IPPP1/443-228/11-5/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-228/11-5/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2011 r. (data wpływu 8 lutego 2011 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 29 kwietnia 2011 r. pismem z dnia 6 maja 2011 r. (data wpływu 11 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT do świadczonych usług dotyczących szkoleń w ramach terapii logopedycznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT do świadczonych usług dotyczących szkoleń w ramach terapii logopedycznej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został na wezwanie tut. Organu z dnia 29 kwietnia 2011 r. nr IPPP1/443-228/11-2/AP, doręczone w dniu 4 maja 2011 r., pismem z dnia 6 maja 2011 r., nadanym w dniu 6 maja 2011 r. (data wpływu 11 maja 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny, sprecyzowany w nadesłanym uzupełnieniu do wniosku:

Prowadzona działalność gospodarcza polega głównie na świadczeniu usług logopedycznych oraz prowadzeniu szkoleń z zakresu logopedii. Dotychczas terapia logopedyczna na potrzeby podatku VAT była klasyfikowana jako pozostałe usługi medyczne (PKD 2007: 8690E Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana), które były zwolnione od podatku VAT. Również inne pozaszkolne formy edukacji i kształcenia, w tym szkolenia z zakresu logopedii były zwolnione od podatku VAT. W związku z nowelizacją ustawy o VAT i rozszerzeniem art. 43 ust. 1 o pkt 17-41, powstają wątpliwości co do dalszego zwolnienia usług: terapii logopedycznej oraz szkoleń w ramach terapii logopedycznej.

Usługi są świadczone w ramach działalności gospodarczej, która nie posiada statusu zakładu opieki zdrowotnej ani też nie jest objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Prowadzona działalność logopedyczna i szkoleniowa nie jest finansowana z środków publicznych. Odbiorcami usług terapii logopedycznej są osoby z szeroko rozumianymi zaburzeniami mowy. Natomiast odbiorcami usług szkoleniowych w ramach terapii logopedycznej są osoby, które chcą udoskonalić swoje umiejętności komunikacji, poprzez uczestnictwo w warsztatach z dykcji, emisji i higieny głosu, a także technik prowadzenia wystąpień medialnych i publicznych.

Szkolenia zawierają elementy terapii logopedycznej oraz psychologicznej i są świadczone przez wykwalifikowanych logopedów i psychologów. Trudność stanowi precyzyjne określenie, czy opisane usługi należy klasyfikować jako bezpośrednio terapię logopedyczną której zadaniem jest leczenie zaburzeń mowy, czy też jako szkolenia i warsztaty podnoszące kwalifikacje zawodowe poprzez zastosowanie terapii logopedycznej, których zadaniem jest poprawa zdolności komunikacyjnych. Przychody z ww. usług w 2011 r. nadal są udokumentowane na podstawie faktur VAT ze stawką zwolnioną.

W nadesłanym uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż uzyskała tytuł logopedy na podstawie dyplomu ukończenia podyplomowych studiów logopedycznych na UKSW w roku 2008. W 2010 r. ukończyła roczną logopedię medialną w Wyższej szkole komunikacji i mediów społecznych. Ponadto ukończyła kursy doskonalące w CMPP: " Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego. Diagnoza i usprawnianie" - 2009 r., "Diagnoza i terapia afazji" - 2009 r. oraz "Warsztaty emisji głosu i świadomego wpływania na jego brzmienie (z wykorzystaniem Techniki Aleksandra)".

W świetle ustawy o zakładach opieki zdrowotnej zawód logopedy można porównać z zawodem psychologa, który jest wymieniony w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. Ponadto według drugiego projektu ustawy o niektórych zawodach medycznych przekazanego przez Ministerstwo Zdrowia do uzgodnień zewnętrznych w dniu 11 sierpnia 2008 r. zawód logopedy zaliczony jest do zawodów medycznych (www.mz.gov.pl - zakładka legislacja).

Usługi świadczone przez logopedów są usługami w zakresie opieki medycznej ponieważ służą profilaktyce, zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w zakresie komunikacji i głosu zarówno dzieci jak i dorosłych.

Usługi logopedyczne są świadczone przez Wnioskodawczynię osobiście w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Usługi te są świadczone głównie na rzecz NZOZ na podstawie umowy o świadczeniu usług logopedycznych oraz dla placówek o statusie niepublicznego przedszkola, a także sporadycznie dla klientów indywidualnych w gabinecie. Warsztaty w ramach terapii logopedycznej również są prowadzone samodzielnie. Sporadycznie podejmowana jest współpraca z innymi logopedami i psychologami, którzy za wykonane usługi na rzecz firmy Zainteresowanej wystawiają faktury i rachunki.

Prowadzona terapia logopedyczna polega przede wszystkim na badaniu i praktycznym działaniu w zakresie diagnozy stanu rozwoju mowy i ogólnej terapii wad wymowy oraz zaburzeń komunikacji człowieka na różnych etapach rozwoju i w różnych sferach aktywności: edukacyjnej, społecznej i zawodowej. Działania te przybierają m.in. postać diagnostyki, profilaktyki i terapii mających na celu likwidowanie lub zmniejszanie zaburzeń mowy i zaburzeń komunikacji językowej.

Wnioskodawczyni uważa, że szkolenia w ramach terapii logopedycznej należy traktować jako usługę medyczną ponieważ są to warsztaty polegające na: ćwiczeniach aparatu artykulacyjnego, poprawie dykcji, emisji głosu i służą profilaktyce, zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w zakresie komunikacji i pracy głosem osób dorosłych.

Prowadzone warsztaty to typowa terapia logopedyczna prowadzona grupowo (podobnie jak grupowe zajęcia prowadzone przez psychologów). Każdy z uczestników otrzymuje indywidualne wskazania i ćwiczenia dotyczące konkretnie jego problemu z komunikacją. Kwalifikując uczestników do danego warsztatu Zainteresowana stara się tak utworzyć grupę, aby profil ich zaburzeń był podobny a terapia kilku osób mogła być prowadzona równolegle.

Podobna grupowa terapia logopedyczna prowadzona jest przez innych logopedów w niektórych placówkach oświatowych lub medycznych dla dzieci i dorosłych. Usługi dotyczące szkoleń w zakresie terapii logopedycznej/warsztatów logopedycznych nie odbywają się na zasadach i formach określonych w odrębnych przepisach. Prowadzona działalność gospodarcza nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi dotyczące szkoleń w ramach terapii logopedycznej w prowadzonej działalności gospodarczej są prawidłowo opodatkowane i wykazane na fakturach VAT jako usługi podlegające zwolnieniu (stawka VAT: ZW).

Zdaniem Wnioskodawcy

Usługi szkoleniowe w ramach terapii logopedycznej jako usługi służące profilaktyce i poprawie głosu oraz podnoszące kwalifikacje zawodowe są w świetle znowelizowanej i obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. ustawy o podatku VAT zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności określony został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl zaś ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawki podatku wskazane w powołanym powyżej art. 41 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT ulegają podwyższeniu na podstawie art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578). Zgodnie z tym przepisem, po art. 146 dodaje się art. 146a-146e w brzmieniu: " Art. 146a. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (...)".

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ponadto zwrócić należy uwagę, iż zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku dla niektórych czynności.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (PKWiU ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 punktów 26-29, regulujących zwolnienie od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347/1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie natomiast do pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zwrócić należy także uwagę na treść § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), w myśl którego zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Stosownie zaś do pkt 20 ww. przepisu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych. W myśl zaś art. 3 pkt 17 tej ustawy, przez kształcenie ustawiczne należy rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny. Z kolei, art. 5 ust. 1 ww. ustawy określa, iż szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Natomiast, stosownie do art. 82 ust. 1 cyt. ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Zwrócić należy uwagę, iż uregulowania zawarte w wyżej cytowanych przepisach mających zastosowanie w sprawie wskazują, iż zwolnienie od podatku VAT obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo - przedmiotowy.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288/1). Rozporządzenie Rady Nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie powyższe przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia Nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych w złożonym wniosku okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na prowadzeniu szkoleń z zakresu logopedii. Usługi są świadczone w ramach działalności gospodarczej, która nie jest objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Prowadzona działalność logopedyczna i szkoleniowa nie jest finansowana ze środków publicznych. Odbiorcami usług szkoleniowych w ramach terapii logopedycznej są osoby, które chcą udoskonalić swoje umiejętności komunikacji, poprzez uczestnictwo w warsztatach z dykcji, emisji i higieny głosu, a także technik prowadzenia wystąpień medialnych i publicznych. Szkolenia zawierają elementy terapii logopedycznej oraz psychologicznej i są świadczone przez wykwalifikowanych logopedów i psychologów. Wnioskodawczyni uważa, że szkolenia w ramach terapii logopedycznej należy traktować jako usługę medyczną ponieważ są to warsztaty polegające na: ćwiczeniach aparatu artykulacyjnego, poprawie dykcji, emisji głosu i służą profilaktyce, zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w zakresie komunikacji i pracy głosem osób dorosłych. Prowadzone warsztaty to typowa terapia logopedyczna prowadzona grupowo (podobnie jak grupowe zajęcia prowadzone przez psychologów). Każdy z uczestników otrzymuje indywidualne wskazania i ćwiczenia dotyczące konkretnie jego problemu z komunikacją. Kwalifikując uczestników do danego warsztatu Zainteresowana stara się tak utworzyć grupę, aby profil ich zaburzeń był podobny a terapia kilku osób mogła być prowadzona równolegle. Usługi dotyczące szkoleń w zakresie terapii logopedycznej/warsztatów logopedycznych nie odbywają się na zasadach i formach określonych w odrębnych przepisach. Prowadzona działalność gospodarcza nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

W odniesieniu do powyższego wskazać należy, iż prowadzonych przez Wnioskodawczynię szkoleń w ramach terapii logopedycznej nie można uznać za usługi medyczne. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.). I chociaż Wnioskodawczyni jest osobą wykonującą inny zawód medyczny, o którym mowa powyżej, świadczone usługi nie są usługami w zakresie opieki medycznej, nie służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu ani poprawie zdrowia. Prowadzone szkolenia - jak wskazuje Zainteresowana - służą osobom, które chcą udoskonalić swoje umiejętności komunikacji, poprzez uczestnictwo w warsztatach z dykcji, emisji i higieny głosu, a także technik prowadzenia wystąpień medialnych i publicznych. W związku z powyższym, świadczone usługi rozpatrywać należy w kategorii usług szkoleniowych podnoszących kwalifikacje zawodowe.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych powyżej przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie miało zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż Wnioskodawczyni nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, nie jest też uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani jednostką badawczo-rozwojową.

Natomiast unormowania zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 29 przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W niniejszej sprawie, przeprowadzane przez Zainteresowaną szkolenia w ramach terapii logopedycznej dla osób, które chcą udoskonalić swoje umiejętności komunikacji, poprzez uczestnictwo w warsztatach z dykcji, emisji i higieny głosu, a także technik prowadzenia wystąpień medialnych i publicznych uznać można za usługi kształcenia zawodowego. Szkolenia mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych osób w nich uczestniczących.

Jak zostało powyżej wskazane, w celu skorzystania ze zwolnienia, przewidzianego w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, ww. szkolenia muszą być prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub objęte akredytacją lub w całości finansowane ze środków publicznych lub też finansowanie w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wnioskodawczyni wskazała, iż usługi dotyczące szkoleń w zakresie terapii logopedycznej/warsztatów logopedycznych nie odbywają się na zasadach i formach określonych w odrębnych przepisach. Nie można zatem stwierdzić, iż szkolenia te prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, świadczone usługi szkoleniowe nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

Ponadto, wskazać należy, iż z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jak również przedmiotowe szkolenia nie są w całości, ani w co najmniej 70% finansowane ze środków publicznych nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie również unormowania zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b), art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji przedmiotowe szkolenia opodatkowane będą podstawową, tj. 23% stawką podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT do świadczonych usług dotyczących szkoleń w ramach terapii logopedycznej. W zakresie drugiego pytania zawartego w złożonym wniosku, tj. w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT do świadczonych usług dotyczących terapii logopedycznej, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie - interpretacja indywidualna nr IPPP1/443-228/11-4/AP.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl