IPPP1-443-2057/08-2/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2008 r. (data wpływu 12 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na realizowaniu inwestycji w postaci Parku Logistycznego, a następnie po zakończeniu budowy, na wynajmie powierzchni magazynowych oraz biurowych powstałego kompleksu.

W celu zrealizowania inwestycji, Spółka planuje nabycie niezabudowanych gruntów (dalej: "Grunty"). Grunty są obecnie własnością osoby fizycznej, rolnika ryczałtowego (dalej: "Rolnik", "Zbywca") i stanowią część prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego. Rolnik nabył przedmiotowe Grunty od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa (obecnie Agencji Nieruchomości Rolnych) w 1993 r., celem powiększenia prowadzonego wówczas gospodarstwa rolnego.

Po nabyciu na Gruntach prowadzone były uprawy rolne (w pierwszych latach po nabyciu prowadzone przez Rolnika, natomiast od 2005 r. przez inną osobę (dalej: "Dzierżawca"), która wydzierżawiła przedmiotowe Grunty od Zbywcy).

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w 1996 r. nastąpiło przekwalifikowanie przeznaczenia Gruntów na tereny o charakterze usługowo - produkcyjno - składowym.

Z uwagi na fakt, iż aktualnie Spółka jest zainteresowana nabyciem przedmiotowych Gruntów, z dniem 2 września 2008 r. umowa dzierżawy zawarta pomiędzy Rolnikiem oraz Dzierżawcą została rozwiązana za porozumieniem stron. Na obecnym etapie planowane jest przeniesienie prawa własności Gruntów na Spółkę, które ma nastąpić na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego zawartej pomiędzy Spółką oraz Rolnikiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem wnioskodawcy w przypadku opodatkowania podatkiem VAT transakcji nabycia przez niego Gruntów, które następnie zostaną wykorzystane pod inwestycję polegającą na budowie Parku Logistycznego, Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tym nabyciem.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym, jej działalność gospodarcza polega na wykonywaniu usług najmu powierzchni magazynowych oraz biurowych w obiektach magazynowo-biurowych. Działalność ta uwarunkowana jest wcześniejszym wybudowaniem obiektów pod wynajem. Konieczne jest zatem ponoszenie przez Spółkę kosztów inwestycyjnych m.in. na zakup gruntów pod budowę Parku Logistycznego.

Funkcjonowanie Parku Logistycznego oraz działalność operacyjna Spółki, która w całości jest opodatkowana VAT, nie byłyby możliwe bez poniesienia nakładów związanych z nabyciem Gruntów. W konsekwencji, w ocenie Spółki uznać należy, iż będą one w sposób bezpośredni powiązane z opodatkowaną VAT działalnością Spółki. Zważywszy na powyższe, Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z nimi związanego.

Podobne stanowisko przedstawił Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zabrzu w piśmie z dnia 29 kwietnia 2005 r. (sygn. US/PP/443/25/2005/BM), stwierdzając, iż: " (...) w świetle obowiązujących przepisów, nabycie gruntu i prawa wieczystego użytkowania gruntu, udokumentowane fakturą VAT, podlega odliczeniu w podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim przedmiotowe nabycie służy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Spółki, nawet gdyby uznać, iż ww. nakłady pozostają jedynie w "pośrednim" związku z działalnością opodatkowaną VAT Spółki, nie byłoby zasadne kwestionowanie prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego związanego z powyższymi wydatkami.

Za możliwością odliczenia podatku naliczonego "pośrednio" związanego z prowadzoną działalnością opodatkowaną przemawia stanowisko prezentowane w orzecznictwie ETS. W orzeczeniu w sprawie Kretztechnik vs Finanzament Linz (sygn. C-465/03), Trybunał wskazał, iż nawet w sytuacji, gdy konkretny zakup ma związek z czynnością niepodlegającą systemowi VAT (emisja akcji) to związek ten nie jest istotny, a najważniejsze znaczenie powinien mieć związek z podstawową działalnością podatnika, która jest opodatkowana.

Należy podkreślić, iż także polskie organy podatkowe akceptują stanowisko, iż dla powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego nie jest konieczne zaistnienie bezpośredniego związku pomiędzy wydatkami, a czynnościami opodatkowanymi VAT. Takie stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 3 września 2007 r. (sygn. IP-PP2-443-4/07-2/PS). Wskazał on, iż "ustawodawca nie precyzuje w jaki sposób i w jakim zakresie towary i usługi muszą być wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych aby pozwoliłoby to podatnikowi na dokonanie odliczenia podatku naliczonego. Stąd też należy zauważyć, iż związek ten może nie być bezpośredni. Co więcej, jak podkreśla doktryna prawa podatkowego, dany zakup może wiązać się z wykonaniem czynności niepodlegającej opodatkowaniu, która jest jednak niezbędna lub tylko potrzebna do prowadzenia działalności opodatkowanej."

Podobne podejście zaprezentował NSA w wyroku z dnia 25 sierpnia 2000 r. (sygn. akt I SA/Łd 766/98), który choć został wydany w czasie obowiązywania ustawy o VAT z 1993 r., zawiera argumentację, która pozostaje aktualna także w obowiązującym stanie prawnym. Sąd podkreślił w nim, że " art. 20 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (...) stanowi, że podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego, związanego ze sprzedażą opodatkowaną. W przepisie tym prawodawca nie postanawia o "bezpośrednim" związku pomiędzy kwotą podatku naliczonego a sprzedażą opodatkowaną, jest to nadinterpretacja Izby Skarbowej ponad tekst ustawy. Wystarczy, że zakupione: usługa, towar są realnie, w gospodarczo uzasadnionym związku związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za prawidłowością stanowiska Spółki w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego przy planowanej transakcji nabycia Gruntów jest praktyka organów podatkowych zawarta w wydawanych na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej interpretacjach przepisów prawa podatkowego (np. pisma: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 czerwca 2008 r., sygn. IPPP1/443-917/08, Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olecku z dnia 6 września 2006 r., sygn. US.VIII/443/06/06).

W ocenie Spółki, powyższy wywód oraz konkluzje o prawie Spółki do odliczenia podatku naliczonego miałyby również zastosowanie w przypadku, gdyby w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej Spółka dokonała sprzedaży nieruchomości wybudowanej na gruncie będącym przedmiotem zapytania.

W opisanym stanie faktycznym brak będzie przesłanek do zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, co prowadziłoby do ograniczenia prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej ww. transakcję nabycia Gruntów.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest fundamentalną cechą podatku VAT, która ma z jednej strony zapewnić jego neutralność dla podatników VAT, natomiast z drugiej umożliwić faktyczne opodatkowanie ostatecznej konsumpcji. Jego celem jest zatem zapewnienie, iż podatek VAT płacony przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej VAT nie będzie stanowił dla podatnika VAT faktycznego ekonomicznego obciążenia.

Istnieje szereg odstępstw od powyższej reguły dotyczącej odliczalności podatku naliczonego. Jedną z nich jest wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących transakcje, które są zwolnione z opodatkowania lub nie podlegają opodatkowaniu. Na podstawie tego przepisu nie jest dopuszczalne odliczenie VAT z faktur wystawionych w sytuacji, gdy nabycie towarów lub usług zostanie opodatkowane VAT przez dostawcę, pomimo tego, że zgodnie z obowiązującymi przepisami transakcja nie będzie opodatkowana VAT lub będzie zwolniona z opodatkowania VAT.

W opisanym stanie faktycznym zbycia Gruntów przez Rolnika (tj. odpowiednio z perspektywy Spółki nabycie Gruntów), podlegać będzie opodatkowaniu VAT zgodnie z podstawową 22% stawką VAT. Nie zostaną zatem spełnione przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. przepisu (zwolnienie transakcji z VAT lub nieobjęcie jej zakresem opodatkowania). W konsekwencji, nie będzie możliwe zakwestionowanie prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego związanego z planowanym nabyciem Gruntów w oparciu o art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Powyższe podejście odnośnie braku zastosowania ww. przepisu, mieć będzie podłoże w sposobie traktowania dla potrzeb VAT transakcji przez nabywcę. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów, za którą uznaje się zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle przepisów VAT za towary uznaje się zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT m.in. grunty. Z zestawienia powyższych przepisów wynika, iż przeniesienie prawa do rozporządzania Gruntami jak właściciel w świetle przepisów VAT stanowić będzie opodatkowaną VAT dostawę towarów (tj. spełnienie kryterium przedmiotowego).

Należy zwrócić uwagę na dodatkowe kryterium podmiotowe dotyczące dokonującego dostawy, od którego uzależniona będzie konieczność opodatkowania VAT dostawy towarów. Uznać należy, iż transakcja podlegać będzie opodatkowaniu VAT wyłącznie w sytuacji, gdy jest dokonywana przez podatnika VAT z tytułu tej transakcji.

Wmyśl art. 15 ust. 1 oraz 2 ustawy o VAT, podatnikami są m.in. osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą obejmującą wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym rolników, również w sytuacji, gdy czynność została przez nich wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Zważywszy, iż Grunty stanowiły składnik majątku gospodarstwa rolnego Rolnika, a także w związku z tym, iż przez cały okres, kiedy stanowiły one własność Rolnika prowadzona była na nich działalność rolnicza (uprawy rolne, a w późniejszym okresie dzierżawa na cele rolne), uznać należy, iż były one związane z działalnością gospodarczą zbywcy (także w rozumieniu ustawy o VAT). W związku z powyższym, zasadne będzie argumentowanie, iż zbycie na rzecz Spółki Gruntów stanowić będzie zbycie składnika majątku przedsiębiorstwa Rolnika (tj. gospodarstwa rolnego), które odbywa się w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (tj. działalności rolniczej). To będzie natomiast prowadzić do wniosku, iż Rolnik będzie z tytułu tej transakcji podatnikiem VAT.

Za takim stanowiskiem opowiedział się WSA w Warszawie w orzeczeniu z dnia 30 września 2008 r. (Sygn. akt III SA/Wa 720/08), który uznał, że zbywanie składników majątkowych gospodarstwa rolnego (gruntów), podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Sąd stwierdził, że "Majątek osobisty to nie taki, który nie został nabyty z zamiarem odsprzedaży, lecz taki, który nie służy do prowadzenia działalności gospodarczej i nie jest częścią przedsiębiorstwa podatnika."

Za prawdziwością powyższego twierdzenia, w kwestii dotyczącej zbywania gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, przemawia praktyka organów podatkowych. W piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 lutego 2008 r. (sygn. ILPP1/443-375/07-2/MT), stwierdzono, że: "Sprzedaż gruntów przez podmiot, nabytych na podstawie umowy darowizny, służących uprzednio działalności rolniczej, jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o VAT z 2004 r. i jako taka, podlega opodatkowaniu VAT".

Podobne stanowisko przyjął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 12 września 2008 r. (sygn. IPPP2-443-1001/08-2/ASi), wskazując, iż: (...) dokonana przez Wnioskodawcę dostawa gruntów, które zostały nabyte w celu ich uprawy, będzie uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ww. art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

Biorąc pod uwagę wyżej wskazane argumenty, w ocenie Spółki, należy przyjąć, iż transakcja zbycia Gruntów wykorzystywanych przez zbywcę w produkcji rolnej, dokonana przez osobę fizyczną prowadzącą gospodarczą działalność rolniczą mieścić się będzie w zakresie czynności opodatkowanych VAT, a w rezultacie dawać będzie Spółce prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z nią związanego.

Spółka pragnie ponadto zauważyć, iż nie będzie podstaw do zastosowania zwolnienia z VAT zbycia Gruntów na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, zwalnia się z opodatkowania VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Ze względu na fakt, iż przedmiotowe Grunty od końca 1996 r., zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zostały przekwalifikowane na tereny usługowo - produkcyjno - składowe, nie mogą one korzystać z ww. zwolnienia i ich dostawę należy opodatkować podstawową 22% stawką podatku VAT.

Nie będzie mieć przy tym znaczenia fakt, iż pomimo dokonanego przekwalifikowania, Grunty faktycznie wykorzystywane były przez Zbywcę do celów rolniczych (tj. na uprawy rolne oraz dzierżawcę na rzecz innej osoby na cele upraw rolnych). Za prawdziwością tego twierdzenia może przemawiać fakt, iż podobne stanowisko przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w orzeczeniu z dnia 16 lutego 2007 r. (sygn. akt I SA/Wr 1383/06), twierdząc, iż: "z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT z 2004 r. zwolniona z opodatkowania jest dostawa terenów niezabudowanych innych nich tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę - znaczenie ma przeznaczenie gruntu a nie to, czy grunt jest rolny bądź nie. Skoro zatem grunty, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy, są przeznaczone pod zabudowę, to podlegają one opodatkowaniu."

Podobne twierdzenie przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 19 marca 2008 r. (sygn. IPPP2-443-243/08-3/SAP), wskazując, iż: "W przepisie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT z 2004 r. ustawodawca zawarł wyłączenia od zasady powszechności opodatkowania, wyłączając z zakresu opodatkowania VAT dostawę niektórych towarów i świadczenie wybranych usług. Zwolnieniu podlega m.in. dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Takie zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku gdy nieruchomość jest przeznaczona pod przemysł i usługi rzemiosła

Za takim stanowiskiem opowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach w piśmie z dnia 12 marca 2007 (sygn. PP2/443-4/2007), stwierdzając, iż:"dostawa gruntów nie może także korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, w myśl którego zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Jak bowiem wynika z wniosku podatnika, nastąpiła zmiana charakteru posiadanych przez niego gruntów. O budowlanym przeznaczeniu gruntów decyduje przeznaczenie gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, oznaczenie w ewidencji gruntów i budynków oraz decyzje właściwych władz dokonujących przekwalifikowania gruntów na cele budowlane. A zatem skoro opisana nieruchomość przeznaczona jest obecnie pod zabudowę, to dostawa tych gruntów nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa wyżej."

Spółka pragnie zaznaczyć, iż kwestia opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia przedmiotowych Gruntów na rzecz Spółki jest również przedmiotem wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji skierowanego przez Rolnika do właściwych organów podatkowych (wnioskodawca zakłada, że transakcja będzie podlegać VAT).

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że transakcja nabycia Gruntów, stanowiących element gospodarstwa rolnego osoby fizycznej będzie podlegać opodatkowaniu VAT i z uwagi na przemysłowe przeznaczenie Gruntów wynikające z planu zagospodarowania przestrzennego nie będzie kwalifikować się do zwolnienia z opodatkowania VAT na mocy szczególnych przepisów. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zatem ograniczenie prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 powołanej ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy stanowi jednak o istotnym w przedmiotowej sprawie ograniczeniu powyższej reguły. Zgodnie bowiem z tym przepisem, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z treści powyższych przepisów wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym sensu stricto, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, iż nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji kwestia opodatkowania podatkiem VAT transakcji nabycia opisanych gruntów. Jak oznajmił wnioskodawca, kwestia ta jest przedmiotem odrębnego wniosku o wydanie interpretacji skierowanego przez obecnego właściciela tych gruntów. Pytania Spółki zadane w przedmiotowym wniosku dotyczą natomiast prawa do odliczenia podatku naliczonego z tyt. zakupu gruntów oraz zastosowania ograniczenia prawa do odliczenia tego podatku, wynikającego z art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy nie będzie miał zastosowania w sprawie Spółki pod warunkiem, że transakcja nabycia przedmiotowych gruntów nie będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazuje bowiem, że zakup opisanych we wniosku gruntów związany jest z prowadzoną przez wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Działalność Spółki polega bowiem na wynajmie powierzchni magazynowych oraz biurowych w budynkach magazynowych oraz biurowych. W tym celu wnioskodawca zamierza wybudować park logistyczny na zakupionym wcześniej gruncie. Okoliczności sprawy wskazują zatem, iż zakup przedmiotowych gruntów jest niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki. Jest zatem spełniona przesłanka pozytywna, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Aby jednak można było odliczyć podatek VAT naliczony, związany z nabyciem tych gruntów, nie może być równocześnie spełniona przesłanka negatywna (art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy).

W związku z tym, biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz cytowane przepisy stwierdzić należy, iż wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem gruntów w zakresie, w jakim będą one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, o ile nie wystąpią ograniczenia, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy.

W odniesieniu do przywołanego przez Spółkę orzecznictwa sądów administracyjnych stwierdzić należy, iż orzeczenia w sprawach podatkowych zapadają w odniesieniu do indywidualnych i właściwych tylko im stanów faktycznych, a ich różnorodność stanowi odpowiedź na różnorodność przedstawionych przez podatników stanów faktycznych i dlatego nie mogą one być podstawą przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy. Orzeczenia sądów zapadają w indywidualnej sprawie i nie stanowią źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Przede wszystkim należy wskazać, iż zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) orzeczenia sądowe są wydawane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Wyroki sądów administracyjnych nie mają charakteru obowiązującego prawa, natomiast zgodnie z art. 120 Ordynacji podatkowej organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Powyższa zasada jest częściowym powieleniem zapisu art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483), zgodnie z którym organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Wyroki sądów nie mają natomiast charakteru obowiązującego prawa, a zatem nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięć w kolejnych sprawach. Powołane przez Stronę wyroki sądów nie mogą więc być źródłem prawa ani podstawą przy rozpatrywaniu kolejnych spraw.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.