IPPP1-443-214/07-2/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Marcina K, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2007 r. (data wpływu 21 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 listopada 2004 r. pomiędzy firmą E z siedzibą w W (Nabywca) a Marcinem K będącym w 100% właścicielem F z siedzibą w W, zawarta umowa o nabyciu zespołu istotnych składników przedsiębiorstwa F.

Analiza treści umowy wykazuje niezgodność z jej nazwą użytą w polskim tekście umowy rozumianą w potocznym znaczeniu. Szczegółowe zapisy umowy i załączników stanowiących jej integralną treść wskazują, że dla nabywcy (znaczenie jak w umowie) nie było istotne nabycie materialnych, czy niematerialnych składników majątkowych przedsiębiorstwa Marcina K, a zespołu tych wszystkich istotnych składników tego przedsiębiorstwa umożliwiających jego funkcjonowanie, czyli przedsiębiorstwo w znaczeniu art. 55 Kodeksu Cywilnego.

Artykuł I Sprzedaż składników majątkowych.

1.1 wolą stron było przekazanie 100% składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) Marcina K związanych z F i fakt nie przekazania 4 składników materialnych (załącznik 1.2), których przydatność w dalszym funkcjonowaniu przedsiębiorstwa Nabywca nie uznał, nie zmienia niemożliwości dalszego funkcjonowania przedsiębiorstwa Marcina K w dotychczasowym charakterze pod firmą Nabywcy;

1.2 należności i zobowiązania: gotówka i należności nie zostały przekazane, ale stanowią one drugorzędny element składowy przedsiębiorstwa, a zobowiązania, co do zasady, nie stanowią przekazywanego elementu przedsiębiorstwa, choćby była taka wola nabywcy i sprzedawcy, gdyż do ich skutecznego przekazania konieczna jest jeszcze zgoda wierzyciela;

1.3 cena kupna środków majątkowych znacznie odbiega od wartości materialnych składników majątkowych i obejmuje również składniki niematerialne opisane w art. 1.1, które składają się m.in. na szeroko rozumianą wartość firmy, a ponadto ich skład dowodzi pozbawienia Marcina K możliwości kontynuacji dotychczasowej działalności z braku podstawowych elementów funkcjonowania: rynku, kontraktów, sprawdzonych zasobów ludzkich, etc.;

1.5 umowa o zakazie konkurencji stanowiąca załącznik 1.5 jest bezpośrednim dowodem faktu nie tylko przekazania Nabywcy wszelkich praw i możliwości do kontynuowania działalności dotychczas prowadzonej przez F Marcin K, ale i niemożliwości kontynuowania tej i takiej działalności przez Marcina K.

1.6 Dalsze postępowanie - artykuł ten wskazuje jednoznacznie i niezbicie, że gdyby po spełnieniu istotnych warunków umowy zbycia przedsiębiorstwa okazało się, że Nabywca niewystarczająco zabezpieczył się co do prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa, to Marcin K jest zobowiązany dokonać wszelkich starań w każdym czasie, by umożliwić przejęcie przez Nabywcę każdego lub wszystkich składników majątkowych materialnych i niematerialnych niezbędnych dla dalszego funkcjonowania przedsiębiorstwa;

Artykuł II - Oświadczenia i gwarancje Sprzedawcy

Wynika z nich wprost, że zbywca jest zobowiązany do zagwarantowania funkcjonowania zbywanego przedsiębiorstwa w stanie niepogorszonym w stosunku do F Marcin K do dnia zamknięcia rozumianego jako ostateczny termin przeniesienia wszelkich praw do przedsiębiorstwa. Poruszają to w szczególności zapis art. 2.2, 2.4, 2.6, 2.8 i 2.14. Odpowiedzialność Sprzedawcy nie kończy się z dniem zamknięcia, ale trwa nadal według szczegółowych zapisów poszczególnych artykułów, gdzie najdobitniej podkreśla się zapewnienie możliwości kontynuowania przejętej działalności.

Podatnik dołączył kopię umowy Kupna Składników Majątkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy umowa kupna składników majątkowych zawarta 25 listopada 2004 r. pomiędzy Marcinem K działającym w ramach przedsiębiorstwa F, W, a E, W, rodzi skutki prawne w podatku od towarów i usług wg stanu prawnego na dzień wejścia w życie umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Brzmieniem art. 6 pkt 1 uptu, przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Przedsiębiorstwo F było tworem jednorodnym i prowadziło ściśle określoną działalność, której wszystkie istotne elementy zostały przekazane (sprzedane) Nabywcy na podstawie umowy. Zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie umacnia się podział elementów składowych przedsiębiorstwa na istotne i drugorzędne. Istotnymi elementami przedsiębiorstwa są jego klienci, renoma przedsiębiorstwa, organizacja, firma, księgi handlowe. Drugorzędne elementy przedsiębiorstwa, wymienione w kodeksowej definicji to; towary i produkty, wyposażenie, zobowiązania i wierzytelności, znaki towarowe, patenty, wzory użytkowe, etc. Składniki grupy drugiej mogą mieć większe lub mniejsze znaczenie, w zależności od specyfiki funkcjonowania przedsiębiorstwa. O istnieniu przedsiębiorstwa nie decyduje spójne współistnienie wszystkich elementów łącznie, a istnienie grupy elementów, które powodują możliwości samodzielnego działania o określonym charakterze - orzeczenia Sądu Najwyższego z: 17 października 2000 r. (I CKN 85098) oraz z 8 kwietnia 2003 r. (IV CKN 51/01).

Na podstawie przytoczonych przepisów prawa podatkowego, prawa cywilnego, orzecznictwa Sądu Najwyższego i stanu faktycznego wynikającego z umowy, Strona jest zdania, że UMOWA KUPNA SKŁADNIKÓW MAJĄTKOWYCH zawarta pomiędzy E i Marcin K w dniu 25 października 2004 r. odpowiada transakcji zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu z dnia dokonania tej transakcji, przez co ustawa ta nie ma do niej zastosowania, a więc nie rodzi ta umowa skutków prawnych na niwie przedmiotowej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa. Niezbędne jest zatem odwołanie się w tym zakresie do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, po. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 55#185; tej ustawy przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w dniu 25 listopada 2004 r. Strona zawarła umowę z firmą E o nabyciu zespołu istotnych składników przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę. Podatnik podkreśla, iż analiza treści umowy wykazuje niezgodność z jej nazwą użytą w polskim tekście umowy rozumianą w potocznym znaczeniu.

W ocenie Strony zapisy umowy i załączniki stanowiącej jej integralną część wskazują, że dla nabywcy nie było istotne nabycie materialnych, czy niematerialnych składników majątkowych przedsiębiorstwa Pana Marcina K, a zespołu tych wszystkich składników tego przedsiębiorstwa umożliwiających jego funkcjonowanie, czyli przedsiębiorstwa, w znaczeniu art. 55#185; Kodeksu cywilnego.

Biorąc pod uwagę stanowisko Podatnika, iż przedmiotowa umowa, dotyczy zbycia przedsiębiorstwa prowadzonego prze Stronę, stwierdzić należy, iż transakcja ta mieści się w dyspozycji art. 6 pkt 1 ww. ustawy, zatem do czynności tej nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto organ podatkowy zauważa, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, po. 60 z późn. zm.), zgodnie z którą Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.