IPPP1/443-287/13-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2013 r. (data wpływu 28 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania zbiorczych faktur korygujących dokumentujących przyznawane rabaty - jest prawidłowe.

W dniu 28 marca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania zbiorczych faktur korygujących dokumentujących przyznawane rabaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest producentem i dystrybutorem wyrobów alkoholowych. W dalszej części wniosku całość produktów sprzedawanych przez Spółkę będzie zwana "Asortymentem". W swoim Asortymencie Spółka posiada różne grupy produktowe wyrobów alkoholowych (tekst jedn.: różne marki produktów), takie jak na przykład...,...,..., itp. (w dalszej części wniosku określona grupa produktowa będzie określana jako "Marka"). W ramach wybranych Marek można z kolei wyróżnić różnego rodzaju typy danego produktu, na przykład różne smaki danej Marki, albo różne pojemności pojedynczych opakowań danej Marki. Dystrybucji swoich wyrobów Spółka dokonuje m.in. za pośrednictwem sieci handlowych i hurtowników (dalej: "Kontrahenci" lub "Kupujący") w oparciu o różnie zawarte umowy. Sprzedaż powyższych wyrobów dokonywana jest z różną częstotliwością w zależności od skali współpracy z danym Kontrahentem i jego aktualnym zapotrzebowaniem. Ilość i rodzaj zamawianych produktów z Asortymentu Spółki zależne są od samych Kupujących i to oni decydują o nabyciu wyrobów z danej Marki. Proces sprzedażowy w każdym miesiącu jest niepowtarzalny. Bardzo często występuje bowiem sytuacja, w której do danego Kontrahenta przekazywane są w ramach poszczególnych dostaw towarów dokonywanych w tym samym miesiącu, różne Marki, tzn. konkretna Marka może pojawić się we wszystkich dokonywanych w danym miesiącu dla danego Kontrahenta dostawach, ale nie musi.

W celu uatrakcyjnienia sprzedaży Asortymentu Spółka udziela Kontrahentom rabatów, w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. - dalej: "ustawa o VAT"). Rabaty udzielane są retrospektywnie, tzn. dopiero po spełnieniu przez danego Kontrahenta warunków ustalanych indywidualnie w zawieranych umowach. Spółka premiuje na przykład takich Kupujących, u których:

* wartość zakupów określonej Marki przekroczy w uzgodnionym terminie określoną w umowie kwotę,

* zrealizowany zostanie ilościowy plan sprzedażowy (tzn. nabyta zostanie konkretna ilość danej Marki),

* zrealizowany zostanie program wsparcia sprzedaży (zgodnie ze szczegółowymi ustaleniami indywidualnymi zawartymi w umowie z konkretnym Klientem), np. poprzez utrzymywanie na stanie magazynowym przez Kontrahenta Spółki konkretnej ilości danej Marki.

Powyżej określone rabaty udzielane są w stosunku do wszystkich dostaw towarów dokonanych w danym okresie na rzecz danego Kontrahenta, tj. rabat dotyczy wszystkich faktur VAT wystawionych w danym okresie na danego Kontrahenta.

Natomiast zgodnie z przyjętym przez Spółkę modelem kalkulacji rabatów podstawą ich kalkulacji jest, co do zasady, obrót wynikający ze sprzedaży wybranej i ustalonej między stronami Marki. Innymi słowy, udzielany przez Spółkę rabat obliczany jest zazwyczaj na podstawie tych pozycji faktury VAT, dla których spełniony został warunek przyznania rabatu dla określonej Marki (np. przekroczony został próg wartości zakupów danej Marki, powyżej którego przyznawany jest określony rabat, bądź został zrealizowany ilościowy plan zakupów danej Marki). Nie zmienia to natomiast faktu, że faktura korygująca dotyczy wszystkich dostaw towarów w danym okresie na rzecz danego Kontrahenta. Przyjęty przez Spółkę sposób kalkulowania rabatu odnosi się jedynie do strony technicznej ustalania odpowiedniej jego kwoty.

Dla przykładu, podstawę wyliczenia rabatu mogą stanowić wszystkie dostawy danej Marki, natomiast dostawy innej Marki będą wyłączone z podstawy kalkulacji rabatu. Jak zauważono, rabat odnosi się jednak do wszystkich faktur wystawionych w danym okresie dla danego Kontrahenta (tekst jedn.: obejmujących zarówno dostawy produktów jednej i drugiej Marki) i korygowane będą wszystkie faktury wystawione w tym okresie.

Jak wskazano powyżej podstawą obliczenia rabatu jest obrót wynikający z wystawionych przez Spółkę faktur VAT w stosunku do wybranych i ustalonych między stronami Marek z uwzględnieniem dokonanych zwrotów i obniżek z innych powodów (na przykład z tytułu wad towarów). Stopa procentowa rabatu (co do zasady rabat ustalany jest w ujęciu procentowym) może być różna w stosunku do poszczególnych Marek. Spółka kształtuje ją w zależności od ustaleń indywidualnych z Kontrahentami oraz bieżącej sytuacji na rynku. Tak obliczona wartość stanowi wielkość rabatu, jaki Spółka udziela danemu Kontrahentowi w odniesieniu do wszystkich faktur wystawionych na jego rzecz w danym okresie rozliczeniowym. Rabaty naliczane są za okresy miesięczne, kwartalne lub roczne (w zależności od ustaleń z konkretnym Kontrahentem).

W zależności od szczegółowych ustaleń z poszczególnymi Kontrahentami, udzielane przez Spółkę rabaty określane są w zawieranych umowach jako bonusy, opusty, premie pieniężne (dalej: "rabaty"). Niezależnie od stosowanej nazwy, sposób kalkulacji i charakter ekonomiczny rabatów jest jednak analogiczny do opisanego powyżej. W szczególności, udzielony rabat prowadzi do potransakcyjnego obniżenia wartości dostaw zrealizowanych w uzgodnionym okresie rozliczeniowym. Tym samym dochodzi do zmniejszenia podstawy opodatkowania wykazanej na fakturach pierwotnych wystawionych przez Spółkę w danym okresie rozliczeniowym w rozumieniu przywołanego wyżej art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

Spółka zamierza dokumentować udzielane Kupującym rabaty za pomocą faktury korygującej, o której mowa w § 13 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm., dalej: "rozporządzenie fakturowe"), zwanej dalej: "uproszczoną, zbiorczą fakturą korygującą".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka będzie uprawniona do wystawienia faktury korygującej, o której mowa w § 13 ust. 3 rozporządzenia fakturowego, w sytuacji w której rabat będzie odnosił się do wszystkich dostaw wykonanych w danym okresie rozliczeniowym dla danego Kontrahenta, ale będzie kalkulowany na podstawie wartości obrotu zrealizowanego w stosunku do wybranej Marki.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że w tak opisanym stanie faktycznym, będzie ona uprawniona do wystawienia faktury korygującej, o której mowa w § 13 ust. 3 rozporządzenia fakturowego. Sposób kalkulowania udzielanego rabatu pozostaje przy tym bez znaczenia. Ważne jest, aby rabat odnosił się do wszystkich dokonywanych w danym okresie dla danego Kontrahenta dostaw towarów tj. do wszystkich faktur wystawionych w danym okresie dla danego Kontrahenta.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT "podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16". Zgodnie natomiast z art. 106 ust. 8 ustawy o VAT "Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Na mocy ww. delegacji ustawowej Minister Finansów wydał rozporządzenie fakturowe, w którym określono między innymi szczegółowe zasady wystawiania faktur korygujących. I tak, zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia fakturowego "w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę". Dalsze ustępy § 13 rozporządzenia fakturowego, w zależności od tego, z jakiego powodu wystawiana jest faktura korygująca, definiują jakie dane ma zawierać taki dokument. W § 13 ust. 3 rozporządzenia fakturowego określone są przykładowo elementy, jakie obligatoryjnie powinna zawierać tzw. uproszczona, zbiorcza faktura korygująca wystawiana wówczas, gdy udzielono rabatu odnoszącego się do wszystkich dostaw towarów i usług.

W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, że co prawda ustawodawca nie posługuje się w rozporządzeniu pojęciem "zbiorczej faktury korygującej", jednakże funkcjonuje ono w praktyce. Pojęciem tym posługują się ponadto przepisy wspólnotowe, m.in. w art. 223 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L.2006.347.1 z późn. zm., dalej: Dyrektywa VAT). Zgodnie z przywołanym przepisem "państwa członkowskie zezwalają podatnikom na wystawienie faktur zbiorczych zawierających dane obejmujące kilka odrębnych dostaw towarów lub transakcji świadczenia usług, pod warunkiem że VAT od dostaw towarów lub transakcji świadczenia usług wymienionych na fakturze zbiorczej staje się wymagalny w ciągu tego samego miesiąca kalendarzowego (...)". Przepis ten odnosi się co prawda do sytuacji wystawienia faktury, ale na mocy art. 219 Dyrektywy VAT faktura korygująca ma też moc faktury ("każdy dokument lub notę, która zmienia fakturę pierwotną i odnosi się do niej w sposób wyraźny i jednoznaczny, uznaje się za fakturę"). Niezależnie od powyższego, Spółka, pod pojęciem "zbiorczej faktury korygującej" rozumie fakturę korygującą odnoszącą się do więcej niż jednej faktury pierwotnej (korygowanej). Pod pojęciem "uproszczonej, zbiorczej faktury korygującej" Spółka rozumie z kolei zbiorczą fakturę korygującą, która nie musi odwoływać się do korygowanej faktury pierwotnej.

Kontynuując, zgodnie z przywołanym wyżej § 13 ust. 3 cyt. rozporządzenia "w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Ponadto, w oparciu o § 13 ust. 8 rozporządzenia fakturowego, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Z powyższych uregulowań dotyczących wystawiania faktur korygujących wynika zatem, że podatnik może wystawić fakturę korygującą zawierającą co najmniej:

- bez konieczności odniesienia jej do faktur pierwotnych, tj. bez podania danych zawartych w fakturze, której dotyczy faktura korygująca, obejmujących dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6 oraz nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem.

Warunkiem dokonania korekty w formie przewidzianej w § 13 ust. 3 rozporządzenia jest, aby korekta za dany okres z tytułu udzielenia rabatu dotyczyła wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie. W konsekwencji, w celu wystawienia uproszczonej, zbiorczej faktury korygującej niezbędne jest dokonanie interpretacji sformułowania użytego w przywołanym przepisie: "rabat w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów i usług".

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka udziela rabatów kalkulowanych odrębnie dla każdej Marki znajdującej się w ofercie Spółki. Zdaniem Spółki, sposób kalkulacji udzielanego rabatu, tj. czy sposób jego liczenia opiera się na wartości wszystkich sprzedanych Marek, czy tylko wybranych Marek, pozostaje tu bez znaczenia. Ważne jest, aby rabat spełniał dyspozycję części wspólnej § 13 ust. 3 rozporządzenia fakturowego, tj. odnosił się do wszystkich dokonywanych w danym okresie dla danego Kontrahenta dostaw. Jak podkreślono w opisie stanu faktycznego, rabaty jakie Spółka udziela odnoszą się do wszystkich dostaw dokonanych w danym okresie rozliczeniowym dla danego Kontrahenta tj. do wszystkich faktur wystawionych w danym okresie rozliczeniowym dla danego Kontrahenta. Jedynie w związku z przyjętym sposobem kalkulacji rabatów udzielanych przez Spółkę może wystąpić sytuacja, w której dla potrzeb kalkulacji wartości rabatu nie będzie uwzględniany obrót ze sprzedaży pewnej Marki ujęty na niektórych fakturach VAT z danego okresu (sytuacja taka może wystąpić gdy np. nie został zrealizowany warunek przyznania rabatu w stosunku do zakupów danej Marki). Co do zasady, podstawą obliczenia rabatu jest bowiem obrót wynikający z wystawionych przez Spółkę faktur na wybranej i ustalonej między stronami Marce.

Tym samym, w opinii Spółki będzie ona uprawniona do dokumentowania tak kalkulowanych rabatów uproszczoną, zbiorczą fakturą korygującą, o której mowa w § 13 ust. 3 rozporządzenia fakturowego.

Powyższe znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie, jak i stanowiskach prezentowanych przez organy podatkowe. Przykładowo, Władysław Varga w publikowanym w wersji elektronicznej w bazie Lex "Komentarzu do rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. 11.68.360)", stan prawny 12 stycznia 2012 r., stwierdza, że:

"Komentowane uproszczenie należy ocenić pozytywnie, ponieważ pozwala na ograniczenie elementów techniczno-administracyjnych faktury korygującej, bez negatywnych konsekwencji po stronie weryfikacyjno-kontrolnej. Należy tylko pamiętać, że odnosi się ono do rabatu dotyczącego wszystkich dostaw w danym okresie. Jeżeli więc strony wyraźnie wskażą, że rabat rozliczają tylko w odniesieniu do niektórych dostaw (np. części asortymentu), nie będzie podstaw do zastosowania komentowanego uproszczenia. Należy jednak odróżnić sytuację, w której rabat jest rozliczany w odniesieniu do niektórych dostaw od sytuacji, w której rabat jest kalkulowany na podstawie części dostaw, ale rozliczany w odniesieniu do całości obrotu. W tej ostatniej sytuacji nie ma przeszkód w zastosowaniu uproszczenia. Przykładowo, jeżeli sprzedawca dostarcza asortyment A i asortyment B, przy czym strony uzgodniły rabat w wysokości 1 mln zł (który to rabat jest równy kalkulacyjnie np. 10% kwoty obrotu asortymentem A), to jeżeli rabat ten będzie kwotowo odniesiony do całego obrotu (asortymentem A i B) - strony mogą zastosować uproszczenie".

Podobne stanowisko prezentowane jest w aktualnym orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo, Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: "WSA") w Gliwicach w wyroku z dnia 16 kwietnia 2012 r. (sygn. akt III SA/Gl 1684/11) stwierdził, że "dokonując wykładni językowej, historycznej, systemowej i funkcjonalnej (celowościowej) krajowych przepisów wykonawczych i przepisów wspólnotowych doszedł do wniosku, że przy wystawianiu faktury korygującej zbiorczej przesłankę udzielenia rabatu w odniesieniu do "wszystkich dostaw towarów lub usług", określoną w części wstępnej przepisu § 13 ust. 2a rozporządzenia z 2008 r. (§ 13 ust. 3 rozporządzenia z 2011 r.), należy tak rozumieć, że podatnik może już wystawić taką fakturę, gdy udziela, rabatu dla jednego odbiorcy na wszystkie w danym okresie rozliczeniowym fakturowane dostawy konkretnego towaru lub świadczenia konkretnej usługi. Tym samym brak jest wymogu, aby rabatem zostały objęte wszystkie opodatkowane podatkiem od towarów i usług czynności wykonane w tym czasie na rzecz kontrahenta, tj. wszystkie dokonane dostawy towary lub wszystkie wykonane usługi".

W szczególności, zdaniem Sądu, za takim rozumieniem przepisów przemawia wykładnia celowościowa zmian wprowadzonych przez ustawodawcę w § 13 ust. 3 rozporządzenia fakturowego, obowiązujących od 2011 r. (pkt 11.4. uzasadnienia przywołanego wyroku WSA). Zmiana ta miała przede wszystkim na celu "uproszczenie formy faktury korygującej w sytuacji, gdy podatnik udziela rabatu na wszystkie dostawy konkretnego towaru lub konkretnej usługi. Inne rozumienie tych przepisów, a mianowicie, że tylko gdy rabat będzie obejmował dostawy wszystkich towarów lub świadczenia wszystkich usług względem jednego kontrahenta w danym okresie rozliczeniowym, będą zachodziły podstawy do wystawienia faktury korygującej zbiorczej, w praktyce gospodarczej pozwoliłoby to zastosować tę instytucję tylko wyjątkowo do takich przypadków, gdzie sprzedawany byłby tylko jeden lub kilka towarów albo następowałoby świadczenie jednej lub kilku usług. Bardziej skomplikowany obrót gospodarczy, który przeważa w praktyce, tzn. gdy dokonuje się sprzedaży różnych towarów lub usług albo towarów i usług, w takiej sytuacji z zasady podlegałby wykluczeniu z zastosowania faktury korygującej zbiorczej, gdy chociażby jeden towar lub jedna usługa nie była objęta rabatem. Wydaje się, że zmiany te miały też na celu umożliwienie skorzystania z tej instytucji, w tak złożonym obrocie gospodarczym, jaki istnieje w chwili obecnej, możliwie jak największej liczbie podatników. Poza tym, przyjmując rygorystyczne stanowisko, że chodzi tu o wszystkie towary lub wszystkie usługi, to trudno doszukać się racjonalnego uzasadnienia rozdzielenia tych czynności, jako warunku zastosowania faktury korygującej zbiorczej, gdyż z analizowanych przepisów wyraźnie wynika, że poprzez użycie spójnika "lub" prawodawca wyodrębnił te dwie grupy czynności wykonywanych nawet na rzecz jednego odbiorcy".

Końcowo, WSA w Gliwicach stwierdził (w pkt 12.1. uzasadnienia do wyroku), że "należy zgodzić się ze Spółką, że w opisanym zdarzeniu przyszłym może wystawić fakturę korygującą zbiorczą w przypadku udzielenia rabatu do całości, czyli wszystkich dostaw konkretnego towaru (wyrobu) bądź towarów (wyrobów) w sytuacji, gdy:

W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, że zgodnie z art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm., dalej: Ordynacja podatkowa)"Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości". W świetle powyższego, orzecznictwo sądowe nie tylko powinno stanowić cenne źródło w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, lecz organ ma wręcz obowiązek uwzględniać w wydawanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego (dalej: TK) lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). Powyższe potwierdzają wyroki sądów, np. wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 1 grudnia 2009 r. (sygn. akt I SA/Go 428/09). Sąd zauważył w nim, iż pominięcie przy wydawaniu interpretacji wyroków sądów administracyjnych, TK czy TSUE wydanych w analogicznych sprawach stanowi naruszenie przepisów Ordynacji podatkowej. Skoro bowiem, zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, orzecznictwo uzasadnia zmianę interpretacji, to również powinno być uwzględniane przy jej wydaniu i nie może być przez organ pominięte stwierdzeniem, że wyroki zostały wydane w indywidualnych sprawach.

Dodatkowo, Spółka pragnie nadmienić, że analogiczne stanowisko do tego przedstawionego we wniosku przez Spółkę prezentowane jest przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, za prawidłowe, w zakresie możliwości dokumentowania rabatów uproszczoną, zbiorczą fakturą korygującą, zgodnie z § 13 ust. 3 rozporządzenia fakturowego, uznano stanowisko wnioskodawców w analogicznych stanach faktycznych w następujących pismach:

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej (dalej: DIS) w Bydgoszczy z dnia 17 grudnia 2012 r., sygn. ITPP2/443-1239/12/RS,

* interpretacja indywidualna wydana przez DIS w Łodzi z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. IPTPP2/443-817/12-3/KW,

* interpretacja indywidualna wydana przez DIS w Warszawie z dnia 24 maja 2012 r., sygn. IPPP1/443-224/12-2/AP,

* interpretacja indywidualna wydana przez DIS w Poznaniu z dnia 4 stycznia 2012 r., sygn. ILPP4/443-709/11-2/BA.

W przywołanej wyżej interpretacji z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. IPTPP2/443-817/12-3/KW, DIS w Łodzi stwierdził wprost, iż "skoro, jak wskazał Wnioskodawca - rabat udzielany będzie kontrahentowi w odniesieniu do całości dokonanego z nim obrotu, tj. do wszystkich dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta, zarówno wyrobów, których dostawa była podstawą kalkulacji rabatu, jak i pozostałych wyrobów, to może on zostać udokumentowany poprzez wystawienie faktury korygującej uproszczonej, o której mowa w § 13 ust. 3 rozporządzenia, zawierającej wszystkie wskazane w tym przepisie elementy".

Zdaniem Spółki, aby zagwarantować jednolitość w interpretowaniu prawa podatkowego, Organ podatkowy winien zająć w odpowiedzi na niniejszy wniosek analogiczne stanowisko jakie było dotychczas zajmowane w przywołanych wyżej interpretacjach indywidualnych. Wskazać należy, że podobnie uznają sądy administracyjne. Przykładowo WSA w Poznaniu w wyroku z 29 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 751/11) uznał, iż "cytowana wyżej norma (tekst jedn.: art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej - przypis Spółki) zobowiązuje Ministra Finansów do zapewnienia jednolitości wydawanych wiążących interpretacji, a zatem rozstrzygając w różny sposób, w sprawach o podobnym stanie faktycznym i prawnym, organ powinien dokładnie wyjaśnić przesłanki, którymi się kierował wydając dany akt".

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka wnosi zatem o potwierdzenie stanowiska, iż niezależnie od sposobu wyliczenia rabatu przyznanego Kontrahentowi za przyjęty przez strony w umowie okres rozliczeniowy (miesiąc, kwartał, rok), będzie ona uprawniona do dokumentowania tego typu rabatu uproszczoną, zbiorczą fakturą korygującą, o której mowa w § 13 ust. 3 rozporządzenia fakturowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.