IPPP1-443-268/11-2/JL - Opodatkowanie podatkiem VAT w przypadku poniesienia przez kontrahenta w jego imieniu i na jego rzecz opłat skarbowych i sądowych udokumentowanych dowodami zapłat z rachunku bankowego wnioskodawcy, lub kwitami kasowymi wystawionymi na wnioskodawcę.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-268/11-2/JL Opodatkowanie podatkiem VAT w przypadku poniesienia przez kontrahenta w jego imieniu i na jego rzecz opłat skarbowych i sądowych udokumentowanych dowodami zapłat z rachunku bankowego wnioskodawcy, lub kwitami kasowymi wystawionymi na wnioskodawcę.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2011 r. (data wpływu 14 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu poniesionych w imieniu i na rzecz kontrahenta kosztów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu poniesionych w imieniu i na rzecz kontrahenta kosztów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach zawartych umów o obsługę prawną otrzymuje wynagrodzenie ryczałtowe, bądź też wynagrodzenie skalkulowane na podstawie ilości godzin poświęconych na obsługę klienta i stałej stawki godzinowej. Oprócz wynagrodzenia za obsługę prawną Wnioskodawcy przysługuje zwrot poniesionych w imieniu i na rzecz klienta wydatków takich jak opłaty skarbowe od pełnomocnictw, opłaty sądowe za pozyskanie dokumentów rejestrowych z KRS, wydatki na wpisy sądowe, opłaty za uzyskanie odpisów z akt prowadzonych postępowań sądowych. Wydatki te nie są skalkulowane w wynagrodzeniu otrzymywanym przez Wnioskodawcę. Ponoszone wydatki nie są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Dokumentowane są najczęściej dowodami zapłaty w postaci potwierdzenia przelewu z rachunku bankowego Wnioskodawcy lub kwitami kasowymi w przypadku dokonywania opłaty w formie gotówkowej. Jeżeli opłaty dokonywane są w formie gotówkowej to kwity kasowe wystawiane są na Wnioskodawcę. Do poniesionych wydatków Wnioskodawca nie dolicza marży, dotyczą one bezpośrednio konkretnego kontrahenta oraz wynikają z zawartych między stronami umów. Wydatki ujmowane są przez Wnioskodawcę w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów jako pozostałe wydatki. Kontrahenci obciążani są przedmiotowymi kosztami na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT, gdzie oprócz usługi prawnej opodatkowanej stawką podstawową w wysokości 23% dokumentowane są przychody z tytułu opłat skarbowych i sądowych jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przychody z tytułu przedmiotowych opłat ujmowane są w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów jako pozostałe przychody.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku VAT.

Czy obciążenie kontrahenta poniesionymi w jego imieniu i na jego rzecz opłatami skarbowymi i sądowymi udokumentowane dowodami zapłat z rachunku bankowego Wnioskodawcy, lub kwitami kasowymi wystawionymi na Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zapisami umów łączących Wnioskodawcę oraz jego kontrahentów, przychody z tytułu zwrotu poniesionych wydatków stanowiących opłaty skarbowe i sądowe wykonywane są przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz kontrahentów i nie stanowią dla Wnioskodawcy wynagrodzenia, a w konsekwencji nie stanowią obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w przedmiotowych transakcjach występuje w charakterze pośrednika i otrzymywany zwrot poniesionych wydatków na rzecz zleceniodawcy nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - zwana dalej ustawą), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 cyt. ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast stosownie do art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 z późn. zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

a.

obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

b.

opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;

c.

kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Z przytoczonej wyżej regulacji art. 79 punkt c) Dyrektywy Rady wynika, iż wyłączeniu z podstawy opodatkowania podlegają kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi obsługi prawnej na podstawie zawartych umów. Wnioskodawca ponosi w imieniu i na rzecz klienta wydatki takie jak: opłaty skarbowe od pełnomocnictw, opłaty sądowe za pozyskanie dokumentów rejestrowych z KRS, wydatki na wpisy sądowe, opłaty za uzyskanie odpisów z akt prowadzonych postępowań sądowych. Wydatki te nie są skalkulowane w wynagrodzeniu otrzymywanym przez Wnioskodawcę i przysługuje mu zwrot poniesionych powyższych wydatków. Ponoszone wydatki nie są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Dokumentowane są najczęściej dowodami zapłaty w postaci potwierdzenia przelewu z rachunku bankowego Wnioskodawcy lub kwitami kasowymi w przypadku dokonywania opłaty w formie gotówkowej. Jeżeli opłaty dokonywane są w formie gotówkowej to kwity kasowe wystawiane są na Wnioskodawcę. Do poniesionych wydatków Wnioskodawca nie dolicza marży, dotyczą one bezpośrednio konkretnego kontrahenta oraz wynikają z zawartych między stronami umów. Wydatki ujmowane są przez Wnioskodawcę w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów jako pozostałe wydatki.

Mając na uwadze cytowane powyżej przepisy należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie kwota zwrotu poniesionych przez Spółkę w imieniu kontrahenta kosztów nie stanowi dla Spółki elementu kwoty należnej od klienta z tytułu sprzedaży usługi obsługi prawnej, o której mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż umowa pomiędzy Spółką a klientem nie przewiduje wynagrodzenia dla Spółki za regulowanie w imieniu i na rzecz klienta wymienionych we wniosku opłat. Wnioskodawca ponosząc wspomniane koszty w imieniu i na rzecz klienta występuje jako pośrednik lub pełnomocnik i otrzymywany zwrot poniesionych na rzecz klientów wydatków nie stanowi dla Wnioskodawcy elementu podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

W konsekwencji, jeżeli wartość nominalna opłat nie jest uwzględniona w cenie usługi obsługi prawnej świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta, a wydatki z tytułu ww. opłat zostały poniesione w imieniu i na rzecz klienta, obciążenie kontrahenta poniesionymi w jego imieniu i na jego rzecz opłatami, takimi jak opłaty skarbowe, opłaty sądowe za pozyskanie dokumentów rejestrowych z KRS, wydatki na wpisy sądowe, opłaty za uzyskanie odpisów z akt prowadzonych postępowań sądowych, pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ zwraca również uwagę na fakt, iż uznanie, że poniesione w imieniu i na rzecz klienta wydatki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług powoduje, że w takim przypadku Spółka winna na potrzeby rozliczeń finansowych z klientami stosować inne niż faktura VAT dokumenty, np. noty księgowe.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zauważa się, że gdyby z treści lub charakteru umowy cywilnoprawnej, łączącej Wnioskodawcę z klientem wynikało, iż wykonywane czynności, o których mowa we wniosku są częścią usługi głównej, w tej sytuacji podlegałyby one opodatkowaniu jak usługi wykonywane w ramach prowadzonej działalności. Konsekwencją tego Spółka stosując się do postanowień art. 106 ust. 1 ustawy, zobowiązana byłaby przedmiotowe czynności udokumentować fakturą VAT, opodatkowując je stawką właściwą dla usługi głównej.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku VAT natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl