IPPP1/443-272/11-4/ISz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2011 r. (data wpływu 15 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 8 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 30 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług remontowo budowlanych oraz konserwacyjnych w zakresie instalacji sanitarnych i ogrzewczych w obiektach budownictwa mieszkaniowego - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług remontowo budowlanych oraz konserwacyjnych w zakresie instalacji sanitarnych i ogrzewczych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 8 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 30 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskująca Spółka jawna świadczy usługi remontowo budowlane oraz konserwacyjne w zakresie instalacji sanitarnych i ogrzewczych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (budynkach wielorodzinnych), na zlecenie wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni mieszkaniowych. Świadczone usługi mają na celu przywrócenie lub utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części. Przedmiotowe usługi remontowo budowlane oraz konserwacyjne realizowane są w lokalach mieszkalnych i użytkowych oraz powierzchniach wspólnych (klatki schodowe, piwnice itp.) nieruchomości budynkowych stanowiących obiekty budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W świetle wskazanej podstawy prawnej zachodzi wątpliwość dotycząca stosowania stawki preferencyjnej w wys. 8% podatku od towarów i usług za wykonane usługi remontowo budowlane oraz konserwacyjne, gdyż powołany przepis ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), nie odnosi się swoją dyspozycją wprost do powierzchni wspólnych takich jak klatki schodowe, piwnice itp., nieruchomości budynkowych stanowiących obiekty budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskująca Spółka jawna świadcząc usługi remontowo budowlane oraz konserwacyjne na zlecenie wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych, na powierzchniach wspólnych (klatki schodowe, piwnice itp.) nieruchomości budynkowych (obiektów budownictwa mieszkaniowego), w zakresie wymiany konserwacji instalacji sanitarnych i ogrzewczych, może stosować stawkę preferencyjną 8% zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), preferencyjną 8% stawkę podatku VAT stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Pod pojęciem budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych (art. 41 ust. 12a ww. ustawy). Tym samym należy przyjąć, że powierzchnia wspólna nieruchomości budynkowej (tj. klatki schodowe, piwnice itp.), stanowią w istocie część składową obiektu budownictwa mieszkaniowego. Wobec powyższego, Spółka świadcząc usługi remontowo budowlane i konserwacyjne na zlecenie wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych w zakresie instalacji sanitarnych i ogrzewczych realizowanych na powierzchniach wspólnych nieruchomości budynkowej może stosować stawkę preferencyjną 8%. Zdaniem Spółki nie znajduje tu zastosowania ustawowe ograniczenie dotyczące powierzchni lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku mieszkalnym, gdyż ustawodawca nie uregulował kwestii stosowania stawki podstawowej dla limitów metrażowych do części wspólnych nieruchomości budynkowych (obiektu budownictwa mieszkaniowego). Za taką interpretacją przemawia dodatkowo zakaz stosowania wykładni rozszerzającej w stosunku do przepisów podatkowych, co znajduje uzasadnienie w orzecznictwie Sądów Administracyjnych. Spółka zwraca również uwagę na fakt, że stosownie do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) preferencyjna stawka VAT została utrzymana na wykonywanie o obiektach budownictwa mieszkaniowego roboty konserwacyjne, tj. na prace mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części innych niż remont.

Reasumując, należy uznać, iż wolą ustawodawcy było objęcie stawką preferencyjną usług remontowo budowlanych i konserwacyjnych wykonywanych na obiektach budownictwa mieszkaniowego lub ich części, a więc i na powierzchniach wspólnych nieruchomości budynkowych stanowiących klatki schodowe, piwnice itp., jedynie z wyłączeniem lokali użytkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianach niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), obowiązującego do dnia 6 kwietnia 2011 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Na mocy § 7 ust. 3 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, przebudowa, remont, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej.

Ponadto, ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu użytkowego. W związku z tym, należy posłużyć się definicją zawartą w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.).

Zgodnie z § 3 pkt 14 ww. rozporządzenia, lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym. Natomiast zgodnie z § 3 pkt 13 ww. rozporządzenia, pomieszczeniem gospodarczym jest pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych. Zaś pomieszczeniem technicznym jest pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku (§ 3 pkt 12 cyt. rozporządzenia).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz z uzupełnienia do wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie wymiany, konserwacji instalacji sanitarnych i ogrzewczych na zlecenie wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni mieszkaniowych. Świadczone usługi mają na celu przywrócenie lub utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części. Przedmiotowe usługi remontowo budowlane oraz konserwacyjne realizowane są w lokalach mieszkalnych i użytkowych oraz powierzchniach wspólnych (klatki schodowe, piwnice itp.) nieruchomości budynkowych stanowiących obiekty budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stosowania stawki preferencyjnej w wys. 8% podatku VAT dla ww. usług świadczonych na powierzchniach wspólnych, takich jak klatki schodowe, piwnice itp., nieruchomości budynkowych stanowiących obiekty budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W konsekwencji powyższego, biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej stan prawny należy stwierdzić, że przedmiotowe powierzchnie wspólne (klatki schodowe, piwnice itp.) nie spełniają definicji lokalu użytkowego.

Usługi remontowo-budowlane w zakresie wymiany instalacji sanitarnych i ogrzewczych stanowią w istocie remont, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Natomiast usługi konserwacyjne wykonywane przez Wnioskodawcę w zakresie konserwacji instalacji sanitarnych i ogrzewczych, spełniają definicję robót konserwacyjnych zawartą w § 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy ograniczają opodatkowanie preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8% na remont oraz roboty konserwacyjne wykonywane wyłącznie w obiektach budowlanych lub ich częściach, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym z wyraźnym wyłączeniem lokali użytkowych. Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, należy uznać, iż usługi wykonywane przez Spółkę na powierzchniach wspólnych (klatki schodowe, piwnice itp.) nieruchomości budynkowych (obiektów budownictwa mieszkaniowego), w zakresie wymiany instalacji sanitarnych i ogrzewczych, są opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 8%. Natomiast usługi w zakresie konserwacji ww. instalacji, są również opodatkowane preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, stosownie do powołanego przepisu § 7 ust. 1 pkt 2 i 3 z uwzględnieniem § 7 ust. 3 rozporządzenia.

Zaznacza się, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę w lokalach użytkowych nieruchomości budynkowych (obiektów budownictwa mieszkaniowego), opodatkowane są wg podstawowej stawki podatku od towarów i usług, czyli do 31 grudnia 2013 r., 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania usług przeglądu urządzeń grzewczych, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.