IPPP1-443-207/09-2/JB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-207/09-2/JB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2009 r. (data wpływu 6 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik zawarł umowę o współpracy handlowej, której przedmiotem jest sprzedaż towarów na rzecz kontrahenta w celu dokonywania przez niego dalszej odsprzedaży. Na mocy zawartej umowy kontrahent ma otrzymać premie pieniężne za osiągnięcie określonego poziomu obrotów w ustalonym okresie rozliczeniowym (kwartalnym). Premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy udzielanie i wypłacanie premii powinno być dokumentowane notami księgowymi.

Czy wypłata premii powinna być obciążana podatkiem VAT.

Zdaniem wnioskodawcy, udzielenie powyższych premii dokumentowane być powinno notą księgową, ponieważ zdaniem strony takie zachowanie kontrahenta nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej zwana ustawą VAT.

Powyższe wynika z faktu, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wnioskodawca zauważa, że opodatkowanie - jako usługi świadczonej przez nabywcę towaru - nabycia określonej ilości towaru, będzie prowadziło do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz, jako sprzedaży (dostawy towarów), drugi, jako zakupu (świadczenia usługi) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji.

Podwójne opodatkowanie stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w pewnym sensie w art. 217 Konstytucji. <...> W ramach zawieranych umów o współpracy, gdzie za osiągnięcie określonego pułapu obrotów i terminowego spełnienia świadczeń pieniężnych, sprzedawca wypłaca premię pieniężną, bonus lub nagrodę - nabywca dokonuje zakupów dobrowolnie i nie jest zobowiązany do wykonania transakcji o określonej premiowanej wielkości. Niezrealizowanie przez nabywcę określonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością <...>. Skonstatować wobec powyższego należy, iż za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie osiągniętych przez nabywcę towarów. Premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczenie usługi.

Biorąc powyższe pod uwagę Spółka stoi na stanowisku, iż otrzymywane przez stronę premie pieniężne wyłącznie za osiągnięcie określonego poziomu obrotów w ustalonym okresie rozliczeniowym nie rodzą obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. A zatem nota księgowa jako uniwersalny dokument księgowy służący dokumentowaniu transakcji, dla których nie przewidziano odrębnych formularzy, jest dokumentem prawidłowym dla udokumentowania otrzymania przez stronę ww. premii. Powyższe wynika z faktu, iż nota księgowa jest wystawiana w rozrachunkach z kontrahentami w sytuacji, gdy nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a z taką sytuacją, zdaniem Podatnika, mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie.

Strona na potwierdzenie swojego stanowiska powołała decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 kwietnia 2008 r. (1401/PV-I/4407/14-17/07/EN), decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 maja 2007 r., wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 lutego 2007 r. (I FSK 94/06).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy), natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Analizując powołane wyżej przepisy należy uznać, iż każde odpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę, a odbiorcą i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe wypłaconych premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W takim przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

W praktyce występują również sytuacje, gdy premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie w określony sposób. Premia ta nie jest zatem związana z konkretną dostawą. W takiej sytuacji uznać należy, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonym zachowaniem nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę, otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Świadczeniem usług, zgodnie z wyżej wskazanym art. 8 ust. 1 ustawy jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca, na podstawie zawartej umowy o współpracy handlowej z kontrahentem, wypłaca premie pieniężne za osiągnięcie przez tego kontrahenta określonego poziomu obrotów w ustalonym okresie rozliczeniowym (kwartalnym). Premii tej nie można powiązać z żadną konkretną dostawą.

A zatem wypłata premii uzależniona jest od zrealizowania przez kontrahenta określonego poziomu obrotów w określonym czasie. Wypłacana premia nie jest związana z żadną konkretną dostawą, a zatem nie może być potraktowana jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Wypłacana premia nie ma charakteru dobrowolnego, bezwarunkowego, bowiem jest uzależniona od konkretnego zachowania kontrahenta (tj. od tego czy kontrahent zrealizuje postanowienia umowy), i tym samym stanowi rodzaj wynagrodzenia za świadczone przez tego kontrahenta na rzecz Spółki usługi, co ma wyraz w zawartej między stronami umowie handlowej. Wypłacając premię pieniężną sprzedawca nagradza kupującego za nabycie określonej ilości towarów, a w konsekwencji za lojalność względem sprzedawcy, tj. za to, że kupujący nabywa towary wybranego kontrahenta, a nie jego konkurentów. Premia powinna być w związku z tym traktowana również jako wynagrodzenie za powstrzymanie się od zakupu towarów u konkurentów. Zatem pomiędzy stronami istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem. Jako zapłatę za wykonaną usługę Wnioskodawca wypłaca bonus w postaci premii pieniężnej.

W świetle powyższego zachowanie kontrahenta wobec Wnioskodawcy polegające na osiągnięciu określonego w umowie poziomu obrotów w kwartalnym okresie rozliczeniowym należy uznać za świadczenie przez niego usług, zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy i opodatkować podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, tj. wg stawki 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, natomiast wypłacane przez Wnioskodawcę premie pieniężne stanowią wynagrodzenie za te usługi.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Wystawiona, zgodnie z powyższym przepisem, faktura winna spełniać wymogi, o których mowa w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Reasumując, w przedmiotowej sprawie wypłacane przez Wnioskodawcę premie pieniężne są w rozumieniu przepisów ustawy zapłatą za odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, oraz winny być dokumentowane poprzez wystawienie faktury VAT przez świadczącego usługę, tj. kontrahenta, na rzecz nabywcy usług wypłacającego premię pieniężną (tj. na rzecz Wnioskodawcy).

Zauważyć również należy, że w przedstawionym stanie faktycznym występują dwie transakcje: dostawa towarów oraz świadczenie usług i każda z tych transakcji opodatkowana jest odrębnie. Na rzecz takiego wniosku przemawia w szczególności okoliczność, że wypłata przedmiotowej premii nie jest związana z konkretną dostawą towarów. Poza tym czynności te są odrębnie wynagradzane (z tytułu dostawy towarów wynagrodzenie płacone jest przez nabywcę towarów, natomiast w przypadku premii pieniężnej wynagrodzenie wypłacane jest przez dostawcę towarów). Zatem nie dochodzi w tym przypadku, jak uważa Wnioskodawca, do podwójnego opodatkowania tej samej czynności.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy też podkreślić, że wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku postanowienia w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawane przez Naczelników Urzędów Skarbowych oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego nie mają wpływu na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy. Wyroki sądów oraz interpretacje są rozstrzygnięciami w konkretnych, indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, i tym samym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl