IPPP1-443-2111/08-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu wystawienia faktury korygującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu wystawienia faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie leasingu środków trwałych. W ramach tej działalności Spółka angażuje się w transakcje tzw. "leasingu zwrotnego" polegające na nabyciu od klienta określonego środka trwałego, a następnie oddaniu mu tego środka trwałego w leasing. Celem takich transakcji jest pozyskanie przez klienta środków finansowych, przy jednoczesnym zapewnieniu sobie możliwości korzystania ze środków trwałych potrzebnych w prowadzonej przez klienta działalności.

W związku z powyższym Spółka planuje nabyć od klienta prawo wieczystego użytkowania i prawo własności gruntu, na którym posadowiony jest budynek (nieruchomość). Sprzedaż nieruchomości przez klienta na rzecz Spółki dokonana zostanie po cenie rynkowej. Następnie nieruchomość ta zostanie oddana klientowi do korzystania na podstawie umowy leasingu finansowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. odpisów amortyzacyjnych zgodnie z umową od wartości początkowej budynku dokonywać będzie klient).

Należy przy tym zaznaczyć, iż w chwili zawarcia umowy leasingu klient nie będzie wymagał rozłożenia na raty leasingowe całkowitej wartości początkowej nieruchomości. Zapotrzebowanie to może być istotnie niższe niż cena, po której Spółka nabędzie nieruchomość. Z tego względu, w chwili zawarcia umowy leasingu klient zapłaci na rzecz Spółki kwotę stanowiąca od 20 do 80% wartości początkowej nieruchomości. Wpłata ta stanowić będzie spłatę wartości przedmiotu leasingu (tj. nieruchomości), a w związku z jej natychmiastową spłatą, Spółka nie będzie od kwoty otrzymanej spłaty naliczać odsetek za okres trwania umowy leasingu (należy zaznaczyć, iż wynagrodzenie otrzymywane w ramach umowy leasingu przez Spółkę w części przekraczającej spłatę wartości początkowej przedmiotu leasingu stanowi, w sensie ekonomicznym, ekwiwalent odsetek; w niniejszym wniosku dla uproszczenia ta część wynagrodzenia uzyskiwanego przez Spółkę określana jest jako "odsetki" lub "część odsetkowa" - pomimo, iż nie stanowi ona odsetek w rozumieniu prawa cywilnego).

W toku trwania umowy leasingu, na bazie miesięcznej, klient będzie zobowiązany płacić raty leasingowe, na które składać się będą:

* część kapitałowa, tj. część pozostałej do spłaty wartości początkowej nieruchomości oraz

* część odsetkowa, obliczana jako ustalony procent od pozostającej do spłacenia wartości początkowej nieruchomości (a więc stanowiąca w sensie ekonomicznym odsetki od udzielonej przez Spółkę kwoty finansowania).

Umowa leasingu zawierać będzie postanowienie, zgodnie z którym po upływie podstawowego okresu umowy Spółka przeniesie własność nieruchomości na rzecz klienta. Ponadto, zgodnie z umową odpisów amortyzacyjnych dla potrzeb podatku dochodowego od wartości początkowej budynku dokonywać będzie klient. Oznacza to, iż wydanie nieruchomości w ramach leasingu powinno być potraktowane przez Spółkę jako dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Spółka powinna w związku z tym wystawić fakturę VAT dokumentującą dostawę towaru i obliczyć należny podatek VAT. Za podstawę opodatkowania podatkiem VAT powinna być przyjęta kwota należna netto, tj. kwota odpowiadająca wartości początkowej nieruchomości oraz przyszłym częściom odsetkowym poszczególnych rat leasingowych, obliczonym z zastosowaniem bieżącej stopy procentowej (tj. stopy procentowej znanej w chwili wystawienia faktury VAT). W chwili wystawienia faktury VAT będzie to bowiem całkowita kwota należna z tytułu wydania towaru w ramach umowy leasingu. Z chwilą zawarcia umowy podatkiem VAT opodatkowana zostanie więc wartość nieruchomości oraz odsetki, które mają być pobrane przez Spółkę za cały okres trwania tej umowy. Odsetki uwzględnione w podstawie opodatkowania VAT obliczone będą od kwoty faktycznie udzielonego przez Spółkę finansowania - tj. od pozostającej do spłaty wartości początkowej nieruchomości.

W chwili zawarcia umowy leasingu nie można natomiast wykluczyć sytuacji, w której klient zwróci się do Spółki z wnioskiem o zmianę harmonogramu spłaty rat leasingowych. Taka zmiana może polegać m.in. na rozłożeniu na raty spłaconej już przez klienta określonej części wartości początkowej nieruchomości. Wniosek taki może być podyktowany zwiększonym zapotrzebowaniem klienta na środki finansowe, którego nie można było przewidzieć w chwili zawierania umowy leasingu (np. w związku z chęcią sfinansowania nowej inwestycji przez klienta). W takiej sytuacji, Spółka, przychylając się do wniosku klienta, zwróci na jego rzecz otrzymaną od niego w chwili zawarcia umowy leasingu kwotę (zależnie od potrzeb klienta, zwrot ten może sięgnąć 20 - 80% wartości początkowej nieruchomości), a następnie rozłoży spłatę tej kwoty na raty. Oznacza to, że Spółka i klient zawrą aneks do umowy leasingu, zgodnie z którym zmianie ulegnie sposób rozliczenia w ramach umowy leasingu. Zmiana ta polegać będzie nie tylko na zwrocie przez Spółkę na rzecz klienta otrzymanej od niego w chwili zawarcia umowy leasingu spłaty wartości początkowej nieruchomości, ale także na rozłożeniu spłaty tej kwoty na raty, co oznacza:

* zmianę wysokości poszczególnych rat leasingowych w części dotyczącej spłaty wartości początkowej tzw. kapitałowa część rat leasingowych będzie musiała ulec podwyższeniu;

* zmianę wysokości części odsetkowych poszczególnych rat leasingowych - będą one bowiem obliczane od kwoty pozostałej do spłaty wartości początkowej nieruchomości. Jako że kwota pozostałej do spłaty wartości początkowej nieruchomości ulega w ten sposób podwyższeniu, konieczne jest również, by Spółka rozpoczęła obliczanie należnych odsetek również od tej podwyższonej kwoty, którą klient jest zobowiązany spłacić w przyszłości.

W praktyce rozłożenie przez Spółkę na raty spłaty wartości początkowej nieruchomości w zakresie, w jakim spłata tej kwoty nastąpiła już z chwilą zawarcia umowy leasingu, oznacza przede wszystkim, że zmieni się podstawa do obliczania odsetek należnych Spółce z tytułu udzielonego klientowi finansowania. Jako że w sposób trwały zmieni się podstawa do obliczenia tych odsetek (tj. ulegnie zwiększeniu). również kwota należnych Spółce odsetek za cały okres trwania umowy leasingu ulegnie zwiększeniu. To z kolei oznacza, iż zmieni się kwota należna na rzecz Spółki w związku z zawarciem umowy leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

* w rozliczeniu za który miesiąc Spółka winna wykazać podatek należny VAT wynikający z faktury korygującej dokumentującej zwiększenie podstawy opodatkowania VAT, jeżeli podwyższenie kwoty należnej Spółce na podstawie umowy leasingu finansowego następuje już po wydaniu przedmiotu umowy do używania na rzecz klienta w związku ze zdarzeniem, którego przewidzenie nie jest możliwe w momencie wydania towaru na rzecz klienta.

W ocenie Spółki, podatek należny VAT wynikający z faktury korygującej wystawionej w związku ze zwiększeniem podstawy do obliczenia należnych Spółce odsetek, a tym samym ze zwiększeniem kwoty należności z tytułu zawartej przez Spółkę umowy leasingu finansowego, powinien być wykazany w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym zawarty zostanie stosowny aneks do umowy leasingu (powodujący zwiększenie kwoty należnej na rzecz Spółki) i wystawiona zostanie faktura korygująca VAT.

W przedstawionym stanie faktycznym wystawienie faktury korygującej podyktowane będzie zmianą (podwyższeniem) kwoty należnej na rzecz Spółki z tytułu oddania nieruchomości do używania na podstawie umowy leasingu, przy czym podwyższenie to nastąpi już po dokonaniu dostawy tej nieruchomości (tj. po wydaniu jej klientowi do używania na podstawie umowy leasingu finansowego). Tak więc, obowiązek wystawienia faktury korygującej oraz podwyższenia kwoty należnej oraz należnego podatku VAT wynika ze zdarzenia, które nastąpiło już po wydaniu towaru, po pierwotnym ustaleniu wartości świadczenia i po wystawieniu faktury pierwotnej, dokumentującej tę dostawę.

W ocenie Spółki, podatek należny VAT wynikający z faktury korygującej winien być wykazany w deklaracji za okres, w którym stosowna faktura korygująca zostanie wystawiona. W analizowanym przypadku zdarzenie powodujące zwiększenie podstawy opodatkowania VAT nastąpi bowiem po dokonaniu pierwotnej dostawy towaru i po obliczeniu zobowiązania podatkowego w podatku VAT za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu dostawy przedmiotowej nieruchomości. Brak byłoby więc jakichkolwiek podstaw by podatek VAT wynikający z bieżącego podwyższenia podstawy opodatkowania VAT wykazywany był za okres, w którym dokonana zostanie pierwotna dostawa towaru. Brak podstaw do takiego działania wynika przede wszystkim stąd, że zobowiązanie podatkowe w zakresie podatku VAT za okres, w którym po stronie Spółki powstanie obowiązek podatkowy z tytułu dostawy nieruchomości, obliczone i zadeklarowane zostanie w pełni prawidłowo. Zobowiązanie to obliczone zostanie bowiem z uwzględnieniem podstawy opodatkowania podatkiem VAT, obliczonej zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem podstawą opodatkowania jest kwota należna pomniejszona o VAT przy czym "kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy". Biorąc pod uwagę brzmienie tego przepisu stwierdzić należy, iż w chwili zawarcia umowy leasingu podstawa opodatkowania zostanie określona zgodnie z tym przepisem, tj. bez uwzględnienia odsetek od tej części wartości początkowej, która podlegać będzie natychmiastowej spłacie przez klienta. Odsetki te nie będą w ogóle należne w chwili zawierania umowy leasingu, a co więcej Spółka nie może przewidywać, czy kiedykolwiek zaistnieje sytuacja, w której odsetki te staną się na jej rzecz należne (nie można bowiem przewidzieć czy klient wystąpi o zmianę harmonogramu spłat w trakcie trwania umowy leasingu, czy też nie).

Jeśli jednak w trakcie trwania umowy leasingu klient wystąpi o udzielenie dodatkowego finansowania i rozłożenie tej dodatkowej kwoty finansowania na raty, to oznaczać to będzie zmianę podstawy opodatkowania dla potrzeb podatku VAT. Zmiana ta nastąpi jednak dopiero z chwilą zawarcia stosownego aneksu do pierwotnej umowy i z chwilą, gdy dla tych celów Spółka wystawi fakturę korygującą. Wartość, o którą kwota należna ulegnie zwiększeniu nie jest znana w chwili wystawiania faktury pierwotnej, co oznacza, iż nie można o tej wartości powiedzieć, iż jest ona "należna" w chwili zawierania umowy leasingu finansowego.

Powyższa interpretacja wynika nie tylko z brzmienia art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) " Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury". W świetle wskazanego przepisu obowiązek wystawienia faktury korygującej zwiększającej podstawę opodatkowania może wynikać m.in. z następujących zdarzeń:

* podwyższenia ceny po wystawieniu faktury, lub

* stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Podwyższenie podstawy opodatkowania w wyniku wystąpienia zdarzeń, których nie można przewidzieć w dniu dostawy towaru nie stanowi pomyłki. Pierwotna podstawa opodatkowania zostanie bowiem obliczona przez Spółkę prawidłowo, z zastosowaniem elementów kalkulacyjnych znanych w chwili wystawienia faktury VAT - a więc w oparciu o kwotę należną na rzecz Spółki w chwili zawarcia umowy leasingu. Zmiana kwoty należnej w trakcie trwania umowy jest równoznaczna z podwyższeniem ceny już po dokonaniu dostawy towaru i po wystawieniu faktury VAT. Zwiększenie podatku VAT wynikające z faktury korygującej wystawionej w związku ze zmianą kwoty należnej w trakcie trwania umowy leasingu finansowego, powinno być wykazane przez Spółkę w deklaracji VAT za miesiąc, w którym zawarty zostanie aneks do umowy leasingu i wystawiona zostanie stosowna faktura korygująca.

Stanowisko powyższe powszechnie potwierdzają organy podatkowe np. decyzja Dyrektora Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Górna z 22 stycznia 2007 r. sygn. III/443-73/06/MC, decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 6 lutego 2006 r. sygn. PP I 443/1771/05/AW, decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lipca 2007 r. sygn. 1401/PH-II/4407/14-19-07/MZ, decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2 stycznia 2008 r. sygn. ITPP2/443-1B/07/KL, decyzja Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego z 10 kwietnia 2006 r. sygn. DP1/443-33/06/MS/30169 oraz decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z 17 października 2005 r. sygn. PP-3/i/4407/132/05 oraz wyroki sądów administracyjnych np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 listopada 2007 r. sygn. III SA/Wa 1516/07, wyrok WSA w Warszawie z 3 września 2008 r. sygn. III SA/Wa 637/08. We wszystkich wskazanych pismach moment rozliczenia faktury korygującej uzależniony został od przyczyny wystawienia faktury korygującej, tj. od tego czy dostosowuje ona pierwotną fakturę do stanu faktycznego istniejącego w chwili wystawienia tej faktury pierwotnej, czy też dokumentuje zaistnienie nowej sytuacji prawnej, obejmującej podwyższenie ceny po dokonaniu dostawy towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), obowiązek powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy postaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Natomiast w myśl ust. 4 tego artykułu obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 106 ust. 8 ustawy Minister Finansów wydał w dniu 28 listopada 2008 r. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). Zastąpiło ono wcześniej obowiązujące rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

W rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008 r., obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., w § 13 ust. 1 i 3 oraz § 14 ust. 1 wskazano przypadki, w których podatnik wystawia fakturę korygującą. Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Przepis wskazanego ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku:

* zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy (§ 13 ust. 3 pkt 1),

* zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (§ 16 ust. 3 pkt 2).

Fakturę korygującą, zgodnie z § 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia, wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca wystawi fakturę korygującą w związku ze zmianą (podwyższeniem kwoty należnej na rzecz Spółki z tytułu oddania nieruchomości do używania na podstawie umowy leasingu finansowego). Podwyższenie to nastąpi już po dokonaniu dostawy tej nieruchomości (tj. po wydaniu jej klientowi do używania na podstawie umowy leasingu finansowego). Zdarzenie to spowodowane będzie sytuacją, w której klient zwróci się do Spółki z wnioskiem o zmianę harmonogramu spłaty ret leasingowych. Taka zmiana może polegać m.in. na rozłożeniu na raty spłaconej już przez klienta określonej części wartości początkowej nieruchomości spowodowanej np. zwiększonym zapotrzebowaniem klienta na środki finansowe. Spółka, przychylając się do wniosku klienta, zawrze z klientem aneks do pierwotnej umowy leasingu, zgodnie z którym, zmianie ulegnie sposób rozliczenia w ramach umowy leasingu, w konsekwencji zmieni się (ulegnie zwiększeniu) podstawa obliczenia odsetek należnych Spółce z tytułu udzielonego klientowi finansowania a w konsekwencji również zwiększeniu ulegnie kwota należna na rzecz Spółki z tytułu ww. umowy leasingu.

Przepisy podatkowe nie określają wprost sposobu rozliczania faktur korygujących wystawionych w przypadku zwiększenia kwoty podatku należnego. W takim przypadku należy odnieść się do reguły określonej w art. 19 ust. 1 powoływanej ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Dlatego też, w przypadku, gdy dokonana korekta spowoduje zwiększenie kwoty podatku należnego, powinna ona być rozliczona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dostawy nieruchomości, bez względu na przyczynę dokonanej korekty. Podwyższenie kwoty należnej z tytułu ww. umowy leasingu nie stanowi nowej okoliczności, niemożliwej do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej. Wnioskodawca powinien uwzględnić taką fakturę korygującą w rejestrze sprzedaży w miesiącu, w którym wystawiona została pierwotna faktura i jednocześnie skorygować deklarację VAT-7 za ten miesiąc.

Powołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów administracyjnych i interpretacje organów podatkowych są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.