IPPP1/443-285/10-4/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2010 r. (data wpływu 9 marca 2010 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 13 maja 2010 r. pismem z dnia 20 maja 2010 r. (data wpływu 25 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokumentu ITR za fakturę oraz obowiązku wystawiania faktur VAT - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokumentu ITR za fakturę oraz obowiązku wystawiania faktur VAT.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został na wezwanie tut. Organu z dnia 13 maja 2010 r. znak IPPP1/443-285/10-2/AP pismem z dnia 20 maja 2010 r. (data wpływu 25 maja 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X S.A. (dalej X) przygotowuje się do wdrożenia nowego systemu sprzedaży biletów lotniczych, w których będą sprzedawane głównie bilety elektroniczne.

W chwili obecnej bilet lotniczy to dokument składający się z kilku kuponów drukowanych w formie papierowej na drukarce biletowej lub laserowej. Do tych kuponów należą:

* Audit Coupon - przeznaczony dla linii lotniczej,

* Agent Coupon - przeznaczony dla linii lotniczej,

* Flight Coupon - niezbędny do odbycia podróży,

* Passenger Receipt Itinerary (potwierdzenie zakupu) - przeznaczony dla pasażera.

Dokument Passenger Receipt Itinerary (potwierdzenie zakupu) - przeznaczony dla pasażera jest uznawany za fakturę VAT - jeżeli zawiera wszystkie elementy § 17 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom (...) (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Aktualnie w X wystawia się w większości bilety w formie elektronicznej. Sprzedaż biletów elektronicznych jest dokonywana w biurach sprzedaży bezpośredniej, przez telefon oraz Internet.

Bilet elektroniczny to dokument składający się z identycznych kuponów jak bilet papierowy. Różnica polega na tym, że trzy pierwsze kupony:

* Audit Coupon (dla linii lotniczej),

* Agent Coupon (dla linii lotniczej),

* Flight Coupon (niezbędny do odbycia podróży)

nie drukują się w formie papierowej na drukarce, tylko zapisane są w komputerowej bazie danych.

W nowym systemie sprzedaży elektronicznej, potwierdzeniem zakupu zamiast Passenger Receipt Itinerary będzie dokument ITR (Electronic Ticket Passenger Itinerary Receipt).

Przy sprzedaży bezpośredniej (w biurach sprzedaży) dokument ITR będzie drukowany na drukarce laserowej w formacie A4 na czystej kartce papieru.

Dokument ITR będzie posiadał następujące dane:

* nazwę sprzedawcy,

* numer i datę wystawienia biletu,

* informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi,

* kwotę należności,

* numer NIP-u X,

* kwotę podatku VAT.

Z nadesłanego przez Wnioskodawcę uzupełnienia wniosku wynika, iż dokument ITR będzie posiadał zgodnie z § 17 ust. 1 lit. c) ww. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi. Taką informacją będą następujące dane:

* nr lotu, np. LO0381,

* miejsce wylotu, np. lotnisko Warszawa (Warsaw Terminal),

* miejsce przylotu, np. lotnisko Frankfurt (Frankfurt Terminal),

* przelot wykonywany przez: X,

* godzina wylotu,

* godzina przylotu.

Przy sprzedaży telefonicznej i przez Internet dokument ITR będzie mógł być też wydrukowany bezpośrednio przez pasażera (w domu, w biurze, itp) z informacji przesłanej pocztą e-mail.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy

Zgodnie z § 17 ust. 1 ww. Rozporządzania Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. za fakturę VAT uznaje się również bilety jednorazowe uprawniające do przejazdu na odległość nie mniejszą niż 50 km, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób (...) samolotami, jeżeli zawierają następujące dane:

W pierwszym przypadku dokument ITR drukowany będzie przez pracownika X. Będzie spełniał wymogi § 17 ust. 1 ww. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. Zdaniem Spółki można go uznać za fakturę VAT. W tym przypadku nie będzie konieczności wystawiania dodatkowej faktury VAT, o której jest mowa w § 5 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

W drugim przypadku ITR drukowany będzie przez pasażera. Pasażer może go wydrukować w domu lub w biurze na drukarce, dzięki danym przesłanym siecią internetową z X. Taki dokument nie będzie jednak zawierać elektronicznego podpisu, w związku z tym nie będzie można go uznać za fakturę VAT. W tej sytuacji X będzie zobowiązany do wystawienia papierowej faktury VAT zgodnie z przepisami art. 106 ust. 1 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1 ww. Rozporządzenia Ministra Finansów.

Zgodnie z § 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej (...) faktury mogą być wystawiane, przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej, pod warunkiem, że autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści będą zagwarantowane bezpiecznym podpisem elektronicznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury (art. 106 ust. 4 ustawy o VAT).

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania określone zostały w rozdziale 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

W myśl natomiast § 17 pkt 1 tego rozporządzenia za fakturę uznaje się również bilety jednorazowe uprawniające do przejazdu na odległość nie mniejszą niż 50 km, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:

Z powyższego wynika, iż faktura VAT jest podstawowym dokumentem, którego zasadniczą funkcją jest udokumentowanie transakcji i umożliwienie poprawnego ujęcia jej w księgach zarówno wystawcy, jak i odbiorcy faktury. Jak wynika z cytowanego powyżej art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, fakturę wystawiają podatnicy (o których mowa w art. 15), dokumentując wykonanie przez nich czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług, w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy. Natomiast w § 17 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. ustawodawca uznał za szczególny rodzaj faktury także bilety jednorazowe, wydawane jedynie przez określoną grupę podatników, tzn. podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób m.in. samolotami, jednakże pod warunkiem, że zawierają one określone w przepisie dane.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza wdrożyć nowy system sprzedaży biletów lotniczych, w którym będą sprzedawane głównie bilety elektroniczne. W nowym systemie sprzedaży elektronicznej, potwierdzeniem zakupu będzie dokument ITR. Dokument ten zawierał będzie następujące dane: nazwę sprzedawcy, numer i datę wystawienia biletu, informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi (tekst jedn. numer lotu, miejsce wylotu i przylotu, przez kogo wykonywany jest przelot, a także godziny wylotu oraz przylotu), kwotę należności, numer NIP-u Spółki oraz kwotę podatku VAT. W przypadku sprzedaży bezpośredniej (w biurach sprzedaży) dokument ITR drukowany będzie przez pracownika Spółki. Natomiast w przypadku sprzedaży telefonicznej i przez Internet, dokument ten będzie mógł być też wydrukowany bezpośrednio przez pasażera z informacji przesłanej pocztą e-mail.

Odniesienie przedstawionej sytuacji do powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż dokument ITR, który drukowany będzie przez pracownika Spółki, spełnia wszystkie wymogi określone w cyt. przepisie § 17 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. W tym bowiem przypadku dojdzie do przeniesienia fizycznego władztwa nad ww. dokumentem, co w konsekwencji prowadzi do wniosku, że ww. dokument można uznać za fakturę VAT i jego wydanie pasażerowi przez pracownika Spółki stanowić będzie wypełnienie przez Wnioskodawcę wynikającego z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT obowiązku wystawienia faktury VAT. Tym samym stanowić on będzie podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dla jego nabywcy.

Za fakturę VAT nie można jednak uznać dokumentu drukowanego bezpośrednio przez pasażera z informacji przesyłanych przez Spółkę za pośrednictwem poczty e-mail (tekst jedn. w przypadku sprzedaży telefonicznej i przez Internet).

Zauważyć należy, iż stosownie do § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119), faktury mogą być wystawiane, przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej, pod warunkiem, że autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści będą zagwarantowane bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Jak zaś wskazał Wnioskodawca, dokument drukowany przez pasażera nie będzie zawierać podpisu elektronicznego.

Ponadto, aby uznać bilet jednorazowy za fakturę VAT, musi on zawierać wszystkie dane wymienione w cyt. § 17 pkt 1 lit. a)-e) rozporządzenia Ministra Finansów, ale musi być także wydany przez podatnika uprawnionego do świadczenia usług polegających na przewozie osób samolotami. Wydanie, o którym mowa w wyżej zacytowanym przepisie rozporządzenia, oznacza przeniesienie fizycznego władztwa nad dokumentem, które w przypadku dokumentu ITR drukowanego przez pracownika Spółki jest spełnione, natomiast w przypadku przekazywania dokumentów za pośrednictwem Internetu nie będzie miało miejsca, bowiem nie będą one drukowane i wydawane przez Spółkę (czyli przez podmiot uprawniony do świadczenia usług przewozu osób samolotami), lecz drukowane będą przez samych nabywców. W związku z powyższym nie zostaną spełnione wszystkie warunki, określone w § 17 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, zezwalające na potraktowanie internetowych dokumentów ITR jako faktur VAT. Tym samym nie wypełniają one obowiązku wystawienia przez Spółkę faktury VAT zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując, odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy dokument ITR, spełniający wszystkie warunki określone w § 17 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., drukowany i wydawany będzie przez pracownika Spółki, spełniać będzie warunki pozwalające na uznanie go za fakturę VAT. Zatem nie powstanie po stronie Spółki obowiązek wystawienia dodatkowej faktury VAT. Natomiast dokument ITR drukowany przez pasażera, z uwagi na niespełnienie wszystkich warunków określonych w ww. przepisie § 17 pkt 1, nie może zostać uznany za fakturę VAT. W takiej sytuacji Spółka zobowiązana będzie do wystawienia faktury VAT, mając na względzie przepisy art. 106 ust. 1 i ust. 4 ustawy o VAT, a także § 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.