IPPP1/443-233/13-2/JL

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-233/13-2/JL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2013 r. (data wpływu 15 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konsekwencji podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konsekwencji podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną, podatnikiem VAT. Nabył w grudniu 2011 r. zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP), w skład której wchodziła m.in. nieruchomość - lokal biurowy. Nabycie nastąpiło bez podatku VAT (czynność poza VAT), udokumentowano je rachunkiem i aktem notarialnym. Cały nabyty majątek (ZCP) służy Wnioskodawcy do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych VAT (do sprzedaży opodatkowanej). ZCP służyła do działalności w całości opodatkowanej także zbywcy tego majątku. Jak dowiedział się Wnioskodawca, lokal biurowy został nabyty w 2006 r., z prawem do odliczenia podatku naliczonego, dokonywane były nakłady na ten lokal o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej, w związku z którymi dokonywano odliczenia podatku naliczonego oraz został on przez poprzednika oddany w najem w 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Jak Wnioskodawca powinien opodatkować ewentualną sprzedaż nieruchomości lokalowej: stawką podstawową czy "zw".

2.

Czy pojawi się tu obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przez zbywcę ZCP.

3.

Czy Wnioskodawca może zrezygnować z ewentualnego zwolnienia transakcji sprzedaży nieruchomości od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przez niego nieruchomości nabytej w ramach ZCP, będzie sprzedażą zwolnioną od VAT.

Według obecnych regulacji ustawy VAT, zwolnienie od podatku dla dostaw nieruchomości jest zasadą, a od tej reguły ustawodawca wprowadził odstępstwo dla nowych lub znacząco zmodernizowanych obiektów w dwóch sytuacjach:

* gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz

* gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części, upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Jak wynika ze wskazanego stanu faktycznego, do pierwszego, niewątpliwego zasiedlenia w rozumieniu ustawy VAT (oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu) doszło u zbywcy w 2006 r. w związku z nabyciem nieruchomości. Także gdyby uznać, że nakłady poniesione na lokal miały charakter ulepszenia, to doszło u zbywcy ZCP do kolejnego pierwszego zasiedlenia lokalu (oddanie do użytkowania po ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej) - nakłady wykonano najpóźniej w 2009 r. i lokal był wynajmowany dłużej niż przez 2 lata do momentu sprzedaży ZCP. Sama sprzedaż ZCP nie może być oczywiście uznana za kolejne pierwsze zasiedlenie, jako że jest to czynność poza ustawą VAT. Skoro zatem Wnioskodawca jest wtórnym nabywcą lokalu, to nie mamy do czynienia z lokalem nowym, niezasiedlonym. W konsekwencji, ewentualna transakcja zbycia lokalu przez Wnioskodawcę, skorzysta z mocy prawa ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Ad 2. Zdaniem Wnioskodawcy, w razie zwolnienia od podatku transakcji dostawy nieruchomości nabytej w ramach ZCP, będzie go obciążał obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego za lata pozostałe do końca okresu korekty, jaki dotyczyłby zbywcy ZCP, jako że zbywca ZCP dokonywał odliczenia podatku naliczonego związanego z przedmiotową nieruchomością. Do dokonania korekty zobowiązany będzie nabywca ZCP, we własnej deklaracji podatkowej.

Zgodnie z art. 91 ust. 4-6 ustawy VAT, jeżeli w okresie trwania korekty podatku naliczonego dotyczącego środka trwałego, nastąpi jego sprzedaż, podatnik obowiązany jest do dokonania jednorazowej korekty w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym nastąpiła sprzedaż. Jeżeli sprzedaż taka byłaby opodatkowana VAT, dla potrzeb dokonania korekty przyjmuje się, iż dalsze wykorzystanie towaru związane jest wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi, co daje podatnikowi prawo do odliczenia całego dotychczas nierozliczonego podatku naliczonego (podatek rozliczany jest przy zastosowaniu proporcji 100%). Natomiast gdy sprzedaż taka będzie zwolniona od podatku lub nie będzie w ogóle podlegać opodatkowaniu, przyjmuje się, iż wykorzystanie tego towaru będzie całkowicie związane ze sprzedażą zwolnioną lub nieopodatkowaną, co z kolei pozbawia podatnika prawa do odliczenia dotychczas nierozliczonego podatku naliczonego. Innymi słowy, podatnik dokonujący ze zwolnieniem dostawy nieruchomości będącej środkiem trwałym, przed upływem dziesięciu lat od oddania jej do używania (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym), ma obowiązek skorygować odpowiednią część podatku naliczonego w zależności od tego, w którym roku dokonuje sprzedaży. Wskazaną zasadę stosuje się odpowiednio także do podatników, którzy co do zasady nie rozliczają podatku naliczonego proporcją, ale sprzedaż środka trwałego powoduje u nich tzw. zmianę sposobu wykorzystania takiego środka (np. był wykorzystywany tylko do działalności opodatkowanej, a sprzedaż podlega zwolnieniu). Stwierdzić w tym miejscu należy, że sprzedaż ZCP nie powoduje u zbywcy obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, mimo że transakcja taka nie podlega VAT. Jednakże zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy VAT, do dokonania korekty może być zobowiązany nabywca ZCP - zależeć to będzie od zdarzeń mających miejsce po nabyciu ZCP i od sposobu wykorzystania nabytych składników majątkowych przez nabywcę. Innymi słowy, jeżeli sprzedawca ZCP wykonywał wyłącznie czynności opodatkowane i nieruchomość stanowiąca przedmiot nabycia w ramach ZCP nadal byłaby wykorzystywana przez nabywcę ZCP do wykonywania czynności opodatkowanych oraz w trakcie dalszego wykorzystywania nie zmieniło się jej przeznaczenie, to nabywca nie byłby zobowiązany do dokonywania korekty podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości w ramach ZCP. Natomiast gdy po nabyciu ZCP nieruchomość byłaby wykorzystywana przez nabywcę do wykonywania czynności zwolnionych lub nieopodatkowanych podatkiem VAT, tj. gdyby zmieniło się jej przeznaczenie, to zgodnie z wcześniej powołanymi przepisami, nabywca jako swoisty następca prawny byłby zobowiązany do dokonania odpowiedniej korekty podatku naliczonego, odliczonego przez zbywcę ZCP (oczywiście w ramach dokończenia okresu korekty dotyczącego zbywcy). Przytoczyć w tym miejscu można wyrok NSA z 30 sierpnia 2011 r. (I FSK 1199/10), zgodnie z którym, "jeśli w odniesieniu do przedmiotów wchodzących w skład zbytego przedsiębiorstwa nie upłynął jeszcze okres korekty przewidziany przepisami ustawy o VAT, do korekty podatku naliczonego odliczonego od kwoty podatku należnego w związku z nabyciem lub wytworzeniem środka przez zbywcę zobowiązany jest nabywca".

Mając na uwadze powyższe, gdyby Wnioskodawca sprzedał lokal nabyty w ramach ZCP przed upływem 10 lat od przekazania go do używania przez poprzednika, a transakcja podlegałaby zwolnieniu od podatku VAT, to dojdzie do zmiany prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nieruchomością (podatku odliczonego przez poprzednika). Ergo, konieczne będzie dokonanie jednorazowej korekty podatku przez Wnioskodawcę za lata, w których nieruchomość nie będzie już własnością Wnioskodawcy. Przy czym jeżeli wartość ulepszeń dokonanych przez zbywcę ZCP przekroczyła 15.000 zł, to okres korekty podatku odliczonego w związku z ulepszeniami wynosi również 10 lat i biegnie od roku przekazania ich do używania.

Ad 3. Zdaniem Wnioskodawcy, może on zrezygnować ze zwolnienia i wybrać opodatkowanie transakcji sprzedaży, jednakże przy spełnieniu wszystkich warunków wskazanych w ustawie VAT. Opodatkowanie transakcji wyłączy konieczność dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przez zbywcę ZCP.

Od zasady zwolnienia od podatku VAT, w przypadku sprzedaży budynku, budowli lub jej części po upływie co najmniej dwóch lat od ich pierwszego zasiedlenia, obowiązują pewne odstępstwa. Przepisy ustawy VAT dają podatnikom prawo wyboru opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części. Rezygnacja ze zwolnienia od opodatkowania będzie możliwa po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10-11 ustawy VAT. Warunkiem jest, aby obie strony transakcji, zarówno sprzedawca, jak i nabywca, były zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni. Przepisy ustawy VAT wymagają też złożenia, i to przed dniem dokonania tej dostawy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwego dla nabywcy budowli budynku lub ich części zgodnego oświadczenia, że strony wybierają opodatkowanie transakcji VAT. Oświadczenie musi zawierać dodatkowo imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy, planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części oraz adres budynku budowli lub ich części.

Jeżeli zatem Wnioskodawca i potencjalny nabywca lokalu podejmą decyzję o opodatkowaniu transakcji, będzie ona opodatkowana stawką podstawową. Ponieważ zaś dostawa lokalu byłaby wtedy czynnością opodatkowaną to nie nastąpiłaby zmiana prawa do odliczenia podatku naliczonego i Wnioskodawca nie musiałby dokonywać korekty podatku naliczonego odliczonego przez poprzedniego właściciela lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Odpłatna dostawa towarów według art. 2 pkt 22 ustawy mieści się w definicji sprzedaży.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ww. ustawy stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, stosując stawki obniżone oraz zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata. Przy czym powyższe wykluczenie doznaje ograniczenia, gdyż dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia również może korzystać ze zwolnienia w sytuacji, gdy w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i równocześnie dostawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powołaną definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika więc, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać m.in. umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy.

Jak wynika z wniosku przedmiotowy lokal biurowy został nabyty przez Zbywcę ZCP w 2006 r., z prawem do odliczenia podatku naliczonego. Zbywca ponosił nakłady na ten lokal o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej, w związku z którymi dokonywano odliczenia podatku naliczonego oraz został on przez poprzednika oddany w najem w 2009 r.

Mając zatem na uwadze powołaną powyżej definicję pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że doszło do pierwszego zasiedlenia lokalu w 2006 r. - w chwili jego nabycia przez Zbywcę. Został on bowiem oddany do użytkowania w ramach wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu. Po zakupie lokalu doszło do jego ponownego pierwszego zasiedlenia - Zbywca ZCP ponosił bowiem nakłady na ten lokal o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej, w związku z którymi dokonywał odliczenia podatku naliczonego. Jak wynika z wniosku nakłady poniesione zostały najpóźniej w 2009 r. i lokal był następnie wynajmowany dłużej niż 2 lata. Zatem oddanie lokalu w najem po ww. ulepszeniu lokalu stanowiło jego ponowne pierwsze zasiedlenie. Należy zatem stwierdzić, iż planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż lokalu nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia bądź przed nim, a ponadto od pierwszego zasiedlenia upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Tym samym dostawa przedmiotowego lokalu korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jednakże, w takiej sytuacji, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia (aportu) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Ponadto, korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

W analizowanej sprawie, Spółka - jako nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest w świetle art. 91 ust. 9 ustawy zobowiązana do dokonywania ewentualnej korekty podatku naliczonego odliczonego przez Zbywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa z tytułu nabycia i ulepszania lokalu (jak wynika bowiem z wniosku, Zbywca dokonywał odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu i ulepszania przedmiotowego lokalu). Powyższy obowiązek uzależniony będzie od przyszłego wykorzystania lokalu przez Spółkę. Przedmiotowy lokal służył Zbywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jeżeli zatem Spółka wykorzystywać będzie lokal również do wykonywania czynności opodatkowanych - jego przeznaczenie nie ulegnie zmianie i obowiązek korekty nie wystąpi. W przypadku natomiast wykorzystania lokalu do czynności zwolnionych od podatku bądź niepodlegających podatkowi - zmieni się przeznaczenie lokalu i wystąpi obowiązek skorygowania odliczonego przez zbywcę podatku naliczonego. Zaznaczyć należy, że ponieważ lokal jest nieruchomością w tym przypadku okres korekty wynosi 10 lat.

Spółka zmierza sprzedać przedmiotowy lokal. Jak wskazano wcześniej - sprzedaż ta podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W przypadku sprzedaży lokalu z zastosowaniem wspomnianego zwolnienia od podatku VAT, Spółka byłaby zobowiązana do dokonania korekty odliczonego przez Zbywcę podatku naliczonego z tytułu nabycia i ulepszenia lokalu.

Należy jednak zauważyć, że w myśl cyt. art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, po spełnieniu określonych warunków, Spółka może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opcję opodatkowania przedmiotowej transakcji. W takim przypadku przyjąć należy, że lokal służy do wykonywania czynności opodatkowanych - nie ulega zmianie jego przeznaczenie.

Podsumowując, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opcji opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem VAT, Spółka nie będzie miała obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przez zbywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z uwagi na powyższe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl