IPPP1-443-268/09-2/JB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-268/09-2/JB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 20 listopada 1998 r. Wnioskodawca nabył w drodze zakupu (akt notarialny) grunty rolne (około 2,5 ha) we wsi Ł. koło B. w województwie d. W latach 2000-2007 przy udziale i pomocy ojca starał się uprawiać różne produkty celem uzyskania jakichkolwiek dochodów i sfinansowania wydatków związanych z comiesięcznym utrzymaniem domu i wydatkami na życie. Od 2000 r. Wnioskodawca mieszka w W. wraz z żoną oraz dziećmi. Ostatni rok był bardzo niekorzystny dla koniunktury rolnej. Ceny produktów rolnych drastycznie spadły, co spowodowało, iż tak niewielki obszar gruntu nie opłaca się uprawiać. Dodatkowo koszty z tytułu opłat za użytkowanie lokalu (gaz, prąd, woda), wydatki na życie oraz przedszkole i żłobek dzieci są bardzo wysokie i będą rosły. Na przełomie 2008/2009 zarobki Wnioskodawcy i jego żony znacznie spadły, co spowodowało, że dotychczasowe dochody nie pokrywają wydatków. W związku z tym Wnioskodawca postanowił wyodrębnić z posiadanych gruntów 0,5 ha i przeznaczyć na sprzedaż. Cel sprzedaży jest związany z zapewnieniem bytu rodzinie. W wyniku wyodrębnienia powstały 4 działki budowlane, które oferowane są na sprzedaż. Ceny nie są atrakcyjne, ze względu na fakt, iż brak w ich pobliżu kanalizacji oraz gazu. Wartość takiego terenu jest znacznie niższa. Dodatkowy podatek VAT uszczupli zakładane przychody.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien płacić podatek VAT od sprzedaży gruntów.

Zdaniem wnioskodawcy, nie ma obowiązku odprowadzania podatku VAT od sprzedaży działek (0,5 ha). Grunty zakupione były bez chęci ich zbycia, lecz celem uprawy i pozyskiwania niewielkich, lecz stałych dochodów będących uzupełnieniem wydatków na cele budżetu domowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Właściciel gospodarstwa rolnego, dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, jest w myśl ustawy o podatku od towarów i usług rolnikiem ryczałtowym, posiadającym status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (rolniczą). Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, tym bardziej, że rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne.

Także zakres przedsięwzięcia (zamiar sprzedaży kilku działek) oraz podjęte przez Wnioskodawcę działania (dokonanie przed sprzedażą podziału gruntu na działki budowlane) wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy, a więc w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gruntów rolnych (ok. 2,5 ha), na których prowadził działalność rolniczą tj. uprawiał różne produkty rolne, celem uzyskania dochodów z tego tytułu. Z posiadanych gruntów wyodrębnił 0,5 ha, w wyniku czego powstały 4 działki budowlane, które przeznaczone zostały na sprzedaż.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz przedstawione wyżej przepisy prawa uznać należy, iż wyodrębnione działki budowlane stanowią element gospodarstwa rolnego i jako takie służyły prowadzeniu działalności gospodarczej (rolniczej). W rezultacie Wnioskodawca dokonując zbycia przedmiotowych działek, dokona w istocie zbycia elementu majątku jego przedsiębiorstwa (za które w tym przypadku uznawane jest prowadzone gospodarstwo rolne). Powyższe powoduje, iż dostawa przedmiotowych czterech działek budowlanych mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, a przedmiot tych dostaw (grunt) jest towarem w pojęciu ustawy o VAT, co powoduje, że sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%. Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Ponadto, należy wskazać, iż stosownie do przepisu art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ww. ustawy, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą korzystać z podmiotowego zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów.

Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku. Zatem, z chwilą dokonania sprzedaży pierwszej działki Podatnik staje się podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedaż trzech kolejnych działek budowlanych będzie również opodatkowana tym podatkiem.

Reasumując, sprzedaż działek budowlanych wykorzystywanych wcześniej w działalności rolniczej przez Wnioskodawcę jako rolnika, podlega opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl