IPPP1/443-225/08-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2008 r. (data wpływu 12 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupionego starego sprzętu telekomunikacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupionego starego sprzętu telekomunikacyjnego

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

H Sp. z o.o. (dalej: H lub Spółka) zajmuje się dostawą usług oraz sprzętu telekomunikacyjnego operatorom telefonii komórkowej (dalej: Operatorzy). W swojej ofercie Spółka posiada nie tylko sprzęt telekomunikacyjny, ale również oprogramowanie, usługi instalacyjne, szkoleniowe oraz utrzymania (tzw. maintenance). Zaznaczenia wymaga fakt, iż głównym produktem Spółki jest sprzęt telekomunikacyjny. Dopiero jeżeli Spółka sprzeda Operatorom sprzęt może sprzedawać im swoje inne produkty (oprogramowanie, usługi). Ze względu na szybki rozwój rynku telekomunikacyjnego oraz postęp techniczny w tej branży, posiadany przez Operatorów sprzęt telekomunikacyjny nieustannie traci parametry techniczne. Ze względu na powyższe dla zapewnienia świadczenia usług telekomunikacyjnych o najwyższym standardzie, Operatorzy są zainteresowani nabywaniem najnowocześniejszego sprzętu telekomunikacyjnego. Jednocześnie Operatorom zależy na sprzedaży posiadanego sprzętu telekomunikacyjnego, nawet przed pełnym zamortyzowaniem tego sprzętu dla celów podatkowych.

W celu zachęcenia Operatorów do nabywania nowego sprzętu telekomunikacyjnego, Spółka oferuje tym podmiotom możliwość nabycia nowego sprzętu telekomunikacyjnego przy jednoczesnym odkupieniu przez Spółkę używanego sprzętu (tzw. transakcja b-b). Obecnie, jest to bardzo rozpowszechniona praktyka wśród dostawców sprzętu telekomunikacyjnego. Taka działalność wpływa na poziom konkurencyjności na rynku. Należy wskazać, iż H jest spółką dopiero rozwijającą się na polskim rynku i zależy jej na podejmowaniu działań pozwalających na konkurowanie z działającymi od wielu lat na rynku polskim dostawcami sprzętu telekomunikacyjnego. Z perspektywy gospodarczej warunkiem sprzedaży nowego sprzętu telekomunikacyjnego oraz usług przez Spółkę jest odkupienie starego sprzętu od Operatorów. W przypadku braku zgody Spółki na odkupienie używanego sprzętu Operatorzy wybraliby innego dostawcę. Jednocześnie, co do zasady, cena nowego sprzętu telekomunikacyjnego sprzedawanego Operatorom oraz cena świadczonych przez Spółkę usług uwzględnia cenę odkupowanego sprzętu. Spółka pragnie także wskazać, iż odkupienie używanego sprzętu związane jest z techniczną stroną wymiany starego sprzętu na nowy sprzęt Spółki, gdyż nowy, sprzedawany przez Spółkę sprzęt montowany jest przez Spółkę w miejsce używanego. Odkupiony w ramach powyżej opisanych transakcji sprzęt jest gromadzony przez Spółkę w magazynach, a następnie likwidowany (fizycznie niszczony). Spółka ze względu na uwarunkowania biznesowe, w tym ze względu na ograniczoną liczbę Operatorów będących potencjalnymi klientami oraz brak tzw. rynku wtórnego, nie ma możliwości dalszej sprzedaży odkupionego, używanego sprzętu telekomunikacyjnego. Spółka pragnie podkreślić, iż z prowadzonej działalności gospodarczej (składających się ze sprzedaży sprzętu telekomunikacyjnego, oprogramowania oraz świadczenia usług na rzecz Operatorów, którym sprzedaje sprzęt) zamierza osiągać dochód.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupionego starego sprzętu telekomunikacyjnego.

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z ust. 2 przywołanego przepisu, kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika m.in. z tytułu nabycia towarów.

Jednocześnie, w myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. W związku z powyższym, dla uzyskania prawa do odliczenia VAT, muszą zostać spełnione dwie przesłanki, tj: (i) zakupione towary muszą być wykorzystywane, do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz (ii) Spółka musi być uprawniona do zaliczenia wydatków na zakup tych urządzeń w ciężar kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o CIT.

Zdaniem Spółki, w przypadku faktur otrzymanych od Operatorów, dokumentujących sprzedaż starego sprzętu telekomunikacyjnego w ramach realizacji transakcji sprzedaży nowego i odkupienia starego sprzętu telekomunikacyjnego, jest ona uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego, gdyż spełnia powyżej wskazane przesłanki. Na poparcie tego twierdzenia, Spółka pragnie wskazać, iż jej działalność polegająca na odkupieniu starego sprzętu telekomunikacyjnego wykazuje znaczący związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu Istnienie tego związku jest bardzo istotne, gdyż jak wskazano powyżej jest to jedna z przesłanek uprawniających Spółkę do odliczenia podatku naliczonego w związku z odkupowaniem używanego sprzętu od Operatorów.

Zaprezentowane przez H stanowisko znajduje poparcie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej ETS) oraz samej konstrukcji podatku VAT W orzeczeniu C-37/95 w sprawie G C T NV oraz w orzeczeniu C-32/03 w sprawie l/S Fini H, wskazano, że system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje, że wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi. Ponadto w orzeczeniu C-98/98 w sprawie M Bank plc oraz w orzeczeniu C-465/03 w sprawie K AG, ETS wskazał również na istotny aspekt związany z prawem do odliczenia podatku naliczonego Wprawdzie prawo to przysługuje co do zasady w przypadku istnienia bezpośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi, to jednak wystąpi ono również wówczas, gdy związek taki będzie miał charakter pośredni Zgodnie z wyrażonym w tych orzeczeniach stanowiskiem Trybunału, prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów lub usług wymaga, aby wydatki poniesione w celu ich uzyskania stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia. W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, iż wszelkie koszty związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą w tym również koszty odkupienia używanego sprzętu telekomunikacyjnego posiadają wpływ na kształtowanie się cen jej towarów i usług i tym samym czynności podlegających opodatkowaniu. Fakt ten znajduje ponadto w pełni uzasadnienie w teorii i praktyce gospodarczej, bowiem w przypadku podmiotu gospodarczego jakim jest Huawei, którego czasowy horyzont działania jest wieloletni, w rachunku ekonomicznym wszelkie koszty prowadzonej działalności (a więc koszty bezpośrednie, pośrednie, stałe oraz zmienne) stanowią element cenotwórczy wytwarzanych towarów i usług. Ponadto występuje również związek pomiędzy odkupieniem starego sprzętu telekomunikacyjnego a kształtowaniem się cen towarów i usług Spółki oraz wysokością jej sprzedaży, która podlega opodatkowaniu. W związku z tym, Spółka stoi na stanowisku, iż przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupionego starego sprzętu telekomunikacyjnego

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy. Kwotę podatku naliczonego w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 - 7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ta fundamentalna zasada prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego została ustawowo ograniczona w dalszych przepisach ustawy.

Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Zgodnie z literalnym brzmieniem powyższego przepisu podatnikowi nie przysługuje prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami, które nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Ograniczenie to nie dotyczy jednakże następujących sytuacji wymienionych w art. 88 ust. 3 ustawy:

* wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów;

* wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku;

* wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, jeżeli czynności te zostały opodatkowane;

* podatku od importu towarów oraz od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowiących wkłady niepieniężne (aporty) do spółek handlowych;

* wydatków na nabycie towarów celem oddania ich w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu, jeżeli zgodnie z przepisami o podatku dochodowym odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający;

* nabycia towarów przez komisanta na rzecz komitenta w wykonaniu umowy komisu;

* nabycia towarów przez komisanta od komitenta w ramach umowy komisu;

* podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku, o którym mowa w art. 11 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zajmuje się wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie, co do zasady, cena nowego sprzętu telekomunikacyjnego sprzedawanego Operatorom oraz cena świadczonych przez Spółkę usług uwzględnia cenę odkupowanego sprzętu. Odkupienie używanego sprzętu związane jest z techniczną stroną wymiany starego sprzętu na nowy sprzęt Spółki, gdyż nowy, sprzedawany przez Spółkę sprzęt montowany jest przez Spółkę w miejsce używanego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Spółka dokonując dostawy sprzętu telekomunikacyjnego i świadcząc usługi jego montażu ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z tym przedsięwzięciem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jeżeli poniesione wydatki będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreśla, iż powyższa interpretacja pisemna przepisów prawa podatkowego opiera się na przyjętym założeniu, iż opisane wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.)

Ponadto zauważyć należy, iż przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W kwestii udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie osobne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.