IPPP1/443-269/14-2/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT czynności wykonywanych przez brokera na rzecz drugiego brokera w ramach umowy konsorcjum - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT czynności wykonywanych przez brokera na rzecz drugiego brokera w ramach umowy konsorcjum.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka wykonuje wyłącznie czynności brokerskie w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Spółka w ramach prowadzonej działalności zamierza wykonywać usługi we współpracy z innym licencjonowanym brokerem ubezpieczeniowym (dalej: "drugi broker"). Spółki planują zawrzeć umowę o współpracy (umowę konsorcjum), na mocy której będą wspólnie świadczyć usługi brokerskie na rzecz klientów jednej lub drugiej spółki.

Podstawowe założenia umowy o współpracy będą następujące:

* czynności brokerskie będą wykonywane w przeważającej mierze na podstawie pełnomocnictw, udzielonych drugiemu brokerowi;

* na zewnątrz wobec klienta i wobec zakładu ubezpieczeń występować będzie drugi broker;

* odpowiedzialność cywilną wobec klientów będą ponosić obydwie spółki brokerskie (zarówno wnioskodawca, jak i drugi broker);

* faktycznie czynności brokerskie będą wykonywane przez obydwie spółki;

* wynagrodzenie (kurtaż brokerski) za wspólnie świadczone usługi będzie otrzymywać drugi broker; kurtaż będzie dzielony pomiędzy wnioskodawcę a drugiego brokera na podstawie parytetu, ustalonego odrębnie dla każdego klienta.

Wnioskodawca będzie w szczególności wykonywał następujące czynności brokerskie: stałe pośredniczenie przy zawieraniu umów ubezpieczenia, pozyskiwanie klientów, zbieranie danych od klientów, identyfikacja ryzyk, opracowywanie slipów brokerskich, zbieranie ofert, negocjacje warunków ofert z towarzystwami ubezpieczeniowymi, dokonywanie analizy i rekomendacji ofert, kompletowanie dokumentów niezbędnych do wystawiania polis, pomoc w procesie likwidacji szkód, pilnowanie wznowień polis, nadzór nad opłatami polis, opracowywanie specyfikacji istotnych warunków zamówienia do przetargów na ubezpieczenia itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do czynności brokerskich wykonywanych przez wnioskodawcę w ramach umowy o współpracy (umowy konsorcjum), lecz na rzecz drugiego brokera, ma zastosowanie zwolnienie z VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów usług.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku VAT, zwalnia się od podatku m.in. usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych. Przepis ten jest implementacją przepisu art. 135 ust. 1 lit. a dyrektywy 2006/112/WE rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L nr 347 z 11.12.2006, s. 1, z późn. zm.), w myśl którego państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Aktem określającym zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych jest ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.).

Stosownie do art. 2 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia i jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych.

W myśl art. 4 pkt 2 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, zwane dalej "czynnościami brokerskimi", polegające na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umowy ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich (działalność brokerska).

Czynności brokerskie opisane we wniosku wykonywane przez wnioskodawcę i drugiego brokera są tożsame z wymienionymi w art. 4 pkt 2 ww. ustawy. Czynności te będą wykonywane wspólnie przez pracowników wnioskodawcy i drugiego brokera.

Z kolei art. 20 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym wskazuje, iż brokerem ubezpieczeniowym jest osoba fizyczna albo prawna posiadająca, wydane przez organ nadzoru, zezwolenie na wykonywanie działalności brokerskiej i wpisana do rejestru brokerów ubezpieczeniowych. zarówno wnioskodawca jak i drugi broker posiadają ww. zezwolenia.

W ocenie wnioskodawcy, przedmiotowe usługi świadczone przez wnioskodawcę w ramach konsorcjum (współpracy kobrokerskiej) z inną firmą brokerską będą korzystały ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

W okresie trwania współpracy obie spółki będą wspólnie świadczyć usługi brokerskie, ponosząc wspólnie odpowiedzialność wobec klientów. Czynności prawne, wykonywane w oparciu o pełnomocnictwa udzielone przez klientów wykonywane będą przez obie spółki. Czynności brokerskie niewątpliwie mają charakter usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. Wynika to wprost z przepisu art. 4 pkt 2 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Działalność pośrednika ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy dotyczącej produktu ubezpieczeniowego. Usługa pośrednictwa ubezpieczeniowego to usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych i czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu. Właśnie tego rodzaju czynności wykonywać będzie wnioskodawca.

W ocenie wnioskodawcy bez znaczenia jest, że wykonywane przez niego usługi brokerskie będą świadczone na rzecz drugiego brokera, bowiem zakres wykonywanych czynności i ich klasyfikacja się nie zmieni - nadal będzie wykonywał usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, a zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 37 ma charakter zwolnienia przedmiotowego.

Należy zatem uznać, że przedmiotowe usługi świadczone przez wnioskodawcę na rzecz drugiego brokera będą korzystać ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

Warto w tym miejscu wskazać, że analogiczne stanowisko co do klasyfikacji usług wnioskodawcy jako usług pośrednictwa ubezpieczeniowego wyraził Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-453/05: "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem, że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

Należy też podkreślić, że w analogicznym stanie faktycznym Izba Skarbowa w Łodzi wydała indywidualną interpretację, potwierdzającą stanowisko wnioskodawcy w niniejszej sprawie (interpretacja indywidualna z dnia 11 czerwca 2013 r., nr IPTPP2/443-216/13-4/JS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stwierdza się, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i rozporządzeniach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy o VAT zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 43 ust. 15 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Stosownie do art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych, ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych. Natomiast, "czynność ubezpieczeniowa", w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym przypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dana osoba jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych przez nią czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy brokerem lub pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

Z uzasadnienia wyroku w sprawie CSC Financial Services Ltd. (wyrok TSUE z dnia 13 grudnia 2001 r., C-235/00), która to spółka świadczyła usługi typu call center na rzecz instytucji finansowych, Trybunał podjął się też próby konstruowania definicji samego pośrednictwa. Pośrednikiem jest więc podmiot niebędący żadną ze stron umowy, ale świadczący usługę na rzecz strony w zamian za wynagrodzenie. W skład usługi wchodzić może zwłaszcza prowadzenie negocjacji. Celem pośrednictwa jest zaś uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę. Z kolei nie może być mowy o pośrednictwie wówczas, gdy jedna ze stron umowy zleca tylko podwykonawcy część czynności faktycznych.

Aktem określającym zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych jest ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2013 r. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą".

Stosownie do art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia i jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych.

W myśl art. 4 pkt 2 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, zwane dalej "czynnościami brokerskimi", polegające na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich (działalność brokerska).

Należy zwrócić uwagę, że zastosowane w powyższym przepisie pojęcie "organizowania i nadzorowania" odnosi się wyłącznie do:

* czynności polegających na zawieraniu lub doprowadzeniu do zawarcia umów ubezpieczenia,

* czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz

* czynności polegających na uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów, także w sprawach o odszkodowanie.

Z kolei art. 20 ustawy wskazuje, że brokerem ubezpieczeniowym jest osoba fizyczna albo prawna posiadająca, wydane przez organ nadzoru, zezwolenie na wykonywanie działalności brokerskiej i wpisana do rejestru brokerów ubezpieczeniowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności brokerskie w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Spółka w ramach prowadzonej działalności zamierza wykonywać usługi we współpracy z innym licencjonowanym brokerem ubezpieczeniowym (dalej: "drugi broker"). Spółki planują zawrzeć umowę o współpracy (umowę konsorcjum), na mocy której będą wspólnie świadczyć usługi brokerskie na rzecz klientów jednej lub drugiej spółki.

Wnioskodawca będzie w szczególności wykonywał następujące czynności brokerskie: stałe pośredniczenie przy zawieraniu umów ubezpieczenia, pozyskiwanie klientów, zbieranie danych od klientów, identyfikacja ryzyk, opracowywanie slipów brokerskich, zbieranie ofert, negocjacje warunków ofert z towarzystwami ubezpieczeniowymi, dokonywanie analizy i rekomendacji ofert, kompletowanie dokumentów niezbędnych do wystawiania polis, pomoc w procesie likwidacji szkód, pilnowanie wznowień polis, nadzór nad opłatami polis, opracowywanie specyfikacji istotnych warunków zamówienia do przetargów na ubezpieczenia itp.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania zwolnienia z VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów usług do czynności brokerskich wykonywanych przez wnioskodawcę w ramach umowy o współpracy (umowy konsorcjum), lecz na rzecz drugiego brokera.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT wynika, że prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych. Czynności wykonywane przez pośrednika ubezpieczeniowego dotyczą czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń (agencyjne) oraz czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej (brokerskie). Działalność pośrednika ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy dotyczącej produktu ubezpieczeniowego. Usługa pośrednictwa ubezpieczeniowego to usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

Z uwagi na opis sprawy, a także obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego Zainteresowany będzie wykonywał czynności pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. Przy czym wskazać należy, że bez znaczenia jest fakt, że ww. czynności Wnioskodawca będzie wykonywał na rzecz drugiego brokera w ramach zawartej umowy konsorcjum, bowiem zakres wykonywanych czynności i ich klasyfikacja się nie zmieni - nadal będzie wykonywał usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego.

W konsekwencji, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności brokerskie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie konsorcjum na rzecz drugiego brokera, jako usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.