IPPP1-443-28/10-3/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2010 r. (data wpływu 11 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu na rachunek bankowy podatnika kwoty podatku naliczonego, który w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie stanowił równowartość ujemnego podatku należnego - jest prawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu na rachunek bankowy podatnika kwoty podatku naliczonego, który w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie stanowił równowartość ujemnego podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka S.A., zajmuje się począwszy od 2007 r. tworzeniem i zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi na rzecz inwestorów indywidualnych (osób fizycznych), a także podmiotów gospodarczych, które poszukują alternatywnych sposobów inwestowania aktywów. Działalność Spółki wykonywana jest zgodnie z przepisami z ustawy z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawiera "Umowy o utworzenie oraz powierzenie zarządzania Funduszem", na podstawie których tworzy na rzecz Inwestorów określony w umowie fundusz inwestycyjny zamknięty oraz zarządza nim.

W zamian za wniesione środki Inwestor otrzymuje certyfikaty funduszu o określonej wartości. Od tego momentu wniesionymi środkami zarządza fundusz. Fundusze inwestycyjne lokują zgromadzone aktywa w różnego rodzaju instrumenty finansowe, głównie papiery wartościowe (akcje, obligacje), a także w instrumenty pochodne.

W ramach umów (zawieranych w przeszłości jak i obecnie) Spółka zobowiązuje się do:

* opracowania, we współpracy z klientem, dokumentacji niezbędnej do utworzenia funduszu, a w szczególności warunków emisji,

* przygotowania i podpisania bądź przygotowania i złożenia wniosku do Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie wydania zezwolenia na utworzenie funduszu, umowy z depozytariuszem funduszu, wniosku o wpisanie funduszu do Rejestru Funduszy Inwestycyjnych,

* obsługi procesu związanego z uzyskaniem zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego na utworzenie funduszu oraz rejestracji funduszu w Rejestrze Funduszy Inwestycyjnych,

* dokonywania wszelkich innych działań niezbędnych dla utworzenia funduszu.

W wyjątkowych sytuacjach, po określonym czasie od utworzenia funduszu, zarządzanie nim przejmuje inne towarzystwo funduszy inwestycyjnych Regułą jest jednak utworzenie funduszu a następnie zarządzanie takim funduszem przez Wnioskodawcę.

Z tytułu wykonania prac związanych z utworzeniem zamkniętego funduszu inwestycyjnego Wnioskodawca pobiera od Inwestorów wynagrodzenie, które jest niezależne od późniejszych opłat związanych z zarządzeniem danym funduszem.

Niniejszy wniosek dotyczy wykonywanych przez Spółkę czynności związanych z utworzeniem funduszy inwestycyjnych zamkniętych, polegających na wsparciu w dopełnieniu wszelkich wymogów formalnych i dokumentacyjnych związanych z utworzeniem funduszu, obejmujących m.in. opracowanie dokumentacji niezbędnej do utworzenia funduszu, obsługę procesu związanego w uzyskaniem zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego, uzyskaniem wpisu do rejestru funduszy inwestycyjnych. Czynności te są niezbędne w celu wykonywania usługi zarządzania funduszem

W celu uzyskania klasyfikacji świadczonych usług w zakresie tworzenia funduszy inwestycyjnych dla celów statystycznych Spółka zwróciła się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi o wydanie opinii kwalifikacyjnej. W opinii z 18 listopada 2009 r. Urząd Statystyczny sklasyfikował przedmiotowe usługi m.in. według zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), którą do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług ma zastosowanie do 31 grudnia 2009 r. - na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.). Zastosowanie PKWiU 1997 do celów podatku VAT ma zostać przedłużone do 31 grudnia 2010 r., zgodnie z projektem rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego ww. rozporządzenie (projekt dostępny na stronie Głównego Urzędu Statystycznego http://www.stat.gov/pl/bip/8_PLK_HTML. htm).

Według PKWiU 1997 przedmiotowe usługi zostały sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny w następującym grupowaniu:

PKWiU 67.12.10-00.90 "Usługi na rynkach papierów wartościowych oraz zarządzanie funduszami na zlecenie, pozostałe"

W załączeniu do niniejszego wniosku Spółka przedstawia kopię otrzymanej opinii klasyfikacyjnej Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Dotychczas Spółka wystawiała faktury VAT z tytułu świadczonych usług związanych ze wsparciem w procesie tworzenia funduszy inwestycyjnych naliczając podatek VAT według stawki 22%. Podatek VAT należny z tego tytułu był wykazywany w deklaracji VAT-7 składanej za poszczególne okresy. Z uwagi na fakt, iż podatek VAT był naliczany niesłusznie, Spółka zamierza skorygować wykazany podatek VAT poprzez wystawienie faktur korygujących do wystawionych wcześniej faktur dokumentujących przedmiotowe usługi. Pozostała sprzedaż Spółki obejmuje wyłącznie usługi zwolnione z VAT (usługi pośrednictwa finansowego). W wyniku wykazania w deklaracji VAT-7 faktur korygujących obniżających podatek należny, łączna kwota podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży będzie ujemna, co z kolei spowoduje pojawienie się nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem należnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwać prawo do zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym, która obejmuje wykazany w deklaracji podatek należny w wartości ujemnej, co wynika z ujęcia w rozliczeniu podatku VAT faktur korygujących obniżających niesłusznie naliczony podatek VAT z tytułu usług związanych z tworzeniem funduszy inwestycyjnych.

W związku z niesłusznym naliczaniem podatku VAT na fakturach wystawianych z tytułu świadczenia przez Spółkę usług polegających na wsparciu Inwestorów w procesie tworzenia funduszu inwestycyjnego, Wnioskodawca zamierza wystawić faktury korygujące w celu obniżenia wartości podatku VAT należnego i wykazania właściwych zasad opodatkowania tych usług, tj. zwolnienia z VAT. Faktury korygujące zostaną wykazane w rozliczeniu podatku VAT po uzyskaniu potwierdzenia ich odbioru przez nabywcę, zgodnie z art. 29 ust. 4a i ust. 4c ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. W myśl art. 29 ust. 4c, powyższe zasady stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Wykazanie faktur korygujących w deklaracji VAT za poszczególne okresy, zgodnie z powyższymi zasadami, spowoduje wystąpienie ujemnej wartości podatku VAT należnego (poz. 43 deklaracji VAT-7), ponieważ Spółka wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku VAT (usługi pośrednictwa finansowego).

Powstanie ujemnej kwoty podatku należnego stanowi konsekwencję logicznych, arytmetycznych działań w deklaracji VAT-7, gdyż od kwoty podatku należnego w danym miesiącu w zerowej wysokości odjęta zostanie kwota podatku należnego korygowanego na podstawie faktur korygujących, czego efektem będzie wynik ujemny.

W dalszej konsekwencji, kwota ta powinna zostać potraktowana jako nadwyżka podatku naliczonego nad należnym (poz. 57 w deklaracji VAT-7), która jest obliczana jako różnica między kwotą podatku naliczonego podlegającego odliczeniu (poz. 52 w deklaracji - w tym przypadku wynoszącą zero) a kwotą podatku należnego (poz. 43 w deklaracji VAT-7 - w tym przypadku stanowiącą kwotę ujemną). Nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym w omawianym przypadku wynikać będzie wyłącznie z korekty podatku należnego, gdyż Spółka nie odlicza podatku VAT naliczonego przy dokonywanych zakupach ze względu na wykonywanie czynności zwolnionych z VAT.

Do nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym zastosowanie będzie mieć art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego "w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy".

Mając powyższe na uwadze, stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca jest jedynym dysponentem powstałej nadwyżki, co wynika wprost z wykładni powołanego przepisu. Analiza wspomnianego przepisu - dokonana w oparciu o reguły wykładni językowej - pozwala na wyprowadzenie z niego następującej normy prawnej:

Jeżeli w rozliczeniu podatku VAT za dany okres wystąpi sytuacja, w której kwota podatku naliczonego jest wyższa od kwoty podatku należnego to podatnik jest uprawniony do:

* obniżenia podatku należnego w następnych okresach rozliczeniowych o kwotę będącą różnicą pomiędzy kwotą podatku naliczonego i należnego, bądź też

* zwrotu ww. różnicy na rachunek bankowy.

Oznacza to, że w sytuacji gdy w deklaracji VAT-7 podatnik wykaże ujemną wartość podatku należnego, będzie ona jednocześnie nadwyżką podatku naliczonego nad podatkiem należnym, a zatem podatnik będzie uprawniony do zadysponowania ww. różnicą decydując bądź o zażądaniu jej zwrotu na rachunek bankowy, bądź też o obniżeniu o nią podatku należnego w następnych okresach rozliczeniowych. Powyższe uprawnienie wynika wprost z wykładni językowej art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Możliwość wystąpienia ujemnej kwoty podatku należnego, który jest jednocześnie wykazywany jako nadwyżka podatku naliczonego nad podatnikiem należnym, potwierdzona została w wyrokach sądów administracyjnych oraz pismach organów podatkowych.

W wyroku WSA w Warszawie z 21 maja 2009 r. sąd stwierdził, że "chociaż zarówno z logicznego punktu widzenia, jak i w świetle przepisów prawa podatkowego nie sposób uznać, aby jakikolwiek "podatek" (również naliczony) mógł wystąpić w ujemnej kwocie, to jednak rację ma Skarżąca, że zastosowanie działań arytmetycznych prowadzi do konieczności zaakceptowania istnienia ujemnej kwoty podatku należnego". Ponadto sąd orzekł, iż "wskazane w deklaracji, wynikające z jej konstrukcji, działania arytmetyczne powodują, że ujemna wartość podatku należnego "przełoży się" niejako na kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Inna możliwość nie istnieje, chyba że zamiast kwoty ujemnej wpisane zostanie "0". "Jednakże wpisanie "0" jako kwoty podatku należnego, oznaczające iż podatek należny nie wystąpił, prowadziłoby do tego, że podatnik nie mógłby odzyskać podatku należnego od kwoty obrotu, który w świetle korekty faktury nie został osiągnięty. W ocenie Sądu rezultat taki należy uznać za niedopuszczalny i sprzeczny z istotą podatku od towarów i usług, w założeniu swym neutralnego dla podatników".

Ponadto WSA w ww. wyroku wypowiedział się w kwestii prawa do zwrotu powstałej kwoty nadwyżki na rachunek bankowy podatnika, twierdząc iż "Skoro zaś nie zostało zakwestionowane wystąpienie zadeklarowanej przez Skarżącą nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, mogła ona kwotą tą rozporządzić zgodnie ze swoją wolą, wykazując ją jako kwotę do zwrotu lub kwotę do przeniesienia na następny miesiąc. Prawo do takiego rozporządzenia wynika wprost z art. 87 ust. 1 u.p.t.u., zgodnie z którym w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Próby podważenia swobody Skarżącej w tym względzie, w realiach rozpatrywanej sprawy, nie mogły być skuteczne, a to z uwagi na brak ku temu podstaw prawnych".

W interpretacji indywidualnej z dnia 17 września 2008 r., sygn. IBPP2/443-567/08/BW (KAN6111/06/08), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, iż: "Wskazać należy, że w powyższej sytuacji wypełnienie deklaracji VAT-7 w zakresie obliczenia wysokości obowiązania podatkowego lub kwoty zwrotu, zgodnie ze znajdującym się na niej opisie, doprowadzi do sytuacji, w której nadwyżka podatku naliczonego nad należnym będzie zawierała ujemny podatek należny. Dlatego też Wnioskodawca prawidłowo dokona obliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym sumując kwotę podatku naliczonego z ujemną kwotą podatku należnego."

Z kolei w piśmie z 3 listopada 2000 r. sygn. PP5-810-27/2000/JB (wydanym pod rządami nieobowiązującej już ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, lecz zachowującym aktualność także pod rządami ustawy o VAT Minister Finansów stwierdził, iż "Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obrót pomniejsza się o wartość zwróconych towarów, o kwoty wynikające z udzielonych rabatów, o kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur itp. Biorąc pod uwagę fakt, że w zakresie VAT obowiązuje rozliczenie za okresy miesięczne, korekt tych dokonuje się, co do zasady, w miesiącu wystawienia faktury korygującej. Tym samym może zaistnieć sytuacja, że w danym miesiącu (jeżeli czynność sprzedaży była dokonana w poprzednim okresie) wystąpią ujemne wartości obrotu i podatku należnego, np. w poz. 32 i 33 deklaracji. Działania takie są prawidłowe, tym bardziej, że polskie przepisy o VAT nie przewidują rozliczenia rocznego. W tych przypadkach podatnik ma prawo do zwrotu nadpłaconego podatku, gdy wcześniej wykazał wyższy obrót (nie zmniejszony o rabaty czy też o później zwrócone przez odbiorcę towary) i zapłacił wyższy podatek. Jak już wskazano, dokonanie takich zmniejszeń obrotu wynika wprost z art. 15 ust. 2 ustawy. Nie należy też traktować tej kwoty jako nadpłaty w rozumieniu przepisów ordynacji podatkowej, gdyż korekty takie stanowią element zwykłego rozliczenia za miesiąc, w którym wystąpiły".

Podobnie wypowiedział się Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście (Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z 30 grudnia 2004 r., sygn. PP/443/164, 168/04/MG), odnosząc się do wniosku podatnika, w którym zapytał on o możliwość zwrotu bezpośredniego związanego z obniżeniem podatku należnego na skutek odstąpienia od umowy. Organ dokonujący interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdził, iż: "Korekta faktury VAT obniży podatek należny, przy czym w opiniowanej sprawie najprawdopodobniej wartość korygowanego obrotu i podatku należnego przekroczy wartość pozostałej sprzedaży. W konsekwencji w deklaracji VAT-7 podatnik powinien wykazać obrót i podatek należny ze znakiem (-). Arytmetyczne reguły obliczenia różnicy ujemnego podatku należnego i odejmowanego podatku naliczonego spowodują zwiększenie podatku naliczonego i jego zwrot na rachunek bankowy na zasadach przewidzianych w ustawie".

Jak więc wynika z powyższych pism, w dotychczasowej praktyce organów podatkowych akceptowana jest możliwość wystąpienia ujemnej kwoty podatku należnego, która jest traktowana jako nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, podlegająca zwrotowi na rachunek bankowy. Co więcej, taki sposób rozliczenia korekty podatku VAT należnego został potwierdzony we wspomnianym wyroku WSA w Warszawie.

Opierając się na przedstawionych powyżej argumentach, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ujemna kwota podatku należnego stanowi nadwyżkę podatku naliczonego nad podatkiem należnym, o której mowa art. 87 ust. 1 ustawy o VAT. Ma zatem prawo do zadysponowania kwotą powstałej nadwyżki wedle własnego uznania, czyli zasadne będzie żądanie w takiej sytuacji zwrotu nadwyżki na rachunek bankowy Spółki.

Ad. 2)

W świetle stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w pkt 2 powyżej, prawidłowym sposobem skorygowania niesłusznie wykazanego podatku VAT z tytułu usług dotyczących tworzenia funduszy inwestycyjnych jest wystawienie faktur korygujących obniżających kwotę podatku VAT do zera, co skutkuje powstaniem nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym, podlegającej zwrotowi na rachunek bankowy Spółki.

Zatem w opinii Wnioskodawcy nie ma innego sposobu skorygowania i odzyskania przez Spółkę wykazanego niezasadnie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W myśl art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna - art. 29 ust. 4c ustawy.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. W myśl ust. 2 cyt. przepisu, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Stosownie do art. 87 ust. 5a ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 86 ust. 19 ww. ustawy jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka wystawiała faktury VAT z tytułu świadczonych usług związanych ze wsparciem w procesie tworzenia funduszy inwestycyjnych naliczając podatek VAT według stawki 22%. Podatek VAT należny z tego tytułu był wykazywany w deklaracji VAT-7 składanej za poszczególne okresy. Z uwagi na fakt, iż podatek VAT był naliczany niesłusznie, Spółka zamierza skorygować wykazany podatek VAT poprzez wystawienie faktur korygujących do wystawionych wcześniej faktur dokumentujących przedmiotowe usługi. Pozostała sprzedaż Spółki obejmuje wyłącznie usługi zwolnione z VAT (usługi pośrednictwa finansowego). W wyniku wykazania w deklaracji VAT-7 faktur korygujących obniżających podatek należny, łączna kwota podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży będzie ujemna, co z kolei spowoduje pojawienie się nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem należnym.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż w powyższej sytuacji wypełnienie deklaracji VAT-7 w zakresie obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego lub kwoty zwrotu, zgodnie ze znajdującym się na niej opisie, doprowadzi do sytuacji, w której nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, wobec braku podatku naliczonego, będzie równa wartości ujemnego podatku należnego. Dlatego też Wnioskodawca prawidłowo dokona obliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym jako wartości ujemnego podatku należnego.

W konsekwencji w sytuacji gdy w deklaracji VAT-7 podatnik wykaże ujemną wartość podatku należnego, będzie ona jednocześnie nadwyżką podatku naliczonego nad podatkiem należnym, a zatem podatnik będzie uprawniony do zadysponowania ww. różnicą decydując bądź o zażądaniu jej zwrotu na rachunek bankowy, bądź też o obniżeniu o nią podatku należnego w następnych okresach rozliczeniowych.

W świetle powyższego, tryb dokonywania korekty podatku należnego przedstawiony przez Spółkę we wniosku należy uznać za jedyny dopuszczalny sposób na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednakże wskazać należy, iż w przypadku gdy podatnik nie wykona w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT zastosowanie znajdzie art. 87 ust. 5a ustawy o VAT.

Ponadto zauważyć należy, iż przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii zwolnienia od podatku usług związanych z utworzeniem funduszy inwestycyjnych.

Rozstrzygnięcie dotyczące zwolnienia od podatku usług związanych z utworzeniem funduszy inwestycyjnych, zawarte zostało w odrębnej interpretacji nr IPPP1-443-28/10-2/BS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.