem, uchwalanym przez Zjazd (organ stanowiący Wnioskodawcy), przychody z działalności służą realizacji celów ustawowych.

Przychodami Strony są m.in.:

* składki członkowskie,

* opłaty wnoszone na podstawie przepisów ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie przez podmioty uprawnione do badania sprawozdań finansowych,

* opłaty egzaminacyjne wnoszone przez kandydatów na biegłych rewidentów za egzaminy oraz inne opłaty wnoszone przez kandydatów na biegłych rewidentów,

* wpłaty biegłych rewidentów ukaranych prawomocnymi orzeczeniami Krajowego Sądu Dyscyplinarnego,

* przychody z działalności wydawniczej i szkoleniowej.

Krajowa Rada jako organ Wnioskodawcy uchwala obowiązującą co roku wysokość składki członkowskiej biegłych rewidentów, opłaty z tytułu wpisu na listę podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych i opłaty rocznej z tytułu nadzoru.

Wnioskodawca podkreśla, iż pobierane opłaty mają charakter obowiązkowy - administracyjny i nie są związane ze świadczeniem jakichkolwiek usług przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wnoszących opłaty.

Do przychodów Strony należą również przychody z działalności wydawniczej i szkoleniowej, Zgodnie ze statutem, do zadań Wnioskodawcy należy bowiem doskonalenie zawodowe członków, prowadzenie działalności szkoleniowej, w tym prac studialnych i rozwojowych, organizowanie konferencji zawodowych (zarówno szkoleniowych, jaki poza szkoleniowych), w których udział jest dobrowolny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W odniesieniu do opłat za konferencje zawodowe Wnioskodawca podkreśla, iż w przeciwieństwie do opłat, składek ich uiszczanie nie jest obligatoryjne, bowiem udział w konferencjach jest dobrowolny Opłata za udział w konferencji stanowi wynagrodzenie za usługę. Podatnik występuje w tym przypadku jako świadczeniodawca, natomiast beneficjentami usługi są uczestnicy konferencji. Biorąc pod uwagę powyższe zdaniem Wnioskodawcy usługi organizacji konferencji zarówno szkoleniowych jak i pozostałych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jako usługi wymienione w pozycji 7 - usługi w zakresie edukacji (konferencje szkoleniowe) oraz w pozycji 10 - usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej niesklasyfikowane (konferencje pozaszkoleniowe) załącznika nr 4 do powyższej ustawy. Organizacja konferencji zawodowych należy do zadań statutowych Srony, w opinii Wnioskodawcy można zatem zastosować w stosunku do powyższych usług zwolnienia z opodatkowania o których mowa powyżej, tym samym wartość sprzedaży przedmiotowych usług powinna być uwzględniana przy kalkulacji współczynnika proporcji według, którego Podatnik dokonuje częściowego odliczenia podatku VAT

W odniesieniu do działalności wydawniczej Wnioskodawca, stoi na stanowisku iż działalność ta zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 9 ust. 1 pkt 10 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług powinna korzystać z opodatkowania stawką w wysokości 0%. Wnioskodawca przygotowuje jedynie wydawnictwa które zaliczane są do kategorii publikacji specjalistycznych. Zdaniem Wnioskodawcy mogą zatem korzystać z preferencyjnej stawki w wysokości 0%, tym samym wartość sprzedaży z powyższego tytułu powinna być brana pod uwagę przy kalkulacji współczynnika proporcji według, którego Podatnik dokonuje częściowego odliczenia podatku VAT.

Podsumowując w opinii Wnioskodawcy opłaty pobierane z tytułu organizacji konferencji szkoleniowych oraz o charakterze innym niż szkoleniowy są wynagrodzeniem za usługi zwolnione z opodatkowania VAT. Natomiast działalność wydawnicza Wnioskodawcy jest opodatkowana stawką w wysokości 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 54 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary zgodnie z art. 2 pkt 6 - rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty;

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Stosownie do zapisu ust. 3 powyższego artykułu usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast na mocy art. 43 ust. 1 ustawodawca przewidział zwolnienia od podatku od towarów i usług dla określonych czynności. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4do ustawy, W załączniku tym pod poz. 7 wymieniono - Usługi w zakresie edukacji-symbol PKWIU ex 80. a w poz. 10 wymieniono - Usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej niesklasyfikowane (wyłącznie statutowe) - PKWIU 91.

Ze złożonego wniosku wynika, iż do zadań statutowych Strony należy doskonalenie zawodowe jej członków. Podatnik organizuje konferencje zarówno szkoleniowe jak i pozaszkoleniowe. W ocenie Strony konferencje szkoleniowe mieszczą się pod. poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy, a konferencje pozaszkoleniowe mieszczą się pod. pos. 10 załącznika do ustawy, i w związku z tym korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Biorąc zatem pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opierając się na stanowisku Podatnika, iż świadczone usługi wymienione są w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 7 i 10 tego załącznika stwierdzić należy, że korzystają one ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika ponadto, iż Wnioskodawca osiąga przychody z działalności wydawniczej. Wnioskodawca wskazał, że przygotowywuje jedynie wydawnictwa, które zaliczane są do kategorii publikacji specjalistycznych.

Zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.) stanowi, iż obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

Zgodnie z § 9 ust. 3 ww. rozporządzenia, przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 10 lit. b) i pkt 11 lit. b), należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Wymienione wyżej rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 grudnia 2008 r. i zastąpiło obowiązujące do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), w którym powyższe zagadnienia regulował odpowiednio § 7 ust. 1 pkt 9 i § 7 ust. 3.

Biorąc zatem pod uwagę treść złożonego wniosku oraz wskazane wyżej przepisy zgodzić należy się z Podatnikiem, iż wydawnictwa specjalistyczne, spełniające prawem określone wymagania korzystają z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%,

Tut. Organ informuje, iż wskazany przez Stronę przepis art. 146 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług stracił moc obowiązującą z dniem 31 grudnia 2007 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku.

W sytuacji zatem gdy podatnik dokonuje zarówno czynności opodatkowanych jak i zwolnionych zastosowanie będą miały przepisy ustawy dotyczące częściowego odliczenia podatku. Zgodnie bowiem z art. 90 ust. 1 ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo - ust. 3 art. 90.

Zgodnie z ust. 4 art. 90 proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Z analizy powyższych przepisów wynika, iż w sytuacji. gdy podatnik dokonuje zarówno sprzedaży zwolnionej jak i opodatkowanej i nie jest w stanie wyodrębnić, w jakiej części poczynione zakupy służą czynnościom opodatkowanym, a w jakiej części czynnościom zwolnionym, podatnik zobligowany jest do odrębnego określenia kwot podatku związanego z czynnościami opodatkowanymi. W tym celu ustalić musi proporcje, w której w liczniku należy uwzględnić czynności opodatkowane, a w mianowniku całą wartość sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej z podatku.

Zatem usługi wydawnicze świadczone przez Stronę, opodatkowane stawką w wysokości 0% winny znaleźć się w liczniku sporządzonej proporcji, natomiast usługi szkoleniowe, korzystające ze zwolnienia Podatnik winien uwzględnić w mianowniku tej proporcji, a zatem stanowisko wnioskodawcy, iż zarówno usługi szkoleniowe jak i działalności wydawnicza winny zostać uwzględnione w sporządzanej proporcji służącej dla częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując; uwzględniając stanowisko Podatnika, iż świadczone usługi mieszczą się w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz że Strona wydaje wydawnictwa specjalistyczne uznać należy za prawidłowe stanowisko Podatnika odnośnie ich opodatkowania i konieczności uwzględnienia przy sporządzaniu proporcji niezbędnej do odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie zastrzec należy, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikowania towarów i usług, a obowiązek prawidłowego ich zaklasyfikowania statystycznego ciąży na podmiocie dokonującym ich sprzedaży. Właściwym w tym zakresie jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.