IPPP1-443-2039/08-2/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2008 r. (data wpływu 12 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla sprzedaży zestawu medycznego - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla sprzedaży zestawu medycznego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest firmą handlującą sprzętem medycznym. W ramach działalności planuje utworzyć, poprzez skompletowanie towarów, zestaw medyczny PSP R1 w oparciu o Rozporządzenie MSWiA z dnia 22 września 2000 r. w sprawie poszczególnych zasad wyposażenia jednostek Państwowych Straży Pożarnych oraz podobne zestawy i następnie dokonywać sprzedaży ich dla PSP, Policji oraz innych odbiorców.

W skład powyższego zestawu wchodziłyby zakupione przez Wnioskodawcę towary opodatkowane w momencie zakupu różnymi stawkami VAT. I tak w stawce 22% zakupiono: torba, butla tlenowa, wtyk tlenowy, folia, nóż do cięcia pasów, worek plastikowy, zaś w stawce 7% pozostały sprzęt i materiały medyczne stanowiące główne wyposażenie zestawu.

Poszczególne składniki zestawu wraz z torbą, w której są umieszczone tworzą jedną całość i będą sprzedawane jako jeden produkt (1 szt. towaru). Tak powstały zestaw będzie sprzedawany dla PSP, Policji oraz innym kontrahentom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować utworzony zestaw w przypadku sprzedaży dla Państwowych Straży Pożarnych oraz innych kontrahentów skoro zawiera w sobie artykuły opodatkowane stawką 7% i 22% VAT.

Zdaniem wnioskodawcy, powyższy zestaw powinien być opodatkowany stawką 7% VAT sprzedawany dla Państwowych Straży Pożarnych, jak i dla innych kontrahentów, gdyż stanowi jeden produkt. Według Podatnika jest to wyrób medyczny, który zgodnie z załącznikiem nr 3 poz. 106 ustawy VAT z 11 marca 2004 r. jest opodatkowany stawką 7%. Zaś w przypadku sprzedaży dla PSP podstawą zastosowania stawki 7% jest ponadto poz. 132 zał. nr 3 ww. ustawy (wyposażenie samochodów sanitarnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Co do zasady, stawka podatku VAT wynosi 22%. Jednakże ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami preferencyjnymi.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. 106 ww. załącznika nr 3 wymienione zostały, bez względu na symbol PKWiU - "Wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika", tj. w poz. 70-109 "Towary związane z ochroną zdrowia".

Definicję pojęcia "wyrób medyczny" zawiera art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 z późn. zm.), który stanowi, że przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

c.) badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub prowadzenia procesu fizjologicznego,

Zakres powyższej definicji rozszerza art. 3 ust. 3 ww. ustawy, stosownie do którego ilekroć w ustawie jest mowa o wyrobie medycznym, bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć wyrób medyczny do różnego przeznaczenia, wyrób medyczny do diagnostyki in vitro, aktywny wyrób medyczny do implantacji oraz wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia i wyposażenie wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro.

Przez "wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia" należy rozumieć przedmioty, które, nie będąc wyrobami medycznymi, są przeznaczone do stosowania z tymi wyrobami, umożliwiając ich używanie zgodnie z zastosowaniem przewidzianym przez wytwórcę wyrobu medycznego (art. 3 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy o wyrobach medycznych podmiotami uprawnionymi do wprowadzania do obrotu i do używania wyrobów medycznych są wytwórca, jego autoryzowany przedstawiciel, importer, dystrybutor i podmiot odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu wyrobu medycznego. Przez wytwórcę natomiast w myśl art. 3 pkt 24 tej ustawy należy rozumieć osobę fizyczną, jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej albo osobę prawną odpowiedzialną za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie, oznakowanie, montowanie, przetwarzanie, przeprowadzenie remontu odtworzeniowego wyrobu medycznego i nadawanie przewidzianego zastosowania wyrobowi medycznemu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy powyższe czynności wykonuje on sam, czy na jego rzecz osoba trzecia, z wyjątkiem podmiotów, które montują lub dostosowują wyroby medyczne już wprowadzone do obrotu w celu używania przez określonego pacjenta zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Zaznaczyć należy, iż na podstawie art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego, którymi zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy O.p. są przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Przez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy O.p., należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określających podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych.

W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony ani obowiązany do oceny, czy dany towar spełnia warunki uznania go za wyrób medyczny w rozumieniu ww. ustawy o wyrobach medycznych. Potwierdza to również art. 15 ustawy o wyrobach medycznych, zgodnie z którym klasyfikację i kwalifikację wyrobu medycznego przeprowadza wytwórca. Rozbieżności co do klasyfikacji i kwalifikacji wyrobu medycznego między wytwórcą a jednostką notyfikowaną autoryzowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia rozstrzyga Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Z powyższego zatem wynika, że to wytwórca decyduje czy dany wyrób jest wyrobem medycznym, czy nim nie jest, zgodnie z przewidywanym zastosowaniem tego wyrobu.

Ustawodawca przewidział również zastosowanie obniżonej do 7% stawki podatku do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej - art. 41 ust. 10 ustawy.

Z treści powołanego przepisu wynika, że stosowanie obniżonej do 7% stawki podatku uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących warunków:

Niespełnienie którejkolwiek z ww. przesłanek skutkuje brakiem możliwości zastosowania stawki obniżonej na podstawie przepisu art. 41 ust. 10 ustawy.

W poz. 129-134 załącznika nr 3 wymienione zostały, bez wskazania symbolu PKWiU, towary przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej. I tak np. w poz. 132 pkt 3 wymieniono wyposażenie samochodów sanitarnych.

Ustawodawca nie wymienił rodzajów wyposażenia samochodów sanitarnych, jednakże należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400 z późn. zm.) i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 września 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad wyposażenia jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 93, poz. 1035 z późn. zm.). Rozporządzeniem tym określono m.in. standardowe wyposażenie dla jednostki ratowniczo - gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej w zestaw ratownictwa medycznego - R1 (zał. nr 2 do rozporządzenia MSWiA).

Organ podatkowy, w ramach uprawnień określonych w cytowanym wyżej art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, nie jest uprawniony do kwalifikacji wyrobów stanowiących wyposażenie samochodów sanitarnych, w oparciu o przepisy prawa dotyczące Państwowych Straży Pożarnych. Kwalifikacja ta musi być bowiem dokonana na gruncie przepisów innych niż wynikające z ustawy o VAT. Do oceny takiej upoważniony jest zatem podatnik, na podstawie wszystkich okoliczności stanu faktycznego oraz przedstawionych wyżej przepisów prawa.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży zestawów medycznych R1 dla Państwowych Straży Pożarnych oraz podobnych zestawów dla Państwowych Straży Pożarnych, Policji oraz innych odbiorców, które to w ocenie Wnioskodawcy są wyrobem medycznym. Wyroby medyczne stanowią ponadto wyposażenie samochodów sanitarnych, do których zastosowanie ma poz. 132 zał. nr 3 do ustawy.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione okoliczności oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy uznać, iż przedmiotowy zestaw jako całość stanowiący wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczony do obrotu na terytorium RP, podlega na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 106 zał. nr 3 do ustawy, opodatkowaniu wg preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7%, zarówno dla jego dostawy dla PSP jak i pozostałych kontrahentów.

Obniżoną do 7% stawkę podatku VAT Wnioskodawca może również zastosować w przypadku realizacji dostawy zestawu medycznego R1, stanowiącego wyposażenie samochodów sanitarnych, o których mowa w poz. 132 pkt 3 załącznika nr 3 do ustawy, dla Państwowych Straży Pożarnych, z uwagi na fakt, iż spełnione są warunki wymienione w art. 41 ust. 10 ustawy o VAT.

Skompletowany przez Wnioskodawcę zestaw medyczny, w skład którego wchodzą towary opodatkowane różnymi stawkami podatku VAT, i który spełnia wymogi postawione w powyższych przepisach (tj. stanowi wyrób medyczny w rozumieniu przepisów o wyrobach medycznych lub stanowi zestaw medyczny R1 w rozumieniu odrębnych przepisów, będący na wyposażeniu samochodów sanitarnych) podlega opodatkowaniu jedną stawką podatku VAT jako jeden towar będący przedmiotem sprzedaży, spełniający wymogi, o których mowa w art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 106 zał. nr 3 do ustawy lub art. 41 ust. 10 w zw. z poz. 132 zał. nr 3 do ustawy.

Jednakże, w przypadku, gdyby przedmiotowy zestaw medyczny nie spełniał kryteriów określonych w poz. 106 oraz w poz. 132 przy sprzedaży dla PSP, towary wchodzące w skład zestawu podlegać będą opodatkowaniu odrębnie, według właściwych dla tych towarów stawek podatku VAT (7% i 22%).

Podkreślić raz jeszcze należy, że Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny, czy dany wyrób stanowi wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych. Nie jest również uprawniony do oceny czy stworzony przez Wnioskodawcę zestaw medyczny odpowiada wymaganiom określonym w odpowiednich w tym zakresie przepisach prawa.

W związku z powyższym interpretacji indywidualnej udzielono na podstawie kwalifikacji towaru - zestawu medycznego - dokonanej we wniosku przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.