IPPP1-443-224/10-2/PR - Określenie stawki podatku VAT dla inwestycji budowlanej polegającej na wybudowaniu budynku mieszkalnego oraz infrastruktury towarzyszącej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-224/10-2/PR Określenie stawki podatku VAT dla inwestycji budowlanej polegającej na wybudowaniu budynku mieszkalnego oraz infrastruktury towarzyszącej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu 25 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatkowej dla usług budowlanych polegających na wybudowaniu budynku sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 1110 oraz infrastruktury towarzyszącej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatkowej dla usług budowlanych polegających na wybudowaniu budynku sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 1110 oraz infrastruktury towarzyszącej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. jest wykonawcą robót budowlano-montażowych. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca podjął się realizacji inwestycji polegającej na przebudowie i rozbudowie budynku mieszkalnego, którego powierzchnia użytkowa wyniesie około 440 m2, budowie lokalnej kanalizacji sanitarnej ze zbiornikiem na ścieki, odbudowie stodoły o powierzchni użytkowej około 55 m2, przebudowie drogi gminnej oraz drogi dojazdowej. Inwestycją prowadzona jest na gruncie rolnym (zgodnie z ewidencją gruntów).

Budynek ten w części będzie spełniał funkcje mieszkaniowe (3 pokoje), a pozostała część będzie przygotowana pod świadczenie usług polegających na krótkotrwałym zakwaterowaniu turystów (6 pokoi). Budynek wyposażony będzie we wszystkie niezbędne instalacje wewnętrzne, w tym: wodną, kanalizacyjną, elektryczną, c.o. itp. co pozwoli na użytkowanie go przez cały rok. Budynek ten w rozumieniu Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Poleskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - PKOB (Dz. U. z dnia 30 grudnia 1999 r. Nr 112, poz. 1316) jest budynkiem mieszkalnym pod Nr PKOB 1110 (ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej będzie wykorzystana do celów mieszkaniowych). Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem umowy, w ramach której świadczy swoje usługi, jest wybudowanie budynku "jako takiego". Oznacza to, że w chwili świadczenia przez spółkę usługi można mówić wyłącznie o budynku lub jego częściach "konstrukcyjnych", takich jak podłogi, ściany, korytarze, etc., a nie o poszczególnych lokalach, czyli częściach funkcjonalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym będzie:

*

zastosowanie stawki VAT w wysokości 7% w odniesieniu do tej części usługi, która dotyczy przebudowy i rozbudowy budynku mieszkalnego (bez zastosowania proporcji wynikającej z przyszłego funkcjonowania podziału budynku),

*

zastosowanie stawki VAT w wysokości 22% w odniesieniu do budowy lokalnej kanalizacji sanitarnej ze zbiornikiem na ścieki, odbudowy stodoły, przebudowy drogi gminnej oraz drogi dojazdowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę stan faktyczny opisany we wniosku, należy stwierdzić, że wybudowanie budynku stałego zamieszkania sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11 będzie opodatkowane 7% stawką podatku od towarów i usług.

Według art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej "ustawa o VAT") stawkę podatku, w wysokości 7% VAT, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W myśl postanowień art. 41 ust. 12b do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12b nie zalicza się:

*

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

*

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 12 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o obiektach budownictwa mieszkaniowego rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Natomiast zgodnie z treścią obowiązującego od 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm. - dalej Rozporządzenie) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 - w zakresie, w jakim, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust 12-12c ustawy o VAT.

Usługa budowlana jest usługa niepodzielną. W ramach umowy nie buduje się części "funkcjonalnych", a budynek jako taki, czyli w odniesieniu do budowy powinno odnosić się do obiektów budowlanych.

Przy realizacji zadania inwestycyjnego w postaci budowy obiektu budownictwa mieszkaniowego (jako całości) decydujące jest zakwalifikowanie budynku do określonego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Reasumując, jeżeli przedmiotem robót budowlano-montażowych jest obiekt budownictwa jako całość (budynek mieszkalny) to Wnioskodawca ma prawo do zastosowania do całości robót stawki podatku VAT w wysokości 7%. Nie ma znaczenia, że część tego budynku jest przystosowana do wykorzystania w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Bezprzedmiotowym jest dzielenie obrotu na podlegający opodatkowaniu stawką 7% i 22%.

W związku z tym, że ustawodawca nie przewidział obniżonej stawki podatku VAT w przypadku budowy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu to w odniesieniu do budowy lokalnej kanalizacji sanitarnej ze zbiornikiem na ścieki, odbudowy stodoły, przebudowy drogi gminnej oraz drogi dojazdowej zastosowanie będzie miała stawka podstawowa w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenia usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Artykuł 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7. Przy czym zarówno towary jak i usługi dla potrzeb podatku od towarów i usług są identyfikowane w oparciu o klasyfikacje wydane na podstawie przepisów o statystyce publicznej, o czym stanowią przepisy art. 2 pkt 6 cyt. ustawy i art. 8 ust. 3 cyt. ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak dla towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1, o czym stanowi art. 41 ust. 2 cyt. ustawy. Uregulowania art. 41 ust. 12 ustawy wskazują, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z ust. 12a przywołanego art. 41, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

W treści § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1799) ustawodawca wskazał, iż w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1.

robót budowlano-montażowych i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

* w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Natomiast definicja obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., zawarta w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach, tj. w art. 41 ust. 12-12c oraz w § 37 ww. rozporządzenia wynika zatem, że 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Stawka w wysokości 7% dotyczy więc czynności wykonywanych w zakresie świadczenia usług budowlano-montażowych, remontowych, modernizacji, termomodernizacji czy robót konserwacyjnych, jednakże tym samym nie dotyczy stawek stosowanych do budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, co oznacza, iż roboty te podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

Podkreślić ponadto należy, iż budynki nie zawsze mają jednorodny charakter. W sytuacji, gdy część budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a pozostała część do innych celów, wówczas w celu właściwego zaklasyfikowania danego budynku należy odwołać się do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia Rady Ministrów, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Natomiast pod pojęciem obiektów budowlanych należy rozumieć konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Ponadto, jak stanowią objaśnienia do powyższego rozporządzenia, budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest, jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Ponadto wskazać należy, iż budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12, to m.in.: budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Należy także podkreślić, że fakt zaklasyfikowania budynku do grupy PKOB 11, nie stanowi jednoznacznej przesłanki do zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług, gdyż zgodnie z powołanymi powyżej przepisami art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., stawką 7% nie są objęte lokale użytkowe.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż w ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca podjął się realizacji inwestycji polegającej na przebudowie i rozbudowie budynku mieszkalnego, budowie lokalnej kanalizacji sanitarnej ze zbiornikiem na ścieki, odbudowie stodoły, przebudowie drogi gminnej oraz drogi dojazdowej. Ponadto zaznacza, iż przedmiotowy budynek w części będzie spełniał funkcje mieszkaniowe, a pozostała część będzie przygotowana pod świadczenie usług polegających na krótkotrwałym zakwaterowaniu turystów. Budynek wyposażony będzie we wszystkie niezbędne instalacje wewnętrzne, w tym: wodną, kanalizacyjną, elektryczną, c.o. itp. co pozwoli na użytkowanie go przez cały rok. Budynek ten w rozumieniu Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - PKOB (Dz. U. z dnia 30 grudnia 1999 r. Nr 112, poz. 1316) jest budynkiem mieszkalnym pod Nr PKOB 1110 (ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej będzie wykorzystana do celów mieszkaniowych). Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, jaką stawkę podatku VAT powinien zastosować dla budowy przedmiotowego budynku oraz usług infrastruktury towarzyszącej, o których mowa we wniosku.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że stawka podatku VAT w wysokości 7% znajdzie zastosowanie w odniesieniu do robót ogólnobudowlanych wykonywanych w obiekcie zaklasyfikowanym do PKOB 11, czyli w obiekcie budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. do robót związanych z budową i wznoszeniem obiektu, czyli do robót polegających na realizacji obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, w oparciu o przepisy art. 41 ust. 12-12c ustawy oraz uregulowania § 37 cyt. rozporządzenia, dla usług polegających na budowie budynku, gdy usługi te będą wykonane w obiekcie PKOB 1110, do dnia 31 grudnia 2010 r. należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 7%, natomiast do usług, wykonywanych poza bryłą budynku tj. budowie lokalnej kanalizacji sanitarnej ze zbiornikiem na ścieki, odbudowie stodoły, przebudowie drogi gminnej oraz drogi dojazdowej, zastosowanie znajduje podstawowa stawka podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest Podatnik. W związku z powyższym tut. Organ podatkowy w wydanej interpretacji odniósł się do klasyfikacji statystycznej budynku podanej przez Wnioskodawcę we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl