IPPP1-443-273/10-2/PR - Ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-273/10-2/PR Ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu 9 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Akcyjna (dalej: Wykonawca lub Wnioskodawca) jest wykonawcą robót budowlanych w ramach realizacji różnych projektów budowlanych. Część projektów budowlanych realizowana jest na podstawie kontraktów zawartych w oparciu o Warunki Kontraktowe FIDIC (Warunki Kontraktu na budowę dla robót budowlanych i inżynieryjnych projektowanych przez Zamawiającego). Warunki Kontraktowe FIDIC przewidują szczegółowy system certyfikacji, na podstawie którego roboty budowlane są oddawane oraz rozliczane z Zamawiającym. Można w tym zakresie wyróżnić następujące rodzaje dokumentów:

1.

Świadectwo Przejęcia,

2.

Świadectwo Wykonania,

3.

Przejściowe Świadectwo Płatności oraz

4.

Ostateczne Świadectwo Płatności.

Ad. 1)

Zgodnie z Warunkami Kontraktowymi FIDIC, gdy w opinii Wykonawcy roboty budowlane są gotowe do przejęcia, występuje on do Inżyniera Kontraktu z wnioskiem o wystawienie Świadectwa Przejęcia.

Rzeczone Świadectwo Przejęcia wystawiane jest przez Inżyniera Kontraktu na wniosek Wykonawcy złożony nie wcześniej niż na 14 dni przed tym, kiedy roboty budowlane będą w opinii Wykonawcy ukończone i gotowe do przejęcia. W przypadku akceptacji wniosku złożonego przez Wykonawcę, Inżynier Kontraktu wystawia Świadectwo Przejęcia, w którym wskazuje datę, z którą roboty budowlane zostały ukończone zgodnie z umową, pomijając wszelką drobną zaległą pracę i wady, niemające istotnego wpływu na użycie robót do przeznaczonego im celu. W przypadku odrzucenia wniosku złożonego przez Wykonawcę, Inżynier podaje powody takiego odrzucenia oraz wskazuje prace wymagane do przeprowadzenia, aby roboty budowlane mogły zostać uznane za ukończone zgodnie z umową, a tym samym, aby było możliwe wystawienie Świadectwa Przejęcia.

Wystawienie Świadectwa Przejęcia umożliwia Zamawiającemu przejęcie przedmiotu odbioru w posiadanie w celu jego używania, a także dokonanie kontroli prawidłowości wykonania zleconych robót budowlanych oraz stwierdzenie ewentualnych wad i usterek. Świadectwo Przejęcia nie oznacza potwierdzenia braku wad fizycznych. Jednocześnie Wykonawca ma w takiej sytuacji prawo opuszczenia terenu budowy oraz zyskuje podstawę do żądania wynagrodzenia od Zamawiającego. Wystawienie Świadectwa Przejęcia rozpoczyna bieg Okresu Zgłaszania Wad, stanowiącego swoisty okres gwarancji udzielanej przez Wykonawcę.

Ad. 2)

Świadectwo Wykonania wystawiane jest przez Inżyniera Kontraktu po upływie Okresu Zgłaszania Wad i po usunięciu przez Wykonawcę wszelkich wad. Świadectwo Wykonania oznacza, że Wykonawca wywiązał się ze wszystkich zobowiązań wynikających z umowy, w tym związanych z usunięciem wad stwierdzonych w Okresie Zgłaszania Wad.

Ad. 3 i 4)

Przejściowe Świadectwo Płatności oraz Ostateczne Świadectwo Płatności wystawiane są przez Inżyniera Kontraktu po przedstawieniu przez Wykonawcę rozliczenia (lub odpowiednio rozliczenia ostatecznego) zawierającego kwoty, do których otrzymania Wykonawca uważa się za uprawnionego. Na tej podstawie Inżynier Kontraktu wystawia Przejściowe Świadectwo Płatności (lub odpowiednio Ostateczne Świadectwo Płatności), w którym określa kwotę, którą sprawiedliwie ocenia jako należną Wykonawcy (lub odpowiednio kwotę, która jest ostatecznie należna Wykonawcy).

Funkcjonowanie ww. dokumentów w Warunkach Kontraktowych FIDIC sprawia trudności odnośnie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług (VAT). W przypadku bowiem nieotrzymania przez Wykonawcę całości lub części zapłaty za roboty budowlane, dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w VAT konieczne jest ustalenie dnia wykonania usługi budowlanej lub budowlano-montażowej. Ponieważ w praktyce przyjmuje się, że dniem wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych, w tym również tych przyjmowanych częściowo, jest dzień podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego, a przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji protokołu zdawczo-odbiorczego, rodzi to zasadnicze wątpliwości odnośnie prawidłowej wykładni przepisu art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) w zw. z art. 19 ust. 14 ustawy o VAT.

Spółka w dniu 20 lutego 2009 r. zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. W przedstawionej wówczas ocenie Spółki, dzień wystawienia przez Inżyniera Kontraktu Przejściowego Świadectwa Płatności należy traktować jako dzień wykonania usługi budowlanej lub budowlano-montażowej. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2009 r. stwierdził, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe oraz że wystawiane przez Inżyniera Kontraktu Przejściowe Świadectwo Płatności nie może zostać uznane za protokół zdawczo-odbiorczy.

Należy również zauważyć, że w związku z realizacją przez Wnioskodawcę projektów budowlanych w oparciu o Warunki Kontraktowe FIDIC może dochodzić do sporów w przedmiocie wartości lub zakresu wykonanych robót. W szczególności spory te mogą wynikać z faktu, że pomiędzy Wykonawcą a Inżynierem Kontraktu istnieje rozbieżność zdań co do konieczności wykonania konkretnych prac budowlanych. W takiej sytuacji Spółki, zgodnie z subklauzulą 20.1 Warunków Kontraktowych FIDIC, jeśli uważa się za uprawnioną do jakiejkolwiek dodatkowej płatności, która ma związek z kontraktem, ma obowiązek powiadomić Inżyniera o wydarzeniu lub okoliczności powodującej powstanie roszczenia. Tego rodzaju roszczenia ze strony Spółki mogą pojawiać się na każdym etapie realizacji kontraktu, a także po jego zakończeniu. Roszczenia mogą być zgłaszane w trakcie wystawiania Przejściowych Świadectw Płatności, ale mogą również zostać zgłoszone po wystawieniu Świadectwa Przejęcia całości robót lub po wydaniu Świadectwa Wykonania czy po wystawieniu Ostatecznego Świadectwa Płatności. W przypadku, gdy Zamawiający odmawia uznania roszczeń zgłoszonych przez Spółkę, tego rodzaju spór może zostać rozstrzygnięty na drodze sądowej lub poprzez zawarcie ugody, nawet kilka lat po wykonaniu spornych robót budowlanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

W którym momencie mając na uwadze treść art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) w związku z art. 19 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, powstanie obowiązek podatkowy z tytułu wykonania przez Wnioskodawcę usług budowlanych realizowanych w ramach umów zawartych na podstawie Warunków Kontraktowych FIDIC.

2.

W którym momencie mając na uwadze treść art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) w związku z art. 19 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, powstanie obowiązek podatkowy z tytułu wykonania przez Wnioskodawcę dodatkowych prac budowlanych, których zasadność kwestionowana jest przez Zamawiającego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego:

1.

Obowiązek podatkowy z tytułu wykonania usług budowlanych realizowanych w ramach umów zawartych na podstawie Warunków Kontraktowych FIDIC, w przypadku gdy Spółka nie otrzymała całości lub części zapłaty do 30-go dnia od dnia wykonania usługi, powstanie 30-go dnia od dnia wystawienia Świadectwa Przejęcia.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o VAT, w przypadku usług budowlanych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30-go dnia, licząc od dnia wykonania usługi. W przypadku zatem, gdy we wskazanym terminie Spółka nie otrzyma całości lub części zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie 30-go dnia, licząc od dnia wykonania usługi. Jako dzień wykonania usług budowlanych, analogicznie do treści art. 19 ust. 14 ustawy o VAT, uznaje się dzień dokonania odbioru robót budowlanych na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

Przepisy nie definiują pojęcia protokołu zdawczo-odbiorczego. Uznaje się, że jest to dokument stwierdzający odbiór techniczny robót, w którym zawarty jest opis wykonanych prac oraz stwierdzony podpisami stron odbiór tychże prac. W ramach Warunków Kontraktowych FIDIC nie funkcjonuje dokument o nazwie protokół zdawczo-odbiorczy. W związku z tym należy ustalić, któremu z dokumentów wystawianych na podstawie Warunków Kontraktowych FIDIC można przypisać charakter analogiczny do protokołu zdawczo-odbiorczego.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że Warunki Kontraktowe FIDIC mają specyficzny charakter, gdyż wzorowane są głównie na prawie anglosaskim. Z tego też wynika podział procedury odbioru robót budowlanych na dwie części. Pierwszą z nich jest wydanie przez Wykonawcę przedmiotu odbioru Zamawiającemu, co jest potwierdzane Świadectwem Przejęcia. Dopiero zaś po upływie Okresu Zgłaszania Wad, który w istocie ma charakter zbliżony do okresu gwarancji, oraz po usunięciu wszelkich stwierdzonych wad i usterek, wystawiane jest Świadectwo Wykonania. Świadectwo Wykonania potwierdza wywiązanie się przez Wykonawcę w stosunku do Zamawiającego z wszelkich zobowiązań wynikających z zawartej umowy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w ramach Warunków Kontraktowych FIDIC odbiór techniczny robót budowlanych odbywa się na podstawie Świadectwa Przejęcia. Z wystawieniem tego dokumentu związane jest bowiem przejęcie przez Zamawiającego przedmiotu odbioru w posiadanie w celu jego używania, a także możliwość żądania wynagrodzenia przez Wykonawcę. Wystawiane później Świadectwo Wykonania ma odmienny charakter, gdyż związane jest przede wszystkim z zamknięciem Okresu Zgłaszania Wad, podczas którego Zamawiający uprawniony jest do kontroli zakresu, wartości oraz jakości wykonanych robót, podczas gdy zasadniczo wykonanie i przekazanie robót następuje z chwilą wystawienia Świadectwa Przejęcia. W związku z czym również temu właśnie dokumentowi należy przypisać cechy protokołu zdawczo-odbiorczego, o którym mowa w przepisie art. 19 ust. 14 ustawy o VAT.

Podobne stanowisko do prezentowanego przez Spółkę znajduje się przykładowo w wytycznych Instytucji Zarządzającej w ramach Funduszu Spójności w sprawie stosowania Warunków Kontraktowych FIDIC oraz niektórych klauzul umownych w projektach finansowanych ze środków Funduszu Spójności oraz Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Zgodnie z tymi wytycznymi datą odbioru inwestycji od wykonawcy dla projektów realizowanych według Warunków Kontraktowych FIDIC, jest data wystawienia wykonawcy Świadectwa Przejęcia. Dla wykonawcy protokół odbioru robót stanowi potwierdzenie wykonania robót oraz podstawę do żądania wynagrodzenia, natomiast dla inwestora protokół ten stanowi podstawę do kontroli wykonywanych przez wykonawcę postanowień umowy w zakresie ilości zamówionych i wykonanych robót terminowości ich realizacji oraz stwierdza ewentualne wady i usterki. W opinii Instytucji Zarządzającej Świadectwo Przejęcia może być uznane za odpowiednik protokołu odbioru, natomiast wydanie Świadectwa Wykonania oznacza, że wykonawca wywiązał się ze wszystkich zobowiązań wynikających z umowy, w tym związanych z usunięciem wad stwierdzonych w tzw. Okresie Zgłaszania Wad stanowiącym faktycznie okres gwarancji.

2.

Obowiązek podatkowy z tytułu wykonania przez Spółkę dodatkowych prac budowlanych, których zasadność kwestionowana jest przez Zamawiającego powstanie 30-go dnia od dnia wystawienia Świadectwa Przejęcia. W podobny sposób jak powyżej należy określić moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku wykonania przez Spółkę dodatkowych prac budowlanych, których zasadność kwestionowana jest przez Zamawiającego. Odbiór tych prac przez Zamawiającego następuje wraz z odbiorem całości robót budowlanych wykonanych przez Spółkę, a więc z dniem wystawienia Świadectwa Przejęcia. Bez znaczenia jest w tym wypadku fakt, że zakres lub wartość tych prac jest kwestionowana przez Zamawiającego. Z punktu widzenia art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o VAT istotny jest jedynie moment wykonania usługi, a nie to czy Zamawiający akceptuje w całości jej wykonanie.

Podobnie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 14 marca 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 3523/05 w którym stwierdził że "(...) istnienie sporu pomiędzy stronami umowy cywilnoprawnej w przedmiocie wartości i zakresu wykonanych przez Skarżącą robot nie ma wpływu na datę powstania obowiązku podatkowego". Pomimo ze wyrok ten zapadł na tle poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym należy uznać, że zachowuje on w tym zakresie swoją aktualność.

Ponadto zgodnie z § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom wystawiania faktur sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337) w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a oraz ust. 16b ustawy fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Natomiast zgodnie z § 11 ust. 2 ww. rozporządzenia, faktury o których mowa w ust. 1 nie mogą być wystawione wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że Wykonawca ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej wykonane usługi budowlane najpóźniej w 30 dniu od dnia wystawienia Świadectwa Przejęcia. Niewystawienie faktury w ww. terminie będzie skutkowało naruszeniem przepisów ustawy o VAT oraz ww. rozporządzenia Ministra Finansów, co w konsekwencji doprowadzi do powstania zaległości podatkowej w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. - dalej Ordynacja). W takim przypadku Wykonawca będzie zobowiązany na podstawie art. 53 Ordynacji do uiszczenia na rzecz organu podatkowego odsetek od zaległości podatkowych.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Od powyższej ogólnej zasady, ustawodawca określił w sposób odmienny - między innymi dla usług budowlanych - szczególny moment powstania obowiązku podatkowego. W myśl art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ww. ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku usług budowlanych lub budowlano - montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania tych usług.

Na mocy art. 19 ust. 14 cyt. ustawy, zasady, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) mają zastosowanie do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych. Ustawa o VAT nie zwiera normatywnej definicji pojęcia "protokół zdawczo-odbiorczy", nie wskazuje również elementów jakie taki dokument powinien zawierać.

Pojęcie "protokoły odbiorów częściowych i końcowych" występuje w art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), jako jeden z elementów "dokumentacji budowy". Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji "wykonania usługi", dlatego w przypadku usług budowlanych za datę "wykonania usługi" powszechnie przyjmuje się dzień odbioru technicznego robót, potwierdzony stosownym protokołem zdawczo-odbiorczym lub innym dokumentem stwierdzającym przyjęcie wykonanej usługi. Zatem, dzień wykonania usługi - to dzień podpisania protokołu.

W przypadku częściowego rozliczenia robót budowlanych każdy etap prac jest traktowany jako odrębna usługa budowlana i potwierdzany protokołem zdawczo-odbiorczym. Za datę wykonania usługi należy przyjąć w tym przypadku datę kolejnego etapu prac (a więc zasadniczo datę podpisania "częściowego" protokołu zdawczo-odbiorczego, potwierdzającego odbiór techniczny robót). Podkreślić należy, iż ustawodawca wiąże powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT w przypadku usług budowlanych odbieranych częściowo z wystawieniem protokołów zdawczo - odbiorczych (jego brak uniemożliwia przyjęcie, iż do częściowego wykonania usługi doszło). Przepisy ustawy o VAT nie określają formy protokołu zdawczo - odbiorczego oraz wymaganych jego elementów. W praktyce należy stwierdzić, iż protokół powinien zawierać opis wykonanych prac, ich odbiór oraz podpisy wykonawcy i odbiorcy usługi tj. wyrażać potwierdzenie i akceptację wykonywanych prac oraz ich zakres. Z protokołu powinno jasno i precyzyjnie wynikać kto, kiedy i jakie prace wykonał oraz wskazywać, że określonego dnia zostały one przyjęte przez drugą stronę tzn. sposób wykonania został bezdyskusyjnie zaakceptowany przez stronę odbierającą. Należy przy tym zaznaczyć, iż bez znaczenia jest sama kwestia nazewnictwa stosowanego dokumentu. Najistotniejsze jest, aby spełniał on swoją funkcję, czyli dokumentował odbiór przez inwestora określonych prac.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest wykonawcą robót budowlanych w ramach realizacji różnych projektów budowlanych. Część projektów budowlanych realizowana jest na podstawie kontraktów zawartych w oparciu o Warunki Kontraktowe FIDIC. Warunki Kontraktowe FIDIC przewidują szczegółowy system certyfikacji, na podstawie którego roboty budowlane są oddawane oraz rozliczane z Zamawiającym. Można w tym zakresie wyróżnić następujące rodzaje dokumentów m.in. Świadectwo Przejęcia, o które występuje z wnioskiem Wykonawca do Inżyniera Kontraktu, gdy w jego opinii roboty budowlane są gotowe do przejęcia, przy czym w sytuacji akceptacji złożonego wniosku wskazuje datę, z którą roboty budowlane zostały ukończone zgodnie z umową pomijając wszelką drobną zaległą pracę i wady, niemające istotnego wpływu na użycie robót do przeznaczonego im celu. Wystawienie owego dokumentu umożliwia Zamawiającemu przejęcie przedmiotu odbioru w posiadanie w celu jego używania, a także dokonanie kontroli prawidłowości wykonania zleconych robót budowlanych oraz stwierdzenie ewentualnych wad i usterek. Świadectwo Przejęcia nie oznacza potwierdzenia braku wad fizycznych. Jednocześnie Wykonawca ma w takiej sytuacji prawo opuszczenia terenu budowy oraz zyskuje podstawę do żądania wynagrodzenia od Zamawiającego. Wystawienie Świadectwa Przejęcia rozpoczyna bieg Okresu Zgłaszania Wad, stanowiącego swoisty okres gwarancji udzielanej przez Wykonawcę.

Ponadto wyróżnia się również Świadectwo Wykonania, wystawiane przez Inżyniera Kontraktu po upływie Okresu Zgłaszania Wad i po usunięciu przez Wykonawcę wszelkich wad. Świadectwo Wykonania oznacza, że Wykonawca wywiązał się ze wszystkich zobowiązań wynikających z umowy, w tym związanych z usunięciem wad stwierdzonych w Okresie Zgłaszania Wad. Pozostałymi dokumentami jest Przejściowe Świadectwo Płatności oraz Ostateczne Świadectwo Płatności, wystawiane przez Inżyniera Kontraktu po przedstawieniu przez Wykonawcę rozliczenia (lub odpowiednio rozliczenia ostatecznego) zawierającego kwoty, do których otrzymania Wykonawca uważa się za uprawnionego.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do określania, który spośród wyżej wymienionych dokumentów będzie spełniał rolę protokołu zdawczo-odbiorczego, a w konsekwencji czego kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu realizowanych usług budowlanych. Wystawiane przez Inżyniera Kontraktu Świadectwo Przejęcia pomimo, iż posiada pewne elementy, którymi charakteryzuje się protokół zdawczo-odbiorczy takie jak akceptacja przez Zamawiającego wykonanych robót, data, z którą roboty budowlane zostały ukończone oraz przejęcie przedmiotu odbioru w posiadanie w celu jego używania, jednakże nie przesądza ono o potwierdzeniu braku wad fizycznych, a jednocześnie rozpoczyna bieg Okresu Zgłaszania Wad, stanowiącego swoisty okres gwarancji udzielanej przez Wykonawcę. Ponadto należy podkreślić, iż uzyskanie na mocy wystawienia ww. dokumentu podstawy do żądania wynagrodzenia od Zamawiającego, nie można uznać za okoliczność uprawniającą do zastosowania art. 19 ust. 14 ustawy. Przedmiotowe Świadectwo Przejęcia nie wyczerpuje w pełni cech jakie powinien posiadać protokół zdawczo-odbiorczy, bowiem w istocie nie dochodzi do odbioru wykonanych prac. Zamawiający podpisując niniejszy dokument nie akceptuje w całości wykonanych prac, a jedynie obejmuje przedmiot odbioru w celu przeprowadzenia kontroli prawidłowości wykonania zleconych robót budowlanych oraz stwierdzenia ewentualnych wad i usterek.

Należy stwierdzić, iż skoro ustawodawca w treści art. 19 ust. 14 ustawy stanowi o usługach budowlanych przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, to taki dokument musi być sporządzony, aby niniejsza regulacja mogła być zastosowana. Mając powyższe na względzie, z uwagi na przyjęcie, że Świadectwa Przejęcia nie można traktować jako protokołu zdawczo-odbiorczego potwierdzającego zakończenie pewnego etapu prac budowlanych, obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19 ust. 14 ustawy nie powstanie. Stąd też należy zauważyć, iż obowiązek ten powstanie, w przypadku gdy Spółka nie otrzyma całości lub części zapłaty, dopiero z chwilą wykonania całości robót, co powinno wynikać z zawartej umowy. Powyższe zasady dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego mają również zastosowanie do dodatkowych prac budowlanych, których zasadność jest kwestionowana przez zamawiającego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl